Παθόντες και μαθόντες , μη παθόντες και μη μαθόντες , παθόντες και μη μαθόντες, μη παθόντες και όμως μαθόντες, καλησπέρα σας
Στην Ελλάδα μας, έγινε ένα πείραμα. Λεγόταν του "υπαρκτού σοσιαλισμού και του υπαρκτού συνδικαλισμού". Δεν είμαι ιστορικός για να το κρινω. Όμως το έζησα εκ του συστάδην : απ' τα ΑΕΙ, μέχρι τον εργασιακό χώρο. Και μπρρρρ! λίγο τζίζ μόλις το πειράζω...!
Στην σύγχρονη Ελλάδα, δυστυχώς, οι συλλογικές προσπάθειες είναι φρούτο που δεν ευδοκιμεί, τουλάχιστον επί μακρόν (βλέπε κανονισμό μας, ΓΕΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, Εθνική Ελλάδος κλπ !).
Στη κατηγορία αυτήν εμπίπτουν και οι πάσης φύσεως σύλλογοι. Οι οποίοι παντα ξεκινούν με τις καλύτερες των προϋποθέσεων, καταλήγουν δε - στην καλύτερη των περιπτώσεων - σε εξυπηρέτηση των Δ.Σ. τους.
Χαίρομαι που υπάρχουν ακόμα ρομαντικοί του συνδικαλισμού, γιατί εμπνέουν...
Και δείχνουν οτι είναι ακόμη νέοι (...) και αγωνιστές. Και δείχνουν και στους νεώτερους κάποιο μονοπάτι...
Εμείς ίσως να γεράσαμε λίγο παραπάνω ! 'Εχουμε και χάλια μάτια, και στο βάθος του τούνελ δεν βλέπουμε τίποτ'ς !
Στον προκείμενον... ημών αγώνα τώρα, αν κάποιος θέλει να τον ξεκινήσει, με γειά του. Μπορεί νάμαστε και δίπλα του...Και οπωσδήποτε, όχι απέναντί του.
Αλλά, λαγός πιπέρι έτριβε, ετοίμασε και την κατσαρόλα !
Οι καιροί ου μενετοί. Η εποχή μας θέλει ταμπούρι. Όχι γιουρούσι. Και ταμπούρι ατομικό.
Και επειδή είμαστε και φόρουμ τέλος πάντων θρησκευτικό, θυμόσαστε στα θρησκευτικά νάχαμε κάνει αν ο Χριστός ειχε συνδικαλιστεί ;
Και αν ηγήθηκε των επαγγελματικών δικαιωμάτων του (μας) ; Αλλά τι λέω ; ο συνδικαλισμος είναι κατάκτηση των τελευταίων αιώνων... Και η Ελλάδα η τελευταία (
με συνδικαλιστικό "κίνημα". Δεν υπάρχουν μόνον αρνητικά να του προσψαύσουμε. Οχι ασφαλώς. Αλλά αυτά μείνανε τελευταία. Και μας ακολουθούν με τους πολιτικούς μας...
Δύσκολα πράγματα όντως. Ο Θεός να μας φωτίζει ( αλλά ούτε κι αυτός θα θέλει να μπλέξει με Έλληνες συνδικαλιστές ! )
Καλή συνέχεια, και καλή δύναμη το τριήμερο.