Ειδικός δεν είμαι. Παραπέμπω, όμως, σε πιο ειδικό:Γνωρίζει κάποιος να μας πει για την τοποθέτηση της φωνής του Πρίγγου;
Που και πως τοποθετούσε την φωνή του;
Ευχαριστώ πολύ!!!
Εὶς τὶ συνίσταται ἡ ψαλτικὴ τέχνη τοῦ Πρίγγου
Κατὰ πρῶτον ἡ φύση τὸν ἔχει προικίσει μὲ θεῖον δῶρον, μὲ φωνὴ γλυκυτάτη καὶ μεταλλικὴ, ποὺ μᾶς θυμίζει τὸ στίχο τοῦ Ὁμήρου «ποὺ κι' ἀπ' τὸ μέλι ἔχυνε φωνὴ πιὸ ζαχαρένια». Αὐτὴ ἡ φωνὴ, ὁμοιογενὴς σὲ βάθος, σὲ ὕψος καὶ σὲ ἔντασι, ἀνέρχεται σὰν κολῶνα Δωρικοῦ ρυθμοῦ. Ἐκινεῖτο μὲ εὐχέρεια καὶ εὐστροφία καὶ ἐκάλυπτε πάνω ἀπὸ δύο κλίμακες. Μὲ τὴ βοήθεια μιᾶς τεραστίας ἀναπνοῆς οἱ φωνητικές του χορδὲς τίθενται σὲ παλμικὴ κίνηση, ὁ ἦχος ἀνέρχεται στὴν ἄνω ὑπερῶα τῆς στοματικῆς κοιλότητος καὶ, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ ἀντηχείου τοῦ ἐγκεφάλου, μετατρέπεται ἡ στηθικὴ στὴν καλούμενη ἐγκεφαλικὴ φωνή. Τὸ ἀντηχεῖο τοῦ ἐγκεφάλου χρησιμοποιεῖται γιὰ τὴν αὐξομείωσι τῆς ἐντάσεως καὶ προσδίδει τὴν ἀπαιτουμένη ἐλαστικότητα τῆς φωνῆς. Πρωταρχικὸ, βέβαια, λόγο παίζει ἡ ὅλη ρινοφαρυγγικὴ κοιλότητα. Σ' αὐτὴ τὴν ἐλαστικότητα τῆς φωνῆς του θὰ στηριχθῆ διὰ νὰ ἐκτελέση τὶς ἀντιθέσεις τῶν νοημάτων τοῦ ὕψους καὶ τοῦ βάθους, τοῦ φόρτε καὶ τοῦ πιανίσιμο, δανεισμένων ἀπὸ τὴν εὐρωπαϊκὴ μουσική.
Κατ' αὐτὸν τὸν τρόπο δημιουργεῖ ἀτμόσφαιρα σύμφωνα μὲ τὸ νόημα τοῦ κειμένου ὅπου θὰ κινηθῆ καὶ θὰ ἐπιβληθῆ τὸ μέλος, ἐνῶ ταυτόχρονα ἀνανεώνει τὸ ἐνδιαφέρον καὶ τὴν προσοχὴ τοῦ ἀκροατοῦ. Ὀρθοφωνία πλήρης.
Τὸ ὕφος ἔχει σχἐσι μὲ τὴν τοποθέτησι τῆς φωνῆς στὸν ἀνθρώπινο λάρυγγα. Σπουδάζοντας τὸ Πατριαρχικὸν ὕφος κοντὰ στὸν Πρωτοψάλτη Κ. Πρίγγο διέκρινα τὰ ἑξῆς: Μὲ τὴ βοήθεια μιᾶς τεράστιας ἀναπνοῆς, οἱ φωνητικὲς χορδὲς τίθενται σὲ παλμικὴ κίνησι, ὁ ἦχος ἀνέρχεται στὴν ἄνω ὑπερῶα τῆς στοματικῆς κοιλότητος καὶ μὲ τὴ βοήθεια τοῦ ἀντηχείου τῆς φαρυγγικῆς κοιλότητος μετατρέπεται ἡ στηθικὴ στὴν καλουμένη ἐγκεφαλικὴ φωνή.
Τὸ ἀντηχεῖο τούτο χρησιμοποιεῖται διὰ τὴν αὐξομείωσι τῆς ἐντάσεως καὶ προσδίδει τὴν ἀπαιτουμένη ἐλαστικότητα τῆς φωνῆς. Ἡ φωνὴ θὰ πρέπει ἀπαραιτήτως νὰ ἐξέλθῃ ἀπὸ τὸ στόμα. Ἐδῶ εἶναι τὸ λεπτὸ σημεῖο. Ἡ φαρυγγικὴ κοιλότης ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸ στόμιον τῆς ρινός. Ἐὰν ἡ φωνὴ κατευθυνθεῖ καὶ ἐξέλθει διὰ τῆς ρινικῆς κοιλότητος ἔχομε τὴ ρινοφωνία. Ἀπαραιτήτως ὁ μαθητὴς διὰ νὰ τὴν ἀποφύγῃ θὰ πρέπει νὰ κάνῃ ἀσκήσεις πιέζοντας τοὺς ρώθωνας μὲ τὰ δύο δάκτυλα. Ἡ ρινοφωνία ἀπαντᾶται συχνὰ στὸ ψάλσιμο καὶ σὲ κάθε ὕφος καὶ δυσφημεῖ τὴν βυζαντινὴ μουσική.
Ειδικός δεν είμαι. Παραπέμπω, όμως, σε πιο ειδικό:
Από το άρθρο:
"ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΡΙΓΓΟΣ"
Ἄρχων Πρωτοψάλτης τῆς μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας
του Γεωργίου Τσατσαρώνη που δημοσιεύτηκε στα Ιεροψαλτικά Νέα από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο του 1968 και αναδημοσιεύτηκε εδώ πέρισυ. Ο ίδιος πρωτοψάλτης, στο άρθρο του:
«ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΝ ΥΦΟΣ
ΚΑΙ Η ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ»,
που δημοσιεύτηκε στην ίδια εφημερίδα τον Οκτώβρη και το Νοέμβρη του 1971, γράφει τα εξής: