Στο "Ευλογητός ει Κύριε
ο Θεός" λέτε. Το άλλο ("Ευλογητός ει Κύριε
δίδαξόν με") είναι καλό.
Εκεί ο Ιάκωβος κάνει ένα λέγετο πάνω στην βάση του έσω δευτέρου. Το χρώμα επανέρχεται στο "...το όνομά Σου...". Αλλά οι περισσότεροι από τους ψάλτες (κι εγώ πολλές φορές το κάνω αυτό το λάθος) δεν πολυ-πετυχαίνουν τον λέγετο εκεί και ακούγεται χρώμα. (δεν είναι ότι πιο εύκολο κιόλας...)
Κατ' αρχήν υπάρχουν και μερικές διαφορές από έκδοση σε έκδοση της ίδιας δοξολογίας. Κοιτάξτε:
Ταμείο Ανθολογίας Χουρμουζίου (Κων/πολις 1824)
View attachment 350
Μουσική Πανδέκτη (Κων/πολις 1851)
View attachment 351
Ταμείο Ανθολογίας Φωκαέως (Κων/πολις 1869)
View attachment 352
Πιο κατατοπιστικό αυτό του Χουρμουζίου. (με τις μαρτυρίες των άλλων ίσως είναι πιο μπερδεμένο ενώ εδώ φαίνεται ο λέγετος)
Γνώμη μου είναι ότι κανείς από τους παρακάτω ψάλτες δεν κάνει λέγετο
σε όλη την διάρκεια της αλλαγής που επιφέρει η φθορά.
Όλοι στην γραμμή
View attachment 361 κάνουν πρώτο (ή πλ.Α') στην κατάβαση (με διαστήματα προς τα κάτω από τον Κε
12-8-10)
και όχι λέγετο (με διαστήματα προς τα κάτω από τον Κε
10-12-8) με συνέπεια αυτή η γραμμή να ακούγεται πρώτος ήχος. (και όχι λέγετος όπως θα έπρεπε)
Στην φράση
View attachment 360 μόνο ο Ταλιαδώρος πλησιάζει σε λέγετο. Όλοι οι άλλοι κάνουν χρώμα. (...ακόμα κι ο Στανίτσας! Ουδείς αλάθητος!)
Όλοι (σχεδόν) κάνουν λέγετο όμως στην φράση
View attachment 362. (εκτός από τον ανώνυμο ψάλτη που κάνει κάτι παράξενο εκεί)
Υ.Γ.
Ο ανώνυμος ψάλτης είναι αυτός που μας έδωσε ο κ.Λέκκας. Δεν γνωρίζω ποιος είναι γι αυτό το έβαλα ανώνυμος. (μου μοιάζει με τον κ.Κλωναρίδη πάντως)