Ευχαριστώ για τη απάντηση αλλά είναι αδύνατος ο ύπνος.... είναι τσίμα τσίμα τα ωράρια και μεγάλη απόσταση απ'τη δουλειά στο σπίτι και απο κει στο ναό.
Θα συμφωνήσω με τους συναδέλφους που από την πλευρά του ο καθένας δίνει τις χρήσιμες συμβουλές του και να προσθέσω τα εξής:
Αρχικά, η αποφυγή έντασης της φωνής στις οποιεσδήποτε συνομιλίες μας μάς προφυλάσσει από την αλλοίωσή της και τη φθορά της.
Έπειτα, η χειρονακτική εργασία σε κρύο περιβάλλον και τα κρύα ροφήματα προκαλούν ένα είδος ψύξης στις φωνητικές μας χορδές, όπως και τα κρύα ποτά, ιδιαίτερα η μπύρα, πέρα από το αλκοόλ που περιέχουν και επιφέρουν την ξηρασία.
Τέλος, η λήψη ενός "ντεπόν" μετά το φαγητό πριν από την ψαλμωδία μας και η ύπαρξη στο στόμα μας μιας, κατά τη δική μου προτίμηση, χιώτικης τσίχλας κατά τη διάρκεια του ψαλσίματος, θεωρώ από την εμπειρία μου ότι συνεισφέρουν στο προσδοκώμενο αποτέλεσμα, όπως, φυσικά και ένας ξεκούραστος ύπνος, οποτεδήποτε κι αν γίνει.
Να διευκρινίσω ότι δεν πρέπει, όταν η τσίχλα βρίσκεται στο στόμα μας, να μασιέται επιδεικτικά προξενώντας και τα δυσμενή σχόλια των εκκλησιαζόμενων, αλλά ίσα-ίσα να διατηρεί το λαιμό μας σε μια σιελώδη υγρασία, ώστε οι φωνητικές μας χορδές να είναι εύπλαστες χωρίς βραχνάδες και βηξίματα.
Αυτά από την προσωπική μου εμπειρία που μπορούν και να βοηθήσουν.