Ενδιαφέρουσα τα σχόλια του τελετάρχη στην αρχή και στο τέλος της μουσικής παρουσίασης.
Επίσης εδιαφέρουσα τα σχόλια της Δρ. Σεβαστής Μαζέρα-Μάμαλης (από το 1:17:00 έως το 1:19:20) που τυχαίνει και διδάκτωρ της Βυζαντινής Μουσικολογίας και διπλωματούχος της Βυζαντινής Μουσικής (εάν άκουσα σωστά τον τελετάρχη).
...Επίσης εδιαφέρουσα τα σχόλια της Δρ. Σεβαστής Μαζέρα-Μάμαλης (από το 1:17:00 έως το 1:19:20) που τυχαίνει και διδάκτωρ της Βυζαντινής Μουσικολογίας και διπλωματούχος της Βυζαντινής Μουσικής (εάν άκουσα σωστά τον τελετάρχη).
Σωστά το άκουσες πρόκειται πράγματικά για την Δομεστίκαινα Σέβη Μαζέρα που με μια σύντομη και πρόχειρη ματιά βρήκα αμέσως κάποια χρήσιμα στοιχεία
Το βιογραφικό σημείωμα εδώ: http://www.giannena-e.gr/Πολιτισμός/Mousiki/Idryma_Katsari_Mousiki_Sevi_Malami.aspx που μας λέει μεταξύ άλλων ότι :
Ξεκίνησε πιάνο σε ηλικία 6 ετών στη μουσική σχολή Ε. Αδάμ (τάξη Φ. Μαλισιόβα).Συνέχισε τις σπουδές της με υποτροφία στο Δημοτικό Ωδείο Βόλου, απ΄ όπου αποφοίτησε το 1992 με Δίπλωμα Πιάνου και Α΄ Βραβείο (Άριστα παμψηφεί). Παρακολούθησε σεμινάρια πιάνου-τεχνικής και ερμηνείας με τους: Julia & Constantin Ganev, Roberto Szidon, Ivan Efftimov, A. Βατικιώτη, Δ. Ευνουχίδου, Δ. Σγούρο, Γ. Χατζηνίκο, και master class μουσικής δωματίου στην Ακαδημία του Muenster με καθηγητή τον Helge Slaatto.
Σπούδασε Ανώτερα Θεωρητικά- πτυχία Αρμονίας (τάξη Γ. Καρκάλα), Αντίστιξης (τάξη Β. Foster), Φούγκας (τάξη Γ. Καρκάλα) καθώς επίσης και Βυζαντινή μουσική -πτυχίο και Δίπλωμα Βυζαντινής και Εκκλησιαστικής μουσικής (τάξη Μ. Χατζημάρκου) με Άριστα παμψηφεί.
Επίσης είναι πτυχιούχος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ΔιδάκτωρΒυζαντινής Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έχει εμφανιστεί σε ατομικά ρεσιτάλ και συναυλίες μουσικής δωματίου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Αμερική, Ισπανία και Γερμανία).
Σαν σολίστ έχει επανειλημμένα συμπράξει με την Συμφωνική Ορχήστρα Βόλου, τη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Βόλου και με την Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα του Shumen (Bουλγαρία) υπό τη διεύθυνση του Stanislav Ushev.Έχει συμμετάσχει, σε αφιερώματα κυρίως ελλήνων αλλά και ξένων συνθετών στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, υπό τη διεύθυνση των: Α. Μυράτ, Ν.Τσούχλου, S.A. Kogan, C. Luret και Α. Μπαλτά.
Τον Απρίλιο του 1997, απέσπασε το Β΄ βραβείο, στο Διεθνή διαγωνισμό Μουσικής δωματίου της HELEXPO στη Θεσσαλονίκη, στα πλαίσια της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης.
Είναι ιδρυτικό μέλος των Μουσικών Συνόλων ΙΑΜΒΟΣ,ΗΧΩ και TRIO BALKAN. Συνεργάζεται επίσης με διεθνούς φήμης σολίστες σε ρεσιτάλ Μουσικής Δωματίου.
Έχει ηχογραφήσει για την ραδιοφωνία και επανειλημμένα εμφανιστεί στην τηλεόραση σε τοπικό και πανελλήνιο επίπεδο.
Έχει διατελέσει επίσημη συνεργάτης της Royal Academy of Dancing του Λονδίνου στην Βόρεια Ελλάδα (1992 – 2002).
Εργάζεται στο Δημοτικό Ωδείο Βόλου από το 1992,είναι υπεύθυνη της σχολής πιάνου στο Δημοτικό Ωδείο Αλμυρού και καθηγήτρια μουσικής στην Α/βάθμια εκπαίδευση από το 1997.
Επίσης σε άλλη σελίδα, δεν την έχω τώρα πρόχειρη μπροστά μου, διάβασα πως είναι και αναπληρώτρια διευθύντρια του τομέα ψαλτικής και μουσικολογίας της ακαδημίας θεολογικών σπουδών Βόλου.
Με την ευκαιρία αυτή, καθώς το θέμα αυτό αφορά τον βυζαντινό χορό ψαλτριών "Αι Άδουσαι", απομόνωσα από το παραπάνω βίντεο της εκδήλωσης το τμήμα εκείνο που ψάλλει ο χορός και επίσης προστέθηκαν και υπότιτλοι στην αρχή γιατί δεν ακούγονται πολύ καθαρά τα λόγια του τελετάρχη όπως πολύ σωστά μας επισήμανες.
Στην περίπτωση που δε φανούν οι υπότιτλοι πρέπει είτε να πατήσουμε το κουμπί στο κάτω μέρος του βίντεο που γράφει YouTube και να το δούμε σε μεγάλη εικόνα και καλύτερα, είτε να πατήσουμε το παραδίπλα εικονίδιο που γράφει CC θα εμφανιστεί μόλις αρχίσει να παίζει το βίντεο.
Εναλλακτικά πάμε εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=t3D9te6ZkvE
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε αυτό τον βυζαντινό χορό ψαλτριών, καθώς καταφέρνουν να ψάλλουν και να δημιουργήσουν αυτό το όμορφο σύνολο, χωρίς να τους δίνεται η δυνατότητα να εξασκήσουν την τέχνη αυτή στην πράξη όπως μπορεί ο οποιοσδήποτε άντρας ακόμα κι αν είναι λίγο παράφωνος. Δηλαδή, ουσιαστικά δημιούργησαν χορό από αυτά που έμαθαν από το ωδείο και από τις πρόβες της χορωδίας!
Πως θα ψέλναμε άραγε εμείς εάν δεν είχαμε αυτή την πρακτική εξάσκηση πάνω στο αναλόγιο;
Πολλά συγχαρητήρια και όπως λέει και ο τελετάρχης στο τέλος, ευχόμαστε να επιμείνουν στο τολμηρό τους εγχείρημα, και να αποτελέσουν τον σπόρο για την άνθιση και την καρποφορία της ψαλτικής σπουδής από το γυναικείο κόσμο.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε αυτό τον βυζαντινό χορό ψαλτριών, καθώς καταφέρνουν να ψάλλουν και να δημιουργήσουν αυτό το όμορφο σύνολο, χωρίς να τους δίνεται η δυνατότητα να εξασκήσουν την τέχνη αυτή στην πράξη όπως μπορεί ο οποιοσδήποτε άντρας ακόμα κι αν είναι λίγο παράφωνος. Δηλαδή, ουσιαστικά δημιούργησαν χορό από αυτά που έμαθαν από το ωδείο και από τις πρόβες της χορωδίας!
Πως θα ψέλναμε άραγε εμείς εάν δεν είχαμε αυτή την πρακτική εξάσκηση πάνω στο αναλόγιο;
Πολλά συγχαρητήρια και όπως λέει και ο τελετάρχης στο τέλος, ευχόμαστε να επιμείνουν στο τολμηρό τους εγχείρημα, και να αποτελέσουν τον σπόρο για την άνθιση και την καρποφορία της ψαλτικής σπουδής από το γυναικείο κόσμο.
Αγαπητοί μου, συνάδελφοι,
με τις ευχές μου για το νέο έτος, επιτρέψτε μου μια παρατήρηση.
Είναι πολύ άδικο να συγκρίνεται ένας κοσμικός χορός γυναικών,
(το κοσμικός, ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ με αρνητική έννοια) [που μπορεί να κάνει -εκ των συνθηκών- μια εβδομαδιαία πρόβα,
εδώ και ένα χρόνο ή και λίγο παραπάνω,
και με όσες αντίξοες συνθήκες γνωρίζουμε για τη σύναξη των μελών ενός χορού] με έναν χορό μοναζουσών, οι οποίες ψάλλουν επί δεκαετίες μαζί,
"εν εσπέρα, και πρωί, και μεσημβρία..."
Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε δυο τόσο ανόμοια μεγέθη.
Συγνώμη για την παρέμβαση.
Και πάλι εγκάρδιες ευχές για το νέο έτος.
κχκ
Αγαπητοί μου, συνάδελφοι,
με τις ευχές μου για το νέο έτος, επιτρέψτε μου μια παρατήρηση.
Είναι πολύ άδικο να συγκρίνεται ένας κοσμικός χορός γυναικών,
(το κοσμικός, ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ με αρνητική έννοια) [που μπορεί να κάνει -εκ των συνθηκών- μια εβδομαδιαία πρόβα,
εδώ και ένα χρόνο ή και λίγο παραπάνω,
και με όσες αντίξοες συνθήκες γνωρίζουμε για τη σύναξη των μελών ενός χορού] με έναν χορό μοναζουσών, οι οποίες ψάλλουν επί δεκαετίες μαζί,
"εν εσπέρα, και πρωί, και μεσημβρία..."
Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε δυο τόσο ανόμοια μεγέθη.
Συγνώμη για την παρέμβαση.
Και πάλι εγκάρδιες ευχές για το νέο έτος.
κχκ
Ασφαλώς και τα γράφετε σωστά, και σας ευχαριστώ για την παρέμβασή σας στο θέμα, με την προσφυή απάντησή σας, θα έλεγε κανείς όμως πιστεύετε πως χρειαζόταν αυτή η διασάφηση; Δηλαδή πρέπει να δώσω περαιτέρω εξηγήσεις για να γίνει σαφές τι; γιατί διαφέρει το άκουσμα του συγκεκριμένου χορού από κάποιου όπως της Ορμύλιας και μάλιστα σε άτομα με καταλυτικά ψαλτικά βιώματα;
Για μένα οι πραγματικοί λόγοι που ένα μέρος των ψαλτών εξακολουθεί ακόμα να αντιτάσσεται ή τουλάχιστον δεν ενθαρρύνει τέτοιες κινήσεις, σχετίζονται με την έκπτωση της γυναικείας φύσης, ως παγκόσμιο φαινόμενο δυστυχώς και όχι απλά στο χώρο ή στον τόπο μας. Λίγο πολύ ειπώθηκαν αυτά τις προάλλες, εδώ, στο θέμα που άνοιξε με αφορμή την ομιλία της ιδρύτριας του Πανελληνίου Συνδέσμου Ψαλτριών (που παρεμπιπτόντως είδα στην επίσημη σελίδα της Εκκλησίας της Ελλάδος πως κυκλοφόρησε νέο CD), δημιουργήθηκε ένας αναβρασμός, σεβαστές οι γνώμες όλων, ας σεβαστούμε όμως και το θέμα αυτό, ώστε να μην κλειδωθεί ή αποσυρθεί, ένα από τα ελάχιστα άλλωστε θέματα σ΄ αυτήν εδώ την κοινότητα που αφορά χορό ψαλτριών.
Αγαπητοί μου, συνάδελφοι,
με τις ευχές μου για το νέο έτος, επιτρέψτε μου μια παρατήρηση.
Είναι πολύ άδικο να συγκρίνεται ένας κοσμικός χορός γυναικών,
(το κοσμικός, ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ με αρνητική έννοια) [που μπορεί να κάνει -εκ των συνθηκών- μια εβδομαδιαία πρόβα,
εδώ και ένα χρόνο ή και λίγο παραπάνω,
και με όσες αντίξοες συνθήκες γνωρίζουμε για τη σύναξη των μελών ενός χορού] με έναν χορό μοναζουσών, οι οποίες ψάλλουν επί δεκαετίες μαζί,
"εν εσπέρα, και πρωί, και μεσημβρία..."
Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε δυο τόσο ανόμοια μεγέθη.
Συγνώμη για την παρέμβαση.
Και πάλι εγκάρδιες ευχές για το νέο έτος.
κχκ
Ασφαλώς και τα γράφετε σωστά, και σας ευχαριστώ για την παρέμβασή σας στο θέμα, με την προσφυή απάντησή σας, θα έλεγε κανείς όμως πιστεύετε πως χρειαζόταν αυτή η διασάφηση; Δηλαδή πρέπει να δώσω περαιτέρω εξηγήσεις για να γίνει σαφές τι; γιατί διαφέρει το άκουσμα του συγκεκριμένου χορού από κάποιου όπως της Ορμύλιας και μάλιστα σε άτομα με καταλυτικά ψαλτικά βιώματα;
Για μένα οι πραγματικοί λόγοι που ένα μέρος των ψαλτών εξακολουθεί ακόμα να αντιτάσσεται ή τουλάχιστον δεν ενθαρρύνει τέτοιες κινήσεις, σχετίζονται με την έκπτωση της γυναικείας φύσης, ως παγκόσμιο φαινόμενο δυστυχώς και όχι απλά στο χώρο ή στον τόπο μας. Λίγο πολύ ειπώθηκαν αυτά τις προάλλες, εδώ, στο θέμα που άνοιξε με αφορμή την ομιλία της ιδρύτριας του Πανελληνίου Συνδέσμου Ψαλτριών (που παρεμπιπτόντως είδα στην επίσημη σελίδα της Εκκλησίας της Ελλάδος πως κυκλοφόρησε νέο CD), δημιουργήθηκε ένας αναβρασμός, σεβαστές οι γνώμες όλων, ας σεβαστούμε όμως και το θέμα αυτό, ώστε να μην κλειδωθεί ή αποσυρθεί, ένα από τα ελάχιστα άλλωστε θέματα σ΄ αυτήν εδώ την κοινότητα που αφορά χορό ψαλτριών.
