EVA PALMER-SIKELIANOS, Ancient Drama

ERT_-_Paraskinio_-_Delfikes_Eortes.wmv
51:31 - 2 years ago
This episode in the series “BACKSTAGE” is dedicated to ANGELOS SIKELIANOS and EVA PALMER-SIKELIANOS, who have conceived and parented a revival of Ancient Drama in GREECE. Director TAKIS MOUZENIDIS and choreographer KOULA PRATSIKA participated in the theatre production of “PROMETHEUS BOUND” by AESCHYLUS in 1927. They discuss their memories and speak about EVA SIKELIANOU and her actions aimed at realising the vision of her companion. Throughout a large part of the programme, footage is screened of a film made by the GAZIADIS Brothers. Extracts are shown from the Games at the DELPHI Stadium and from the theatre production. THANOS VELOUDIOS was an associate of ANGELOS and EVA SIKELIANOS. He gives details about the preparation of the undertaking. Theatrologist DIMITRIS SPATHIS explains the ideological approach behind the design and production of the text by AESCHYLUS at DELPHI. Deeply moved, KOULA PRATSIKA speaks about the end of EVA SIKELIANOS and pays tribute to her.

http://video.google.com/videoplay?docid=4534682094633258822#

...βίος και πολιτεία, μεγαλοπρεπές ναυάγιο, Εύα Πάλμερ Σικελιανού. Δείτε το Παναρμόνιο, κόβεται η ανάσα ! Οργανο του Κωνσταντίνου Ψάχου, μοναδικό ήταν στον κόσμο. Ομοίωμα του το «μικρό Παναρμόνιο» , φυλάγεται στο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα. Ηταν παραγγελία του Εύα Palmer - Σικελιανού, για να κατανοήσουν τα αρχαία μικρά διαστήματα, μέσον βυζαντινή μουσική. Οσον περισσότερα ανακάλυψε την ομορφιά, γοητεία, θεϊκότητα των Ψαλμών η 'Ευα, κυρίευε ένα αίσθημα επείγουσας ανάγκης. Κάτι έλειπε. Πέρασε δοξα, απογοητευσης, περιουσία
έγινε καπνός, πέρασε η ζωή. Γράφει η Εύα τη βιογραφία της Δελφικής Ιδέας τα απομνημονεύματα. Ανοίγει ένα λεπτό βιβλιαράκι. Μένει κεραυνοχτυπημένη.
Βρήκε τον Αριστόξενο. Ομως, είναι αργά για να ξεκινήσει απο την αρχή.

Το (Εύειον) «Παναρμόνιον» του Κωνσταντίνου Ψάχου, 1924

http://analogion.com/forum/showthread.php?t=10601

''Στα άρθρα του περιοδικού περιέχονται ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το Εύειον Παναρμόνιον του Κ. Ψάχου, για τις προσπάθειες κατασκευής οργάνου που να αποδίδει τα Βυζαντινά διαστήματα γενικότερα, για το μεγάλο θέμα της εναρμονίσεως της Βυζαντινής Μουσικής, συνδικαλιστικά ψαλτικά θέματα (πάντοτε επίκαιρα), νεκρολογίες, προκυρήξεις κ.α. Επίσης ενδιαφέρουσα η άγραφη απαγόρευση αγρυπνιών και η γραπτή απαγόρευση ηλεκτροφωτισμού των ενοριών στη Μητρόπολη Αττικής τα χρόνια εκείνα. Αξίζει τον κόπο κάποιος να κάνει ένα κατάλογο περιεχομένων των φύλλων του περιοδικού (δεν είναι και τόσα πολλά) και 2-3 γραμμές περιληπτικά για το κάθε αρθρο.''

