Αγαπητοί φίλοι θα ήθελα διατυπώσω μερικούς ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ προβληματισμούς, απρόσωπα πάντα, αλλά από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω...
Απαριθμώ απλώς και μόνο για μεγαλύτερη ευκολία:
1) Ας ξεκινήσουμε από το λεξικό. Θα παρακαλούσα να βρει κάποιος τα λήμματα: "μυστικώς, χαμηλοφώνως, πραεία τη φωνή, γρήγορα, βιαστικά, χύμα" Η γλώσσα θα μας βοηθήσει πιστεύω να προσδιορίσουμε το "πώς".
(Έχω την απορία, προσωπική πάντα, αν πριν την διάθεση κάποιων εγκυκλίων η ιερά σύνοδος ασχολείται ΚΑΙ με την ελληνική γλώσσα).
2) Είμαι εναντίον του μπάχαλου. Είμαι υπέρ του νιονιού, κοινώς μυαλού, και ιδιατέρως εκείνου που είναι διαθέσιμο προς χρήση. Αν είσαι στο μοναστηράκι σου στο κελάκι σου και λοιπά, ξεκίνα τώρα και τέλειωσε του χρόνου την ακολουθία σου. ΑΝ ΕΊΣΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΣΟΥ, ενορία σου δεν είναι μόνο οι 5-10 γιαγιάδες που έρχονται κάθε μέρα ή τα παιδιά του Κατηχητικού και της νεανικής συντροφιάς της ενορίας σου. Είναι και άνθρωποι που πατάνε μια φορά στις τόσες. Επίσης δεν έχουν όλοι τις ίδιες δυνάμεις. Επίσης δεν έχουν όλοι τον ίδιο λόγο που έρχονται στην εκκλησία, ούτε τον ίδιο χρόνο. Επίσης, άλλοι δουλεύουν ακόμη και Κυριακές, άλλοι έχουν μωρά και δεν μπορούν να τα κρατήσουν, άλλοι φέρνουν και τα παιδιά στην εκκλησία (πολύ καλά κάνουν) και γίνεται φασαριά αφού είναι παιδιά και κουράζονται πιο εύκολα, άλλοι είναι άρρωστοι και παίρνουν φάρμακα, άλλοι δεν μπορούν την ορθοστασία τόση ώρα, κτλ, κτλ, κτλ.
Στο μοναστήρι σου πας και ξέρεις, εδώ θα έχει προσευχή νηστεία, διακόνημα. Ο ενορίτης δεν έρχεται με αυτη την νοοτροπία, είτε επειδή το θέλει είτε επειδή οι καταστάσεις τον αναγκάζουν.
Και για να μην μακρυγορήσω, 500 ώρες να προσευχόμαστε, με ένα Κυριε ελέησον ο Θεός μπορεί να σε πάρει στον Παράδεισο, (χωρίς να σημαίνει αυτό βέβαια ότι υποτιμώ την σημασία της προσευχής και της διάρκειάς).
Αν ο σκοπός σου είναι να κουράσεις τον άνθρωπο (είτε παπάς είσαι είτε ψάλτης) για να κάνεις αυτό που σου είπε ο ταδε γέροντάς σου, η τάδε σύνοδος της υποσύνόδου, και ο τάδε μελετητής, ή για να "υψωθείς εσύ στα ουράνια σου" (το νου σου μην πέσεις..) ή επειδή έτσι έμαθες από τη γιαγιά σου, τρεις λαλούν και δυο χορεύουν!
Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΕΤΡΑΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ώστε να οικονομηθεί ο χρόνος.
Μου έχουν τύχει παπάδες που κόβουν για τους χ.ψ. λόγους (κακώς νομίζω σε πρώτη φάση). Μου έχουν τύχει παπάδες που τα λένε όλα ΜΠΟΥΡΟΥ ΜΠΟΥΡΟΥ και ότι καταλάβατε, μου έχουν τύχει παπάδες που λένε ακόμη και τον καθημερινό εσπερινό λες και είναι πατριαρχική λειτουργία, μου έχουν τύχει παπάδες που σε καλύπτουν με ή χωρίς μικρόφωνα και γίνεται ΜΠΑΧΑΛΟ, μου έχέι τύχει περίπτωση να διαβάζει τις ευχές της βαπτισης ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΩΣ και να τελειώνει σε 1 ώρα και 20 λεπτά(!!!) τη στιγμή που νορμάλ η βάπτιση δεν είναι πάνω από 40 λεπτά ακολουθία, μου έχει τυχει ΟΜΩΣ και παπάς που τα λέει ΟΛΑ, δεν μπαχαλιάζει την ακολουθία και τα λέει ΞΥΠΝΙΑ.
ΜΕ ΡΥΘΜΟ.
3) Κατανόηση των λεγομένων, δεν σημαίνει εμβάθυνση στα νοήματα. Αυτή η τελευταία μπορεί να γίνει σε ένα κήρυγμα ή σε μια συνάντηση εκτός ακολουθίας. (Για περισσότερες πληροφορίες: λεξικό της ελληνικής γλώσσας)
4) Μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε έγγαμους και άγαμους ιερείς.
5) Πολλοί ιερείς είναι (συγγνώμη, αλλά είναι αλήθεια) άσχετοι ως προς τον τρόπο, απαίδευτοι μουσικά, και δυστυχώς αρκετοί δεν έχουν και διάθεση να μάθουν.
6) Όταν το τυπικό λέει εξάψαλμο, δεν λέει να ακούγονται οι 12 ευχές που διαβάζει ο ιερέας εκείνη την ώρα. Τι λέει το Τυπικό αυτό ακούγεται, έτσι πιστεύω. Αν ήταν π.χ. να ακούμε τον ιερέα στην προσκομιδή, θα μας έλεγε η Εκκλησία τσιμουδιά και ακούμε τον παπά.
Περιμένω με ενδιαφέρον τα σχόλια σας, όσοι επιθυμούν.