Παρακλητική ἤτοι Ὀκτώηχος ἡ Μεγάλη

Johnsteff

Στεφούλης Ιωάννης
Νομίζω ότι λείπει από τη συλλογή εκκλησιαστικών βιβλίων (αυθεντικών εκδόσεων) του Ψαλτολογίου η αναφορά και παράθεση πλήρους Παρακλητικής.
Αν ναι, θα μπορούσαν οι ειδήμονες να ασχοληθούν;
 
Τρεις «Οκτώηχοι» αναφέρονται εδώ, η μία από το Google και οι δύο από την «Ανέμη».
 
Τρεις «Οκτώηχοι» αναφέρονται εδώ, η μία από το Google και οι δύο από την «Ανέμη».
Μόνον αὐτή ἀπό τό Google εἶναι (πλήρης) Παρακλητική.

Ὄντως στήν ἑνότητα «Λειτουργικά Βιβλία» δέν φαίνεται. Μόνον στήν ἐξαιρετική δουλειά πού ἔχει κάνει ὁ Μανουήλ.

Νά δώσουμε καί τόν σύνδεσμο ἀπό ἐδῶ: Παρακλητική ἤτοι Ὀκτώηχος ἡ Μεγάλη. Ἐκ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Τυπογραφίας τοῦ Φοίνικος, 1858, πού δέν ὑποχρεώνει σέ ἄμεσο κατέβασμα.


 
Ευχαριστώ!
Έξοχο έργο!
Άσε που το google παραθέτει και σχετικά βιβλία (τρία ανά έργο που ανοίγουμε).
(Θα με λέγατε ουτοπικό, ρομαντικό και άλλα όμοια, αν ευχόμουν να υπάρξουν -κατά τα πρότυπα των ψαλτικών βιβλίων- ακριβείς επανεκδόσεις όλων αυτών των πολύτιμων λειτουργικών βιβλίων και να μπορούσαμε να εισαγάγουμε αυτά σε ναούς αντί των νυν εν χρήσει; Βέβαια θα σκοντάφταμε και στις διαφοποιήσεις του τυπικού.)
 
(Θα με λέγατε ουτοπικό, ρομαντικό και άλλα όμοια, αν ευχόμουν να υπάρξουν -κατά τα πρότυπα των ψαλτικών βιβλίων- ακριβείς επανεκδόσεις όλων αυτών των πολύτιμων λειτουργικών βιβλίων και να μπορούσαμε να εισαγάγουμε αυτά σε ναούς αντί των νυν εν χρήσει;
Θά σᾶς κατέτασσα στήν κατηγορία ἐκείνων πού αἰσθάνονται τήν ἀνάγκη νά ἔχουν κάτι «θεοποιημένο». Αὐτή ἡ ἔκδοση, ὅπως διαβάζετε, εἶναι μιά νέα ἔκδοση, πού δέχθηκε ἐπεξεργασία καί ἐπιδιορθώσεις ἀπό τόν ἱερέα Ἀνδρέα Ἰδρωμένο. Δέν εἶναι ἕνα βιβλίο πού «ἔπεσε ἀπό τόν οὐρανό».
Ἄν διαβάσετε τόν ἐξ 20 σελίδων Πρόλογο τοῦ Βαρθολομαίου στό Μηναῖο τοῦ Σεπτεμβρίου (ἐδῶ καί πρβλ. ἐδῶ) γιά τήν ἔκδοση ὅλων τῶν Μηναίων, θά καταλάβετε πολλά γιά τήν ὕπαρξη τῶν λειτουργικῶν μας βιβλίων μέχρι σήμερα, θά διαβάσετε δέ ἐκεῖ καί τό ὄνομα τοῦ ἐν λόγῳ ἱερέως (Ἀνδρέου Ἰδρωμένου) πού τόν χρησιμοποίησε καί τόν ξεπέρασε ὁ Βαρθολομαῖος Κουτλουμουσιανός.
Περί τοῦ τί εἶναι Παρακλητική, μπορεῖτε νά διαβάσετε ἐδῶ.
Τί ἔχει ἡ ἐν χρήσει Παρακλητική τῆς Ἀ. Δ. ἐπί παραδείγματι, πού καί αὐτή ἔχει ὑποστεῖ περαιτέρω ἐπεξεργασία; Καί στή νέα Ὀκτώηχο τῆς Ἀ. Δ. ἔγιναν διορθώσεις.
Τό νά ἔχουμε πρόσβαση σέ διάφορες ἐκδόσεις λειτουργικῶν βιβλίων, αὐτό εἶναι καλό γιά ἀντιπαραβολή σέ στασιαζόμενα σημεῖα (δές ἐδῶ). Κανένα ὅμως δέν διεκδικεῖ τό προνόμιο τοῦ ἀλαθήτου.
Ὁ παραλληλισμός μέ τίς ἐπανεκδόσεις μουσικῶν βιβλίων, θεωρῶ ὅτι δέν εἶναι ἐπιτυχής· δέν μποροῦν νά συγκριθοῦν μέ τά λειτουργικά βιβλία, ἄν καί γιά ᾿κεῖνα ἰσχύουν τά ἴδια.


Βέβαια θα σκοντάφταμε και στις διαφοποιήσεις του τυπικού.)
Αὐτό δέν τό καταλαβαίνω. Τί θέλετε νά πεῖτε;
Ὅλα τά λειτουργικά βιβλία μέχρι σήμερα ἀποτυπώνουν τήν τάξη τοῦ ΤΑΣ. Ἐπί παραδείγματι τό Τριῴδιον μέχρι σήμερα προβλέπει στόν ὄρθρο τοῦ Μ. Σαββάτου τόν ἄμωμον μετά τῶν μεγαλυναρίων (ἐγκωμίων) στήν κανονική θέση τοῦ ἀμώμου ὡς καθίσματος μετά τῶν ἀναστασίμων εὐλογηταρίων καί πρό τῶν ὑμνολογικῶν καθισμάτων. Τό ΤΜΕ ἄλλαξε τή σειρά καί τά τοποθετεῖ μετά τήν θ΄ ᾠδήν. Αὐτό δέν ἄλλαξε τό Τριῴδιον. Τό ἴδιο καί στήν Παρακλητική μέ τή θέση τοῦ ἑωθινοῦ εὐαγγελίου (ἄν καί στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἐπανῆλθε ἡ διάταξη τῆς Παρακλητικῆς).
Ὁ Βαρθολομαῖος ὄντως εἰσήγαγε πρό κάποιων ἀκολουθιῶν στά Μηναῖα τυπικές διατάξεις ἀπό τό ΤΚΠ (βλ. ἐδῶ).

 
Last edited:
Ευχαριστώ για τον κόπον να απαντήσετε δια μακρών.
Δεν είμαι υπέρ της "θεοποίησης" ουδενός (αλλοιώς θα ήμουν και υποψήφιος παραβάτης της 2ας εντολής...).
Απλώς είμαι υπέρ της κάθε είδους ομορφιάς. Κι αυτήν αποπνέουν από πολλές μεριές τους τα παλιά λειτουργικά βιβλία -του Βαρθολομαίου τίθενται κοντά στην κορυφή. Κι επειδή είναι ψαλτικό-μουσικό το "φόρουμ" μας, άρα καλλιτεχνικό, προέχουν τέτοιες αξίες. Και μακάρι και οι σύγχρονες εκδοτικές προσπάθειες, (ανεξάρτητα από το πόσο και εκείνες και οι εν λόγω παλαιές υπηρετούν την ακρίβεια και ορθότητα) να έχουν τέτοιες αρετές. Συχνά δεν έχουν. Στους μουσικούς ένα χειρόγραφο του Bach "μιλάει" πολύ περισσότερο και εμπνέει στην εκτέλεση περισσότερο από όλες τις κριτικές εκδόσεις του. Οι άνθρωποι έχουμε και την ιδιότητα να συγκινούμαστε. Αυτή τη συγκινησιακή αξία κρύβουν και υπηρετούν οι επισκέψεις μας σε κάθε είδους μουσεία και αρχαιολογικούς, προσκυνηματικούς ή άλλους χώρους. Αυτή τη συγκίνηση έχω ακούσει από πολλούς που ήλθαν σε συναναστροφή και με παλιά εκκλησιαστικά βιβλία και με κάθε είδους έργα που η μαστοριά και η αισθητική άλλων εποχών έδωσε ως απόσταγμα και της πίστης της. Άλλο η συγκίνηση από την ομορφιά και την αυθεντικότητα κι άλλο οι θεοποιήσεις-ειδωλοποιήσεις μέσα από τις οποίες μας ερμηνεύετε, δε νομίζετε; Χωρίς την καλλιτεχνική της ομορφιά τι θα ήταν και η εκκλησιαστική μας μουσική; Εκτός κι αν η ομορφιά, ακόμα και η πιο ταπεινή δε μας λέει πια τίποτα σήμερα. Όλα αυτά με ειλικρινή διάθεση εξομολογήσεως.
(Στα περί Τυπικού εννοώ ακριβώς μικρές διαφοροποιήσεις μεταξύ παλαιοτέρων τάξεων και αυτών που τώρα ισχύουν στον τόπο μας -τυπικές διαφοροποιήσεις θίγετε τόσο επιτυχημένα και διδακτικά κι εσείς στο Ψαλτολόγιον- και εξέφρασα το φόβο μου, επειδή ενδέχεται τα παλαιά βιβλία να αποδίδουν σε κάποια σημεία παλιότερες)
Όπως και νά έχει, ευχαριστούμε για τη συνομιλία και τα όσα μάς προσφέρετε.
 
Απλώς είμαι υπέρ της κάθε είδους ομορφιάς. Κι αυτήν αποπνέουν από πολλές μεριές τους τα παλιά λειτουργικά βιβλία -του Βαρθολομαίου τίθενται κοντά στην κορυφή. Κι επειδή είναι ψαλτικό-μουσικό το "φόρουμ" μας, άρα καλλιτεχνικό, προέχουν τέτοιες αξίες. Και μακάρι και οι σύγχρονες εκδοτικές προσπάθειες, (ανεξάρτητα από το πόσο και εκείνες και οι εν λόγω παλαιές υπηρετούν την ακρίβεια και ορθότητα) να έχουν τέτοιες αρετές. Συχνά δεν έχουν. Στους μουσικούς ένα χειρόγραφο του Bach "μιλάει" πολύ περισσότερο και εμπνέει στην εκτέλεση περισσότερο από όλες τις κριτικές εκδόσεις του. Οι άνθρωποι έχουμε και την ιδιότητα να συγκινούμαστε. Αυτή τη συγκινησιακή αξία κρύβουν και υπηρετούν οι επισκέψεις μας σε κάθε είδους μουσεία και αρχαιολογικούς, προσκυνηματικούς ή άλλους χώρους. Αυτή τη συγκίνηση έχω ακούσει από πολλούς που ήλθαν σε συναναστροφή και με παλιά εκκλησιαστικά βιβλία και με κάθε είδους έργα που η μαστοριά και η αισθητική άλλων εποχών έδωσε ως απόσταγμα και της πίστης της. Άλλο η συγκίνηση από την ομορφιά και την αυθεντικότητα κι άλλο οι θεοποιήσεις-ειδωλοποιήσεις μέσα από τις οποίες μας ερμηνεύετε, δε νομίζετε; Χωρίς την καλλιτεχνική της ομορφιά τι θα ήταν και η εκκλησιαστική μας μουσική; Εκτός κι αν η ομορφιά, ακόμα και η πιο ταπεινή δε μας λέει πια τίποτα σήμερα. Όλα αυτά με ειλικρινή διάθεση εξομολογήσεως.
Τό ἀντιλαμβάνομαι κι εὐχαριστῶ. Εἶναι αὐτό πού ἔγραψε ἐδῶ ὁ ἀγαπητός μας φίλος καί ρομαντικός Εὐάγγελος.

Ευχαριστούμε πολύ. Είχα την χαρά να ψάλω σε ναό με βιβλία Έκδοσης Βενετίας. Τρομερή η ποιότητα και η αίσθηση του γνήσιου του αυθεντικού και του αληθινού. Αγγίζεις τις σελίδες και νομίζεις ότι είναι ζωντανές! Δεν νομίζω να ξαναϋπάρξει ποτέ τέτοια ποιότητα στο χαρτί και στη μελάνη σε νέες εκδόσεις βιβλίων..
Καί συμφωνῶ.

(Στα περί Τυπικού εννοώ ακριβώς μικρές διαφοροποιήσεις μεταξύ παλαιοτέρων τάξεων και αυτών που τώρα ισχύουν στον τόπο μας -τυπικές διαφοροποιήσεις θίγετε τόσο επιτυχημένα και διδακτικά κι εσείς στο Ψαλτολόγιον- και εξέφρασα το φόβο μου, επειδή ενδέχεται τα παλαιά βιβλία να αποδίδουν σε κάποια σημεία παλιότερες).
Όπως και νά έχει, ευχαριστούμε για τη συνομιλία και τα όσα μάς προσφέρετε.
Ὄχι δέν συμβαίνει αὐτό, ὅπως ἐξήγησα.

Κι ἐγώ εὐχαριστῶ γιά τόν ἴδιο λόγο!


 
1764 Παρὰ Νικολάῳ τῷ Σάρῳ
1850 ΕΚ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΟΥ ΦΟΙΝΙΚΟΣ

Υ.Γ: Ανεβάζω στο Ψαλτολόγιον και την έκδοση που μνημονεύεται στο #3 μήνυμα, δηλαδή 1858 ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ Ἐκ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Τυπογραφίας τοῦ Φοίνικος
 

Attachments

  • 1764.part1.rar
    40 MB · Views: 847
  • 1764.part2.rar
    37.5 MB · Views: 704
  • 1850.part1.rar
    35 MB · Views: 720
  • 1850.part2.rar
    35 MB · Views: 654
  • 1850.part3.rar
    33.4 MB · Views: 626
  • Paraklhtikh_Ven_1858.zip
    35.9 MB · Views: 902
Last edited:
[Σημ. Βοηθού Συντονιστή Μαν: Έγινε συγχώνευση του θέματος «Παρακλητική, 1819» στο ήδη υπάρχον «Παρακλητική ἤτοι Ὀκτώηχος ἡ Μεγάλη».]

Βλ. εδώ.
 
Last edited by a moderator:
Παρακλητική του 1671, που το πρωτότυπό της βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας.
https://books.google.gr/books?id=2O...rontcover&source=gbs_ge_summary_r#v=onepage&q
«Ενετίησι μετατυπωθείσα παρά Ανδρέα τω Ιουλιανώ, (...) σπουδή δε και επανορθώσει του Παναιδεσιμωτάτου και Σοφωτάτου Αλοϋσίου του Γραδενίγου...»
Περί Αλοϊσίου-Αμβροσίου Γραδενίγου (1616-1680) κάποια στοιχεία εδώ από τον Φίλιππο Ηλιού.
 
Παρακλητική του 1671, που το πρωτότυπό της βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας.
Γιατί ως PDF κατεβαίνει σε ασπρόμαυρο, με αποτέλεσμα τα τυπωμένα με κόκκινο σημεία να είναι δυσανάγνωστα;
Μπορεί κάποιος να βοηθήσει;
 
Last edited:
Γιατί ως PDF κατεβαίνει σε ασπρόμαυρο, με αποτέλεσμα τα τυπωμένα με κόκκινο σημεία να είναι δυσανάγνωστα;
Μπορεί κάποιος να βοηθήσει;
Κι εγώ είχα κάνει παλαιότερα την ίδια ερώτηση. Κάποιος νομίζω ότι είχε δώσει απάντηση, την οποία όμως δεν έχω ούτε θυμάμαι ποια ήταν. Θα ήταν πολύ ωραία να μπορούσαμε να τα κατεβάσουμε έγχρωμα.
 
Το βρήκα τελικά στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας, αναζητώντας το ως "Paraklētikē Syn Theō Hagiō Periechusa Tēn Prepusan autē Akoluthian"
Δεν χρειάζεται να κατεβάσει κανείς τις φωτογραφίες (αν και δίνεται και αυτή η δυνατότητα) γιατί υπάρχει επιλογή μετατροπής του σε έγχρωμο PDF αφού δώσει κανείς τη διεύθυνση ηλ. ταχυδρομείου του και δηλώσει ότι δεν θα κάνει εμπορική χρήση του εγγράφου. Μετά από ολιγόλεπτη αναμονή το έγγραφο έχει μετατραπεί και είναι έτοιμο για κατέβασμα.

Στη δική μου περίπτωση η απ' ευθείας διεύθυνση που μου στάλθηκε είναι
http://digital.onb.ac.at/OnbViewer/results/pdf?ticketId=758c4f74-d2f1-4dd7-92aa-433a45a4a86a

Das Dokument ist für den folgenden Zeitraum verfügbar: 72 Stunden
Σπεύσατε γιατί όπως βλέπετε πιο πάνω το έγγραφο είναι διαθέσιμο για κατέβασμα μόνον για 72 ώρες!
 
......Σπεύσατε γιατί όπως βλέπετε πιο πάνω το έγγραφο είναι διαθέσιμο για κατέβασμα μόνον για 72 ώρες!

Η καλή σου θέλησις είναι (πιστεύω) διαθέσιμη για...72 χρόνια. Συνεπώς, αν κάποιος δεν προλάβει να το κατεβάσει.....
(εγώ πρόλαβα, ευχαριστούμε πολύ).
 
Back
Top