Εμμανουήλ Αβραμίδης
Παλαιό Μέλος
Καθ᾿ υπόδειξιν του κ. Απόστολου Καλπακίδη, τα παρακάτω τροπάρια έχουν διαφορές στα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας. Έψαξα σε όποια έκδοση είχα και τα ανεβάζω για να καταθέσετε και εσείς τη γνώμη σας.
Ἦχος γ΄.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Ταῖς Μυροφόροις γυναιξί, πρώταις ἐφάνης ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν, Σωτὴρ βοήσας τό, Χαίρετε· καὶ δι᾿ αὐτῶν τοῖς φίλοις, τὴν σὴν μηνύεις ἔγερσιν Χριστέ· διὰ τοῦτο πίστει κραυγάζομεν· Μνήσθητι καὶ ἡμῶν, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
Ταῖς Μυροφόροις γυναιξί, πρώταις ἐφάνης ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν, Σωτὴρ βοήσας τό, Χαίρετε· καὶ δι᾿ αὐτῶν τοῖς φίλοις, τὴν σὴν μηνύεις ἔγερσιν Χριστέ· διὰ τοῦτο πίστει σοι κράζομεν· Μνήσθητι καὶ ἡμῶν, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
Και οι δύο παραλλαγές βγάζουν νόημα και είναι συντακτικά ορθές. Ωστόσο, πιστεύω ότι πρέπει να προτιμηθεί αυτή που συναντάται στην ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858 (σοι κράζομεν), επειδή τυγχάνει σαφούς επιστασίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο (Σπυρίδωνος Ζερβού αρχιμανδρίτου του Πατριαρχικού Θρόνου).
Ἦχος δ΄.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
Δι᾿ ἡμᾶς ὁ ἀπαθής, παθητὸς ἐγένετο ἄνθρωπος, καὶ ἑκουσίως ἐν Σταυρῷ, προσηλωθεὶς ἡμᾶς ἐξανέστησας· διὸ καὶ δοξάζομεν, σὺν τῷ Σταυρῷ τὸ Πάθος καὶ τὴν Ἀνάστασιν· δι᾿ ὧν ἀνεπλάσθημεν, δι᾿ ὧν καὶ σωζόμεθα ἀνακράζοντες· Μνήσθητι καὶ ἡμῶν ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
Δι᾿ ἡμᾶς ὁ ἀπαθής, παθητὸς ἐγένετο ἄνθρωπος, καὶ ἑκουσίως ἐν Σταυρῷ, προσηλωθεὶς ἡμᾶς συνανέστησε· διὸ καὶ δοξάζομεν, σὺν τῷ Σταυρῷ τὸ Πάθος καὶ τὴν Ἀνάστασιν· δι᾿ ὧν ἀνεπλάσθημεν, δι᾿ ὧν καὶ σωζόμεθα ἀνακράζοντες· Μνήσθητι καὶ ἡμῶν ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Δι᾿ ἡμᾶς ὁ Ἀπαθής, παθητὸς ἐγένετο ἄνθρωπος, καὶ ἑκουσίως ἐν Σταυρῷ προσηλωθείς, καὶ ἀναστὰς ἡμᾶς συνανέστησε· διὸ καὶ δοξάζομεν, σὺν τῷ Σταυρῷ τὸ πάθος καὶ τὴν Ἀνάστασιν, δι᾿ ὧν ἀνεπλάσθημεν, δι᾿ ὧν καὶ σῳζόμεθα ἀνακράζοντες· Μνήσθητι καὶ ἡμῶν ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
Η πρώτη μορφή (ἐξανέστησας) νομίζω ότι συντακτικά είναι λάθος: Χρησιμοποιεί γ΄ ενικό πρόσωπο και ακολούθως β΄ ενικό. Η τρίτη είναι κατά τη γνώμη μου μία αποτυχημένη προσπάθεια για πλήρη νοηματική κάλυψη (δε βγαίνουν ωραία τα μέτρα). Προσωπικά προτιμώ πάλι τη μορφή από την ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858 και συντακτικά και από άποψη μέτρου, αλλά και λόγω αναγνώρισης από τον Θρόνο.
