Τάξις χειροτονιών - χειροτονία επισκόπου - ύμνοι Πεντηκοστής

bstavropoulos

Μέλος
[Σημ. συντ. (π. Μ.)] Μηνύματα που αντιγράφηκαν από εδώ.

Για το θέμα του Τυπικού, όπως σωστά σημειώσατε, έγιναν αρκετά λάθη.

Θα ήθελα να ρωτήσω όμως, ποιά είναι η ιστορία της τάξης αυτής, το να αντικαθιστώνται οι ύμνοι της ημέρας από ύμνους Πεντηκοστής; Από ότι ξέρω, οι Ρώσσοι δεν το κάνουν, οπότε θα πρέπει να είναι νεώτερη συνήθεια.
 
Last edited by a moderator:

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Ἡ μόνη ἀναφορὰ ποὺ συναντῶ σὲ τροπάριο τῆς Πεντηκοστῆς εἶναι τοῦ χφ. Σινὰ 974 εὐχολογίου τοῦ ἔτους 1510 (Dmitrievskij τ. 2 σ. 698), ὅπου μετὰ τὸ «Ἄξιος» προστίθεται τὸ στιχηρό «Πάντα χορηγεῖ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον...», χωρὶς αὐτὸ νὰ προβλέπεται ἀπὸ τὰ ἔντυπα εὐχολόγια καὶ αὐτὸ τοῦ J. Goar, οὔτε ἀπὸ τὰ ἀρχιερατικά.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Θα ήθελα να ρωτήσω όμως, ποιά είναι η ιστορία της τάξης αυτής, το να αντικαθιστώνται οι ύμνοι της ημέρας από ύμνους Πεντηκοστής; Από ότι ξέρω, οι Ρώσσοι δεν το κάνουν, οπότε θα πρέπει να είναι νεώτερη συνήθεια.
Εὐχαριστῶ γιά τήν πληροφορία· δέν τό ἤξερα γιά τούς Ῥώσσους. Εἶναι ὅμως πολύ λογικό, ἀφοῦ αὐτοί παρέλαβαν ἀπό τοῦ θ΄ αἰῶνος καί διατηροῦν πολλά ἀπό τήν τότε τάξη, ὅπως ἔχουμε ξαναγράψει (πρβλ. BLAGOY TCHIFLIANOV, Ο ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΟΥ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1994 -ΑΝΑΛΕΚΤΑ ΒΛΑΤΑΔΩΝ 31-), ἐνῶ αὐτή ἡ τάξη, ὅπως ψάλλωνται ὕμνοι τῆς Πεντηκοστῆς (αὐξομειούμενοι ἀναλόγως τῆς ἡμέρας) στόν ὄρθρο καί τή θ. λειτουργία ἐπί χειροτονίας ἀρχιερέως, πρωτοεμφανίζεται στήν τρίτη ἔκδοση τοῦ νεώτερου τυπικοῦ τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας (Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου) τό 1888.
Στό ἔργο τοῦ μακαριστοῦ καθηγητοῦ Π. Τρεμπέλα, Μικρόν Εὐχολόγιον (τ. Α΄, Ἀθῆναι 1950, σ. 222), φαίνεται ὅτι ἀπό τοῦ ιδ΄ αἰ., κατά τήν προσαγωγήν ἀκόμη διακόνου ἤ πρεσβυτέρου, παρεμβάλλεται ὕμνος καί ψάλλεται τό «Βασιλεῦ οὐράνιε». Ὁ π. Κων. Παπαγιάννης φρονεῖ ὅτι, ἤ σέ ὅλες τίς χειροτονίες (παντός βαθμοῦ) νά ψάλλωνται ὕμνοι τῆς Πεντηκοστῆς ἤ σέ καμμία (ΣΤ, σ. 727). Ὁ προβληματισμός αὐτός πάντως —καί τό προϋπάρχον ἔθος— φαίνεται καί σέ ἐρώτηση τῆς ἐπιτροπῆς γιά τήν σύνταξη τοῦ ΤΜΕ 1888 (δές συνημμένο, σ. θ΄ ἐρώτ. ς΄-σ. ς΄ Σαλιβέρου-), ἡ ὁποία ἐπέφερε καί τίς σχετικές διατάξεις σέ αὐτό (σ. 430/431).

 

Attachments

  • Typikon-MXE-Violaki-1888-8.pdf
    241 KB · Views: 197
Last edited:

bstavropoulos

Μέλος


.... ἐνῶ αὐτή ἡ τάξη, ὅπως ψάλλωνται ὕμνοι τῆς Πεντηκοστῆς (αὐξομειούμενοι ἀναλόγως τῆς ἡμέρας) στόν ὄρθρο καί τή θ. λειτουργία ἐπί χειροτονίας ἀρχιερέως, πρωτοεμφανίζεται στήν τρίτη ἔκδοση τοῦ νεώτερου τυπικοῦ τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας (Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου) τό 1888.
Στό ἔργο τοῦ μακαριστοῦ καθηγητοῦ Π. Τρεμπέλα, Μικρόν Εὐχολόγιον (τ. Α΄, Ἀθῆναι 1950, σ. 222), φαίνεται ὅτι ἀπό τοῦ ιδ΄ αἰ., κατά τήν προσαγωγήν ἀκόμη διακόνου ἤ πρεσβυτέρου, παρεμβάλλεται ὕμνος καί ψάλλεται τό «Βασιλεῦ οὐράνιε». Ὁ π. Κων. Παπαγιάννης φρονεῖ ὅτι, ἤ σέ ὅλες τίς χειροτονίες (παντός βαθμοῦ) νά ψάλλωνται ὕμνοι τῆς Πεντηκοστῆς ἤ σέ καμμία (ΣΤ, σ. 727). Ὁ προβληματισμός αὐτός πάντως —καί τό προϋπάρχον ἔθος— φαίνεται καί σέ ἐρώτηση τῆς ἐπιτροπῆς γιά τήν σύνταξη τοῦ ΤΜΕ 1888 (δές συνημμένο, σ. θ΄ ἐρώτ. ς΄-σ. ς΄ Σαλιβέρου-), ἡ ὁποία ἐπέφερε καί τίς σχετικές διατάξεις σέ αὐτό (σ. 430/431).

[/SIZE]

Ευχαριστώ και για τις ευχές, και για τις πληροφορίες, πάτερ. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η παράληψη όλων των ύμνων του Ασώτου. Το μόνο που ακούσαμε του Ασώτου ήταν το Ευαγγέλιο. Βεβάιως, στο ευαγγέλιο είναι όλη η ουσία, αλλά πάλι μου έκανε εντύπωση....

Το να πούμε ύμνους της Πεντηκοστής στην χειροτονία το καταλαβάινω. Να ήταν απλή Κυριακή και να παραλείπαμε προσόμοια και κανών των αγίων της ημέρας, πάλι κάνενα πρόβλημα. Αλλά, δεν καταλαβαίνω για πιό λόγο να παραλείπουμε τα πάντα μιας τόσο σπουδαίας ημέρας.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η παράλειψη όλων των ύμνων του Ασώτου. Το μόνο που ακούσαμε του Ασώτου ήταν το Ευαγγέλιο. Βεβαίως, στο ευαγγέλιο είναι όλη η ουσία, αλλά πάλι μου έκανε εντύπωση....

Το να πούμε ύμνους της Πεντηκοστής στην χειροτονία το καταλαβάινω. Να ήταν απλή Κυριακή και να παραλείπαμε προσόμοια και κανών των αγίων της ημέρας, πάλι κάνενα πρόβλημα. Αλλά, δεν καταλαβαίνω για πιό λόγο να παραλείπουμε τα πάντα μιας τόσο σπουδαίας ημέρας.
Ἐγώ ἔγραψα παραπάνω, ὅτι ὀρθῶς παραλείφθηκε. Πρόκειται περί μιᾶς παραβολῆς. Δέν εἶναι οὔτε δεσποτική οὔτε θεομητορική ἑορτή. Καταλαβαίνω ὅτι αὐτό δέν μπορεῖ εὔκολα νά γίνει κατανοητό καί ἀποδεκτό.
Νά μοῦ πεῖτε ὅτι ἐπί συμπτώσεως χειροτονίας σέ Κυριακή μετά μνήμης ἑορταζομένου ἁγίου, ὑπάρχει πρόβλεψη στά τυπικά πού ἀνέφερα. Ἐνδεχομένως καί ἡ μή πρόβλεψη μιᾶς τέτοιας περιπτώσεως (ἀναστάσιμα καί θέμα εὐαγγελικῆς διηγήσεως ἤ παραβολῆς —καί γενικότερα σέ κυριακές Τριωδίου ἤ Πεντηκοσταρίου—) νά ὁδήγησε σ᾿ αὐτή τή λύση. Πάντως πρεσβεύεται αὐτό καί στηρίζεται. Δέν μπορῶ νά γράψω περισσότερα.

Συγχαρητήρια καί πάλι!


 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Ευχαριστώ και για τις ευχές, και για τις πληροφορίες, πάτερ. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η παράληψη όλων των ύμνων του Ασώτου. Το μόνο που ακούσαμε του Ασώτου ήταν το Ευαγγέλιο. Βεβάιως, στο ευαγγέλιο είναι όλη η ουσία, αλλά πάλι μου έκανε εντύπωση....

Το να πούμε ύμνους της Πεντηκοστής στην χειροτονία το καταλαβάινω. Να ήταν απλή Κυριακή και να παραλείπαμε προσόμοια και κανών των αγίων της ημέρας, πάλι κάνενα πρόβλημα. Αλλά, δεν καταλαβαίνω για πιό λόγο να παραλείπουμε τα πάντα μιας τόσο σπουδαίας ημέρας.

Σιγά τὴν σπουδαία μέρα, ἁπλὰ δίνεται ἔμφαση σὲ μιὰ παραβολικὴ διδασκαλία ποὶ μπορεῖ νὰ παραλειφθεῖ ἐφ᾿ ὅσον ὑπάρχει κάτι σημαντικότερο.

Ἡ Κυριακὴ εἶναι ἀναστάσιμη καὶ μόνο ἡμέρα -κατὰ βάσιν-πλὴν σημαντικῶν ἐξαιρέσεων, ὅπως πολὺ σωστὰ μᾶς ἀναφέρει ὁ π. Μάξιμος.
 
Top