Πάντως, άνθρωπος εκ των έσω της Πατριαρχικής Αυλής, με γνώση της μουσικής σχολίασε περί του Τοποτηρητού ότι η παρουσία του προσέφερε τα μέγιστα στην Ακολουθία του Πατριαρχικού Ναού. Σύμφωνα με τον ίδιο σχεδόν όλοι είναι ενθουσιασμένοι μαζί του. Εντύπωση προξενεί ο θαυμασμός για τον Τοποτηρητή παλαιού μητροπολίτου του Θρόνου, που έχει και παλαιά ακούσματα, ο οποίος όταν τον άκουσε, τον συνεχάρη θερμά και τον ρώτησε "Πού έμαθες μουσική παιδί μου, στο Άγιον Όρος;" !!!!
Ας μείνουμε εμείς εδώ στο Ψαλτολόγιο να βαττολογούμε και να χωρίζουμε το τάδε και το δείνα ύφος, να κρίνουμε τις χρονικές αγωγές και τα μαθήματα.
Θα πρεπε να ντρεπόμαστε που σπαταλάμε τόσο χρόνο να γράφουμε μηνύματα χωρίς νόημα για το αν θα μπει ο Νεοχωρίτης στους Τοποτηρητές, ενώ είναι Τοποτηρητής.
ΕΛΕΟΣ! Ας επιδοθεί καθένας στον προσωπικό και συλλογικό αγώνα για το καλύτερο.
Θα ήθελα να βρω μια γνώμη που να υποστηρίζει ότι ο Δομέστικος έχει χρόνο, ότι είναι διαβασμένος και ότι έχει νορμάλ σωστή τοποθέτηση και ότι σε καμία περίπτωση δεν "φορτώνει" ασκόπως και επιδεικτικά τη φωνή του.
Ένα Αινείται και ένα Αξιον εστίν Άγια Γρηγορίου που άκουσα ήταν ικανά να καταλάβω ότι με δυσκολία μεταχειρίζεται τα διαστήματα αδυνατώντας σε έναν απλό Άγια να υψώσει τον κε.
Από την άλλη πάλι ... ορθά παραγκωνίζονται οι Κων/τες, επιλέγεται ένας σαλονικιός και αυτός ω του παραδόξου ψάλλει άξιον εστί Χαθανασίου εντός του Αγ. Γεωργίου είναι δηλαδή να πεις αμέσως μετά το "έφριξε γη".
Να μου πει λοιπόν κάποιος από τους άλλους ότι δεν έχει εμμονή ο "τοποτηρητής" προς την σχολή Χαθανασίου και την καλούμενη "Πολίτικη παράδοση" και ότι ότι είχε εντρυφήσει στον Πρίγγο και τις φόρμιγγες. Δηλαδή τι εννοούσε ο Αστέρης όταν έλεγε Πρωγάκη, Χουρμούζιο και βία Πρίγγο? Και ξανά ω του παραδόξου είναι άνετος σε κεκραγάριο του Κουκουζέλη και σφιγμένος σε χερουβικό πλα του Πρίγγου ! Τα διαστήματά του πάλι δεν μυρίζουν με τίποτα φανάρι αλλά σεμινάριο ψαλτικής εντός του λεκανοπεδίου αφού μπρος στην ανάγκη μελέτης παλαιών κειμένων χάθηκε το δάσος. Αυτό πάλι το αργόσυρτο Αγιορείτικο ψάλσιμο με το "ΔΟΚΣΣΑ Πατρί" το "Όροςςς" τα "σσσ" και τα "εεε" δεν μπορεί να συσχετιστεί με το δυναμικό κλειστό ηγεμονικό μυστικοπαθές "χτυπητό χρονικά" ψάλσιμο που παραλάβαμε που όπως η βυζαντινή αγιογραφία αντί να σε περιορίζει σε αυτό που βλέπεις σε παραπέμπει σε κάτι ανώτερο και όχι σε μια κορώνα ένα παρεστιγμένο και ένα τρίγοργο κατάληξη. Δεν θα μου κάνει εντύπωση σε λίγο καιρό να ακούσω εντός του Αγ. Γεωργίου και αγιορείτικα ή Ν. Σμύρνης.
Θα πω κρίμα για τη σοφή επιλογή της ΜτΧΕ και κρίμα για την πορεία που παίρνει το πράγμα. Το αν είναι αυτή η λύση ή άλλη του ξέρει και πάλι η ΜτΧΕ η οποία έχει αποδείξει ότι πάντα έκανε τις καλύτερες επιλογές. Το ότι πλέον θα μιλούμε για αλλαγή ολοκληρωτική πλεύσης υπό τις παρούσες συνθήκες είναι δεδομένο.
Πάντως, άνθρωπος εκ των έσω της Πατριαρχικής Αυλής, με γνώση της μουσικής σχολίασε περί του Τοποτηρητού ότι η παρουσία του προσέφερε τα μέγιστα στην Ακολουθία του Πατριαρχικού Ναού. Σύμφωνα με τον ίδιο σχεδόν όλοι είναι ενθουσιασμένοι μαζί του.
Εντύπωση προξενεί ο θαυμασμός για τον Τοποτηρητή παλαιού μητροπολίτου του Θρόνου, που έχει και παλαιά ακούσματα, ο οποίος όταν τον άκουσε, τον συνεχάρη θερμά και τον ρώτησε
"Πού έμαθες μουσική παιδί μου, στο Άγιον Όρος;" !!!!
Aγαπητοί φίλοι πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουμε με τις κοκορομαχίες για το αν αξιζει ο Νεοχωριτης ή όχι . Αν ο φλοίκος αξίζει ή όχι.
Αυτα φίλοι μου δέν έχουν κανένα μα κανένα νόημα.σημασία έχει αν εμεις έχουμε μάθει να ψάλλουμε και οτάν αναφερόμαστε σε αυτά τα θέματα να ξέρουμε γιατι μιλάμε. οσο περνάνε τα χρόνια χανόμαστε.
Το οικουμενικό πατριαρχείο αποφάσισε να μπει ο Νεοχωρίτης .Σωστό ή λάθος θα το κρίνει η ιστορία όπως θα κρίνει και όλους μας.
Ας έχουμε αγάπη ο ένας για τον άλλον και ταπείνωση να παρακαλούμε το θεό να μας δίνει φώτιση.
Να ψάλλουμε για τον θεό και όχι για την αυτοπροβολή μας δηλαδή για το εγώ μας
Το θέμα θα κλείσει αγαπητε φίλε μόλις σταματήσει η μικρότητα κάποιων. Πράγμα αδύνατον. Άρα άλλο ένα θέμα που παραμένει ατελείωτο από κάποιους ....(δεν θα πέσω στο επίπεδό τους ονομάζοντας τους)
Σε αυτήν την πρόσφατη ηχογράφηση ο Παναγιώτης Νεοχωρίτης ψάλλει το «Πατριαρχικόν» Άξιον εστί, αν μη τι άλλο, εγγύτατα του ζητούμενου ύφους.
Μερικά στοιχεία: Οι συλλαβές εκφέρονται με τονισμό(ακόμα και οι (περισσότερες) καταληκτικές). Υπάρχουν παρεστιγμένα και μια τάση, εν γένει, προς ασυμμετρίες. Οι αναλύσεις είναι περιορισμένες στο απολύτως αναγκαίο (και καμία δεν ακολουθεί προσωπική έμπνευση της στιγμής. Τα φωνήεντα έχουν μέση έως κλειστή τοποθέτηση (εξαίρεση, το καταληκτικό ε στον άνω Πα -ίσως και όλη η κατάληξη).
Αυτό που εγώ ακούω εδώ είναι ένα ψάλσιμο που προσπαθεί να προσαρμόσει (ή και να τιθασεύσει) την ιδιαιτερότητα της φωνής συμφώνως προς τις αρχές ύφους και, κυρίως, ήθους του πατριαρχικού ναού. Επίσης, συγκριτικά με ό,τι ήξερα από την προ πατριαρχείου «εκφραστική» του περίοδο, βλέπω μια στάση μαθητείας ή (αναλόγως πώς θα το δει, κανείς) υπακοής.
Αν αυτή η σταδιακή αλλαγή είναι αποτέλεσμα εξέλιξης, τότε βλέπω πολύ απαισιόδοξη την άποψη ότι δεν θα γίνει η επιθυμητή προσέγγιση στο τέλος.
(Πολύ περισσότερο απαισιόδοξη (και ατεκμηρίωτη) βλέπω την άποψη ότι είναι βούληση δική του και άλλων να μη γίνει αυτή η προσέγγιση).
Εν πάση περιπτώσει, εύχομαι ο Θεός, ο χορηγός των χαρισμάτων και των ευλογιών, να τον φωτίζει προς το θέλημά Του.
Σε αυτήν την πρόσφατη ηχογράφηση ο Παναγιώτης Νεοχωρίτης ψάλλει το «Πατριαρχικόν» Άξιον εστί, αν μη τι άλλο, εγγύτατα του ζητούμενου ύφους.
Μερικά στοιχεία: Οι συλλαβές εκφέρονται με τονισμό(ακόμα και οι (περισσότερες) καταληκτικές). Υπάρχουν παρεστιγμένα και μια τάση, εν γένει, προς ασυμμετρίες. Οι αναλύσεις είναι περιορισμένες στο απολύτως αναγκαίο (και καμία δεν ακολουθεί προσωπική έμπνευση της στιγμής. Τα φωνήεντα έχουν μέση έως κλειστή τοποθέτηση (εξαίρεση, το καταληκτικό ε στον άνω Πα -ίσως και όλη η κατάληξη).
Αυτό που εγώ ακούω εδώ είναι ένα ψάλσιμο που προσπαθεί να προσαρμόσει (ή και να τιθασεύσει) την ιδιαιτερότητα της φωνής συμφώνως προς τις αρχές ύφους και, κυρίως, ήθους του πατριαρχικού ναού. Επίσης, συγκριτικά με ό,τι ήξερα από την προ πατριαρχείου «εκφραστική» του περίοδο, βλέπω μια στάση μαθητείας ή (αναλόγως πώς θα το δει, κανείς) υπακοής.
Αν αυτή η σταδιακή αλλαγή είναι αποτέλεσμα εξέλιξης, τότε βλέπω πολλή απαισιόδοξη την άποψη ότι δεν θα γίνει η επιθυμητή προσέγγιση στο τέλος.
(Πολύ περισσότερο απαισιόδοξη (και ατεκμηρίωτη) βλέπω την άποψη ότι είναι βούληση δική του και άλλων να μη γίνει αυτή η προσέγγιση).
Εν πάση περιπτώσει, εύχομαι ο Θεός, ο χορηγός των χαρισμάτων και των ευλογιών, να τον φωτίζει προς το θέλημά Του.