Για τον ίδιο λόγο που ο ιερέας είναι άσκοπο να "δίνει βάση" στον ψάλτη όταν μετά το "αμήν" ακολουθεί ύμνος, θεωρώ προσωπικά άσκοπο να δίνει και ο ψάλτης βάση στον ιερέα στα λειτουργικά.
Με τη μονη διαφορα οτι ο ψαλτης εχει να εκτελεσει ενα μελος με συγκεκριμενη δομη και εκταση. Αν η βαση ειναι ψηλα, απλα δεν βγαινει το μελος... Οπως ακριβως συμβαινει και στο κοντακιο "Τη Υπερμαχω" στους Χαιρετισμους, οπου ο ιερεας συνηθως το ξεκινα απο υψηλη βαση και μετα περιμενει εσυ να εχεις φωνη Παβαροτι για να το πεις...
Παντως αν απλα ο ιερεας εκφωνει σε κλιτον και ο ψαλτης συνεχισει σε κλιτον ή πλ δ, τοτε τα αναγνωσματα γινονται φυσιολογικοτατα στην ιδια τονικοτητα.
Απλα δεν πρεπει να ξεχναμε (αν και οι περισσοτεροι δεν το γνωριζουν καν) πως η εκκλησιαστικη αναγνωση (απο εξαψαλμο και προφητειες μεχρι κοντακιο και Πιστευω) δεν γινεται σαν να διαβαζουμε εφημεριδα, αλλα πρεπει να εχει εναν ρυθμο και μια τονικοτητα. Η μεταβαση στο μελος γινεται αβιαστα εαν η αναγνωση γινει οπως πρεπει.
Στις ενοριες ομως ειθισται να λενε τα αναγνωσματα ατομα ουδεμια επαφη εχοντα με την βυζαντινη μουσικη (στο πλαισιο συμμετοχης τους στο αναλογιο), οποτε παει περιπατο και ο ρυθμος και η τονικοτητα.
Διάφορα επίμονα ίσα πάνω στο μικρόφωνο που κάνουν μερικοί ψάλτες για να υπερασπιστούν τη βάση τους τα θεωρώ τελείως λάθος. Το χειρότερο είναι όταν "μεγάλοι ψάλτες" ξεσπάνε σε νεαρούς φοβισμένους διάκους ή και σε μεγαλύτερους ιερείς με τρεμάμενη φωνή με σχόλια του τύπου "τι μας τον φέρανε αυτόν εδω;"...
Εχεις απολυτο δικιο σε αυτο, τι να κανει ομως και ο ψαλτης; Ενταξει ο εκφωνων τις αιτησεις δεν ξερει μουσικη, λεει ο,τι να'ναι. Ο ψαλτης ομως δεν πρεπει να προσπαθησει να διατηρησει μια βαση; Δεν πρεπει να προσπαθησει να ψαλει;
Προσωπικα πλεον κανω το εξης: Μιας και ο διακονος μας εκφωνει εντελως παραφωνα και αλλαζει βαση σε καθε λεξη, οταν πρεπει να απαντησω στις αιτησεις, ανοιγω στο κινητο τον ισοκρατη χαμηλοφωνα και παιρνω απο εκει τη βαση, και ο καθενας λεει τα δικα του...