Ἦχος πλ. α΄.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Σταυρωθέντος σου Χριστέ, ἐν μέσῳ δύο καταδίκων λῃστῶν, ὁ μὲν εἷς βλασφημῶν σε, κατεκρίθη δικαίως, ὁ δὲ ἄλλος σε ὁμολογῶν, Παράδεισον ᾤκησε.
Η υπόδειξη για αυτό το τροπάριο έγινε γιατί σε λειτουργικό βιβλίο αντί της λέξης ὁμολογῶν υπήρχε θεολογῶν. Κάποιος που έχει Παρακλητική Αποστολικής Διακονίας, μπορεί να επιβεβαιώσει αν υπάρχει η πρώτη ή η δεύτερη μορφή.
Ἦχος πλ. α΄.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Τῶν Ἀποστόλων τῷ χορῷ, παραγενόμεναι Γυναῖκες σεμναί, ἀνεβόησαν· Ὁ Χριστὸς ἀνέστη· ὡς Δεσπότην καὶ Δημιουργόν, αὐτὸν προσκυνήσωμεν.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
Τῶν Ἀποστόλων τὸν χορόν, παραγενόμεναι Γυναῖκες σεμναί, ἀνεβόησαν· Ὁ Χριστὸς ἀνέστη· ὡς Δεσπότην καὶ Δημιουργόν, αὐτὸν προσκυνήσωμεν.
Νομίζω συντακτικά πάει η πρώτη μορφή (δοτική). Αλλά και λόγω επιστασίας από το Θρόνο, προτιμητέα.
Ἦχος πλ. β΄.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Διὰ ξύλου, τὸν Ἀδὰμ ἀπατηθέντα, διὰ ξύλου Σταυροῦ πάλιν ἔσωσας, λῃστὴν βοῶντα· Μνήσθητί μου Κύριε, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
Διὰ ξύλου, τὸν Ἀδὰμ ἀπατηθέντα, διὰ ξύλου Σταυροῦ πάλιν ἔσωσας, λῃστὴν βοῶντα· Μνήσθητί μου Κύριε.
Από άποψη μέτρου μου βγαίνει καλύτερα το δεύτερο, αλλά λόγω του πλήθους των μαρτυριών, δεν τολμώ να επικαλεστώ την επιστασία από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ως εκ τούτου, προτιμητέα(
η πρώτη μορφή (Μνήσθητί μου Κύριε, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου).
Ἦχος πλ. β΄.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ᾍδου πύλας, καὶ μοχλοὺς συντρίψας Ζωοδότα, ἀνέστησας ἅπαντας, Σωτὴρ βοῶντας· Δόξα τῇ ἐγέρσει σου.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
ᾍδου πύλας, καὶ μοχλοὺς συντρίψας Ζωοδότα, νεκροὺς ἀνέστησας ἅπαντας, Σωτὴρ βοῶντας· Δόξα τῇ ἐγέρσει σου.
Η δεύτερη μορφή νομίζω προτιμητέα, λόγω επιστασίας από το Θρόνο. Βγαίνει και καλύτερο νόημα.
Ἦχος βαρύς.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Ἐν μνήματι ὡς θνητὸς ἐτέθης, ἡ ζωὴ τῶν ἁπάντων Χριστέ, καὶ ἔθλασας τοῦ ᾍδου τοὺς μοχλούς· καὶ ἀναστὰς ἐν δόξῃ, τριήμερος ὡς δυνατός, πάντας κατεφώτισας, Δόξα τῇ ἐγέρσει σου.
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
Ἐν μνήματι ὡς θνητὸς ἐτέθης, ἡ ζωὴ τῶν ἁπάντων Χριστέ, καὶ ἔθλασας τοῦ ᾍδου τοὺς μοχλούς· καὶ ἀναστὰς ἐν δόξῃ, τριήμερος ὡς δυνατός, πάντας κατεφώτισε, Δόξα τῇ ἐγέρσει σου.
Το δεύτερο προφανώς είναι συντακτικά λάθος και πιθανότατα αποτελεί τυπογραφικό λάθος. Τη φράση προσκυνεῖν σου τὴν ἔγερσιν (αναφέρθηκε στην υπόδειξη), δεν την βρήκα πουθενά (ίσως σε Παρακλητική Αποστολικής Διακονίας), αλλά μου φαίνεται πολύ καλή διόρθωση (ώστε να υπάρχει νοηματική πληρότητα του τροπαρίου), αν και νομίζω ότι η φράση Δόξα τῇ ἐγέρσει σου, δεν προορίζεται να έχει νοηματική συνέχεια με το τροπάριο, αλλά αποτελεί εφύμνιο.
Ἦχος βαρύς.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
Ἐκύησας τὸν Υἱὸν καὶ Λόγον τοῦ Πατρός, ἐν σαρκὶ ἐπὶ γῆς, ὡς οἶδε Θεοτόκε ὁ αὐτός· διὸ Παρθενομῆτορ, οἱ θεωθέντες διὰ σοῦ, Χαῖρε σοι κραυγάζομεν, τῶν Χριστιανῶν ἡ ἐλπίς.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Ἐκύησας τὸν Υἱὸν καὶ Λόγον, τοῦ Πατρὸς ἐν σαρκὶ ἐπὶ γῆς, ὡς οἶδε Θεοτόκε μόνος αὐτός· διὸ Παρθενομῆτορ, οἱ θεωθέντες διὰ σοῦ, Χαῖρέ σοι κραυγάζομεν, τῶν Χριστιανῶν ἡ ἐλπίς.
Η δεύτερη μορφή (μόνος αὐτὸς) ίσως έχει μεγαλύτερη αξία ως νοηματικά πληρέστερη, αλλά αυτό δεν το γνωρίζω (κάποιος φιλόλογος θα μπορούσε να βοηθήσει). Γνώμη μου είναι ότι αν η πρώτη μορφή δεν είναι λάθος νοηματικά, πρέπει να προτιμηθεί, λόγω του πλήθους των μαρτυριών.
Ἦχος γ΄.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Ταῖς Μυροφόροις γυναιξί, πρώταις ἐφάνης ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν, Σωτὴρ βοήσας τό, Χαίρετε· καὶ δι᾿ αὐτῶν τοῖς φίλοις, τὴν σὴν μηνύεις ἔγερσιν Χριστέ· διὰ τοῦτο πίστει κραυγάζομεν· Μνήσθητι καὶ ἡμῶν, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
Ταῖς Μυροφόροις γυναιξί, πρώταις ἐφάνης ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν, Σωτὴρ βοήσας τό, Χαίρετε· καὶ δι᾿ αὐτῶν τοῖς φίλοις, τὴν σὴν μηνύεις ἔγερσιν Χριστέ· διὰ τοῦτο πίστει σοι κράζομεν· Μνήσθητι καὶ ἡμῶν, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
Και οι δύο παραλλαγές βγάζουν νόημα και είναι συντακτικά ορθές. Ωστόσο, πιστεύω ότι πρέπει να προτιμηθεί αυτή που συναντάται στην ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858 (σοι κράζομεν), επειδή τυγχάνει σαφούς επιστασίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο (Σπυρίδωνος Ζερβού αρχιμανδρίτου του Πατριαρχικού Θρόνου).
