Κατ' αρχας να σας συγχαρω για την αξιοποιηση της σπανιας φωνης σας! Αναφορικα με τετοιες φωνες υπαρχει η εξης απορια: Αντιμετωπιζετε "ρατσισμο" στο ψαλτηρι; Δηλαδη σας εβαλαν να κανετε ισοκρατημα απο την πρωτη στιγμη που σας ακουσαν; Και εαν θελησετε να αναλαβετε αναλογιο καποια στιγμη, πιστευετε πως θα σας δωσουν την ευκαιρια ή θα σας πουν "Μα εσεις ειστε ισοκρατης".
Αντιστοιχες περιπτωσεις εχουμε ζησει ολοι σε αλλες δραστηριοτητες, πχ "Εισαι κοντος, αρα δεν κανεις για μπασκετ" ή "εισαι λιγο χοντρουλης, κατσε τερμα" κλπ.
Στην ψαλτικη αν και εχουμε ακουσει εξαιρετικα υψιφωνους σπουδαιους ψαλτες, δεν συμβαινει το ιδιο με τους βαθυφωνους.Προσωπικα δεν θυμαμαι να εχω ακουσει καποιον βαθυφωνο ψαλτη (σε ρολο πρωτοψαλτη αναφερομαι παντα) και αναρωτιεμαι εαν αυτο οφειλεται στο γεγονος οτι τους βαζουν ολους αυτους απο πολυ νωρις να ισοκρατουν στερωντας τους τη δυνατοτητα της ψαλμωδιας.
Καλησπέρα σας και ευχαριστώ για τα καλά λόγια.
Ψαλτική ξεκίνησα στα 40 μου το 2015 και απλά ακουγόμουν ότι είμαι μπάσος. Τα έπαιρνα εύκολα και άρχισα να κάνω απο μόνος μου ισοκράτημα μέσα σε 2 μήνες. Ο δάσκαλος ήταν πολύ χαρούμενος που είχα την δυνατότητα και δεν το πίστευε (με την καλή έννοια). Στους 6 μήνες ήμουν βασικό στέλεχος της χορωδίας μια και έχω την δυνατότητα να είμαι 1 οκτάβα κάτω απο τους ισοκράτες, μπάσους και μη, και να ακούγομαι δυνατά γεμίζοντας μπάσο όλη την χορωδία, όχι ξεχωρίζοντας σαν γκαριλοφωνή. Ο δάσκαλος με παρακαλούσε να ψέλνω κιόλας αλλά στην αρχή δεν ήξερα που πάνε τα πέντε στην χρήση της φωνής μου. Έπεσε 1,5 οκτάβα περίπου και δεν μπορούσα να πάω ψηλά και μου άρεσε ο ρόλος. Πλέον, 6 χρόνια μετά και πολλές τρικυμίες, η φωνή μου έχει αλλάξει απίστευτα και έχει πολύ μεγάλη έκταση. Μπορώ να ισοκρατώ σε 2 οκτάβες άνετα και να ψάλω (αν έχω διαβάσει το κομμάτι) άνετα ακόμα και στην φυσική του βάση, σε τουλάχιστον 3 οκτάβες.
Η αλήθεια είναι ότι με εμένα μπερδεύονται οι περισσότεροι γιατί ξέρουν ότι είμαι κτήνος σε δύναμη και βάθος αλλά δεν ξέρουν ότι έχω φωνή να τραγουδήσω και να ψάλω μελωδικά, ακόμα και στο ίσο που κάνω εναλλαγές με βιμπράτο, αργό η γρήγορο, κρατώντας το ίσο και ακολουθώντας την φωνή του εκάστοτε ψάλτη (πέρα απο το καθαρά κόντρα ισοκράτημα). Μόλις με ακούσουν νομίζουν ότι είμαι πτυχιούχος βυζαντινής ενώ στην πραγματικότητα έχω κάνει πολύ λίγα μαθήματα. Μέχρι που μου πρότειναν και αναλόγιο για καθημερινές αλλά φυσικά δεν δέχτηκα καθώς δεν είμαι άξιος για κάτι τέτοιο, αυτή την στιγμή τουλάχιστον.
Το παν είναι να είναι μελωδική η φωνή και το βάθος δεν ενοχλεί στο ψάλσιμο, αν και όταν ψάλλω κάτι θα το κάνω μόνο φυσικά.
Οπότε, ούτε μπούλινγκ δέχτηκα, ούτε κάποια πίεση. Ίσα ίσα που εγώ ήθελα να έχω τον ρόλο του εξισορροπιστή λόγο μεγάλης αντοχής στην καταπόνηση, λόγω της έντασης και του βάθους σε συνθήκες δύσκολες και ουσιαστικά να κάνω την δύσκολη δουλειά διευκολύνοντας όλους τους υπόλοιπους. Μπορώ να είμαι έξω απο το αναλόγιο και να γεμίζω μπάσο όλη την εκκλησία, περισσότερο και απο αυτούς που έχουν μικρόφωνο μπροστά τους. Απλά έτσι είναι ο οργανισμός μου και απλά το έμαθα καταλάθος στα 40 μου ξεκινώντας ένα πόθο που είχα για την βυζαντινή. Θα μπορούσα να μιλάω για ώρες για την εμπειρία που έχω αποκτήσει τα τελευταία χρόνια και μου είναι παράξενο γιατί εμένα δεν μπορούσε να με βοηθήσει κανείς στο ξεκίνημα, ούτε οι δάσκαλοι φωνητικής ούτε κανείς, απλά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου.
Σας χαιρετώ