Καλωσορίζω στο Ψαλτολόγιο τον κ. Γιάννη Νέγρη, θεωρώ πως η σεμνή σας παρουσία θα είναι ιδιαίτερα διδακτική για μένα τουλάχιστον.Για τους συναδέλφους, που είδαν και άκουσαν το video.
... σκεφτείτε το "Τη υπερμάχω"μελοποιημένο σε όλους τους ήχους....
Την παράδοση και το νεωτερισμό μπορεί να τον ξεχωρίσει εκείνος που θέτει τον εαυτό του υπό την καθοδήγηση των παλαιότερων παραδοσιακών διδασκάλων.
Το «Τη υπερμάχω» όμως το έχουμε γνωρίσει ως τώρα μόνο στον πλ.Δ΄,
στο χφ. ΕΒΕ-ΜΠΤ 722 (μεταγραφή Χουρμουζίου) υπάρχει το "Τη υπερμάχω" του Γεωργίου του Ραιδεστηνού του A' σε ήχο... πλ. α' και το του Μπαλασίου... σε ήχο α'
Πρόσθεσε και τον Παρθένιο Μετεωρίτη για το Τη υπερμάχω Αργόν δίχορον σε ήχο α (νομίζω)!
Δ.
Όντως. Εξηγημένο από τον κ. Στάθη
Επίσης, προστεθήτω και το του Αναστασίου Ραψανιώτου σε Βαρύ (ανεξήγητο, απ' όσο γνωρίζω)
....Τον Μανέα εννοεί...
Δ.
Από την παρουσία του Μανέα στην Αθήνα λίγο πριν τα μέσα του αιώνα νομίζω ότι (εκτός από τη γενική θρυλική εντύπωση του γερο-Μανέα) έχουν επιζήσει και τρία μέλη του στην προφορική παράδοση (κυρίως μέσω γυναικείων μοναστηριών): ένα Άξιον εστί, ένα Τη υπερμάχω και ένα Σήμερον κρεμάται, όλα σε πλάγιο πρώτο εναρμόνιο.
Ανεβάζω εδώ το Τη υπερμάχω από ένα τετράδιο της εποχής καταγεγραμμένο από τον Αθ. Ντάκουλα. Στο επόμενο μήνυμα, όσοι δεν βιάζεστε, θα βρείτε και μια θεωρητική παρατήρηση για την παράδοση.
http://analogion.com/forum/attachment.php?attachmentid=11921&d=1238827427
http://analogion.com/forum/attachment.php?attachmentid=11922&d=1238827609