«Νέα Φόρμιγξ», εκδότης Κωνσταντίνος Ψάχος, 1921-1922

http://analogion.com/forum/showthread.php?p=139468#post139468

Μια εποχή, με πλούσια δράση , ιδεών, περιμένει το ιστορικό. Αν τα λεφτά που επενδύσε η 'Εβα, τα προηγούμενα χρόνια πιάνουν τόπο, σήμερα η έρευνα δεν είναι φτωχόπαιδο. Απο το πνευματικό κύκλο την Κούλα Πράτσικα, Κοντολέων,
Κακριδή, Πολίτη, Θρασυβούλου Γεωργιάδη..., Θα είχαμε πολύ μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης.

~~~~~~~~~~~~~

Νίκος Α. Δοντάς

Θρασύβουλου Γεωργιάδη
«Ο Ελληνικός Ρυθμός» (μετφρ. Χαρά Τόμπρα)
εκδ. Αρμός, 274 σελ.
Η μουσική της ελληνικής κλασικής αρχαιότητας αποτελεί μία από τις πιο ισχυρές εμμονές όχι μόνον για τους περί τη μουσική αλλά για όλους όσοι καταγίνονται με τις διάφορες εκφάνσεις του αρχαιοελληνικού πνεύματος. Αρκετές είναι οι απόψεις που έχουν εκφραστεί κατά καιρούς, αρχικώς από μελετητές εκτός Ελλάδος, καθώς στη Δύση η επιστημονική ενασχόληση με το θέμα χρονολογείται από την Αναγέννηση και αναθερμάνθηκε στα τέλη του 18ου αι. Μέχρι σήμερα δεν έχει έρθει στο φως κανένα πλήρες μουσικό κείμενο των κλασικών χρόνων.

Είναι προφανές, ότι από τη φύση τους τα ίδια τα μουσικά κείμενα δεν παρέχουν συχνά ούτε καν τις βασικές πληροφορίες για ένα μουσικό έργο και τον τρόπο ερμηνείας του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι παρτιτούρες της εποχής του μπαρόκ. Μπορεί η συνέχεια της μετα–αναγεννησιακής μουσικής να είναι αδιάλειπτη, τα μουσικά όργανα να είναι γνωστά όπως άλλωστε και το θεωρητικό μέρος. Ωστόσο, τα μουσικά κείμενα επιδέχονται πλήθος διαφορετικών αναγνώσεων, αφού οι συνθέτες δεν κατέγραψαν παρά τις βασικές αρχές όσων είχαν κατά νου. Αντιστοίχως, όλες οι προσπάθειες αναπαραγωγής μουσικής της αρχαιότητας, μένουν στη σφαίρα της εικασίας.

Μία από τις αφετηρίες για τη θεωρητική μελέτη της αρχαιοελληνικής μουσικής αποτελεί η στιχουργική. Στο σύγγραμμά του «Ο Ελληνικός Ρυθμός», ο διαπρεπής μουσικολόγος Θρασύβουλος Γεωργιάδης θέτει ως αφετηρία την παραδοχή, ότι στη στιχουργική των κλασικών χρόνων το ρυθμικό σχήμα δεν προέκυπτε από μία ακολουθία τονισμένων και άτονων συλλαβών, αλλά από την εναλλαγή μακρών και βραχέων. Συνεπώς, ο μουσικός ρυθμός υπαγορευόταν από την ίδια τη γλώσσα. Ο «Ελληνικός Ρυθμός» απετέλεσε τη διδακτορική διατριβή του Γεωργιάδη το 1947 στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και εμφανίστηκε το 2001 σε μετάφραση της Χαράς Τόμπρα. Είχε προηγηθεί η μετάφραση του βιβλίου «Μουσική και Γλώσσα» (1954) από τον Δ. Θέμελη (Νεφέλη, 1994), όπου ο Γεωργιάδης αναπτύσσει περαιτέρω τα επιχειρήματά του, τα οποία μάλιστα στηρίζει αντλώντας παραδείγματα τόσο από τη δημοτική παράδοση και από την τη βυζαντινή μουσική.

Διαφορετική αφετηρία οδηγεί σε άλλα συμπεράσματα, όπως γίνεται σαφές από τις σκέψεις του αρχιμουσικού Γιάννη Ιωαννίδη, που διατυπώνει με σαφήνεια τα περί μελωδικού και δυναμικού τονισμού της ελληνικής γλώσσας στο βιβλίο του «Γλώσσα και Μουσική» (Παπαγρηγορίου – Νάκας, 2002).

Με καθυστέρηση δεκαετιών
Αναμφίβολα, η μετάφραση του «Ελληνικού Ρυθμού» αποτελεί σημαντική προσθήκη στη φτωχή ελληνόφωνη βιβλιογραφία γύρω από το θέμα. Θα έπρεπε μάλιστα να είχε πραγματοποιηθεί προ δεκαετιών, όπως ακριβώς και άλλα ιστορικά κλασικά κείμενα του 19ου και 20ου αι. που αφορούν την επιστήμη της μουσικής. Αν είχε συμβεί αυτό, σήμερα, το ενδιαφέρον των εκδοτών –αλλά και γενικότερα των «περί τα μουσικά»– θα μπορούσε πια να εστιαστεί σε τίτλους που παρακολουθούν στενά τη σύγχρονη μουσικολογική έρευνα και τους τρέχοντες προβληματισμούς, επιτρέποντας στο ελληνικό φιλόμουσο κοινό να μετέχει του διαλόγου.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_21/09/2003_77396.