Τ97. Τὸν ἥλιον κρύψαντα

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Το ιδιόμελο "Τὸν ἥλιον κρύψαντα τὰς ἰδίας ἀκτίνας..." που ψάλλεται την Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ μετά την περιφορά του Επιταφίου.

ένα εδώ: http://analogion.com/forum/showthread.php?p=31286#post31286

δύο εδώ: http://analogion.com/forum/showthread.php?p=31286#post31286

κατά τη γνώμη μου τo πιο προσιτό για ψαλμώδηση σε ναό είναι αυτό.

κι ένα αργοσύντομο, Καλλινίκου ιεροδιακόνου εκ Μυτιλήνης (1850 περίπου).
 
Last edited by a moderator:
Καὶ σὲ πολυτονικό, ὅπως στὰ μουσικὰ βιβλία

Γεωργίου Ἀκροπολίτου. Ἦχος πλ. α´.​

Τὸν ἥλιον κρύψαντα τὰς ἰδίας ἀκτῖνας καὶ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ διαῤῥαγὲν τῷ τοῦ Σωτῆρος θανάτῳ ὁ Ἰωσὴφ θεασάμενος, προσῆλθε τῷ Πιλάτῳ καὶ καθικετεύει λέγων· Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ. Δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸν ξένον. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὅστις οἶδε ξενίζειν τοὺς πτωχοὺς καὶ τοὺς ξένους. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν Ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλίνῃ. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ἡ μήτηρ ὁρῶσα νεκρωθέντα, ἐβόα· Ὦ Υἱὲ καὶ Θεέ μου, εἰ καὶ τὰ σπλάγχνα τιτρώσκομαι καὶ καρδίαν σπαράττομαι νεκρόν σε καθορῶσα, ἀλλὰ τῇ σῇ ἀναστάσει θαῤῥοῦσα μεγαλύνω. Καὶ τούτοις τοίνυν τοῖς λόγοις δυσωπῶν τὸν Πιλᾶτον ὁ εὐσχήμων λαμβάνει τοῦ Σωτῆρος τὸ σῶμα, ὃ καὶ φόβῳ ἐν σινδόνι ἐνειλήσας καὶ σμύρνῃ κατέθετο ἐν τάφῳ τὸν παρέχοντα πᾶσι ζωὴν αἰώνιον καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

Νεοελληνικὴ ἀπόδοση τοῦ Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Ἀνδρέα Θεοδώρου:​

Ὁ Ἰωσήφ, ὅταν εἶδε τὸν ἥλιο νὰ κρύβει τὶς ἀκτίνες του καὶ τὸ καταπέτασμα νὰ σχίζεται μὲ τὸ θάνατο τοῦ Σωτήρα, ἦλθε στὸν Πιλάτο καὶ τὸν καθικέτευσε, λέγων· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, ὁ ὁποῖος ἀπὸ βρέφος ζοῦσε στὸν κόσμο σὰν ἀποξενωμένος ξένος· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, τὸν ὁποῖο, μισοῦντες οἱ ὁμόφυλοὶ του, θανατώνουν σὰν ξένο· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, τοῦ ὁποίου τὸν παράδοξο θάνατο βλέπων, νιώθω παράξενα· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, ὁ ὁποῖος ξέρει νὰ περιποιεῖται τοὺς φτωχοὺς καὶ τοὺς ξένους· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, τὸν ὁποῖον οἱ Ἑβραῖοι ἀπὸ φθόνο ἀποξένωσαν ἀπὸ τὸν κόσμο· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, ὁ ὁποῖος, σὰν ξένος, δὲν ἔχει ποὺ ν᾿ ἀκουμπήσει τὴν κεφαλή του· δῶσε μου τοῦτον τὸν ξένο, τὸν ὁποῖον ἡ Μητέρα, ἀτενίζουσα νεκρό, ἐβόα· ὢ Υἱὲ καὶ Θεέ μου, ἂν καὶ ὁ πόνος πληγώνει τὰ σπλάγχνα μου καὶ σχίζει τὴν καρδία μου, ὅταν σὲ βλέπω νεκρό, ὅμως θαρρώντας στὴν ἀνάστασή σου, σὲ δοξάζω. Καὶ μὲ αὐτὰ τὰ λόγια παρακαλώντας τὸν Πιλάτο ὁ εὐσχήμων, λαμβάνει τὸ σῶμα τοῦ Σωτήρα, τὸ ὁποῖο, ἀφοῦ εὐλαβικὰ τύλιξε σὲ σεντόνι καὶ ἄλειψε μὲ μύρα, κατέθεσε στὸν τάφο αὐτόν, ποὺ παρέχει ζωὴ καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

Τὸ κείμενο ὡς ἔχει στὴν πρωτότυπη ἔκδοση τοῦ Γεωργίου Ἀκροπολίτου, Οpera, ἐκδ. Α. Heisenberg, Leipzig 1903 (Stuttgart 1978), τ. 2, σ. 9-11.

Στιχηρὸν ψαλλόμενον τῷ ἁγίῳ καὶ μεγάλῳ σαββάτῳ· ποιηθὲν παρὰ τοῦ κυροῦ μεγάλου λογοθέτου τοῦ Ἀκροπολίτου. ἦχος πλάγιος β΄.
εἰς τὸν ἐπιτάφιον ἀσπασμῶν.

Τὸν ἥλιον κρύψαντα τὰς ἰδίας ἀκτῖνας, καὶ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ διαρραγὲν τῷ τοῦ σωτῆρος θανάτῳ ὁ Ἰωσὴφ θεασάμενος, προσῆλθε τῷ Πιλάτῳ καὶ ἱκέτευε λέγων·"Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον Αἰγύπτῳ ξενωθέντα· Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες μαστιγοῦσιν ὡς ξένον· Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, οὐ ξενίζομαι βλέπειν τὸν θάνατον τοῦ ξένου· Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃς παρῆν εἰς ξενίζειν τοὺς πτωχοὺς καὶ ξένους. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν Ἰούδας δολίως ἀπεξένωσε κόσμου. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ὁ φίλος ἀρνεῖται μὴ εἰδέναι ὡς ξένον. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, [ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ,] ὅτι οὐκ ἔχει ὁ ξένος τὴν κεφαλὴν ὅπου κλίναι. Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ἡ μήτηρ ὡς ζῶντα καθικετεύει βοῶσα· Εἰ καὶ τὰ σπλάγχνα σπαράττομαι καὶ τὴν καρδίαν τιτρώσκομαι νεκρὸν ἄπνουν σε βλέπουσα, ἀλλὰ τῇ σῇ ἀναστάσει μεγαλυνθῆναι θαρρῶ." Τούτοις δυσωπήσας τὸν Πιλᾶτον τοῖς λόγοις, ὁ εὐσχήμων λαμβάνει τὸ σῶμα τοῦ σωτῆρος, καὶ εὐσχημόνως εἰλύσας ἐν σινδόνι καὶ μύροις κατέθετο μνημείῳ, τοῖς πιστοῖς παρεχόμενος ζωὴν αἰώνιον καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

Παρατηρῆστε ὅτι ὁ ἦχος σημειώνεται ὡς πλάγιος β΄καὶ ὄχι πλ. α΄, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἄλλες διαφορὲς στὸ κείμενο

Ακροπολίτης Γεώργιος (13ος αιώνας): αυλικός αξιωματούχος, λόγιος και ιστορικός. Έλαβε σπουδαία παιδεία κοντά σε ονομαστούς δασκάλους (Θεόδωρο Εξαπτέρυγο και Νικηφόρο Βλεμμύδη) και έγινε ο ίδιος δάσκαλος φιλοσοφίας, γεωμετρίας και ρητορικής στο περιβάλλον του αυτοκράτορα. Η Χρονική Συγγραφή του συνεχίζει την ιστορία του Νικήτα Χωνιάτη και αποτελεί βασική ιστορική πηγή για την περίοδο 1203-1261 (αυτοκρατορία της Νίκαιας). Συνέθεσε επίσης Επιτάφιο Λόγο για τον αυτοκράτορα Ιωάννη ΙΙΙ Βατάτζη.
(http://www.fhw.gr/projects/cooperat...ure/gr/other/glossary/anchor/akropolitis.html)
 
thomas.costi said:
Ευχαριστώ! :)
Ψάχνω όμως για μουσικό κείμενο, αν υπάρχει κάπου μελοποιημένο...
Click to expand...

Βρίσκεται εδώ το κλασσικό του Γερμανού Νέων Πατρών (σελ.47-50)

και η σύντμηση του Μάρκου Βασιλείου εδώ.

Δύο εξαιρετικές ερμηνείες του συντετμημένου είναι από τον δρ Γεώργιο Κωνσταντίνου εδώ και από τον Χορό των Πατέρων της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου εδώ.
 
Last edited:
Στη Σλαβική (ίσως και Ρουμανική) παράδοση ψάλλεται ένα παρόμοιο στιχηρό στο τέλος του Όρθρου του Μ. Σαββάτου κατά τον υπό των πιστών ασπασμό του Επιταφίου. Το στιχηρό αυτό ψαλλόμενο στον 5ο (πλ. α΄) ήχο αρχίζει "Δεύτε μακαρίσωμεν Ιωσήφ τον αοίδιμον". Θα προσπαθήσω να το μεταφράσω κάποια στιγμή.

Να σημειώσω ότι:

1. (με κάποια εξαίρεση στα Βαλκάνια όπου τα ελληνικά έθιμα επέδρασαν) στη Σλαβική παράδοση κατά την έξοδο του επιταφίου γίνεται περιφορά του "σώματος" του επιταφίου (κουβούκλιο δεν υπάρχει) πέριξ του ναού ψαλλομένου του ασματικού της δοξολογίας (για την ακρίβεια πολλοί ψάλλουν τη νεκρώσιμη μελωδία του "Άγιος ο Θεός") και ο Επιτάφιος επιστρέφει στο μέσον του ναού τραπέζιο όπου και παραμένει μέχρι το τέλος της Παννυχίδος του Μ. Σαββάτου (κατά την ψαλμωδία αργώς της καταβασίας της Θ' Ωδής "Μη εποδύρου μου" αίρεται ο Επιτάφιος στη φράση "αναστήσομαι γαρ και δοξασθήσομαι").

2. Η έξοδος του Επιταφίου στον Εσπερινό της Μ. Παρασκευής πραγματοποιείται κατά την ψαλμωδία του απολυτικίου "Ο ευσχήμων Ιωσήφ" (στην ΠΓΔΜ στο "Σε τον αναβαλλόμενον" το οποίον απαγγέλεται από τον φέροντα τον Επιτάφιο ιερέα και κατόπιν ψάλλεται-στη Βουλγαρία ακολουθούν το ΤΜΕ) με απλότητα και λιτότητα.
 
Last edited:
Christos Kazilas said:
Έχει πολύ ενδιαφέρον ότι στη Μ. Εβδομάδα του Γ. Ραιδεστινού το εν λόγω τροπάριο έχει λάβει προσθήκες.
Click to expand...

τώρα που το έχω μπροστά:

"...γνώμη και αδεία του αειμνήστου Πατριάρχου κυρού Ιωακείμ του Β΄ επεξετάθη δια προσθήκης λέξεων τινών, παρά του μητροπολιτου Άρτης Κυρ. (sic) Σεραφειμ, αίτινες ετονίσθησαν παρά του εκδότου επί τη βάσει των μουσικών γραμμων του αυτού αρχαϊκού μαθήματος"
 
Μ.Β. said:
...εξαιρετικές ερμηνείες του συντετμημένου είναι από τον δρ Γεώργιο Κωνσταντίνου εδώ
Click to expand...

Καλά δε μας λέτε του δόκτωρα την "εξαιρετική ερμηνεία" πόσοι την άκουσαν; Και γιατί δεν την ανεβάζει κανείς ξεκλείδωτη; Ακόμα πως γίνεται να πήρε 16 thanks αφού μόνο 10 φορές δίνει άδεια η Microsoft;
Ας κάνει κάποιος κάτι, για να δούμε και μεις το εξαιρετικόν...:rolleyes:
Παπαδόπουλος Νίκος
 

Ἐδῶ βέβαια εἶναι ἡ ἑνότητα τῶν μουσικῶν κειμένων.
Γιά ὅλα ὅμως, μουσικά κείμενα καί ἐκτελέσεις ἔχει ἀνοίξει ξεχωριστό θέμα ὁ Διαχειριστής ἐδῶ.


 
Last edited:
π. Μάξιμος said:

Ἀνέβηκε παρακάτω μέ λυμένο τό πρόβλημα
http://www.analogion.com/forum/showthread.php?p=28002#post28002
Click to expand...


Αυτό που ανέβηκε στο #9 είναι από τους Βατοπεδινούς πατέρες. Από τον κ. Κωνσταντίνου δεν έχει ανέβει ξεκλείδωτο. Και όπως φαίνεται είναι μεγαλύτερο σε μέγεθος από αυτό της χορωδίας.
Προσπάθησαν 180 άτομα να το δουν και μάλλον οι 170 δεν άκουσαν τίποτα...

Εκτός κι αν είναι πράγματι το ίδιο, οπότε όντως εξαιρετική η ερμηνεία της χορωδίας των Βατοπεδινών.

Νίκος Παπαδόπουλος
 
Ας ανεβάσει κάποιος την ερμηνεία του κ. Κωνσταντίνου σε mp3, διότι, αν και μου αρέσουν απίστευτα οι Βατοπαιδινοί, προτιμώ τις μονωδιακές εκτελέσεις. Διακρίνονται νομίζω καλύτερα οι αναλύσεις, οι λαρυγγυσμοί, και πολλά άλλα στοιχεία στην ερμηνεία του μέλους στη φωνή ενός μόνο ψάλτη παρά σε μια χορωδία. Και αν μη τι άλλο, ο κ. Κωνσταντίνου (ανεξάρτητα σχολής, ύφους, κλπ.), έχει το τάλαντο από το Θεό. Θα ήθελα πολύ, λοιπόν, να ακούσω την ερμηνεία του. Ευχαριστώ εκ των προτέρων
 
Ανεβάζω εδώ το ίδιο ιδιόμελο στιχηρό από τον Νικόλαο πρωτοψάλτη Σμύρνης. Είναι από Ταμείον Ανθολογίας του Φωκαέως (έκδοση Β. Ρηγόπουλου, συμπληρωματικός τόμος Εσπερινού), λείπει όμως μία σελίδα. Για την ακρίβεια, στη σελίδα 573 έχει τυπωμένο ξανά το κείμενο της σελίδας 571. Το βιβλίο το έχω εδώ και μια δεκαετία. Χθες που κοίταξα ξανά στο βιβλιοπωλείο, και τα καινούργια βιβλία έχουν το ίδιο λάθος. Αν κανείς έχει απ' οπουδήποτε το κείμενο που λείπει, (έστω και χειρόγραφο) ας το ανεβάσει για να είναι συμπληρωμένο.
 

Attachments

  • 571a.jpg
    280.8 KB · Views: 369
  • 572.jpg
    250.6 KB · Views: 123
  • 574.jpg
    274.4 KB · Views: 90
  • 575.jpg
    395.7 KB · Views: 84
  • 576.jpg
    238.4 KB · Views: 87
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
ΕΔΩ ΣΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΕΘΙΜΟ ΣΤΙΣ ΕΝΟΡΙΕΣ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΙΕΡΕΑΣ. Η ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ, ΟΧΙ ΣΙΩΠΗΡΑ ΑΛΛΑ ΨΕΛΝΟΝΤΑΣ ΟΙ ΧΟΡΟΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟΜΕΛΟ. ΣΤΗ ΦΡΑΣΗ ¨Ο ΕΥΣΧΗΜΩΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΤΟ ΣΩΜΑ" Ο ΙΕΡΕΑΣ ΚΑΤΕΒΑΖΕΙ ΤΟΝ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΝΑΠΟΘΕΤΕΙ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΒΗΜΑ.
ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΒΡΙΣΚΑ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΘΙΣΑ ΚΑΙ ΕΓΡΑΨΑ ΕΝΑ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 18 ΕΤΩΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΨΕΛΝΩ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ 28 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ.
ΤΟ ΔΙΝΩ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΑΣ.
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ- ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΕΔΩ. http://www.youtube.com/watch?v=Tj9ZzETsL2U
 

Attachments

  • TON HLION KRYPSANTA.pdf
    435.2 KB · Views: 722
Σας ευχαριστούμε που με το ηχητικό και οπτικό αυτό υλικό στις αρχές της Σαρακοστής μας δώσατε άρωμα του τέλους της και του ποθουμένου σκοπού της που είναι τα άγια Πάθη.
Το μάθημα είναι πολύ ωραίο, τονισμένο με σχετικά αναλυτική γραφή και με κατάλληλη μουσική απόδοση των νοημάτων, ειδικά σε ορισμένα σημεία (μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το αρχικό τμήμα μέχρι το "θανάτω").
Αλλά και ο ερμηνευτής είναι ψάλτης με θαυμάσια φωνή, επιβλητική συνάμα και κατανυκτική (σε μερικά σημεία μου θύμιζε τον Περιστέρη, αλλά σε μια πιο βαθύφωνη εκδοχή και σε άλλα έναν ψάλτη από τη Σάμο ονόματι Γεώργιο Παπανικολάου), και αν είστε ο ίδιος ο ερμηνευτής, θερμά συγχαρητήρια και μακάρι να μας ανεβάσετε κι άλλες ηχογραφήσεις σας.
 
Last edited:

Κι ἐγώ συγκινήθηκα τό πρωί πού τό εἶδα πρίν πάω στήν ἀκολουθία καί τή λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων. Μεταφέρθηκα στά νησιά μας καί ἰδιαίτερα στή Σαντορίνη, μέ τίς ὡραῖες μεγαλοβδομαδιάτικες παραδόσεις καί τήν ἀτμόσφαιρα, πού δίνει νόημα στά τελούμενα, ἐν συγκρίσει μέ μᾶς τούς ἐγκλωβισμένους στίς μεγαλουπόλεις. Πολλοί βέβαια ἔχουν τήν δυνατότητα γιά ἀπόδραση καί κατακλύζουν τά νησιά μας, ἀλλ᾿ ἐμεῖς... ἐπί τό ἔργον... καί τήν διακονίαν...

Συγχαρητήρια στόν nama_ia, πρωτοψάλτη τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Θήρας καί οἰνολόγο παρακαλῶ —μακάρι νά μαθαίναμε καί τό ὀνοματεπώνυμο· μήπως τό συνθηματικό ἔχει σχέση μέ τό νᾶμα καί μέ τήν Οἴα, ὅπου ἐφημερεύει ὁ ἱερέας πατέρας του, ὅπως φαίνεται στό βίντεο;

Ἐγώ κατάλαβα ὅτι εἶναι δική του σύνθεση, πού τήν ἔγραψε 18 χρονῶν, ὅπως λέει.

Κύριε nama_ia, πληροφορεῖστέ μας περισσότερο. Ψάλλετε στόν Μητροπολιτικό καί μετά πηγαίνετε στόν πατέρα σας; Τελεῖ ἀργότερα τήν Ἀποκαθήλωση;

Πάντως σᾶς εὐχαριστοῦμε καί γιά τό «ἄρωμα», πού ἔφτασε μέχρις ἐδῶ, ὅπως λέει ὁ Γιῶργος.

ΥΓ. Ἀναφορικά μ᾿ αὐτήν τήν πρακτική, πρέπει νά ποῦμε ὅτι ἀφοῦ αὐτή ἡ τελετή τῆς Ἀποκαθηλώσεως εἶναι κάτι μεταγενέστερο, μή προβλεπόμενη ἀπό τά τυπικά, γιά τό δημιουργούμενο «κενό», ἱερουργοῦντος ἑνός ἱερέως, ἀντί τῆς ἐν σιγῇ Ἀποκαθηλώσεως, ἐφευρέθηκε αὐτό τό ἔθιμο. Δέν ξέρω ἄν εἶναι εὔστοχο.

 
Last edited:
"Τον ήλιον κρύψαντα" του Νικολάου Σμύρνης. Ψάλλει ο αείμνηστος Ματθαίος Τσαμκιράνης, από κείμενο του Ζαχαρία Καραλλή Τηνίου, σε μια πανέμορφη κασσέτα που ο ίδιος είχε κυκλοφορήσει. Σε ηχητικό από τον π. Ιωακείμ Γρύλλη εδώ.

Η σύνθεση του Ζαχαρία Καραλλή Τηνίου περιέχεται στο βιβλίο Μ. Εβδομάς του Χ. Ταλιαδώρου σε διασκευή δική του, καθώς και στο τέλος του Αναστασιματαρίου του Ιωάννου. Κυκλοφορεί και ηχογραφημένο στη Νεκρώσιμη Ακολουθία του Χ. Ταλιαδώρου (κασσέτα και ψηφιακός δίσκος). Το μουσικό κείμενο εδώ κι εδώ.
 

Attachments

  • Τσαμκιράνης 01.Τον ήλιον κρύψαντα.mp3
    5.9 MB · Views: 562
Last edited by a moderator:
π. Μάξιμος said:

ΥΓ. Ἀναφορικά μ᾿ αὐτήν τήν πρακτική, πρέπει νά ποῦμε ὅτι ἀφοῦ αὐτή ἡ τελετή τῆς Ἀποκαθηλώσεως εἶναι κάτι μεταγενέστερο, μή προβλεπόμενη ἀπό τά τυπικά, γιά τό δημιουργούμενο «κενό», ἱερουργοῦντος ἑνός ἱερέως, ἀντί τῆς ἐν σιγῇ Ἀποκαθηλώσεως, ἐφευρέθηκε αὐτό τό ἔθιμο. Δέν ξέρω ἄν εἶναι εὔστοχο.
Click to expand...



Χρησιμοποιῶ τὰ προσόμοια τῆς ἡμέρας τοῦ παλαιοῦ τριῳδίου ἀπὸ τὸ τυπικὸ τοῦ ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ ἔτους 1129 σσ. 159-160.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top