π. Μάξιμος
Γενικός Συντονιστής
1) Τό Μέγα Εὐχολόγιον καί τό Ἀρχιερατικόν προβλέπουν τήν αὐτήν Τάξιν γιά χειροθεσία Ἀναγνώστου καί Ψάλτου. Δέν ὑπάρχει διαφορά. Ἡ διαφορά (ἱστορική) ἔγκειται στό ὅτι ὁ μέν Ἀναγνώστης διαβάζει λίγο ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ὁ δέ ψάλτης ψάλλει προκείμενον. Σήμερα αὐτά εἶναι ἑνοποιημένα. Ὁποτε ἡ χειροθεσία Ἀναγνώστου εἶναι χειροθεσία Ψάλτου.
2) Τά ἄμφια ἤ ράσα εἶναι τό ἴδιο καί ἀφοροῦν στήν ἐξέλιξη τῆς παράδοσης. Τό στιχάριον εἶναι τό ἀντερί ἤ ἐσώρασον καί τό ράσο εἶναι τό φελώνιον. Διαβᾶστε ἐδῶ γιά πηγές καί πού γράφω ὅτι «Σήμερα ὁ ἀναγνώστης νομιμοποιεῖται νά φοράει ἐσώρασο (ἀντερί), ράσο καί στιχάριον». Ἐπίσης καί τό ὁράριον φαίνεται πώς εἶχε κάποια χρήση σέ βαθμίδες τοῦ χοροῦ τῶν ψαλτῶν.
Γραμμένος Καράνος;85225 said:Θα ήθελα να σχολιάσω την (υποτιθέμενη απουσία ειδικής ευχής χειροθεσίας ιεροψάλτου. Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια ο Μητροπολίτης Βοστώνης Μεθόδιος χειροθέτησε ιεροψάλτη τον υποφαινόμενο, διαβάζοντας ειδική ευχή διάφορη αυτής της χειροθεσίας αναγνώστου. Δε θυμάμαι από ποιο βιβλίο διάβαζε, αλλά ήταν τόσο "καλοφτιαγμένη" η ευχή που οπωσδήποτε τη συνέταξε άριστος γνώστης και χειριστής της αρχαΐζουσας ελληνικής. Μου φαίνεται απίθανο να διάβαζε από κάποιο νεοφανές ελληνοαμερικανικής εμπνεύσεως ευχολόγιο, αλλά δεν το αποκλείω κιόλας.
Μένιος
Γραμμένος Καράνος;85335 said:Πάτερ Μάξιμε,
Συμφωνώ απολύτως. Αναρωτιέμαι όμως αν η ευχή "εις χειροθεσίαν ιεροψάλτου" που διαβάζει ο Μητροπολίτης Βοστώνης είναι παλαιά ευχή που "ξετρύπωσε" σε κάποιο χειρόγραφο ο συντάκτης του ευχολογίου που την περιλαμβάνει.
Μένιος
Στό «Εὐχολόγιον τὸ Μέγα, ἐπιμελείᾳ Πρωτοπρεσβυτέρου Ν. Π. Παπαδοπούλου, ἔκδοσις Μ. Σαλιβέρου, ἐν ᾿Αθήναις 1927», εἶδα συμπληρωματική τάξη προχειρίσεως Ψάλτου καθώς καί ἑτέρα Ἀναγνώστου (σ. 518, 520).
Ἐκεῖ ἀναφέρεται ὅτι τήν ἔχουν προσθέσει ἀπό τό «Τακτικόν» ἤ Ἀρχιερατικόν Εὐχολόγιον τοῦ 14ου αἰ. τῆς Ἐπισκοπῆς Καρπασέων-Κύπρου (σ. 118) καί κώδικα (Εὐχολόγιον) Θ88 (τοῦ 1457) Μ. Λαύρας.
Ἡ ἐτέρα εἰς Ἀναγνώστην ἁπλῶς ἔχει εὐλογία/ὀνομασία, μιά εὐχή τριχοκουρίας καί εὐλογίας (χωρίς ἀναφορά σέ ἀνάγνωση) καί δεύτερη εὐχή πάλι τριχοκουρίας καί εὐλογίας.
Στήν τάξη προχειρίσεως Ψάλτου, ἔχει εἰρηνικά, εἰδική εὐχή «...φώτισον αὐτὸν ἐν γλυκύτητι ψάλλειν Σοι τὰ ἄσματα τὰ πνευματικά· ἐνάρχεσθαι τῆς νοητῆς καὶ ὁσίας Σου δουλείας ἀξίωσον...», τριχοκουρία καί δεύτερη εὐχή τριχοκουρίας καί εὐλογίας, ὅμοια μέ τήν δεύτερη τῆς τοῦ Ἀναγνώστου.
Δέν ξέρω ἄν αὐτή τήν ἀκολουθία εἶχε ὑπόψη του ὁ ἅγιος Βοστώνης.
Δύο εὐχές ἔχουν μόνον οἱ χειροτονίες, ἄν καί ἐδῶ ἡ δεύτερη εἶναι τριχοκουρίας. Πάντως ὑπάρχει μιά τάση ὁμοιότητος μέ χειροτονία (ἔτσι-sic μάλιστα ἀναφέρει τήν τάξη τοῦ Ἀναγνώστου).
Σημ.: Ὅσοι ἔχουν τήν ἔκδοση (Σαλιβέρου) τοῦ 1960, οἱ ἀντίστοιχες σελ. εἶναι 526-528, ὅπως παραπέμπει ὁ Ἰάκωβος Πηλίλης, Ἐπίσκοπος Κατάνης, στό ἔργο του «Τίτλοι, ὀφφίκια καί ἀξιώματα...».
Οἱ Ἀποστολικές Διαταγές (F.X.Funk, Didascalia et Constitutiones Apostolicae, Paderborn 1905) ἔχουν ἄλλη εὐχή ἐπί χειροθεσίᾳ Ἀναγνώστου. Ἐπίσης καί τό εὐχολόγιον Goar.
Ἄλλες πληροφορίες στήν ΘΗΕ, τ. 2, σ. 462/463.
Last edited: