Ανοίγω νέο θέμα και παραθέτω για αρχή σχετικό απόσπασμα από παλαιότερο μήνυμα του Deacon από άλλη συζήτηση με το οποίο και γενικά συμφωνώ.
(α) το σύνηθες "Φώς Ιλαρόν" του Σακελλαρίδη είναι κλασσικό έργο ή όχι; (σχετικές συζητήσεις εδώ και στο παλαιό Ψαλτολόγιον εδώ αν και ανακατεμένη)
(β) όλα τα μελοποιήματα που υπάρχουν στα λεγόμενα "κλασσικά" βιβλία είναι "κλασσικά"; Π.χ. τα μακαμοειδή Άξιον Εστίν του Γρηγορίου ή του Κηλτζανίδη; Τα Λειτουργικά του Πέτρου Εφεσίου;
(γ) υπάρχουν μαθήματα "πιό κλασσικά" από άλλα (αν μπορεί να το πεί κανείς αυτό); Π.χ. η σύντομη Κασσιανή του Πέτρου είναι "πιό κλασσική" από τη σύντομη του Ραιδεστηνού;
Εκτός από τα παραπάνω κριτήρια που αναφέρει ο Deacon μάλλον υπάρχουν και άλλα π.χ. η ευκολία απομνημόνευσης των γραμμών (στη βάση του παλαιού συστήματος), η χρήση ορισμένων μελών στα κέντρα αναφοράς της Ψαλτικής (Πατριαρχείο/Άγιον Όρος) γεγονός που τα κατέστησε de facto εγκεκριμένα και τελικά "κλασσικά" κ.α. Το θέμα νομίζω είναι φιλοσοφικό και παρά τα πιό πάνω στοιχεία ακόμα δεν είμαι σίγουρος οτι έχω συγκεκριμένη απάντηση στα επόμενα ερωτήματα (για παράδειγμα):
(α) το σύνηθες "Φώς Ιλαρόν" του Σακελλαρίδη είναι κλασσικό έργο ή όχι; (σχετικές συζητήσεις εδώ και στο παλαιό Ψαλτολόγιον εδώ αν και ανακατεμένη)
(β) όλα τα μελοποιήματα που υπάρχουν στα λεγόμενα "κλασσικά" βιβλία είναι "κλασσικά"; Π.χ. τα μακαμοειδή Άξιον Εστίν του Γρηγορίου ή του Κηλτζανίδη; Τα Λειτουργικά του Πέτρου Εφεσίου;
(γ) υπάρχουν μαθήματα "πιό κλασσικά" από άλλα (αν μπορεί να το πεί κανείς αυτό); Π.χ. η σύντομη Κασσιανή του Πέτρου είναι "πιό κλασσική" από τη σύντομη του Ραιδεστηνού;
Last edited:
