Κατ᾽ αρχάς να σας συγχαρώ για την διάθεσή σας να δοκιμάζετε τις δυνατότητές σας. Αυτό δείχνει όρεξη για μάθηση της μουσικής.
Το συγκεκριμένο τραγουδάκι που ανεβάσατε έχει κάποια λαθάκια (ειδικά στους χρόνους, εάν τους μετρήσετε με το χέρι αργά θα δείτε) αλλά δεν έχει καθόλου σημασία και γι αυτό δεν θα σταθώ εδώ. Αυτό που μετράει είναι η προσπάθεια και κυρίως η εξάσκηση.
Ας μου επιτραπούν εδώ κάποιες σκέψεις, εξ αφορμής της αναρτήσεώς σας:
Το να γράφει κάποιος κομμάτια που ακούει ή που σκέφτεται ο ίδιος απαιτεί (εκτός από κάποιο σχετικό χάρισμα) πολύ εξάσκηση, πράγμα που πολλοί δεν κάνουν γιατί θέλει χρόνο και κόπο. Το χάρισμα μόνο του δεν φτάνει. Όταν κάποιος εξασκείται με αυτόν τον τρόπο, μετά η ανάγνωση και η εκτέλεση των δύσκολων κομματιών του είναι παιχνιδάκι. Στα υποχρεωτικά μαθήματα της ευρωπαϊκής μουσικής περιλαμβάνεται και το μάθημα της γραφής εξ ακοής (αν και δεν εξασκείται και εκεί όσο θα έπρεπε). Στα μαθήματα όμως βυζαντινής μουσικής δυστυχώς δεν υπάρχει καθόλου απ᾽ ό,τι ξέρω. Νομίζω πως οι δάσκαλοι της βυζαντινής μουσικής θα έπρεπε να το εντάξουν στη μέθοδό τους ως εξάσκηση των μαθητών, όχι τυπικά, αλλά ουσιαστικά και αφιερώνοντας αρκετό χρόνο. Έτσι οι μαθητές και το αυτί τους θα δουλέψουν και ορθογραφία θα μάθουν και τις μουσικές γραμμές (θέσεις) θα μάθουν και θα βελτιωθούν πολύ στην ανάγνωση της μουσικής.
Για να έρθω πάλι στη συγκεκριμένη ανάρτηση, εάν εσείς από την αρχή ξεκινάτε έτσι με τόσο όρεξη, μετά από κάποια χρόνια θα είσαστε πραγματικά αστέρι στο να ακούτε κάτι και να το γράφετε αμέσως.
Και πάλι συγχαρητήρια για την προσπάθεια και την όρεξή σας. Συνεχίστε έτσι. Το μυστικό είναι να μην το παρατήσετε και βαρεθείτε. Οι καρποί αργούν μερικές φορές, αλλά είναι πολλοί και γλυκείς.
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα.
Υ.Γ. εάν θέλετε να δείτε σε βυζαντινή και ευρωπαϊκή το συγκεκριμένο τραγουδάκι και να το συγκρίνετε μπορείτε να κατεβάσετε το συνημμένο του παρακάτω θέματος. Είναι στη σελίδα 381 του βιβλίου, αν δεν κάνω λάθος.
http://analogion.com/forum/showpost.php?p=198644&postcount=1