Κατά τη γνώμη μου, η χρήση του τίτλου "Δομέστικος" ή "Δομεστίκαινα" ως πραγματικός τίτλος (και όχι σε χρήση σε διαδικτυακό φόρουμ π.χ.) δεν βοηθάει.
Μάλλον μόνο εντυπώσεις και σύγχυση δημιουργεί. Τυχαίο είναι που επιτυχημένοι χοράρχες σαν τον +Λυκούργο Αγγελόπουλο και Ιωάννη Αρβανίτη που έχουν ασχοληθεί σοβαρά με παλαιά μέλη μουσικής δεν έχουν αυτοκληθεί "Δομέστικός";
Παρόμοιο και ο τίτλος "Μαέστρος". Φέρνουν άλλες υποδηλώσεις. Μπορεί σε συναυλίες και αλλά δημόσια σχόλια ομιλητές να έχουν αναφερθεί στον +Θρασύβουλο Στανίτσα ή στον +Λυκούργο Αγγελόπουλο ως "Μαέστρος", αλλά άλλο είναι αυτό.
Το ίδιο με το "Δομέστικός". Φέρνει υποδήσωσεις για το Τυπικό, για το που θα σταθεί στην εκκλησία, κ.α..
Από την πολλή "σοβαρότητα" και τον απεριόριστο ζήλο πέφτουν έξω από λογικά πλαίσια αυτοί που αυτοβαπτίζονται "Δομέστικος" ή "Δομεστίκαινα". Εκτός εάν επιχειρούν να επαναφέρουν τα πάντα από την αρχαία εποχή στην σημερινή λατρεία. Κάτι που τουλάχιστον ο +ΛΑ και ο ΙΑ ούτε κατά διάνοια δεν στοχεύουν.
Λέγοντας αυτά για τον τίτλο "Δομέστικος" ή "Δομεστίκαινα" (που ίσως χρειαστεί να ανοιχτεί ξεχωριστό θέμα), δεν μπορώ να μην συγχαρώ την χορωδία «Αι Άδουσαι» υπό την διεύθυνση της Δρ. Σεβαστής Μαζέρα-Μάμαλης!
Περισσότερα για την μουσική τους εκτέλεση ίσως άλλη φορά. Συμφωνώ με τις οξυδερκείς παρατηρήσεις των συναδέλφων (π.χ.*) παραπάνω. Καλά θα έκαναν να τις εξετάσουν.
(υπογράμμιση δική μου)
Σεβαστέ domesticus, καλά έκανε ο Eiruk και άνοιξε το θέμα. Δεν είχα ιδέα για την εν λόγω χορωδία. Είπατε και για τα πιθανών υπονοούμενα σε προηγούμενο μήνυμα, αλλά όχι και "μὲ διάθεση ρεβάνς"! (Εννοώντας revenge, δηλαδή. Εάν εννοιείται κάτι άλλο, τότε άκυρο το μήνυμα μου.) Σε μένα τουλάχιστον, φαίνεται απλά να επεξεργάζεται την άποψη του αφού ανακάλυψε μιά νέα χορωδία.
Αγαπητοί μου, συνάδελφοι,
με τις ευχές μου για το νέο έτος, επιτρέψτε μου μια παρατήρηση.
Είναι πολύ άδικο να συγκρίνεται ένας κοσμικός χορός γυναικών,
(το κοσμικός, ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ με αρνητική έννοια) [που μπορεί να κάνει -εκ των συνθηκών- μια εβδομαδιαία πρόβα,
εδώ και ένα χρόνο ή και λίγο παραπάνω,
και με όσες αντίξοες συνθήκες γνωρίζουμε για τη σύναξη των μελών ενός χορού] με έναν χορό μοναζουσών, οι οποίες ψάλλουν επί δεκαετίες μαζί,
"εν εσπέρα, και πρωί, και μεσημβρία..."
Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε δυο τόσο ανόμοια μεγέθη.
Συγνώμη για την παρέμβαση.
Και πάλι εγκάρδιες ευχές για το νέο έτος.
κχκ
Όντως! Τεράστια η διαφορά στις συνθήκες που ζει ένας κοσμικός χορός γυναικών με έναν χορό μοναζουσών!
