26. «Είκοστῇ μελίαι Δημήτριοv ἕκτῃ ἀνεῖλον».

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Η λέξη μελία από τον τρίτο στίχο του επιγράμματος του Συναξαρίου στον Άγιο Δημήτριο, δήλωνε το δέντρο «φράξο» (Fraxinus excelsior) -που ακόμα και σήμερα απαντά με τον τύπο μελιά-, αλλά στην Ομηρική γλώσσα, εκτός από το δέντρο, συνεκδοχικά δήλωσε και το δόρυ από ξύλο μελίας (πβ. Ιλ. Β, 543: «αἰχμηταὶ μεμαῶτες ὀρεκτῇσιν μελίῃσι»). Αυτή τη χρήση («δόρυ») δανείζεται ο λόγιος ποιητής, για να περιγράψει το μαρτύριο με λόγχες του αγίου Δημητρίου.

Έστω ως προοίμιο ευχών για τη σημερινή εορτή...
 

ΧΑΡΗΣ4

Μέλος
Με την ορολογία "μελιά" συναντιέται κυρίως στο Πήλιο. Όταν κάποτε, σαν φοιτητής, το γνωστοποίησα στον καθηγητή της φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ Μαρωνίτη, με κοίταξε έκπληκτος. Φαινόταν να μην πίστευε ότι η ομηρική λέξη είχε επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας, και μάλιστα στην περιοχή του βορειοανατολικού άκρου της αρχαίας Φθίας (Πήλιο), του βασιλείου, απ' το οποίο προέρχονταν ο Αχιλλέας, ο ήρωας που , κατά τον Όμηρο είχε δόρυ από "μελίη".
 

pransot

Πράντζος Σωτήρης
Ο παππους της γυναικας μου απο το Σταυρο Θεσσαλονικης, χωριο με μεγαλη παραδοση στην υλοτομια, υλοτομος ο ιδιος απο παιδακι μας ειχε ονομασει ενα δεντρο ως "μελιαδι". Δεν γνωριζω αν σχετιζεται αμεσα με αυτα που ανεφεραν οι προηγουμενοι, αλλα τα αναφερω.

Με την ευκαιρια να ευχαριστησω για ακομη μια φορα το Γιωργο για την προσφορα του σε γλωσσικα ζητηματα που για εμενα τουλαχιστον ειναι παντα ολα εξαιρετικα ενδιαφεροντα
 
Top