tsak77
Χρῆστος Τσακίρογλου
Πριν 2 μέρες έτυχε να συμψάλλω με τον κ. Αλυγιζάκη και καθώς λέγαμε την συγκεκριμμένη Δοξολογία, έπεσε το μάτι μου σε κάτι που είχα δει από καιρό και απλώς τώρα το θυμήθηκα.
Στον στίχο "Γένοιτο Κύριε..." και ενώ ο προηγούμενος στίχος έχει καταλήξει στον Πα, αμέσως τοποθετεί μαρτυρία του Δι και κάνει τρίφωνη ανάβαση ώστε να βρεθεί στον Νή. Υπάρχει κάποιος λόγος που γίνεται αυτό και όχι απλώς μία άμεση εξάφωνη ανάβαση (ολίγον, κέντημα, ψηλή); Ρώτησα τον κ. Αλυγιζάκη και μου είπε ότι υπάρχει λόγος αλλά δεν πρόλαβε να μου τον εξηγήσει διότι χωριστήκαμε αμέσως μετά την ακολουθία.
Από την άλλη, παρατηρώντας το Αναστασηματάριο του Πέτρου Λαμπαδαρίου, στην στιχολογία του πλ. του Δ΄ και στον στίχο "ρύσαι με εκ των καταδιωκόντων με..." ξεκινάει με Νή χωρίς την εισαγωγή οποιασδήποτε μαρτυρίας, αλλά απλά με μία επτάφωνη ανάβαση, οπότε για μένα μάλλον το θέμα κάποιου κανόνα αναιρείται. Πάντως θα ήθελα τις απόψεις σας για αυτο.
Υ.Γ. Sorry που το έβαλα εδώ το θέμα, αλλά δεν μου ταίριαζε και τόσο στη θεωρία...
Στον στίχο "Γένοιτο Κύριε..." και ενώ ο προηγούμενος στίχος έχει καταλήξει στον Πα, αμέσως τοποθετεί μαρτυρία του Δι και κάνει τρίφωνη ανάβαση ώστε να βρεθεί στον Νή. Υπάρχει κάποιος λόγος που γίνεται αυτό και όχι απλώς μία άμεση εξάφωνη ανάβαση (ολίγον, κέντημα, ψηλή); Ρώτησα τον κ. Αλυγιζάκη και μου είπε ότι υπάρχει λόγος αλλά δεν πρόλαβε να μου τον εξηγήσει διότι χωριστήκαμε αμέσως μετά την ακολουθία.
Από την άλλη, παρατηρώντας το Αναστασηματάριο του Πέτρου Λαμπαδαρίου, στην στιχολογία του πλ. του Δ΄ και στον στίχο "ρύσαι με εκ των καταδιωκόντων με..." ξεκινάει με Νή χωρίς την εισαγωγή οποιασδήποτε μαρτυρίας, αλλά απλά με μία επτάφωνη ανάβαση, οπότε για μένα μάλλον το θέμα κάποιου κανόνα αναιρείται. Πάντως θα ήθελα τις απόψεις σας για αυτο.
Υ.Γ. Sorry που το έβαλα εδώ το θέμα, αλλά δεν μου ταίριαζε και τόσο στη θεωρία...
Last edited: