Αυτό γιατί μου θυμίζει το πατερικό από τα γεροντικά "είπε γέρων..."
Απόστολε δεν ειρωνεύομαι αλλά την κυριακή πολύ Στανίτσα βρε αδελφέ...υπάρχουν και άλλοι...
Έχεις δίκιο, Χρίστο... και πολλές φορές για Χερουβικά και Κοινονικά χρησημοποιώ Πρωγάκη. Λειτουργικά "συνηθίζουμε" να ψαίλνουμε των διαφόρων ήχων, γνωρίζοντας ότι ΚΑΝΟΝΙΚΑ πρέπει να ψαίλνονται τα του Κλιτός. Αλλά θα εξηγηθώ λίγο περισσότερα.
Ως προς το "υπάρχουν και άλλοι" που μου λές, απαντώ ως εξής: τι να τους κάνω; Δηλαδή, ποιοί είναι αυτοί οι "άλλοι"; Χατζημάρκος; Ταλιαδώρος; Καραμάνης; Καλοί είναι αυτοί και πολλοί άλλοι να τους ακούς, να δής πως ερμηνεύουν τις μελωδίες, πως εκτελούν τα ποιοτικά, και γενικά, να καθήσης να τους απολαύσης. Αν είσαι τυχερός να τους γνωρίσης και από κοντά, θα ανταλάξεις σκέψεις, θα ρωτήσης, θα μάθης, και θα εφαρμόσης αυτα που έμαθες στο δικό σου το αναλόγιο. Όλοι αυτοί σε βιβλία έχουν γράψει
τις ερμηνείες τους πάνω στα κλασσικά. Και αυτά που είναι τελείως "δικά τους"... ε, στο κάτω-κάτω, και εγώ μπορώ να γράψω κάτι "δικό μου" και να το θεωρήσω εξ' ίσου καλό. Μια φορά κι' έναν καιρό, γύρευα πως και τι να αποκτήσω βιβλία του ενός ή του αλλουνού. Τώρα, τι να τα κάνω; Στο ράφι έχουν μείνει. Για να μην ξωδέψω του κόσμου τα λεφτά, έχω περιορισθεί μόνον σ' αυτά που έχουν να κάνουν με την παράδοση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Και ο Στανίτσας το ίδιο πράγμα έκανε όπως όλους τους άλλους, εδώ που τα λέμε. Έγραψε και μελοποίησε τις σκέψεις του, τις αναλύσεις του, τις ερμηνείες του, πάνω στις κλασσικές γραμμές. Και το έκανε και πολύ καλά, μάλιστα, λόγω της μακρόχρονης εμπειρίας του στα Πατριαρχικά αναλόγια. Επειδή τον Στανίτσα τον θεωρώ "δάσκαλό μου" λόγω τις ατελείωτες ώρες από ηχογραφήσεις του που όχι μόνον έχω ακούσει αλλά που έχω ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ από κασσέτες και μπομπίνες, γι' αυτό και χρησιμοποω τις "ερμηνείες" τις δικές του, όταν δεν χρησημοποιώ κλασσικά κείμενα. Πίστεψέ με, τα πιο πολλά τα λέω απ' έξω γιατί έτσι τα έμαθα: ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ. Τα μουσικά κείμενα πρέπει να είναι ΟΔΗΓΟΣ.
Απόστολος