Η ίυγξ, ο λέβης και η μουσική των θεών

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Ita ex his indagationibus mathematicis rationibus fiant vasa aerea pro rationemagnitudinis theatri, eaque ita fabricentur, ut, cum tangantur, sonitum facerepossint inter se diatessaron, diapente et ex ordine ad disdiapason. postea intersedes theatri constitutis cellis ratione musica ibi conlocentur ita, uti nullumparietem tangant circaque habeant locum vacuum et ab summo capitespatium, ponanturque inversa et habeant in parte, quae spectat ad scaenam,suppositos cuneos ne minus altos semipede; contraque eas cellas relinquanturaperturae inferiorum graduum cubilibus longae pedes duo, altae semipede.
Vitruvius Pollio. On Architecture. F. Krohn. Lipsiae. B.G. Teubner. 1912.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.02.0072:book=5:chapter=5:section=1
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Σύμφωνα με
τους Πυθαγόρειους (Αριστοτέλης fr. 196 ap. Πορφύριος Vita Pyth. 42) ο ήχος του
χαλκού ήταν η φωνή ενός θεϊκού πνεύματος («δαίμονα») που κατοικούσε στο
μέταλλο, άποψη που συναντάμε και σε επίγραμμα της Ελληνικής Ανθολογίας (9.717)44.


Anth. Gr. 9.717

euenus


ἢ τὸ δέρας χάλκειον ὅλον βοῒ τᾷδ᾽ ἐπίκειται
ἔκτοθεν, ἢ ψυχὴν ἔνδον ὁ χαλκὸς ἔχει.

The Greek Anthology. with an English Translation by. W. R. Paton. London. William Heinemann Ltd. 1915. 3.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Anth.+Gr.+9.717&fromdoc=Perseus:text:2008.01.0474
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
''Όμως οι μουσικού αυτοί ήχοι
δεν λειτουργούσαν απλώς σε επίπεδο διασκέδασης. Ταυτίζονταν με την «φωνή» του
θεού. Ο Ευριπίδης (Orestes 329) λέει ότι ο τριποδικός λέβητας των Δελφών έβγαζε
θεϊκή φωνή και ότι ήταν το χρηστήριον δηλαδή η πηγή του χρησμού (Hel. 1382) ενώ
αλλού (Ion 13320-1323) μιλάει για την «χαλκοῦ δ' αὐδὰν χθονίαν».


Eur. Orest. 329
αἰαῖ,
δρομάδες ὦ πτεροφόροι
ποτνιάδες θεαί,
ἀβάκχευτον αἳ θίασον ἐλάχετ᾽ ἐν
320δάκρυσι καὶ γόοις,
μελάγχρωτες εὐμενίδες, αἵτε τὸν
ταναὸν αἰθέρ᾽ ἀμπάλλεσθ᾽, αἵματος
τινύμεναι δίκαν, τινύμεναι φόνον,
καθικετεύομαι καθικετεύομαι,
325τὸν Ἀγαμέμνονος
γόνον ἐάσατ᾽ ἐκλαθέσθαι λύσσας
μανιάδος φοιταλέου. φεῦ μόχθων,
οἵων, ὦ τάλας, ὀρεχθεὶς ἔρρεις,
τρίποδος ἄπο φάτιν, ἃν ὁ Φοῖβος ἔλακε, δε-
330ξάμενος ἀνὰ δάπεδον,
ἵνα μεσόμφαλοι λέγονται μυχοί.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Eur.+Orest.+329&fromdoc=Perseus:text:1999.01.0115


? http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Eur.+Hel.+1382&fromdoc=Perseus:text:1999.01.0099


Eur. Ion 1320
ἐπίσχες, ὦ παῖ: τρίποδα γὰρ χρηστήριον
λιποῦσα θριγκοῦ τοῦδ᾽ ὑπερβάλλω πόδα
Φοίβου προφῆτις, τρίποδος ἀρχαῖον νόμον
σῴζουσα, πασῶν Δελφίδων ἐξαίρετος.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Eur.+Ion+1320&fromdoc=Perseus:text:1999.01.0109
 
Last edited:

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ο Καλλίμαχος (Hymn. 4) ονομάζει τους ιερείς της Δωδώνης «υπηρέτες» του «ασίγαστου
λέβητα» που όπως είδαμε παρήγαγε μουσικούς ήχους.

Call. H. 4 .286
οἱ μέν τοι καλάμην τε καὶ ἱερὰ δράγματα πρῶτοι
ἀσταχύων φορέουσιν: ἃ Δωδώνηθι 19 Πελασγοὶ [p. 108]
285τηλόθεν ἐκβαίνοντα 20 πολὺ πρώτιστα δέχονται,
γηλεχέες θεράποντες ἀσιγήτοιο λέβητος:
δεύτερον Ἱερὸν ἄστυ καὶ οὔτεα Μηλίδος αἴης
ἔρχονται: κεῖθεν δὲ διαπλώουσιν Ἀβάντων
εἰς ἀγαθὸν πεδίον Ληλάντιον: οὐδ᾽ ἔτι μακρὸς
290ὁ πλόος Εὐβοίηθεν, ἐπεὶ σέο γείτονες ὅρμοι.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Call.+H.+4+&fromdoc=Perseus:text:2008.01.0481
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
''Αυτά τα μουσικά όργανα όπως και ο τριποδικός
λέβητας42 έχουν την καταγωγή τους στην Ανατολία από όπου προέρχονται και πολλά
χαρακτηριστικά της αρχαιοελληνικής μαντικής43.
Επομένως ο τροχίσκος/ωτίο της Δωδώνης συσχετίζονταν με την παραγωγή
ήχου από τον λέβητα. Όταν όμως η ένωση του τροχίσκου με το λεβήτιο όπου ήταν
προσαρτημένος καταστράφηκε, κάποιος ιερέας του μαντείου από σεβασμό προς το
ιερό αντικείμενο το περιμάζεψε και το κρέμασε με ένα σύρμα από το κλαδί ενός
δένδρου προκειμένου να συνεχίσει να ηχεί ως ανεμο-ίυγγα πλέον.''



43 West 1997, 46-51
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Αυτά τα μουσικά όργανα όπως και ο τριποδικός
λέβητας42 έχουν την καταγωγή τους στην Ανατολία από όπου προέρχονται και πολλά
χαρακτηριστικά της αρχαιοελληνικής μαντικής43.

42 Benton 1934/5, 76
43 West 1997, 46-51
Benton S. 1934/5. «The evolution of the tripod-lebes » BSA 35 :74-130
West M.L. 1999. Αρχαία Ελληνική μουσική. (Ελληνική μετάφραση) Παπαδήμα. Αθήνα

The Annual of the British School at Athens - Τόμος 35 - Σελίδα 74

books.google.gr/books?id... - Μετάφραση αυτής της σελίδας
1938 - Προβολή αποσπάσματος - Περισσότερες εκδόσεις
THE EVOLUTION OF THE TRIPOD-LEBES 1 (PLATES 18-26) THE tripod-lebesis characterized by two round vertical handles cast with a plate behind and a strap in front, both of which are riveted to the cauldron,2 and by three legs, each cast ...

http://books.google.gr/books?ei=fB0...ool+at+Athens&q=+tripod-+lebes+#search_anchor

Ancient Greek Music - Σελίδα 226

books.google.gr/books?isbn... - Μετάφραση αυτής της σελίδας
M. L. West - 1992 - Προεπισκόπηση - Περισσότερες εκδόσεις
M. L. West. The doctrine about notes having breadth is intelligible in this context. The people of whom Plato speaks were looking for notes ... called a tripod, on which he could modulate freely between the Dorian, Phrygian, and Lydian scales.

http://books.google.gr/books?id=So-...=tripod West M.L. Ancient greek Music&f=false
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Αυτά τα μουσικά όργανα όπως και ο τριποδικός
λέβητας42 έχουν την καταγωγή τους στην Ανατολία από όπου προέρχονται και πολλά
χαρακτηριστικά της αρχαιοελληνικής μαντικής43.

