ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Παλαιό Μέλος
Από το 1989 που εγκαταστάθηκα στο κλεινόν(:wink: άστυ, έχω αλλάξει 5 ναούς...
Ομολογώ ότι πάντα έφευγα εγώ και πάντα ύστερα από προειδοποίηση, αλλά οι βαθύτεροι λόγοι οφείλονταν σε ανθρώπους που υπηρετούσαν στους ναούς.
Η πρώτη αλλαγή έγινε λόγω αποδοχών (όταν οι μέσες αποδοχές ήταν γύρω στις 30.000 δρχ. έπαιρνα 18.000 (23.000μικτά - ΦΜΥ) Η αλήθεια είναι ότι ο προϊστάμενος -ήδη μακαριστός- δεν ήθελε να φύγω, όταν του το ανακοίνωσα, και μάλιστα απείλησε τον ιερέα του νέου ναού που είχα συμφωνήσει, ότι αν με προσλάβει θα πάρει τα παπούτσια του στο χέρι (δυσμενής μετάθεση), και μου υποσχέθηκε τις 30.000, που επειδή έμειναν μόνο στα λόγια, έστειλα την παραίτησή μου ταχυδρομικώς.
Η δεύτερη αλλαγή έγινε μετά από ένα χρόνο γιατί ... παίρνοντας βαθειά ανάσα για να ζητήσω αύξηση και πρίν βγάλω φθόγγο από το στόμα μου, λες και ήξερε ο ταμίας τί ήθελα να πω, μου λέει: «Μη ζητήσεις αύξηση, δεν υπάρχει περίπτωση να σου δώσουμε». οπότε υπέβαλα παραίτηση.
Στην τρίτη περίπτωση (σαν αριστερός) ήθελαν να έχω κρεββάτι εκστρατείας στο ναό, πράγμα αδύνατο εφόσον ήμουν τραπεζικός εν ενεργεία. Στην πρότασή μου να προσλάβουν τρίτο για τις καθημερινές και τα μυστήρια και εγώ να εξυπηρετώ τις Κυριακές, απάντησε: «Μα τις Κυριακές δεν έχουμε πρόβλημα, βλέπεις πόσοι μαζεύονται!» (Η σάρα και η μάρα και το κακό συναπάντημα)
Στην τέταρτη, αφορμή ήταν η συμπεριφορά του συναδέλφου δεξιού...
Ύστερα από όλη αυτή την ιστορία, απέκτησα φήμη, η οποία απευθυνόταν στους ιθύνοντες των ναών που έλεγε: Αυτόν θα πάρετε; Αυτός δεν στεριώνει πουθενά! Όπου τον προσέλαβαν, μετά από λίγο τους έφευγε...
Το εκκλησίασμα όμως σε όλες αυτές τις περιπτώσεις με ρωτούσε: «Γιατί μας έφυγες;»
Αν υπάρχουν σχόλια, ας εκτεθούν, χωρίς ... εκθέσεις:wink:.
Ομολογώ ότι πάντα έφευγα εγώ και πάντα ύστερα από προειδοποίηση, αλλά οι βαθύτεροι λόγοι οφείλονταν σε ανθρώπους που υπηρετούσαν στους ναούς.
Η πρώτη αλλαγή έγινε λόγω αποδοχών (όταν οι μέσες αποδοχές ήταν γύρω στις 30.000 δρχ. έπαιρνα 18.000 (23.000μικτά - ΦΜΥ) Η αλήθεια είναι ότι ο προϊστάμενος -ήδη μακαριστός- δεν ήθελε να φύγω, όταν του το ανακοίνωσα, και μάλιστα απείλησε τον ιερέα του νέου ναού που είχα συμφωνήσει, ότι αν με προσλάβει θα πάρει τα παπούτσια του στο χέρι (δυσμενής μετάθεση), και μου υποσχέθηκε τις 30.000, που επειδή έμειναν μόνο στα λόγια, έστειλα την παραίτησή μου ταχυδρομικώς.
Η δεύτερη αλλαγή έγινε μετά από ένα χρόνο γιατί ... παίρνοντας βαθειά ανάσα για να ζητήσω αύξηση και πρίν βγάλω φθόγγο από το στόμα μου, λες και ήξερε ο ταμίας τί ήθελα να πω, μου λέει: «Μη ζητήσεις αύξηση, δεν υπάρχει περίπτωση να σου δώσουμε». οπότε υπέβαλα παραίτηση.
Στην τρίτη περίπτωση (σαν αριστερός) ήθελαν να έχω κρεββάτι εκστρατείας στο ναό, πράγμα αδύνατο εφόσον ήμουν τραπεζικός εν ενεργεία. Στην πρότασή μου να προσλάβουν τρίτο για τις καθημερινές και τα μυστήρια και εγώ να εξυπηρετώ τις Κυριακές, απάντησε: «Μα τις Κυριακές δεν έχουμε πρόβλημα, βλέπεις πόσοι μαζεύονται!» (Η σάρα και η μάρα και το κακό συναπάντημα)
Στην τέταρτη, αφορμή ήταν η συμπεριφορά του συναδέλφου δεξιού...
Ύστερα από όλη αυτή την ιστορία, απέκτησα φήμη, η οποία απευθυνόταν στους ιθύνοντες των ναών που έλεγε: Αυτόν θα πάρετε; Αυτός δεν στεριώνει πουθενά! Όπου τον προσέλαβαν, μετά από λίγο τους έφευγε...
Το εκκλησίασμα όμως σε όλες αυτές τις περιπτώσεις με ρωτούσε: «Γιατί μας έφυγες;»
Αν υπάρχουν σχόλια, ας εκτεθούν, χωρίς ... εκθέσεις:wink:.
Last edited: