Π. Δαβίδ
Γενικός συντονιστής
"Καὶ ἤκουσα φωνῆς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λεγούσης· γράψον, μακάριοι οἱ νεκροὶ οἱ ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντες ἀπ᾿ ἄρτι. ναί, λέγει τὸ Πνεῦμα, ἵνα ἀναπαύσωνται ἐκ τῶν κόπων αὐτῶν· τὰ δὲ ἔργα αὐτῶν ἀκολουθεῖ μετ᾿ αὐτῶν."
Αγαπητοί αδελφοί και πατέρες,
μετά βαθυτάτης θλίψεως, αλλά και βεβαίας ελπίδος, ἀγγέλλω τήν εἰς Κύριον ἐκδημίαν της ἀοιδίμου μητέρας μου Μαρίας, η οποία εκοιμήθη χθες το απόγευμα στο γενικό νοσοκομείο Watford. Δοξάζω τον Θεό διότι κατά το τελευταίο έτος μετά την αναχώρησή μας για Αγγλία είχε εξαιρετική φροντίδα και περιποίηση, δωρεάν φάρμακα και εξετάσεις και άλλα πολλά τα οποία στην Ελλάδα δεν θα τα είχε ποτέ (και μάλιστα χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση). Έλαβε την 9/12/2016 το φάρμακον της αθανασίας και η χαρά της ήταν απερίγραπτη. Όταν την ρώτησαν οι γιατροί αργότερα "τι μέρα είναι σήμερα;" απάντησε "Πάσχα" και αμέσως ήρθαν στο νου μου οι στίχοι του Βερίτη
"Πάσχα θὰ κάμω πάλι σήμερα,
γιατὶ θὰ κοινωνήσω πάλι!
Πάσχα θὰ κάμω πάλι σήμερα,
κι εἶν᾿ ἡ λαχτάρα μου μεγάλη!".
Παρά τα πολλαπλά προβλήματα υγείας πάντα απαντούσε όταν την ρωτούσαν "πώς είσαι;" "Δόξα σοι ο Θεός" και μου είχε ζητήσει να της μάθω να λέει "ευχαριστώ" στην αγγλική για να ευχαριστεί όποιον την βοηθούσε.
Παρακαλώ να προσευχηθείτε υπέρ αναπαύσεως αυτής και παρηγορίας του γράφοντος.
Ευχαριστώ.
Υ.Γ. Η εξόδιος ακολουθία και η ταφή θα λάβουν χώρα στην Αγγλία όπου (ευτυχώς!) δεν γίνονται εκταφές. Μετά από 75 ή 99 έτη, αναλόγως του συμφωνητικού που έχει συνάψει ο αγοραστής με το δήμο, ο τάφος περιέρχεται πάλιν στην κυριότητα του δήμου, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να τον χρησιμοποιήσει πάλι- αν και αυτό γίνεται σπανιότατα.
Αγαπητοί αδελφοί και πατέρες,
μετά βαθυτάτης θλίψεως, αλλά και βεβαίας ελπίδος, ἀγγέλλω τήν εἰς Κύριον ἐκδημίαν της ἀοιδίμου μητέρας μου Μαρίας, η οποία εκοιμήθη χθες το απόγευμα στο γενικό νοσοκομείο Watford. Δοξάζω τον Θεό διότι κατά το τελευταίο έτος μετά την αναχώρησή μας για Αγγλία είχε εξαιρετική φροντίδα και περιποίηση, δωρεάν φάρμακα και εξετάσεις και άλλα πολλά τα οποία στην Ελλάδα δεν θα τα είχε ποτέ (και μάλιστα χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση). Έλαβε την 9/12/2016 το φάρμακον της αθανασίας και η χαρά της ήταν απερίγραπτη. Όταν την ρώτησαν οι γιατροί αργότερα "τι μέρα είναι σήμερα;" απάντησε "Πάσχα" και αμέσως ήρθαν στο νου μου οι στίχοι του Βερίτη
"Πάσχα θὰ κάμω πάλι σήμερα,
γιατὶ θὰ κοινωνήσω πάλι!
Πάσχα θὰ κάμω πάλι σήμερα,
κι εἶν᾿ ἡ λαχτάρα μου μεγάλη!".
Παρά τα πολλαπλά προβλήματα υγείας πάντα απαντούσε όταν την ρωτούσαν "πώς είσαι;" "Δόξα σοι ο Θεός" και μου είχε ζητήσει να της μάθω να λέει "ευχαριστώ" στην αγγλική για να ευχαριστεί όποιον την βοηθούσε.
Παρακαλώ να προσευχηθείτε υπέρ αναπαύσεως αυτής και παρηγορίας του γράφοντος.
Ευχαριστώ.
Υ.Γ. Η εξόδιος ακολουθία και η ταφή θα λάβουν χώρα στην Αγγλία όπου (ευτυχώς!) δεν γίνονται εκταφές. Μετά από 75 ή 99 έτη, αναλόγως του συμφωνητικού που έχει συνάψει ο αγοραστής με το δήμο, ο τάφος περιέρχεται πάλιν στην κυριότητα του δήμου, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να τον χρησιμοποιήσει πάλι- αν και αυτό γίνεται σπανιότατα.