42 Benton 1934/5, 76
43 West 1997, 46-51
Benton S. 1934/5. «The evolution of the tripod-lebes » BSA 35 :74-130
West M.L. 1999. Αρχαία Ελληνική μουσική. (Ελληνική μετάφραση) Παπαδήμα. Αθήνα

The Annual of the British School at Athens - Τόμος 35 - Σελίδα 74

books.google.gr/books?id... - Μετάφραση αυτής της σελίδας
1938 - Προβολή αποσπάσματος - Περισσότερες εκδόσεις
THE EVOLUTION OF THE TRIPOD-LEBES 1 (PLATES 18-26) THE tripod-lebesis characterized by two round vertical handles cast with a plate behind and a strap in front, both of which are riveted to the cauldron,2 and by three legs, each cast ...

http://books.google.gr/books?ei=fB0WUrrpBoSJtQauiYBQ&hl=el&id=tF4SAAAAIAAJ&dq=%27The+evolution+of+the+tripod-+lebes%27+Annual+of+the+British+School+at+Athens&q=+tripod-+lebes+#search_anchor

Ancient Greek Music - Σελίδα 226

books.google.gr/books?isbn... - Μετάφραση αυτής της σελίδας
M. L. West - 1992 - Προεπισκόπηση - Περισσότερες εκδόσεις
M. L. West. The doctrine about notes having breadth is intelligible in this context. The people of whom Plato speaks were looking for notes ... called a tripod, on which he could modulate freely between the Dorian, Phrygian, and Lydian scales.

http://books.google.gr/books?id=So-Qpz6WDS4C&pg=PA226&dq=tripod+West+M.L.+Ancient+greek+Music&hl=el&sa=X&ei=IB8WUqGgH4bFtAaDyIGACQ&ved=0CDIQ6AEwAA#v=onepage&q=tripod%20West%20M.L.%20Ancient%20greek%20Music&f=false
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
"Δίχως άλλο, στην Δωδώνη και σε μαντεία ο ήχος των λεβήτων συνδυαζόταν με αυτόν
από άλλα χάλκινα αντικείμενα όπως κρεμαστών ανεμο-ίυγγων, κυμβάλων38,
κωδώνων, σείστρων, κρεμβάλων, ρόμβων39, όλα χάλκινα κρουστά που
χρησιμοποιούνταν στις μυστηριακές λατρείες της αρχαίας Ελλάδας40 και τα
συναντάμε ως αναθήματα σε ιερά41. Αυτά τα μουσικά όργανα όπως και ο τριποδικός
λέβητας42 έχουν την καταγωγή τους στην Ανατολία από όπου προέρχονται και πολλά
χαρακτηριστικά της αρχαιοελληνικής μαντικής43.
Επομένως ο τροχίσκος/ωτίο της Δωδώνης συσχετίζονταν με την παραγωγή
ήχου από τον λέβητα. Όταν όμως η ένωση του τροχίσκου με το λεβήτιο όπου ήταν
προσαρτημένος καταστράφηκε, κάποιος ιερέας του μαντείου από σεβασμό προς το
ιερό αντικείμενο το περιμάζεψε και το κρέμασε με ένα σύρμα από το κλαδί ενός
δένδρου προκειμένου να συνεχίσει να ηχεί ως ανεμο-ίυγγα πλέον."



38 Για κύμβαλα στους Δελφούς βλπ Pedrizet 1908, 122
39 Για τα χάλκινα κρουστά στην αρχαία Ελλάδα βλπ West 1999, 174-180
40 Στα Ελευσίνια Μυστήρια σύμφωνα με τον Απολλόδωρο (fr. 27), ο ιεροφάντης της Κόρης
ταυτόχρονα με την επίκληση σε αυτήν έκρουε και ένα χάλκινο ηχείο ενώ ο Πίνδαρος (Ισθμ.
6.3) αποκαλεί την Δήμητρα «Χαλκοκρότον», επίθετο που αναφερόταν και στην Ρέα (Ορφικ.
Ύμνος 14). Ο ίδιος (Dith. fr. 70b) αναφέρει τα «κρόταλα» στις γιορτές της Μεγάλης Θεάς στην
Θήβα
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Δίχως άλλο, στην Δωδώνη και σε μαντεία ο ήχος των λεβήτων συνδυαζόταν με αυτόν
από άλλα χάλκινα αντικείμενα όπως κρεμαστών ανεμο-ίυγγων, κυμβάλων38,
κωδώνων, σείστρων, κρεμβάλων, ρόμβων39, όλα χάλκινα κρουστά που
χρησιμοποιούνταν στις μυστηριακές λατρείες της αρχαίας Ελλάδας40 και τα
συναντάμε ως αναθήματα σε ιερά41.

41 Papadopoulou 2004, 348-9, 353



Papadopoulou Z.D. 2004. “Music. Percussion instruments” στο Thesaurus Cultus et
Rituum Antiquorum (ThesCRA) v. II. J.Paul Getty Museum. Los Angeles

http://books.google.gr/books?id=-pc...sic. Percussion instruments .ThesCRA)&f=false
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Δίχως άλλο, στην Δωδώνη και σε μαντεία ο ήχος των λεβήτων συνδυαζόταν με αυτόν
από άλλα χάλκινα αντικείμενα όπως κρεμαστών ανεμο-ίυγγων, κυμβάλων38,
κωδώνων, σείστρων, κρεμβάλων, ρόμβων39, όλα χάλκινα κρουστά που
χρησιμοποιούνταν στις μυστηριακές λατρείες της αρχαίας Ελλάδας40 και τα
συναντάμε ως αναθήματα σε ιερά41. Αυτά τα μουσικά όργανα όπως και ο τριποδικός
λέβητας42 έχουν την καταγωγή τους στην Ανατολία από όπου προέρχονται και πολλά
χαρακτηριστικά της αρχαιοελληνικής μαντικής43.
Επομένως ο τροχίσκος/ωτίο της Δωδώνης συσχετίζονταν με την παραγωγή
ήχου από τον λέβητα. Όταν όμως η ένωση του τροχίσκου με το λεβήτιο όπου ήταν
προσαρτημένος καταστράφηκε, κάποιος ιερέας του μαντείου από σεβασμό προς το
ιερό αντικείμενο το περιμάζεψε και το κρέμασε με ένα σύρμα από το κλαδί ενός
δένδρου προκειμένου να συνεχίσει να ηχεί ως ανεμο-ίυγγα πλέον.



38 Για κύμβαλα στους Δελφούς βλπ Pedrizet 1908, 122
39 Για τα χάλκινα κρουστά στην αρχαία Ελλάδα βλπ West 1999, 174-180
40 Στα Ελευσίνια Μυστήρια σύμφωνα με τον Απολλόδωρο (fr. 27), ο ιεροφάντης της Κόρης
ταυτόχρονα με την επίκληση σε αυτήν έκρουε και ένα χάλκινο ηχείο ενώ ο Πίνδαρος (Ισθμ.
6.3) αποκαλεί την Δήμητρα «Χαλκοκρότον», επίθετο που αναφερόταν και στην Ρέα (Ορφικ.
Ύμνος 14). Ο ίδιος (Dith. fr. 70b) αναφέρει τα «κρόταλα» στις γιορτές της Μεγάλης Θεάς στην
Θήβα
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
''Η επικρατούσα άποψη ότι τα ωτία ήταν
λαβές δεν μπορεί να είναι σωστή δεδομένου ότι τα ωτία-τροχίσκοι είναι ακατάλληλα
για λαβές λόγω των ακτινών τους. Το συνολικό ηχητικό αποτέλεσμα των λεβήτων
στην Δωδώνη πρέπει να ήταν άκρως εντυπωσιακό ανάλογο ίσως της θεσπέσιας
μουσικής των βουδιστικών ναών που χαρακτηρίζεται από τον ήχο πολλών χάλκινων
κρουστών37.''

37 Ηχητικό παράδειγμα: http://www.youtube.com/watch?v=XxD_LYlr_9M


YouTube - Βίντεο από αυτό το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Perdrizet P. 1908. Fouilles de Delphes. tome v. Paris

''36 Στους τρίποδες δωρικού τύπου τα χάλκινα πόδια του τρίποδα ήταν προσαρτημένα πάνω στο
λέβητα με ηλίσκους (cuve clouée, Pedrizet 1908, 59ff) αλλά αυτό δεν εμπόδιζε την δόνηση των
πλάγιων τοιχωμάτων του λέβητα διότι αυτά πάλλονταν μαζί με τα χάλκινα πόδια. Στους
τρίποδες αυτού του τύπου, τα ωτία ήταν καθηλωμένα με «δεσμούς» και ηλίσκους στα χείλη
του λέβητα και επέτρεπαν την παραγωγή ήχου με την τριβή τους με την παλάμη του χεριού. O
ιωνικός τύπος τρίποδα είχε κινητό λέβητα (cuve mobile, Pedrizet 1908, 59ff). Από αυτούς που
βρέθηκαν στους Δελφούς κανένας δεν είχε ωτία. Επομένως αυτός ο τύπος λέβητα πρέπει να
παρήγαγε ήχο αποκλειστικά με κρούση ή τριβή των χειλών του''
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
1284 58.15 : δὲ τούτοις τοῖς ἀριθμοῖς ἔστιν ἥ τε διὰ τεσσάρων συμ–
1285 59.1 : φωνία καὶ ἡ διὰ πέντε καὶ ἡ διὰ πασῶν, καὶ ὁ ἐπίτρι–
1286 59.2 : τος λόγος καὶ ἡμιόλιος καὶ διπλάσιος καὶ τριπλάσιος καὶ
1287 59.3 : τετραπλάσιος.
1288 59.4 : ταύτας δὲ τὰς συμφωνίας οἱ μὲν ἀπὸ βαρῶν ἠξίουν
1289 59.5 : λαμβάνειν, οἱ δὲ ἀπὸ μεγεθῶν, οἱ δὲ ἀπὸ κινήσεων
1290 59.6 : [καὶ ἀριθμῶν], οἱ δὲ ἀπὸ ἀγγείων [καὶ μεγεθῶν].
1291 59.7 : Λᾶσος δὲ ὁ Ἑρμιονεύς, ὥς φασι, καὶ οἱ περὶ τὸν Μετα–
1292 59.8 : ποντῖνον Ἵππασον Πυθαγορικὸν ἄνδρα συνέπεσθαι
1293 59.9 : τῶν κινήσεων τὰ τάχη καὶ τὰς βραδυτῆτας, δι΄ ὧν αἱ
1294 59.10 : συμφωνίαι ..............................
1295 59.11 : ἐν ἀριθμοῖς ἡγούμενος λόγους τοιούτους ἐλάμβανεν ἐπ΄
1296 59.12 : ἀγγείων. ἴσων γὰρ ὄντων καὶ ὁμοίων πάντων τῶν
1297 59.13 : ἀγγείων τὸ μὲν κενὸν ἐάσας, τὸ δὲ ἥμισυ ὑγροῦ 〈πλη–
1298 59.14 : ρώσας〉 ἐψόφει ἑκατέρῳ, καὶ αὐτῷ ἡ διὰ πασῶν ἀπεδί–
1299 59.15 : δοτο συμφωνία· θάτερον δὲ πάλιν τῶν ἀγγείων κενὸν
1300 59.16 : ἐῶν εἰς θάτερον τῶν τεσσάρων μερῶν τὸ ἓν ἐνέχεε, καὶ
1301 59.17 : κρούσαντι αὐτῷ ἡ διὰ τεσσάρων συμφωνία ἀπεδίδοτο,
1302 59.18 : ἡ δὲ διὰ πέντε, 〈ὅτε〉 ἓν μέρος τῶν τριῶν συνεπλήρου,
1303 59.19 : οὔσης τῆς κενώσεως πρὸς τὴν ἑτέραν ἐν μὲν τῇ διὰ
1304 59.20 : πασῶν ὡς βʹ πρὸς ἕν, ἐν δὲ τῷ διὰ πέντε ὡς γʹ πρὸς
1305 59.21 : βʹ, ἐν δὲ τῷ διὰ τεσσάρων ὡς δʹ πρὸς γʹ. οἷς ὁμοίως
1306 59.22 : καὶ κατὰ τὰς διαλήψεις τῶν χορδῶν θεωρεῖται, ὡς
1307 59.23 : προείρηται, ἀλλ΄ οὐκ ἐπὶ μιᾶς χορδῆς, ὡς ἐπὶ τοῦ κα–
1308 59.24 : νόνος, ἀλλ΄ ἐπὶ δυεῖν· δύο γὰρ ποιήσας ὁμοτόνους ὅτε
1309 59.25 : μὲν τὴν μίαν αὐτῶν διαλάβοι μέσην πιέσας, τὸ ἥμισυ
1310 60.1 : πρὸς τὴν ἑτέραν συμφωνίαν τὴν διὰ πασῶν ἐποίει·
1311 60.2 : ὅτε δὲ τὸ τρίτον μέρος ἀπολαμβάνοι, τὰ λοιπὰ μέρη
1312 60.3 : πρὸς τὴν ἑτέραν τὴν διὰ πέντε συμφωνίαν ἐποίει·
1313 60.4 : ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῆς διὰ τεσσάρων· καὶ γὰρ ἐπὶ ταύτης
1314 60.5 : μιᾶς τῶν χορδῶν ἀπολαβὼν τὸ τέταρτον μέρος τὰ λοιπὰ
1315 60.6 : μέρη πρὸς τὴν ἑτέραν συνῆπτεν. ὃ δὴ καὶ ἐπὶ τῆς
1316 60.7 : σύριγγος ἐποίει κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον. οἱ δ΄ ἀπὸ τῶν
1317 60.8 : βαρῶν τὰς συμφωνίας ἐλάμβανον, ἀπὸ δυεῖν χορδῶν
1318 60.9 : ἐξαρτῶντες βάρη κατὰ τοὺς εἰρημένους λόγους, οἱ δ΄
1319 60.10 : ἀπὸ τῶν μηκῶν, καὶ τῶν χορδῶν ......... ἐπίεσαν,
1320 60.11 : τὰς συμφωνίας ἐν ταῖς χορδαῖς ἀποφαινόμενοι.






Theon Phil. : De utilitate mathematicae : Page 87, line 6

ἡ δὲ τοῦ κανόνος κατατομὴ γίνεται διὰ τῆς ἐν τῇ
δεκάδι τετρακτύος, ἣ σύγκειται ἐκ μονάδος δυάδος
τριάδος τετράδος, αʹ βʹ γʹ δʹ· ἔχει γὰρ ἐπίτριτον, ἡμιό-

http://forum.index.hu/Article/showArticle?go=83162374&t=9182407


http://dushelov.no-ip.org/ftp/greek.txt/T/Th/Theon Phil. - tlg1724.txt
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
''Τα singing bowls μπορούμε επίσης να
τα τοποθετήσουμε σε επαφή μεταξύ τους34 ώστε η δόνηση τους ενός να μεταφέρεται
στο άλλο. Ο τελευταίος αυτός τρόπος αναφέρεται από τον Δήμωνα για τους λέβητες
της Δωδώνης35 αλλά και τα ωτία στους αρχαίους λέβητες πιστεύω ότι εξυπηρετούσαν
την παραγωγή ήχου δια της τριβής τους36. Η επικρατούσα άποψη ότι τα ωτία ήταν
λαβές δεν μπορεί να είναι σωστή δεδομένου ότι τα ωτία-τροχίσκοι είναι ακατάλληλα
για λαβές λόγω των ακτινών τους. Το συνολικό ηχητικό αποτέλεσμα των λεβήτων
στην Δωδώνη πρέπει να ήταν άκρως εντυπωσιακό ανάλογο ίσως της θεσπέσιας
μουσικής των βουδιστικών ναών που χαρακτηρίζεται από τον ήχο πολλών χάλκινων
κρουστών37.''

34 Jansen 2002, 60
35 Ο μουσικός τόνος ενός singing bowl μεταβάλλεται αν προσθέσουμε νερό μέσα σ’ αυτόν
(Jansen 2002, 58). Η ιδιότητα αυτή ήταν σίγουρα γνωστή και στην αρχαιότητα αφού λέγεται
ότι ο Λάσος ο Ερμιονεύς τον 6ο αι. π.Χ παρήγαγε μουσική από αγγεία γεμισμένα με
διαφορετικές ποσότητες υγρών (Θέων De utilitate mathematicae.59)
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
''Οι τρόποι
παραγωγής ήχου από τους αρχαίους λέβητες πρέπει να ήταν παρόμοιοι με αυτούς των
singing bowls: είτε με άμεση κρούση, είτε με τριβή του χείλους του λέβητα με το χέρι
ή με ένα ξύλινο ή άλλου υλικού πλήκτρο είτε, τέλος, με τριβή των ωτίων του (όταν
αυτά υπάρχουν) με τις παλάμες των χεριών33.''

33 Jansen 2002. Ηχητικό παράδειγμα παραγωγής ήχου με τριβή των ωτίων:
http://www.youtube.com/watch?v=OPXiQpD6ucs
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Ένα σύνολο διαβαθμισμένων μεταλλικών μουσικών
δίσκων έχει βρεθεί σε αρχαϊκό τάφο της νότιας Ιταλίας (Montuoro 1974-1976)

Montuoro P. Z. 1974-1976. ‘Necropoli’ Atti e Memorie della Società Magna Grecia
pp. 9-106, n.s. XV-XVII

ANGELA BELLIA*
A Female Musician or Dancer of Iron Age in Southern Italy?

http://amsacta.unibo.it/2953/1/Ange...n_or_Dancer_of_Iron_Age_in_Southern_Italy.pdf
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Headword: Ξυλυφίων
Adler number: xi,98
Translated headword: xylophone
Vetting Status: high
Translation:
As in reference to soft twigs, when we bend and release them.[1] [Note] that Diokles of Athens first invented music in clay saucers in earthenware pots, which he struck with a twig.[2]
Greek Original:
Ξυλυφίων: οἷον ἐπὶ τῶν ἁπαλῶν ξυλυφίων, ὅταν κάμψαντες ἀφῶμεν αὐτά: ὅτι Διοκλῆς ὁ Ἀθηναῖος πρῶτος εὗρε τὴν ἐν τοῖς ὀξυβάφοις ἁρμονίαν ἐν ὀστρακίνοις ἀγγείοις, ἅπερ ἔκρουεν ἐν ξυλυφίῳ.
Notes:
Although "xylophone" is an irrestible translation for this percussion instrument, the resonating part of a xylyphion, as described here, was not actually wood at all. See generally West (below) 128, with 127.
[1] From gamma 468.
[2] From delta 1155. (There too the actual idiom, an odd one, is "in" a twig.)
References:
M.L.West, Ancient Greek Music (Oxford 1992).Souda
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Headword: Διοκλῆς
Adler number: delta,1155
Translated headword: Diokles, Diocles
Vetting Status: high
Translation:
Athenian or Phliasian,[1] an ancient comic poet,[2] contemporary with Sannyrion[3] and Philyllius.[4] His plays [are] Sea, Bees, Dreams, Bacchae, Thyestes (2 versions).
They say that this man also invented the music of saucers, pottery vessels, which he used to hit with a wooden stick.[5]
This Sea is a courtesan's name, as Athenaeus says.[6]
Greek Original:
Διοκλῆς, Ἀθηναῖος ἢ Φλιάσιος, ἀρχαῖος κωμικός, σύγχρονος Σαννυρίωνι καὶ Φιλυλλίῳ. δράματα αὐτοῦ Θάλαττα, Μέλιτται, Ὄνειροι, Βάκχαι, Θυέστης β#. τοῦτον δέ φασιν εὑρεῖν καὶ τὴν ἐν τοῖς ὀξυβάφοις ἁρμονίαν ἐν ὀστρακίνοις ἀγγείοις, ἅπερ ἔκρουεν ἐν ξυλιφίῳ. τὸ δὲ Θάλαττα ἑταίρας ὄνομά ἐστιν, ὡς Ἀθήναιός φησιν.
Notes:
c.400 BC; OCD(3) s.v. Diocles(2); PCG 5.18ff.
[1] i.e., in the latter case, from Phleious in the NE Peloponnese (cf. pi 2230, pi 3239, tau 631).
[2] Or (clumsily expressed): a poet of Old Comedy.
[3] sigma 93.
[4] phi 457.
[5] cf. alpha 3977, xi 98, omicron 421.
[6] Athenaeus, Deipnosophists 567C.

http://www.stoa.org/sol-bin/search....&searchstr=Diokles&field=any&num_per_page=100
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Headword: Ἀλκιδάμας
Adler number: alpha,1283
Translated headword: Alkidamas, Alcidamas
Vetting Status: high
Translation:
An Elean, from Elea of Asia[1], a philosopher; son of Diocles, who wrote on music;[2] student of Gorgias from Leontini.[3]
Greek Original:
Ἀλκιδάμας: Ἐλεάτης, ἀπὸ Ἐλέας τῆς Ἀσίας, φιλόσοφος, Διοκλέους υἱὸς, μουσικὰ γεγραφότος, μαθητὴς Γοργίου τοῦ Λεοντίνου.
Notes:
C4 BCE; see generally OCD(3) s.v. Allegedly the teacher of both Aeschines (so alphaiota 347) and Demosthenes (so delta 454).
[1] The specification ensures that this is understood as Elea (or Elaea) in Aeolis, Asia Minor; there were several homonyms.
[2] Mouseion is given as the title of this work (by the son, not, as here, the father): see Stobaeus, Florilegium 4.52.22.
[3] gamma 388.

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl
 
Top