Ψαλμωδία τυπικῶν

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Στὴν α' στάση τῶν τυπικῶν μετὰ ἀπὸ κάθε στίχο ψάλλεται ἐφύμνιο «Εὐλογητὸς εἶ Κύριε» (χφ. Paris. gr. 331 ὡρολόγιο ια' αἰ. φφ. 98v-101r), τὸ ὁποῖο σήμερα διασώζεται στὸ προοίμιο τοῦ ψαλμοῦ καὶ στὴν «στροφή» (ὅπ. πρ. φ. 3r), δηλαδὴ τὴν ἐπανάληψη τοῦ α' στίχου στὸ τέλος τῆς στάσης.

Στὴν β' στάση μετὰ ἀπὸ κάθε στίχο ψάλλεται ἐφύμνιο «Δόξα τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι» (ὅπ. πρ. φφ. 101v-102r), τὸ ὁποῖο σήμερα εἶναι τὸ προοίμιο τοῦ ψαλμοῦ.

 
Last edited:

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Στὴν α' στάση τῶν τυπικῶν μετὰ ἀπὸ κάθε στίχο ψάλλεται ἐφύμνιο «Εὐλογητὸς εἶ Κύριε»

(Ἰ. Φουντούλη Τελετουργικὰ θέματα τ. 3 σ. 189, χφφ. ὡρολόγια Paris. gr. 331 ια' αἰ. φφ. 98v-101r, Σινὰ 904 τοῦ ἔτους 1211 φ. 127r, 868 ιδ-ιε’ αἰ. φφ. 58r-62v),

τὸ ὁποῖο σήμερα διασώζεται στὸ προοίμιο τοῦ ψαλμοῦ καὶ στὴν «στροφή » (χφ. Paris. gr. 331 ὡρολόγιο ια’ αἰ. φ. 3r), δηλαδὴ τὴν ἐπανάληψη τοῦ α' στίχου στὸ τέλος τῆς στάσης.



Στὴν β' στάση μετὰ ἀπὸ κάθε στίχο ψάλλεται ἐφύμνιο «Δόξα τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι»

(Ἰ. Φουντούλη Τελετουργικὰ θέματα τ. 3 σ. 189, χφφ. ὡρολόγια Paris. gr. 331 ια’ αἰ. φφ. 101v-102r, Σινὰ 904 τοῦ ἔτους 1211 φφ. 127v-128v, 868 ιδ’-ιε’ αἰ. φφ. 62v-63r), τὸ ὁποῖο σήμερα εἶναι τὸ προοίμιο τοῦ ψαλμοῦ.
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Πρὸ τοῦ «Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον...» ψάλλεται

«Εἷς ἅγιος, εἷς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν»

(χφφ. ὡρολόγια Σινὰ 863 θ’ αἰ. φ. 76v, Plutei 05.05 ια’-ιβ’ αἰ. φ. 331v, Σινὰ 49 τοῦ ἔτους 1120 φ. 170v, Bayerische Staatsbibliothek gr. 320 ιβ’ αἰ. φ. 76v, Βritish Library Additional 31214 ιβ’ αἰ. φ. 128v, Λειμῶνος 295 β’ ἥμισυ ιβ’ αἰ. σ. 160, Paris. gr. 329 α’ ἥμισυ ιγ’ αἰ. σ. 26, Paris. gr. 398 ιγ’ αἰ. φ. 87r, Vat. gr. 1867 ιγ’ αἰ. φ. 73r, Σινὰ 893 τοῦ ἔτους 1382 φ. 83r, Σινὰ 905 ιδ’ αἰ. φ. 160v, Σινὰ 868 ιδ’-ιε’ αἰ. φ. 70v, Pal. gr. 265 τοῦ ἔτους 1476 φ. 90v, Νέον Ἀνθολόγιον 1598 σ. 136),

τὸ ὁποῖο βαθμηδὸν ἀπὸ τὸν ιγ’ αἰ. ἀναπτύχθηκε στὴν εὐχὴ

«Ἁγία τριὰς ὁμοούσιε, τὸ ἄσχετον κράτος, ἡ ἀδιαίρετος βασιλεία, ἡ πάντων τῶν ἀγαθῶν αἰτία, εὐδόκησον ἐπ’ ἐμοὶ κατὰ τὴν παροῦσαν ὥραν καὶ πᾶσαν περίελέ μου τὴν βεβηλότητα καὶ φώτισόν μου τὴν διάνοιαν, ἵνα διαπαντὸς ὑμνῶ καὶ λέγω· Εἷς ἅγιος, εἷς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν»

(χφ. Σινὰ 62 ὡρολόγιο ιγ' αἰ. φ. 177r).
 
Top