Επιπλέον συναπτή-εκφώνηση όταν λέγεται ο πολυέλεος τις Κυριακές μετά τον Άμωμο

Όταν τις Κυριακές ψάλλεται πολυέλεος, το πλέον συνηθισμένο είναι να παραλειφθεί ο Άμωμος, αντί των δοξαστικών του πολυελέου να ψαλλούν τα ευλογητάρια, και να ακολουθήσει κάθισμα και υπακοή... δεν είναι όμως η ακριβέστερη τάξη:
1) Τα ευλογητάρια είναι στιχηρά του Αμώμου, άρα δεν ταιριάζουν στον πολυέλεο.
2) Κάθε στιχολογία ακολουθείται από κάθισμα ή υπακοή (όχι και τα δύο μαζί).
3) Ο Άμωμος σπανίως καταλιμπάνεται (Κυριακή των Βαΐων, του Θωμά, της Πεντηκοστής, 14 Σεπτεμβρίου, 25 Δεκεμβρίου, 6 Ιανουαρίου, 6 Αυγούστου)

Αν τηρηθεί η ακρίβεια, η στιχολογία διαμορφώνεται ως εξής:
Άμωμος - ευλογητάρια, συναπτή - Ότι ηυλόγηταί σου, υπακοή
Πολυέλεος - δόξα, συναπτή (, κάθισμα

Μαρτυρείται επιπλέον εκφώνηση σε αρχαία ή παλαιά τυπικά; Αν όχι, ποια θεωρείται η πλέον κατάλληλη;

Νὰ σημειώσω ὅτι, σὲ συμφωνία μὲ τὰ ὑπὸ τοῦ γ. Δοσιθέου γραφόμενα, τόσο σὲ μοναστήρια τοῦ Ἁγίου Όρους (ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι μοῦ εἶχε μιλήσει πατέρας τῆς Ἱ.Μ.Δοχειαρίου), ὅσο καὶ σὲ μοναστήρια τῆς ὑπόλοιπης Ἑλλάδος, ποὺ ἔχω κάποια ἐπικοινωνία, οἱ ἐκφωνήσεις τῶν στιχολογιῶν τοῦ ὄρθρου εἶναι, μετά τὴν πρώτη "ὅτι σὸν τὸ κράτος", μετὰ τὴν δευτέρα "Ὅτι ἀγαθός", ἐν ᾧ μετὰ τὴν τρίτη (που μπορεί να είναι κάθισμα ψαλτηρίου ἢ ὁ πολυέλαιος) λέγεται ἡ "ὅτι ἡγίασται καὶ δεδόξασται", ἐκτὸς ἂν ἔχουν προηγηθεῖ εὐλογητάρια, ὁπότε λέγεται ἡ ἐκφώνηση "ὅτι ηὐλόγηταί σου". Μὲ τὸ σκεπτικὸ αὐτό, ἂν ψαλλοῦν τόσο εὐλογητάρια, ὅπως καὶ πολυέλαιος, οἱ συναπτὲς λαμβάνουν τὴν ἀντίστοιχή τους ἐκφώνηση.

Η αποσύνδεση των συναπτών από τις ευχές του ασματικού όρθρου φαίνεται ότι δίνει μία ελευθερία στην επιλογή των εκφωνήσεων, μάλλον κατά κοινήν ομολογίαν.