* * * * * *
(Πάντως, πιστεύω πως η ιδανική χορωδία γυναικών είναι η χορωδία της Ορμύλιας.και ίσως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως σημείο αναφοράς όσο το δυνατό από την αξιότιμη χορωδία του θέμα μας. Συγκεκριμένα, έχει ειπωθεί ότι ο κ. Γρηγόριος Στάθης όταν δούλευε με την μοναχική αυτή χορωδία, τους δίδαξε να ψέλνουν και να μην τραγουδούν. Δηλαδή, πολλή εύκολο είναι για την γυναικεία φωνή να προφέρει το μέλος με έναν υπερβολικά θηλυκό και ελκυστικό τρόπο. Πάμπολλα τα παραδείγματα, προπαντός από τραγουδίστριες που ψέλνουν επίσης (π.χ. Σοφία Μάνου και Νεκταρία Καραντζή). Άλλη ψαλτική ακούμε από τα μοναστήρια. Σοβαρότατες φωνές, πιο βαθειές και πιο σταθερές, με σίγουρα πατήματα. Έναν λόγο παραπάνω από το ότι "τσίριζε η φωνή μου" που πιστεύω που η Γερόντισσα Μελάνι (Ξένη Μακρυγιάννη) χαμήλωσε σε μεγάλο βαθμό τις βάσεις της.
Ίσως να είναι λάθος η πληροφορία μου για τον κ. Στάθη. Δεν ξέρω. Αλλά έχει νόημα για μένα ότι μάλλον χρειάζεται να προσέξουν ΚΑΙ ΑΥΤΌ οι γυναικείες χορωδίες.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα ήθελα αν δημιουργηθεί η εντύπωση ότι λέω να αλλάξουμε τις γυναικείες φωνές σε ανδρικές! Μη γένοιτο! Επίσης, ούτε κάτι αφύσικο και τεχνητό ζητώ. Απλά μιά σταδιακή και λεπτή κίνηση προς το ύφος που αρμόζει στην ψαλτική - το σοβαρό και γενναίο. Και πάλι, η βάση μπορεί να έχει να κάνει τα μέγιστα.)
* * * * * *
Ευχαριστούμε για την παρατήρηση σας! Όχι μόνο την "επιτρέπουμε" (λόγο που γράψατε "επιτρέψτε μου μια παρατήρηση"), αλλά την ζητούμε και την χαιρόμαστε!
Γι' αυτό, σας παρακαλώ, δεν είναι ανάγκη να ζητάτε στις επόμενες φορές (και εύχομαι να είναι πάμπολλες) "Συγνώμη για την παρέμβαση.". Αντιθέτως, το Ψαλτολόγιον είναι δικό σας! Όντως! Δικό σας, δικό μας, και για όλους! Άντρες και γυναίκες, μικρούς και μεγάλους!
Σωστά το άκουσες πρόκειται πράγματικά για την Δομεστίκαινα Σέβη Μαζέρα που με μια σύντομη και πρόχειρη ματιά βρήκα αμέσως κάποια χρήσιμα στοιχεία
Το βιογραφικό σημείωμα εδώ: http://www.giannena-e.gr/Πολιτισμός/Mousiki/Idryma_Katsari_Mousiki_Sevi_Malami.aspx που μας λέει μεταξύ άλλων ότι :
Ξεκίνησε πιάνο σε ηλικία 6 ετών στη μουσική σχολή Ε. Αδάμ (τάξη Φ. Μαλισιόβα).Συνέχισε τις σπουδές της με υποτροφία στο Δημοτικό Ωδείο Βόλου, απ΄ όπου αποφοίτησε το 1992 με Δίπλωμα Πιάνου και Α΄ Βραβείο (Άριστα παμψηφεί). Παρακολούθησε σεμινάρια πιάνου-τεχνικής και ερμηνείας με τους: Julia & Constantin Ganev, Roberto Szidon, Ivan Efftimov, A. Βατικιώτη, Δ. Ευνουχίδου, Δ. Σγούρο, Γ. Χατζηνίκο, και master class μουσικής δωματίου στην Ακαδημία του Muenster με καθηγητή τον Helge Slaatto.
Σπούδασε Ανώτερα Θεωρητικά- πτυχία Αρμονίας (τάξη Γ. Καρκάλα), Αντίστιξης (τάξη Β. Foster), Φούγκας (τάξη Γ. Καρκάλα) καθώς επίσης και Βυζαντινή μουσική -πτυχίο και Δίπλωμα Βυζαντινής και Εκκλησιαστικής μουσικής (τάξη Μ. Χατζημάρκου) με Άριστα παμψηφεί.
Επίσης είναι πτυχιούχος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ΔιδάκτωρΒυζαντινής Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έχει εμφανιστεί σε ατομικά ρεσιτάλ και συναυλίες μουσικής δωματίου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Αμερική, Ισπανία και Γερμανία).
Σαν σολίστ έχει επανειλημμένα συμπράξει με την Συμφωνική Ορχήστρα Βόλου, τη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Βόλου και με την Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα του Shumen (Bουλγαρία) υπό τη διεύθυνση του Stanislav Ushev.Έχει συμμετάσχει, σε αφιερώματα κυρίως ελλήνων αλλά και ξένων συνθετών στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, υπό τη διεύθυνση των: Α. Μυράτ, Ν.Τσούχλου, S.A. Kogan, C. Luret και Α. Μπαλτά.
Τον Απρίλιο του 1997, απέσπασε το Β΄ βραβείο, στο Διεθνή διαγωνισμό Μουσικής δωματίου της HELEXPO στη Θεσσαλονίκη, στα πλαίσια της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης.
Είναι ιδρυτικό μέλος των Μουσικών Συνόλων ΙΑΜΒΟΣ,ΗΧΩ και TRIO BALKAN. Συνεργάζεται επίσης με διεθνούς φήμης σολίστες σε ρεσιτάλ Μουσικής Δωματίου.
Έχει ηχογραφήσει για την ραδιοφωνία και επανειλημμένα εμφανιστεί στην τηλεόραση σε τοπικό και πανελλήνιο επίπεδο.
Έχει διατελέσει επίσημη συνεργάτης της Royal Academy of Dancing του Λονδίνου στην Βόρεια Ελλάδα (1992 – 2002).
Εργάζεται στο Δημοτικό Ωδείο Βόλου από το 1992,είναι υπεύθυνη της σχολής πιάνου στο Δημοτικό Ωδείο Αλμυρού και καθηγήτρια μουσικής στην Α/βάθμια εκπαίδευση από το 1997.
Επίσης σε άλλη σελίδα, δεν την έχω τώρα πρόχειρη μπροστά μου, διάβασα πως είναι και αναπληρώτρια διευθύντρια του τομέα ψαλτικής και μουσικολογίας της ακαδημίας θεολογικών σπουδών Βόλου.
Με την ευκαιρία αυτή, καθώς το θέμα αυτό αφορά τον βυζαντινό χορό ψαλτριών "Αι Άδουσαι", απομόνωσα από το παραπάνω βίντεο της εκδήλωσης το τμήμα εκείνο που ψάλλει ο χορός και επίσης προστέθηκαν και υπότιτλοι στην αρχή γιατί δεν ακούγονται πολύ καθαρά τα λόγια του τελετάρχη όπως πολύ σωστά μας επισήμανες.
Στην περίπτωση που δε φανούν οι υπότιτλοι πρέπει είτε να πατήσουμε το κουμπί στο κάτω μέρος του βίντεο που γράφει YouTube και να το δούμε σε μεγάλη εικόνα και καλύτερα, είτε να πατήσουμε το παραδίπλα εικονίδιο που γράφει CC θα εμφανιστεί μόλις αρχίσει να παίζει το βίντεο.
Εναλλακτικά πάμε εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=t3D9te6ZkvE
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε αυτό τον βυζαντινό χορό ψαλτριών, καθώς καταφέρνουν να ψάλλουν και να δημιουργήσουν αυτό το όμορφο σύνολο, χωρίς να τους δίνεται η δυνατότητα να εξασκήσουν την τέχνη αυτή στην πράξη όπως μπορεί ο οποιοσδήποτε άντρας ακόμα κι αν είναι
. Δηλαδή, ουσιαστικά δημιούργησαν χορό από αυτά που έμαθαν από το ωδείο και από τις πρόβες της χορωδίας!
Πως θα ψέλναμε άραγε εμείς εάν δεν είχαμε αυτή την πρακτική εξάσκηση πάνω στο αναλόγιο;
Πολλά συγχαρητήρια και όπως λέει και ο τελετάρχης στο τέλος, ευχόμαστε να επιμείνουν στο τολμηρό τους εγχείρημα, και να αποτελέσουν τον σπόρο για την άνθιση και την καρποφορία της ψαλτικής σπουδής από το γυναικείο κόσμο.
Σχετικά με τους γυναικείους χορούς έχω διαφορετική άποψη από τον Δομέστικο και τον greek487 και νομίζω ότι η διαφορά είναι αισθητικής και όχι ιδεολογικής υφής. (Θα γινόταν ιδεολογικής υφής αν θεωρούσαμε ότι η ψαλτική είναι μόνο ανδρική υπόθεση, άρα κάτι θα πρέπει να μοιάζει με ανδρική ψαλτική, για να ορίζεται ως ψαλτική -αλλά νομίζω ότι κανείς από τους συμμετέχοντες δεν υιοθετεί κάτι τέτοιο, οπότε το ιδεολογικό σκέλος πάει στην άκρη και μένει μόνο του το αισθητικό).
Δεν συμμερίζομαι την ανάγκη ανδροπρεπούς ακούσματος σε μια γυναικεία χορωδία προκειμένου το άκουσμα να είναι βυζαντινοπρεπές. Ενώ τα βασικά στοιχεία του ήθους παραμένουν αναλλοίωτα (και ορθώς απαριθμεί κάποια ο Δομέστικος μιλώντας για την Ορμύλια) εν τούτοις αλλιώς ορίζεται το βυζαντινοπρεπές στο ανδρικό ηχόχρωμα και αλλιώς στο γυναικείο.
Στις γυναικείες χορωδίες «ανδρικού ηχοχρώματος» βλέπω είτε μια μοναστική αυχμηρότητα (που βέβαια της φιλώ το χέρι, βλ. Ορμύλια και αγία Λυδία Χαλκιδικής), είτε μια τάση επιτηδευμένου (έως και αυτάρεσκου) «εκβυζαντινισμού μέσω του εξανδρισμού» (που ουδόλως επιδοκιμάζω).
Πιστεύω ότι σε γυναικείες χορωδίες εκτός μοναστικών ή άλλων αδελφοτήτων πρέπει να υπάρχει σεβασμός στο γυναικείο ηχόχρωμα και πάνω σε αυτή τη βάση να οικοδομηθεί η χορωδιακότητα. Αλλιώς το άκουσμα γίνεται αφύσικο (και, όταν δεν συνηγορεί το μοναστικό περικείμενο, αλλοπρόσαλλο).
Πριν από χρόνια είχα γράψει κάπου για μια γυναικεία χορωδία:
...θέλω να καταθέσω την εντύπωσή μου για τον γυναικείο χορό: διατηρούσε άριστα το μέτρο ανάμεσα σε εκφραστική υπερβολή που καταντά γλυκερότητα από τη μία, και προσπάθεια ανδροπρεπούς επιτήδευσης που καταντά αφύσικη ξηρότητα από την άλλη.
Είναι ένας χορός λιτός, ανεπιτήδευτος, που ενώ είναι βυζαντινά καταρτισμένος, διατηρεί όμως άριστα τη φυσική μελωδικότητα των γυναικείων φωνών.
Για τα δικά μου αισθητικά δεδομένα η εν λόγω χορωδία του Βόλου πληροί αυτό το μέτρο «ανάμεσα σε εκφραστική υπερβολή που καταντά γλυκερότητα από τη μία, και προσπάθεια ανδροπρεπούς επιτήδευσης που καταντά αφύσικη ξηρότητα από την άλλη». Είναι ένας χορός τίμιος με τον εαυτό του και το υλικό του. (Κάποια ελάσσονα σημεία δεν με βρίσκουν σύμφωνο, π.χ. η χειρονομία, αλλά είναι ελάσσονα και επιπλέον δεν είμαι ειδικός). Δεδομένου και ότι είναι χορός εν κόσμω, με όλες τις δυσκολίες, τους αξίζουν νομίζω συγχαρητήρια.
ΥΓ Συμπληρωματικά θα ήθελα να πω ότι τα ίδια σχετικά με τον «εκβυζαντινισμό μέσω του εξανδρισμού» ισχύουν και για τις παιδικές χορωδίες (και νομίζω ότι ο Ηλίας Παπαδόπουλος που έχει ασχοληθεί θα συμφωνήσει μαζί μου).
ΥΓ 2 Η επιδοκιμασία των γυναικείων χορών μέσα σε κάποιο φυσικό τους πλαίσιο είναι ανεξάρτητη από την άποψή μου για την ανάγκη αποφυγής των αναμείξεων στο αναλόγιο, όπως και για την εκκλησιαστική θέσμιση της ανδρικής παρουσίας στο αναλόγιο -εκτός δεδομένων εξαιρέσεων.
Σχετικά με τους γυναικείους χορούς έχω διαφορετική άποψη από τον Δομέστικο και τον greek487 και νομίζω ότι η διαφορά είναι αισθητικής και όχι ιδεολογικής υφής. (Θα γινόταν ιδεολογικής υφής αν θεωρούσαμε ότι η ψαλτική είναι μόνο ανδρική υπόθεση, άρα κάτι θα πρέπει να μοιάζει με ανδρική ψαλτική, για να ορίζεται ως ψαλτική -αλλά νομίζω ότι κανείς από τους συμμετέχοντες δεν υιοθετεί κάτι τέτοιο, οπότε το ιδεολογικό σκέλος πάει στην άκρη και μένει μόνο του το αισθητικό).
Δεν συμμερίζομαι την ανάγκη ανδροπρεπούς ακούσματος σε μια γυναικεία χορωδία προκειμένου το άκουσμα να είναι βυζαντινοπρεπές. Ενώ τα βασικά στοιχεία του ήθους παραμένουν αναλλοίωτα (και ορθώς απαριθμεί κάποια ο Δομέστικος μιλώντας για την Ορμύλια) εν τούτοις αλλιώς ορίζεται το βυζαντινοπρεπές στο ανδρικό ηχόχρωμα και αλλιώς στο γυναικείο.
Στις γυναικείες χορωδίες «ανδρικού ηχοχρώματος» βλέπω είτε μια μοναστική αυχμηρότητα (που βέβαια της φιλώ το χέρι, βλ. Ορμύλια και αγία Λυδία Χαλκιδικής), είτε μια τάση επιτηδευμένου (έως και αυτάρεσκου) «εκβυζαντινισμού μέσω του εξανδρισμού» (που ουδόλως επιδοκιμάζω).
Πιστεύω ότι σε γυναικείες χορωδίες εκτός μοναστικών ή άλλων αδελφοτήτων πρέπει να υπάρχει σεβασμός στο γυναικείο ηχόχρωμα και πάνω σε αυτή τη βάση να οικοδομηθεί η χορωδιακότητα. Αλλιώς το άκουσμα γίνεται αφύσικο (και, όταν δεν συνηγορεί το μοναστικό περικείμενο, αλλοπρόσαλλο).
Πριν από χρόνια είχα γράψει κάπου για μια γυναικεία χορωδία:
Για τα δικά μου αισθητικά δεδομένα η εν λόγω χορωδία του Βόλου πληροί αυτό το μέτρο «ανάμεσα σε εκφραστική υπερβολή που καταντά γλυκερότητα από τη μία, και προσπάθεια ανδροπρεπούς επιτήδευσης που καταντά αφύσικη ξηρότητα από την άλλη». Είναι ένας χορός τίμιος με τον εαυτό του και το υλικό του. (Κάποια ελάσσονα σημεία δεν με βρίσκουν σύμφωνο, π.χ. η χειρονομία, αλλά είναι ελάσσονα και επιπλέον δεν είμαι ειδικός). Δεδομένου και ότι είναι χορός εν κόσμω, με όλες τις δυσκολίες, τους αξίζουν νομίζω συγχαρητήρια.
ΥΓ Συμπληρωματικά θα ήθελα να πω ότι τα ίδια σχετικά με τον «εκβυζαντινισμό μέσω του εξανδρισμού» ισχύουν και για τις παιδικές χορωδίες (και νομίζω ότι ο Ηλίας Παπαδόπουλος που έχει ασχοληθεί θα συμφωνήσει μαζί μου).
ΥΓ 2 Η επιδοκιμασία των γυναικείων χορών μέσα σε κάποιο φυσικό τους πλαίσιο είναι ανεξάρτητη από την άποψή μου για την ανάγκη αποφυγής των αναμείξεων στο αναλόγιο, όπως και για την εκκλησιαστική θέσμιση της ανδρικής παρουσίας στο αναλόγιο -εκτός δεδομένων εξαιρέσεων.
Αγαπητέ συνάδελφε, είδες ότι απέφυγα επιμελώς να μιλήσω για μονωδία, γιατί εκεί οι όροι συζήτησης (όπως και τα φυσικά περικείμενα) αλλάζουν.
Μιας και το έθεσες όμως συμφωνώ και επαυξάνω για την Αδαμαντία Μωυσάκου και πιστεύω ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ένα είδος προτύπου για τη γυναικεία μονωδιακή ψαλτική. (Από την άλλη δεν μπορώ να προεξοφλήσω πώς θα ακούγεται μια χορωδία με μέλη σαν την κα Καραντζή. Έχω την εντύπωση ότι θα ακούγεται ωραία, βάσει όσων είπα στο προηγούμενο μήνυμα).
Πάντως, πιστεύω πως η ιδανική χορωδία γυναικών είναι η χορωδία της Ορμύλιας.και ίσως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως σημείο αναφοράς όσο το δυνατό από την αξιότιμη χορωδία του θέμα μας. Συγκεκριμένα, έχει ειπωθεί ότι ο κ. Γρηγόριος Στάθης όταν δούλευε με την μοναχική αυτή χορωδία, τους δίδαξε να ψέλνουν και να μην τραγουδούν. Δηλαδή, πολλή εύκολο είναι για την γυναικεία φωνή να προφέρει το μέλος με έναν υπερβολικά θηλυκό και ελκυστικό τρόπο. Πάμπολλα τα παραδείγματα, προπαντός από τραγουδίστριες που ψέλνουν επίσης (π.χ. Σοφία Μάνου και Νεκταρία Καραντζή). Άλλη ψαλτική ακούμε από τα μοναστήρια. Σοβαρότατες φωνές, πιο βαθειές και πιο σταθερές, με σίγουρα πατήματα. Έναν λόγο παραπάνω από το ότι "τσίριζε η φωνή μου" που πιστεύω που η Γερόντισσα Μελάνι (Ξένη Μακρυγιάννη) χαμήλωσε σε μεγάλο βαθμό τις βάσεις της.
Ίσως να είναι λάθος η πληροφορία μου για τον κ. Στάθη. Δεν ξέρω. Αλλά έχει νόημα για μένα ότι μάλλον χρειάζεται να προσέξουν ΚΑΙ ΑΥΤΌ οι γυναικείες χορωδίες.