Επιτρέψτε μου φίλοι, "κατήγοροι" και "συνήγοροι" της υπόθεσης, δεν ξέρω πιά πως να εκφραστώ, να καταθέσω την άποψή μου, περί των "λαθών" και παραλείψεων των διπτύχων. Πράγματι στην πορεία μας στο αναλόγιο διαπιστώσαμε "λάθη" στο τυπικό όπως το προχθεσινό της Κυριακής. Και πολύ σωστά ο φίλος μας το διαπίστωσε, για να το διορθώσει όμως, όχι για να το διατυμπανίσει. Αναρωτιέμαι, από τι υλικό είμαστε φτιαγμένοι, και αρπάζουμε σάν το φυτίλι με το μπαρούτι! Και τι έγινε λοιπόν που υπήρχε αυτό το λάθος με το
"Συνάναρχον λόγον", εταράχθη η γή και εσείσθησαν τα θεμέλια αυτής; Πέρα από τις διευκρινίσεις και πολύ κατατοπιστικές απαντήσεις του π. Μαξίμου, του κ. Ευστάθιου Μακρή που είπε περί προετοιμασίας και του κ. Απόστολου Καλπακίδη που μίλησε περί καταρτισμού του ψάλτη και των οποίων την άποψη ασπάζομαι και επικροτώ, εγώ θα πρόσθετα μόνον αυτό: "Πείθεσθαι τοις ηγουμένοις". Δεν χρειάζονται περισσότερες αναφορές, το θέμα αγγίζει το φάσμα της φλυαρίας και του κουτσομπολιού. Αυτά για την ιστορία του θέματος.
΄Οσον αφορά την δική μας στάση γενικώτερα ώς ψαλτών στο αναλόγιο έχω να παρατηρήσω. ΄Οσο είμαστε νέοι στο αναλόγιο και αρχάριοι στο τυπικό μας αρέσει να τα παίρνουμε έτοιμα. Φυσικό είναι να γίνονται λάθη, όχι γιατί είναι τυπωμένα λάθος στα δίπτυχα, αλλά διότι η δική μας κατάρτιση είναι ελλιπής. ΄Οσο προχωρούμε και περνούν χρόνια στο ψαλτήρι ανακαλύπτουμε, εφόσον εξακολουθούμε με τον ίδιο ζήλο, περισσότερες πτυχές του διακονήματός μας. Τυπικό, λειτουργική ζωή, ακολουθίες, αγρυπνίες κλπ. Ας εντρυφήσουμε λοιπόν σ΄αυτό που είναι διακόνημά μας. Στο τυπικό πρώτα και ύστερα σ΄όλα τ΄άλλα. Ας μελετήσουμε λίγο τυπικό, άς μάθουμε την στιχολογία της Τιμιωτέρας να την λέμε απ΄έξω την ώρα που είμαστε κάτω από το στασίδι, για να μην γίνεται αταξία, <<φέρε μου το βιβλίο >> λέει ο ένας, << ποιός στίχος είναι ο επόμενος>>λέει ο άλλος, ας μαθουμε τους στίχους
των αίνων απ΄έξω, άς μάθουμε την δοξολογία, ας μάθουμε τα αναστάσιμα απολυτίκια, αναφέρομαι σε κάποια θέματα που η εκμάθησή τους, αξιώνουν τον
ψάλτη, ενώ η άγνοιά τους τον απαξιώνουν. Τέλος θα ήθελα να ρωτήσω κάτι απλό. Αν οι ψάλτες που έψαλλαν "Τον Συνάναρχον Λόγον", βρίσκονταν σε κάποιο μοναστηράκι, σε κάποια αγρυπνία, και είχαν την ευθύνη του ψαλτηρίου, τι θα έλεγαν εν μέσω της νυκτός και απουσία διπτύχων; ΄Αρα λοιπόν το τυπικό βρίσκεται τυπωμένο στο μυαλό μας και χρειάζεται πάντοτε ξεσκόνισμα. Ευχαριστώ για την υπομονή σας.