Ο πολυπράγμων και πολυτάλαντος, λοιπόν, εργάτης της βυζαντινής τέχνης Ηλίας τουπίκλην Φραγκάκης κάνει μια καινούργια κατάθεση με το εργώδες πόνημά του για το δεύτερο ήχο, θέλοντας να αναθερμάνει τις σχέσεις των ψαλόντων με την ιερά μουσική . Καθώς έχει τη γνώμη πως, θέτοντας τον εαυτό του στην κρίση των μελετητών/ψαλόντων/αναγνωστών, που ψάχνουν την εξέλιξη ενός ρέκτη της βυζαντινής μουσικής και την ιδιαίτερη εκφραστική και θεματική του προοπτική, κερδίζει, μπαίνοντας στο κάδρο –τώρα πια– της πρωτοποριακής συγκέντρωσης ψαλλομένων ύμνων αλλά και της μαθητείας δίπλα σε σπουδαιότατους, αείμνηστους και μη διδασκάλους. Θα μπορούσαμε να πούμε πολύ περισσότερα για τα έργα του, αλλά αυτό το αφήνουμε στους συμψάλοντες που θα αναζητήσουν το εν λόγω βιβλίο, αφού η "ομορφιά" και η γοητεία πολλές φορές χάνονται, από λόγια που εκφέρονται ακόμη και ως κριτική άποψη, απρόσεκτα ή λεπτομερειακά.Η προσωπική πολυχρόνια χρήση των συγκεκριμένων βιβλίων στο αναλόγιο που διακονώ, καλύπτει τόσο την καθημερινή αναγκαιότητα όσο και την ιεροπρέπεια της Κυριακάτικης Λειτουργικής πράξης.Ο Θεός να ευλογεί προς Δόξαν Του τον Χιοπολίτη αδελφό Ηλία...