Όταν ψάλλεις στα αγγλικά, διατηρώντας το μέλος που χρησιμοποιείς στα ελληνικά

Γεώργιος Δάλκος

Γιώργος Δάλκος
Βρέθηκα στις ΗΠΑ (Florida) και άκουσα την κυριακάτικη ακολουθία, που ψάλλεται εν μέρει στα ελληνικά και εν μέρει στα αγγλικά. Στη δεύτερη περίπτωση το μέλος παραμένει το ίδιο ενώ το κείμενο είναι μια μετάφραση του ελληνικού κειμένου. Το αποτέλεσμα, πολλές φορές είναι απογοητευτικό έως αποκρουστικό. Μοιάζει σαν να προσπαθείς να ψάλεις (για παράδειγμα) τους στίχους του χερουβικού, ακολουθώντας τη μελωδία ενός αναστάσιμου απολυτίκιου!!! Υπάρχει άραγε λύση;;;
 

neophokaeus

Μέλος

Καλή η προσπάθεια των αδελφών μας, αλλά κρίμα δεν ακούγεται όπως θα έπρεπε η αγγλική γλώσσα. Είναι φανερό ότι ψάλλουν Έλληνες ψάλτες και όχι Αμερικανοί. Εύχομαι οι επόμενες γενιές ορθοδόξων των ΗΠΑ να βρουν τη σωστή εφαρμογή βυζαντινή μουσική με την αγγλική γλώσσα (ισχύει και για άλλες γλώσσες τα Γαλλικά, Ισπανικά, Γερμανικά...κλπ.), αυτό δεν γίνεται παρά μόνο με πολύ κόπο και αρκετή υπομονή και πολύ αγάπη και με τη φώτιση του Αγίου Θεού μας. Να παινέσουμε όσους προσπαθούν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα να μεταλαμπαδεύσουν την πνευματική μουσική μας κληρονομιά σε λαούς που διψάνε για Ορθοδοξία, με παράδοση ελληνική... Εύγε στους πρωτοπόρους και στους συνεχιστές τους!
 

g.theo81

Γεώργιος Θεοδωρίδης
Αγαπητέ Γεώργιε, θεωρώ πως υπάρχει λύση! Για την ακρίβεια έχει βρεθεί! Το μοναστήρι του Μεγάλου Αντωνίου έχει μελοποιήσει ή μάλλον προσαρμόσει στο καλύτερο τονικά σημείο την Αγγλικήν -δεδομένου ότι όλα ανεξαιρέτως τα εκκλησιαστικά μέλη είναι ποιήματα- σε πολλά Βυζαντινά μέλη. Το κατά πόσο μπορεί κανείς τώρα να μεταφέρει μια αλληγορία τύπου "Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε" με επίσης μάλιστα ποιητικό τρόπο σε οποιαδήποτε Γλώσσα είναι μάλλον μόνο περιφραστικά δυνατόν. Η λύση όμως δεν είναι αυτή αλλά, η προσαρμογή στο ακροαματικό κοινό (για ξένες γλώσσες μιλάμε πάντα). Αν δεν υπάρχει αρχαΐζουσα διάλεκτο σε μια γλώσσα, δουλεύεις με ό'τι έχεις! Διεθνή Χριστό θέλουμε να κηρύξουμε και όχι να μορφώσουμε!! Γιατί λοιπόν να στηριχτούμε σε ένα Μουσικό κείμενο ελληνικής μουσικής, πάνω σε ελληνική ποίηση γραμμένο από Έλληνα;; Αφού η ελληνικές γραπτές πηγές είναι σαφώς θεμελιακές όσον αφορά την Βυζαντινή Μουσική Παράδοση πρέπει να μεταφραστούν σε όποια Γλώσσα με τα όποια χαρακτηριστικά και ιδιώματα αυτής και έπειτα να μελοποιηθούν με βυζαντινό ύφος εξαρχής πάνω στο μεταφρασθέν, ποιητικό ή περιφραστικό κείμενο με τους κανόνες που κυριαρχούν σε κάθε μέλος (ειρμολογικό, στιχηραρικό, κλπ.). Αυτή είναι η άποψή μου. Συμφωνώ πάντως μαζί σου ότι θέλει πολύ δουλειά και σοβαρότητα!
 
Top