Αναρτώ κι ένα ακόμα σπάνιο άρθρο, συναφές με το θέμα μας, από το περιοδικό "Μουσικός Κόσμος" ** του Οικονόμου Θεοδώρου Ι. Θωΐδη (Διευθυντή και Ιδιοκτήτη), το οποίο δημοσιεύθηκε κατά το έτος 1930 στην Αθήνα.
Συντάκτης του άρθρου ο Κωνσταντίνος Οικονόμου "Μουσικός Επιστήμων, Δρ. Φιλοσ. Πανεπιστημίου Βιέννης", ο οποίος καταλήγωντας, διατυπώνει: "Η Ευρωπαϊκή Αρμονία και εναρμόνισις, παραγωγή και απόκτησις των Ευρωπαίων είναι απολύτως αδύνατον να μεταφερθή εις άλλας ή την Ευρώπην μελωδίας [...] Αι εναρμονίσεις μελών μη Ευρωπαϊκών, καταστρέφουν το χρώμα, το είδος, την συσκευήν, την ποιότητα, τας ιδιότητας και άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των μελών αυτών [...] Εκάστη προσπάθεια υπό διαφόρων ατόμων εναρμονίσεως Ελληνικών ή Εκκλησιαστικών ημών μελών, δεικνύει ολοκληρωτικώς τον ερασιτεχνισμόν αυτών, άγνοιαν, αμάθειαν και επιπολαιότητα [...] Εκάστη τοιαύτη ενέργεια εναρμονίσεως, πρέπει ν' αποφεύγηται και αποπέμπηται και συναντωμένη να περιφρονήται ολοκληρωτικώς...".
Εσφαλμένα, το εν λόγω περιοδικό αναφέρεται ως "Μουσικός Πλούτος" στην σελίδα 201 (υποσημ. 141) του Α΄ τόμου του έργου "Βυζαντινή Εκκλησιαστική Μουσική και Ψαλμωδία: Ιστορικομουσικολογική Μελέτη" του Φ. Οικονόμου (Αίγιο 2001, Β΄ έκδοση) -τέτοιο περιοδικό την συγκεκριμένη περίοδο, ουδέποτε υπήρξε.
Η βιβλιογραφική αναφορά:
Οικονόμου, Κωνσταντίνος Δ. (1930). "Αρμονία και Εναρμόνισις". Περιοδικό Μουσικός Κόσμος, τεύχ. 4, σελ.: 100-104.
** Στο ίδιο περιοδικό από το έτος 1929 δημοσιεύει σε συνέχειες και ο Τριαντάφυλλος Γεωργιάδης την μελέτη του " Η καθ'ημάς εκκλησιαστική μουσική κατ' αναφοράν προς την ευρωπαϊκήν τετράφωνον" [Η μελέτη αυτή κυκλοφορεί πάλι σε συνέχειες και στην Κωνσταντινούπολη το ίδιο έτος από το περιοδικό "Ορθοδοξία" (τεύχ. 41, 42 και 43), ενώ τέλος εκδίδεται σε ανάτυπο το έτος 1973 στην Αθήνα, επιμελεία των υιών του Γεωργιάδη (Μητροπολίτη Λαοδικείας Μαξίμου και Κρίτωνος Γεωργιάδη).