Αιφνίδιος Θάνατος Ιεροψάλτου Παναγιώτου Κουτσούκη

Σήμερα 14-4-2010 σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα ο λίαν αγαπητός μου φίλος και αδερφός Παναγιώτης Κουτσούκης εξ Αγρινίου σε ηλικία 34 ετών μαζί με τον πατέρα του. Ήταν και μέλος του Ψαλτολογίου με το ψευδώνυμο «Αγιοχριστοφορίτης». Διετέλεσε χρέη αριστερού ψάλτου στον Ι. Ν. Αγ. Χριστοφόρου (παλαιό) Αγρινίου και διατελούσε χρέη Γραμματέως του Συλλόγου Ιεροψαλτών Αγρινίου «Άνθιμος ο Αρχιδιάκονος». Ο Θεός ας αναπαύει την ψυχή του, και ας τον μνημονεύουμε όλοι μας στις προσευχές μας. Χριστός Ανέστη!

Ο Θεός να τον αναπαύσει..

Ο Θεός να αναπαύσει τον καλό φίλο και όντως ΤΑΠΕΙΝΟ διάκονο του αναλογίου Παναγιώτη. Και τον πατέρα του επίσης. Απ' ότι πληροφορήθηκα σκοτώθηκε και αυτός...

Ο Θεος να τους αναπαυσει .

Ο Θεός να τον αναπαύσει.. Είναι λυπηρό να χάνονται συνάνθρωποί μας, και μάλιστα νέοι, πολύ περισσότερο μάλιστα αυτές τις Άγιες Ημέρες...

Αν και η ώρα ίσως είναι λίγο ακατάλληλη, ωστόσο θα μου επιτρέψετε να εκφράσω δημόσια μια σκέψη μου... Από τα δυο χρόνια (και κάτι ημέρες) που βρίσκομαι εδώ στο "Ψ", μεταξύ των άλλων παρατήρησα πως, σε στιγμές λύπης ή χαράς, όλα ανεξαιρέτως τα μέλη, παρά τις όποιες διαφορές μας, μικρές ή μεγάλες σε διάφορα θέματα, λυπόμαστε και χαιρόμαστε αντίστοιχα "εν ενί σώματι". Σαν να έφυγε κάποιος δικός μας γνωστός, σαν να ήταν δικός μας άνθρωπος. Αντίστοιχα, στις χαρές, σαν να χειροθετήθηκε κάποιος φίλος μας, ή σαν να απέκτησε παιδί κάποιος δικός μας...

Είναι μια σκέψη, η οποία φυσικά δεν επισκιάζει τη λύπη μας για το θάνατο του συναδέλφου, όμως συνυπάρχει με αυτήν, τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό, σαν ένα στοιχείο από τα θετικά του "Ψ", που μας δείχνουν πόσο κοντά είμαστε τελικά, όχι απλά από μια καθημερινή διαδικτυακή συνήθεια ή μια ξερή συναδελφική αλληλεγγύη, αλλά από μια βαθύτερη ενδεχομένως συνεκτική δύναμη που υπάρχει μέσα μας και που φαίνεται στις άσχημες αλλά και στις όμορφες στιγμές...

Ευχαριστώ για την ανοχή σας μια τέτοια στιγμή.

Σ.Π.Μ.

ο Θεός να αναπαύσει αυτούς που έφυγαν
και να παρηγορήσει αυτούς που έμειναν πίσω...

-Ο Θεός να τον αναπαύσει.Είναι συνταρακτικό που βλέπω πως έχει βάλει τκνκς σε χθεσινή μου ανάρτηση.Τι να πείς.Τι είναι η ζωή.......Π.ΤΖ

Βλέπω από τη σελίδα προφίλ του ότι ήταν 33 χρονών και υποψήφιος κληρικός. Τελευταία δραστηριότητα: χθες, 16:22.

Ο καλός Θεός να τον αναπαύσει!

Μου ήλθε στο νου αυθόρμητα ο τίτλος ενός θαυμάσιου κειμένου του Θ. Παπαθανασίου περί Αναστάσεως (που ελπίζω εις μνήμη του φίλου μας να μπορέσω να ανεβάσω μέρη του στο φόρουμ):

Τι μπορεί να πεί κανείς... εκεί πού μιλά ο Θεός ολα τ'άλλα σωπαίνουν..
Ένα μόνο είνε σίγουρο, ότι εμείς θα θυμόμαστε πάντα τον Παναγιώτη κ ότι ο Θεός
σίγουρα θα του έχει μια θέση δίπλα Του...

Καλό Παράδεισο Παναγιώτη !!

Με τον Παναγιωτη πηγαιναμε στην σχολη του Μακη του Πρεβεζιανου απο το Δημοτικο (εχουμε και πανω κατω την ιδια ηλικια). Ηταν απο τα καλυτερα παιδια, ειχε αδαμαντινο χαρακτηρα και μεγαλο σεβασμο και αφοσιωση στην εκκλησια. Πραγματικα ηταν η υπενθυμηση του παλιου Αγρινιου οπως ειπε καποιος, ενας σπανιος ανθρωπος με αρχες και αξιες.
Αν και ειχα να τον δω απο τοτε που εφυγε ο δασκαλος, πραγματικα με χτυπησαν τα νεα, ιδιαιτερα μιας και ειναι απο τα παιδια που λιγο-πολυ μεγαλωσαμε μαζι. Καλο ταξιδι ρε Παναγιωτη, και ο Θεος να αναπαυει την ψυχη σου.

Θεός΄χωρέστον τον Παναγιώτη και τον πατέρα του. Η κοινότητα του Ψαλτολογίου πενθεί μαζί με την οικογένειά και τους φίλους του Παναγιώτη. Καλό παράδεισο. Χριστός Ανέστη.

Ο Παναγιώτης εργάστηκε σθεναρά και με υπέρμετρο ζήλο για την εκκλησιαστική, λειτουργική, μουσική ανάσταση του λαού του Αγρινίου. Ας τον αναστήσει δια της Αναστάσεώς Του και ο Κύριος και ας τον καταστήσει μέλλος της χορείας των απανταχού και απ' αιώνων ευαρεστησάντων Τω Κυρίω ιεροψαλτών, όπου μετά του δασκάλου του και των λαμπρών απ' το συνάφι, καθώς μας λέει και το ψαλτοτράγουδο του Β. Κατσιφή, να υμνούν τα μεγαλεία του Θεού σε ουράνιες λειτουργείες. Αιωνία του η μνήμη!

Ὁ ἀγαπητός Παναγιώτης ὑπῆρξε ὁ πρῶτος ἐκκλησιαστικός ρεπόρτερ τοῦ Ἀγρινίου καί τῆς περιοχῆς. Μόνος του ἀμισθί φρόντιζε μέσῳ τῶν ἐρτζιανῶν {καί ὄχι μόνο} νά ἀνακοινώνει ὅ,τιδήποτε εἶχε σχέση μέ ἑορτές, πανηγύρεις, ἀγρυπνίες, ὁμιλίες, πάσης φύσεως ἐκδηλώσεις. Κι ἄλλα πολλά βέβαια πού δέν γράφονται σ' ἕνα σχόλιο.
Ἔχω ἠχογραφήσει ἀπό τήν ἐξόδιο ἀκολουθία ἀπό τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα καί μετά {μαζί μέ τίς ὁμιλίες}. Ἀξίζει ν' ἀνεβοῦν ἐδῶ!
Παρακαλῶ, ὅποιος μπορεῖ, ἀς μοῦ πεῖ νά τοῦ τά στείλω μέσῳ e-mail, διότι χρειάζονται κάποια μικρή ἐπεξεργασία, ὥστε νά ἀκούγονται τέλεια.

Roumelis Ioannis said:

Σήμερα 14-4-2010 σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα ο λίαν αγαπητός μου φίλος και αδερφός Παναγιώτης Κουτσούκης εξ Αγρινίου σε ηλικία 34 ετών μαζί με τον πατέρα του. Ήταν και μέλος του Ψαλτολογίου με το ψευδώνυμο «Αγιοχριστοφορίτης». Διετέλεσε χρέη αριστερού ψάλτου στον Ι. Ν. Αγ. Χριστοφόρου (παλαιό) Αγρινίου και διατελούσε χρέη Γραμματέως του Συλλόγου Ιεροψαλτών Αγρινίου «Άνθιμος ο Αρχιδιάκονος». Ο Θεός ας αναπαύει την ψυχή του, και ας τον μνημονεύουμε όλοι μας στις προσευχές μας. Χριστός Ανέστη!

Click to expand...

Μηδείς φοβείσθω θάνατον˙ ηλευθέρωσε γάρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος. Έσβεσεν αυτόν, υπ’ αυτού κατεχόμενος. Εσκύλευσε τον άδην ο κατελθών εις τον άδην. Επίκρανεν αυτόν, γευσάμενον της σαρκός αυτού. Και τούτο προλαβών Ησαϊας εβόησεν˙ ο άδης φησίν, επικράνθη, συναντήσας σοι κάτω. Επικράνθη˙ και γάρ ενεκρώθη.
Πού σου, θάνατε, το κέντρον;


Πού σου, άδη, το νίκος; Ανέστη Χριστός, και ζωή πολιτεύεται.


Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος.


Χριστός γάρ εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.

Ο Παναγιώτης Κουτσούκης υπήρξε άοκνος εργάτης του αναλογίου και της Εκκλησίας εν γένει...Ό,τι και να πούμε θα είναι λίγο για τον Πάνο... Πραγματικό πρότυπο για όλους μας.

Αιωνία σου η μνήμη Παναγιώτη.. Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ! Χριστός Ανέστη!

Λύπη, πόνος, στεναγμός ......... και ότι άλλο συναίσθημα σου προσδίδει η αφνίδια απώλεια του αδελφικού σου φίλου. Ο Παναγιώτης υπήρξε συμπαραστάτης μου σε όλες τις στιγμές της ζωής μου. Αποφάσισα να γράψω δυο λόγια και ο λόγος είναι όχι ο προσωπικό μας σύνδεσμος, αλλά η ψαλτική του ενάργεια. Ο Πάνος μαθήτευσε την τέχνη του Ψάλειν κοντά στον αείμνηστο διδάσκαλο Γεράσιμο Πρεβεζιάνο, αλλά προπάντων ακονίστηκε ψαλτικά κοντά στο ανολόγιο. Δεν υπήρξε ακολουθία που ο Πάνος να μην πάει. Από πρωί μέχρι εσπέρας στην ενορία του, στον Άγιο Χριστόφορο Αγρινίου. Τυπικός, συνεπέστατος. και πάντοτε ταπεινός ως ιεροψάλτης. Η γλυκύτατη φωνή του πάντοτε σε απορροφούσε. Αγάπη του ιδιαίτερη υπήρξσν οι αγρυπνίες, καθώς ήταν ''εραστής'' του αγιορείτικου τυπικού. Είμαι πεπεισμένος ότι τώρα διακονεί το επουράνιο αναλόγιο του Θεού μαζί με όλα τους Αγγέλους. Ας δέεται από εκεί για όλους εμάς.

Ο Θεός να τους αναπαύση.