"Ελαία ερίζωσεν..."

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Οι στίχοι είναι του Κ. Καρακασίδη & η μουσική του Χρ. Παπαδόπουλου.
Ερμηνεία από το Δ. Καρασαββίδη.

https://www.youtube.com/watch?v=2PAfMqSUOkw

Της νυχτιάς τα ονείρατα σε φέρνουν και πάλι
μες στο νου σε φύλαξα σα μάνα γλυκιά.
Κι αν μικρή πατρίδα μου, σε πόθησαν άλλοι
μέσα στα τραγούδια μου ανθίζεις ξανά....

Ελαίαν ερίζωσεν, ένθισεν, εφύλλωσεν
Τη ρίζαν το δάκρυν ποτίζ’.
Ελαίαν ερίζωσεν, ένθισεν, εφύλλωσεν
Τον πόνο μ’ ποίος θα ιστορίζ’;


Σε αναζητώ, βουρκώνω, βάζω τα κλάματα,
σε λιμάνια μ’ έβγαλε η μοίρα μακρινά.
Μέσα στου αιώνα τα άγρια χαράματα,
μονοπάτια πήραμε κι οι δυο σκοτεινά.

Ελαίαν ερίζωσεν, ένθισεν, εφύλλωσεν
Τη ρίζαν το δάκρυν ποτίζ’.
Ελαίαν ερίζωσεν, ένθισεν, εφύλλωσεν
Τον πόνο μ’ ποίος θα ιστορίζ’;


Μέσα στ’ άγρια κύματα, μες στη Μαύρη Θάλασσα,
ένα μοιρολόι τραγουδάς ψιθυριστά:
«Ράγισα, τσακίστηκα κι όμως δεν άλλαξα
Γύρνα πάλι πίσω» μου ζητάς σπαραχτικά.


Ελαίαν ερίζωσεν, ένθισεν, εφύλλωσεν
Τη ρίζαν το δάκρυν ποτίζ’.
Ελαίαν ερίζωσεν, ένθισεν, εφύλλωσεν
Τον πόνο μ’ ποίος θα ιστορίζ’;


Υ.Γ.: Ένα νέο τραγούδι, φόρος τιμής για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.
 
Top