Ἦχος δ΄.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
Δι᾿ ἡμᾶς ὁ ἀπαθής, παθητὸς ἐγένετο ἄνθρωπος, καὶ ἑκουσίως ἐν Σταυρῷ, προσηλωθεὶς ἡμᾶς ἐξανέστησας· διὸ καὶ δοξάζομεν, σὺν τῷ Σταυρῷ τὸ Πάθος καὶ τὴν Ἀνάστασιν· δι᾿ ὧν ἀνεπλάσθημεν, δι᾿ ὧν καὶ σωζόμεθα ἀνακράζοντες· Μνήσθητι καὶ ἡμῶν ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
Δι᾿ ἡμᾶς ὁ ἀπαθής, παθητὸς ἐγένετο ἄνθρωπος, καὶ ἑκουσίως ἐν Σταυρῷ, προσηλωθεὶς ἡμᾶς συνανέστησε· διὸ καὶ δοξάζομεν, σὺν τῷ Σταυρῷ τὸ Πάθος καὶ τὴν Ἀνάστασιν· δι᾿ ὧν ἀνεπλάσθημεν, δι᾿ ὧν καὶ σωζόμεθα ἀνακράζοντες· Μνήσθητι καὶ ἡμῶν ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Δι᾿ ἡμᾶς ὁ Ἀπαθής, παθητὸς ἐγένετο ἄνθρωπος, καὶ ἑκουσίως ἐν Σταυρῷ προσηλωθείς, καὶ ἀναστὰς ἡμᾶς συνανέστησε· διὸ καὶ δοξάζομεν, σὺν τῷ Σταυρῷ τὸ πάθος καὶ τὴν Ἀνάστασιν, δι᾿ ὧν ἀνεπλάσθημεν, δι᾿ ὧν καὶ σῳζόμεθα ἀνακράζοντες· Μνήσθητι καὶ ἡμῶν ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
Η πρώτη μορφή (ἐξανέστησας) νομίζω ότι συντακτικά είναι λάθος: Χρησιμοποιεί γ΄ ενικό πρόσωπο και ακολούθως β΄ ενικό. Η τρίτη είναι κατά τη γνώμη μου μία αποτυχημένη προσπάθεια για πλήρη νοηματική κάλυψη (δε βγαίνουν ωραία τα μέτρα). Προσωπικά προτιμώ πάλι τη μορφή από την ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858 και συντακτικά και από άποψη μέτρου, αλλά και λόγω αναγνώρισης από τον Θρόνο.
Ἦχος πλ. α΄.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Σταυρωθέντος σου Χριστέ, ἐν μέσῳ δύο καταδίκων λῃστῶν, ὁ μὲν εἷς βλασφημῶν σε, κατεκρίθη δικαίως, ὁ δὲ ἄλλος σε ὁμολογῶν, Παράδεισον ᾤκησε.
Η υπόδειξη για αυτό το τροπάριο έγινε γιατί σε λειτουργικό βιβλίο αντί της λέξης ὁμολογῶν υπήρχε θεολογῶν. Κάποιος που έχει Παρακλητική Αποστολικής Διακονίας, μπορεί να επιβεβαιώσει αν υπάρχει η πρώτη ή η δεύτερη μορφή.
Ἦχος πλ. α΄.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Τῶν Ἀποστόλων τῷ χορῷ, παραγενόμεναι Γυναῖκες σεμναί, ἀνεβόησαν· Ὁ Χριστὸς ἀνέστη· ὡς Δεσπότην καὶ Δημιουργόν, αὐτὸν προσκυνήσωμεν.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
Τῶν Ἀποστόλων τὸν χορόν, παραγενόμεναι Γυναῖκες σεμναί, ἀνεβόησαν· Ὁ Χριστὸς ἀνέστη· ὡς Δεσπότην καὶ Δημιουργόν, αὐτὸν προσκυνήσωμεν.
Νομίζω συντακτικά πάει η πρώτη μορφή (δοτική). Αλλά και λόγω επιστασίας από το Θρόνο, προτιμητέα.
Ἦχος πλ. β΄.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Διὰ ξύλου, τὸν Ἀδὰμ ἀπατηθέντα, διὰ ξύλου Σταυροῦ πάλιν ἔσωσας, λῃστὴν βοῶντα· Μνήσθητί μου Κύριε, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
Διὰ ξύλου, τὸν Ἀδὰμ ἀπατηθέντα, διὰ ξύλου Σταυροῦ πάλιν ἔσωσας, λῃστὴν βοῶντα· Μνήσθητί μου Κύριε.
Από άποψη μέτρου μου βγαίνει καλύτερα το δεύτερο, αλλά λόγω του πλήθους των μαρτυριών, δεν τολμώ να επικαλεστώ την επιστασία από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ως εκ τούτου, προτιμητέα(
η πρώτη μορφή (Μνήσθητί μου Κύριε, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου).Ἦχος πλ. β΄.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ᾍδου πύλας, καὶ μοχλοὺς συντρίψας Ζωοδότα, ἀνέστησας ἅπαντας, Σωτὴρ βοῶντας· Δόξα τῇ ἐγέρσει σου.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
ᾍδου πύλας, καὶ μοχλοὺς συντρίψας Ζωοδότα, νεκροὺς ἀνέστησας ἅπαντας, Σωτὴρ βοῶντας· Δόξα τῇ ἐγέρσει σου.
Η δεύτερη μορφή νομίζω προτιμητέα, λόγω επιστασίας από το Θρόνο. Βγαίνει και καλύτερο νόημα.
Ἦχος βαρύς.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Ἐν μνήματι ὡς θνητὸς ἐτέθης, ἡ ζωὴ τῶν ἁπάντων Χριστέ, καὶ ἔθλασας τοῦ ᾍδου τοὺς μοχλούς· καὶ ἀναστὰς ἐν δόξῃ, τριήμερος ὡς δυνατός, πάντας κατεφώτισας, Δόξα τῇ ἐγέρσει σου.
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 1869
Ἐν μνήματι ὡς θνητὸς ἐτέθης, ἡ ζωὴ τῶν ἁπάντων Χριστέ, καὶ ἔθλασας τοῦ ᾍδου τοὺς μοχλούς· καὶ ἀναστὰς ἐν δόξῃ, τριήμερος ὡς δυνατός, πάντας κατεφώτισε, Δόξα τῇ ἐγέρσει σου.
Το δεύτερο προφανώς είναι συντακτικά λάθος και πιθανότατα αποτελεί τυπογραφικό λάθος. Τη φράση προσκυνεῖν σου τὴν ἔγερσιν (αναφέρθηκε στην υπόδειξη), δεν την βρήκα πουθενά (ίσως σε Παρακλητική Αποστολικής Διακονίας), αλλά μου φαίνεται πολύ καλή διόρθωση (ώστε να υπάρχει νοηματική πληρότητα του τροπαρίου), αν και νομίζω ότι η φράση Δόξα τῇ ἐγέρσει σου, δεν προορίζεται να έχει νοηματική συνέχεια με το τροπάριο, αλλά αποτελεί εφύμνιο.
Ἦχος βαρύς.
ΝΕΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ 1820
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1858
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1864
ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΦΟΙΝΙΚΟΣ 1883
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
Ἐκύησας τὸν Υἱὸν καὶ Λόγον τοῦ Πατρός, ἐν σαρκὶ ἐπὶ γῆς, ὡς οἶδε Θεοτόκε ὁ αὐτός· διὸ Παρθενομῆτορ, οἱ θεωθέντες διὰ σοῦ, Χαῖρε σοι κραυγάζομεν, τῶν Χριστιανῶν ἡ ἐλπίς.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗ ΦΩΣ 2006
Ἐκύησας τὸν Υἱὸν καὶ Λόγον, τοῦ Πατρὸς ἐν σαρκὶ ἐπὶ γῆς, ὡς οἶδε Θεοτόκε μόνος αὐτός· διὸ Παρθενομῆτορ, οἱ θεωθέντες διὰ σοῦ, Χαῖρέ σοι κραυγάζομεν, τῶν Χριστιανῶν ἡ ἐλπίς.
Η δεύτερη μορφή (μόνος αὐτὸς) ίσως έχει μεγαλύτερη αξία ως νοηματικά πληρέστερη, αλλά αυτό δεν το γνωρίζω (κάποιος φιλόλογος θα μπορούσε να βοηθήσει). Γνώμη μου είναι ότι αν η πρώτη μορφή δεν είναι λάθος νοηματικά, πρέπει να προτιμηθεί, λόγω του πλήθους των μαρτυριών.
Last edited:
