Παλαιότερα κάπου εδώ στο Ψαλτολόγιο είχα πει πως, στην δικιά μου θεώρηση, συνδικαλισμός εντός της εκκλησίας δεν μπορεί να εννοηθεί. Ο όρος "ατομικά δικαιώματα" (και τα συλλογικά που κατανοούνται ως αθροιστικά των ατομικών) πάνω στον οποίο χτίζεται ο συνδικαλισμός, είναι και άγνωστος και ασύμβατος με την εκκλησία. Πάλι εδώ έχω δηλώσει πως θα έπρεπε ο ψάλτης να μπορεί να ζει ΜΟΝΟΝ από την ψαλτική του ενασχόληση. Και δεν βλέπω καμία αντίφαση μεταξύ διακονήματος και "επαγγελματισμού". Ο άγιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης δηλαδή τι ήταν; Και βέβαια όλοι οι βυζαντινοί μαΐστορες...
Ας ξεκινήσω λίγο από τα εξωεκκλησιαστικά. Ο Δάσκαλος είναι επάγγελμα ή λειτούργημα; Ο γιατρός; Γιατί να μην δίνει ο ασθενής στον γιατρό ό, τι μπορεί και να συμπληρώνει το μισθό του (ο νευροχειρουργός για παράδειγμα), παράγοντας τυρί; Για τον απλούστατο λόγο πως αν ήταν τυροπαραγωγός δεν θα είχε τον απαιτούμενο χρόνο να γίνει νευροχειρουργός. (Αλήθεια ξέρετε τι δουλειά και αφοσίωση χρειάζεται για να γίνει κανείς νευροχειρουργός Για να μην μακρηγορώ τα ίδια ισχύουν και για τον δάσκαλο, και για πολλούς άλλους κλάδους.
Εκτός λοιπόν και αν θεωρείτε πως το να είσαι καλός ψάλτης είναι λιγότερο χρονοβόρο και πάρα πολύ εύκολο, γιατί θα πρέπει στην ψαλτική να ισχύουν άλλα; Αυτή η θαυμάσια "τέχνη και επιστήμη" είναι τόσο εύκολη η ρημάδα, που μπορεί να εξασκείται καλά ως πάρεργο;
Και αν κάποιος αφιερώσει όλη του τη ζωή και το είναι του στην ψαλτική, πως θα πρέπει να ζήσει αυτός και η οικογένειά του; Ή μήπως κάποιος που αφιερώνει όλο του τον χρόνο στην ψαλτική δεν μπορεί να προσευχηθεί a priori; Αν ζητούμε από τον "καλλιτέχνη και επιστήμονα" μουσικό κάτι λιγότερο από όλη του την προσοχή στην τέχνη του και την επιστήμη του δεν έχουμε αρχίσει τις εκπτώσεις; Η Ψαλτική είναι κάτι που, δε βαριέσαι, ας μην είναι όσο καλύτερο γίνεται; Ο ναοδόμος εργάζεται ταμίας σε τράπεζα (π.χ.), και στις ελεύθερες ώρες του εξασκεί την αρχιτεκτονική από χόμπυ;
Και στην Ψαλτική για καθαρά πρακτικούς λόγους ισχύει (υπό προυποθέσεις) πως ό, τι πληρώνεις παίρνεις. Ας αναρωτηθεί καθένας μας για την στάση του απέναντι στην Ψαλτική και αν συναρτάται και πως με την στάση μας απέναντι στην εκκλησία.
Ας ξεκινήσω λίγο από τα εξωεκκλησιαστικά. Ο Δάσκαλος είναι επάγγελμα ή λειτούργημα; Ο γιατρός; Γιατί να μην δίνει ο ασθενής στον γιατρό ό, τι μπορεί και να συμπληρώνει το μισθό του (ο νευροχειρουργός για παράδειγμα), παράγοντας τυρί; Για τον απλούστατο λόγο πως αν ήταν τυροπαραγωγός δεν θα είχε τον απαιτούμενο χρόνο να γίνει νευροχειρουργός. (Αλήθεια ξέρετε τι δουλειά και αφοσίωση χρειάζεται για να γίνει κανείς νευροχειρουργός Για να μην μακρηγορώ τα ίδια ισχύουν και για τον δάσκαλο, και για πολλούς άλλους κλάδους.
Εκτός λοιπόν και αν θεωρείτε πως το να είσαι καλός ψάλτης είναι λιγότερο χρονοβόρο και πάρα πολύ εύκολο, γιατί θα πρέπει στην ψαλτική να ισχύουν άλλα; Αυτή η θαυμάσια "τέχνη και επιστήμη" είναι τόσο εύκολη η ρημάδα, που μπορεί να εξασκείται καλά ως πάρεργο;
Και αν κάποιος αφιερώσει όλη του τη ζωή και το είναι του στην ψαλτική, πως θα πρέπει να ζήσει αυτός και η οικογένειά του; Ή μήπως κάποιος που αφιερώνει όλο του τον χρόνο στην ψαλτική δεν μπορεί να προσευχηθεί a priori; Αν ζητούμε από τον "καλλιτέχνη και επιστήμονα" μουσικό κάτι λιγότερο από όλη του την προσοχή στην τέχνη του και την επιστήμη του δεν έχουμε αρχίσει τις εκπτώσεις; Η Ψαλτική είναι κάτι που, δε βαριέσαι, ας μην είναι όσο καλύτερο γίνεται; Ο ναοδόμος εργάζεται ταμίας σε τράπεζα (π.χ.), και στις ελεύθερες ώρες του εξασκεί την αρχιτεκτονική από χόμπυ;
Και στην Ψαλτική για καθαρά πρακτικούς λόγους ισχύει (υπό προυποθέσεις) πως ό, τι πληρώνεις παίρνεις. Ας αναρωτηθεί καθένας μας για την στάση του απέναντι στην Ψαλτική και αν συναρτάται και πως με την στάση μας απέναντι στην εκκλησία.