Μουσικά κείμενα και εκτελέσεις του Χριστός Ανέστη σε παλαιότερη σελίδα στο Αναλόγιον (analogion.com).
Last edited by a moderator:
Παραθέτουμε στήν ἀγάπη σας ἀδελφοί μου τό ἀργό "Χριστός ἀνέστη" ὅπως τό ψάλλουμε ἐκ παραδόσεως στό Ἅγιον Ὄρος. Κάθε Ἁγιορείτης ψάλτης τό ξέρει ἀπ'ἔξω. Καί ἀρκετοί ἱερεῖς (εὐτυχῶς!) Ψἀλλουμε ἀργό τό πρῶτο οἱ ἱερεῖς, τό 4ο καί 5ο οἱ ψάλται καί τό τελευταῖο ἱερεῖς καί ψάλται μισό-μισό. Μετά τοῦ Θωμᾶ καί καθ' ὅλην τήν περίοδο τοῦ Πεντηκοσταρίου λέγεται ἀργό τρίς στήν ἀρχή κάθε Ἐσπερινοῦ, Ὄρθρου καί Θ. Λειτουργίας μόνο Κυριακῆς καί ἑορτῆς. Τίς ἄλλες μέρες σύντομο. Χριστός ἀνέστη!
Αφού αναρτήθηκε το "Χριστός Ανέστη" (μέλος αρχαίον υπό Πέτρου Λαμπαδαρίου κατά την προφορική παράδοση του Αγίου Όρους Άθω) να ρωτήσω και ένα Τυπικό Θέμα.
Πόσες φορές ψάλλουν στο Όρος το "Χριστός ανέστη" κατά την έναρξη των Ακολουθιών την Διακαινήσιμο; 10 ή 13;
Χριστός Ανέστη!Άντε είναι και πρόσφατο!Από τον Εσπερινό της Αγάπης στην Ιερά Μονή Ιβήρων φέτος.Ψάλλουν,ο ιερομ. π. Αντύπας και οι πατέρες από το κελί Ἁγ.Ἰωάννου Θεολόγου Καρυών.
Στό Ἁγιορειτικόν Τυπικόν (σ. 221) γράφετε τρίς ὑπό τῶν ἱερέων καί τρίς ὑπό τῶν χορῶν, ἑξάκις ὑπό διαφόρων πατέρων (ἤτοι μετά τῶν 4 στίχων καί 2 τοῦ Δόξα... καί τοῦ Καί νῦν...) καί τέλος, πάλιν ἅπαξ ὑπό τοῦ ἡγουμένου, ἕως τήν μέσην, ὅ καί τελειώνει ὁ δεξιός χορός.ἐμεῖς στό Ὄρος τό ψάλλουμε 13 φορές, ὡς ἐξῆς:
3 ὁ ἱερέας (τίς δύο πρῶτες φορές τοῦ παίρνουν τήν κατάληξη οἱ δύο χοροί ἀντιστοίχως)
2 οἱ χοροί
7 διάφοροι πατέρες καί
1 πάλι ὁ ἱερέας μέ τόν δεξιό ψάλτη μισό-μισό.
Οἱ στίχοι ἀρχίζουν ἀπό τό 7ο. Τά 1ο, 4ο, 5ο καί 13ο ἀργά.
Θέλω νά προσθέσω πατέρα μου ἀγαπητέ ὅτι τούς στίχους τούς;λέει ὁ ἱερεύς μυστικά, ὄχι φωναχτά. καί ἄν ἔχει διάκονο, τούς λέει ὁ διάκονος.Στό Ἁγιορειτικόν Τυπικόν (σ. 221) γράφετε τρίς ὑπό τῶν ἱερέων καί τρίς ὑπό τῶν χορῶν, ἑξάκις ὑπό διαφόρων πατέρων (ἤτοι μετά τῶν 4 στίχων καί 2 τοῦ Δόξα... καί τοῦ Καί νῦν...) καί τέλος, πάλιν ἅπαξ ὑπό τοῦ ἡγουμένου, ἕως τήν μέσην, ὅ καί τελειώνει ὁ δεξιός χορός.
Ἐκεῖνο πού ἤθελα νά σημειώσω εἶναι ὅτι ἡ διάταξη τοῦ ΤΑΣ καί τοῦ Πεντηκοσταρίου «τρίς ὑπό τοῦ ἱερέως καί τρίς ὑπό τῶν χορῶν (ἤ τῶν ἀδελφῶν) ἄνευ στίχων» εὐκόλως παρερμηνεύεται. Ἔχουμε δείξει σέ ἄλλο σχετικό θέμα, ὅτι αὐτό σημαίνει ἐναλλάξ. Δηλαδή λέει ὁ ἱερεύς ἕνα καί ἐπαναλαμβάνει ὁ χορός καί οὕτω καθ᾿ ἑξῆς. Ὁπότε δέν χρειάζεται νά πέρνει κανείς κατάληξη. Μετά τήν ἕκτη ἐπανάληψη ὑπό τοῦ χοροῦ ὁ ἱερεύς λέει τούς στίχους καί μετά τήν 12η φορά ἀπό χοροῦ τό ἐπαναλαμβάνει μέχρι τή μέση ὁ ἱερεύς.
Θέλω νά προσθέσω πατέρα μου ἀγαπητέ ὅτι τούς στίχους τούς λέει ὁ ἱερεύς μυστικά, ὄχι φωναχτά. καί ἄν ἔχει διάκονο, τούς λέει ὁ διάκονος.
Γιατί αὐτό; Γιατί ὑπάρχουν;
Καί ὁ διάκονος μυστικά;
Γιατί αὐτό; Γιατί ὑπάρχουν;
Καί ὁ διάκονος μυστικά;
Επισυναπτω ενα αργο "Χριστος ανεστη". Το βρηκα σε ενα Ρουμανικο χφ και το δακτυλογραφησα (με διορθωσεις του Χ. Συμεωνιδη). Ειναι ουσιαστικα συνθεση του Πετρου, ομως σε καπως αργοτερη εξηγηση (πρλβ. εδω, σελ. 245-253) και σε αναλυτικη γραφη. Η τελικη καταληξη στον ΚΕ. Ο εξηγητης ( ειναι μαλλον ο Ρουμανος ψαλτης Βησσαριων ο Πνευματικος.
Αφού κατάντησαν "μυστικοί" οι Στίχοι της Αναστάσεως εν αγίώ όρει πολύ φοβάμαι μήπως επικρατήσει και εκτός Αγίου Όρους...
Αφού κατάντησαν "μυστικοί" οι Στίχοι της Αναστάσεως εν αγίώ όρει πολύ φοβάμαι μήπως επικρατήσει και εκτός Αγίου Όρους...
Πάντως έχουμε μια τάση ότι "περίεργο" γίνεται εκεί να το υιοθετούμε και ότι είναι ορθό π.χ. Κανόνες, Στίχοι του Λυχνικού και των Αίνων, ή Τυπικά και Μακαρισμοί να τα ονομάζουμε "αγιορείτικα" ή μοναστικά και να τα απορρίπτουμε χωρίς συζήτηση... (και δέχομαι ότι πολλά γίνονται "κατ' οικονομίαν" χρόνου κυρίως αλλά αν δούμε πόσο χρόνο δαπανάμε για αλλότρια ζητήματα θα αναθεωρήσουμε την στάση μας...)
Δεν μπορώ να μπώ στην λογική "έτσι τα παραλάβαμε" όταν τα πράγματα είναι λίγο πολύ ξεκάθαρα στο τί πρέπει να γίνει.
Ἀληθῶς Ἀνέστη ἀγαπητέ Μάρκελλε!ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Μὲ τὸ συμπάθειο, ἡ διάτυπωση "Αφού κατάντησαν 'μυστικοί' οι Στίχοι της Αναστάσεως εν αγίω όρει" εἶναι ἀπόλυτη καὶ δὲν ἀνταποκρίνεται στὴν πραγματικότητα. Ἐφέτος, ὅπως κάθε χρόνο, τοὺς ψάλαμε στὴν ΙΜ Ἰβήρων καὶ ἔτσι γίνεται σὲ ἀρκετὲς μονὲς καὶ κελλιά.