Χειρόγραφο καταδίκης Του Χριστού

vagelis

Antonia Xristoforaki Linardaki.
Καπου βρηκα τα επισυναπτωμενα . Τι λετε ;
 

Attachments

  • Χειρογραφο Καταδικης Χριστου.jpg
    39.5 KB · Views: 158
  • Μεταφραση Χειρογραφου Του Χριστου.doc
    31 KB · Views: 156

apostolos

Απόστολος Κομπίτσης
Καπου βρηκα τα επισυναπτωμενα . Τι λετε ;

Κε Βαγγέλη,

Μπορείτε να το σκανάρετε σε πιο μεγαλύτερο μέγεθος το πρωτότυπο;

Ευχαριστώ.

Απόστολος
 

vagelis

Antonia Xristoforaki Linardaki.
Κε Βαγγέλη,

Μπορείτε να το σκανάρετε σε πιο μεγαλύτερο μέγεθος το πρωτότυπο;

Ευχαριστώ.

Απόστολος

Αποστολε
Δοκιμασε για κατι καλλιτετρο αλλα τιποτα . Ισως καποιος φιλος βοηθησει .
 

George

Ιεροψάλτης
Εσείς κ. Ευάγγελε έτσι όπως το έχετε μπορείτε να το διαβάσετε? δηλαδή φαίνεται καλύτερα από το αντίγραφο που μας δώσατε εδώ?

Άρχισα να δακρύζω μόνο που διάβαζα την μετάφραση, δεν περίμενα να υπήρχε κάτι τέτοιο.
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Τὸ ἐπισυνάπτω ἀπὸ φωτοαναστατικὴ ἔκδοση τῶν ἐκδόσεων ΤΗΝΟΣ Ἀθήνα 2003. Πρόκειται γιὰ μέρος ἀπόκρυφου κειμένου μὲ τίτλο Διήγησις περὶ τοῦ τιμίου πάθους τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μὲ ὑποτιθέμενο συγγραφέα τὸν Ἰουδαῖο Αἰνέα.
 

Attachments

  • apofasi Pilatou.pdf
    2.6 MB · Views: 129

master_yianni

Αργός και μετά μέλους
Τὸ ἐπισυνάπτω ἀπὸ φωτοαναστατικὴ ἔκδοση τῶν ἐκδόσεων ΤΗΝΟΣ Ἀθήνα 2003. Πρόκειται γιὰ μέρος ἀπόκρυφου κειμένου μὲ τίτλο Διήγησις περὶ τοῦ τιμίου πάθους τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μὲ ὑποτιθέμενο συγγραφέα τὸν Ἰουδαῖο Αἰνέα.

Η Ανεμη εχει διαφορες εκδοσεις του κειμενου του Αινεα (ο οποιος νομιζω ηταν ο εκ γενετης τυφλος;). Μαλιστα μια περιγράφει και την ιστορια του Ιουδα, (περιπου καπως σαν τον Οιδοιποδα κτλ), αλλα κατα τα αλλα ειναι ενα καλο αναγνωσμα.
Νομιζω το κειμενο που ανεβασε ο κυρ Βαγγελης ειναι αυτο που βρεθηκε στην Ιταλια μετα απο τον προσφατο σεισμο, και προερχεται (ταχαμου) απο την επαυλη του Πιλατου. Δεν ξερω αν προκειται περι του ιδιου κειμενου με αυτο που εγραψε ο Αινεας, αλλα ισως ειναι παρεμφερη.
 

vagelis

Antonia Xristoforaki Linardaki.
Εσείς κ. Ευάγγελε έτσι όπως το έχετε μπορείτε να το διαβάσετε? δηλαδή φαίνεται καλύτερα από το αντίγραφο που μας δώσατε εδώ?

Άρχισα να δακρύζω μόνο που διάβαζα την μετάφραση, δεν περίμενα να υπήρχε κάτι τέτοιο.

Οχι , δεν μπορω να το διαβασω . Δεν ξερω να καμω κατι αλλο .
 

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Να σε ρωτήσω domesticus ως πλέον ειδικό (αν γνωρίζεις).
α) Ποια είναι η σχέση του αρχαίου αποκρύφου κειμένου με τη μετάφραση του 1643;
β) έχουμε ενδείξεις για τη γνησιότητα ή έστω την ιστορικότητα του κειμένου;
Ευχαριστώ.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Κατ᾿ ἀρχήν πρέπει νά εἶναι γραμμένο «γράμμασι ρωμαϊκοῖς». Γιά ἐβραϊκά δέν τό βλέπω.
Ὑπάρχει αὐτό ἐδῶ

καί ἐδῶ καί ἐδῶ.
Η καταδικαστική απόφαση του Πιλάτου κατά του Ιησού Χριστού

Σε χειρόγραφο της Μονής Αγίας Αικατερίνης του Σινά, που μνημονεύει και ο Αθανάσιος Υψηλάντης στο περισπούδαστο έργο του «Τα μετά την Άλωσιν» (1453-1789), αναγράφεται ότι στην Ακυληία της Ιταλίας βρέθηκε γραπτό κείμενο της καταδικαστικής απόφασης του ηγεμόνα της Ιερουσαλήμ κατά του Ιησού.​

Ἐγώ δέ τό θυμᾶμαι αὐτό νά ὑπάρχει στίς Πηγές. Ἐνῶ θυμᾶμαι κάποια ἄλλα ἐξωχριστιανικά ἀποδεικνύοντα τήν ἱστορικότητα τοῦ Ἰησοῦ, αὐτό δέν τό θυμᾶμαι ἀπό τό Πανεπιστήμιο. Ἄν τό θυμοῦνται κάποιοι συνάδελφοι ἄς γράψουν. Μοῦ θυμίζει τήν τῶν λατίνων ἐφεύρεση τῆς «ἁγίας σινδόνος».

Διαβάστε καλύτερα ἐδῶ κάποια ὠφέλιμα.

Ο Χριστός επάνω στο σταυρό έπλυνε με το πανάγιο αίμα του το αίσχος και τη βρομερότητα της αμαρτίας, εκαθάρισε τη φύση από τα ράκη της φθοράς, την έκανε να λάμπει στην αλλοτινή της αίγλη και ευγένεια. Ανέδειξε το πλάσμα στις γνήσιες διαστάσεις του, το τοποθέτησε στο αυθεντικό βάθρο του. Στο σταυρό ο Κύριος διεπόμπευσε τις σατανικές δυνάμεις της αποστασίας. Εξευτέλισε το κράτος τού εχθρού. Συνέτριψε και κατήργησε το διάβολο. Έσκισε το χειρόγραφο της αμαρτίας, τη συναλλαγματική τού θανάτου που υπέγραψε με το χέρι της η Εύα στην Εδέμ. Με το πανάγιο αίμα του απάλειψε την υπογραφή της αισχύνης, πληρώνοντας ο ίδιος το βαρύτατο χρέος. Μέ τα απλωμένα στο σταυρό χέρια του «ήνωσε τα το πριν διεστώτα». Ως μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων απέκτεινε την έχθρα που εδημιούργησεν η αμαρτία, ένωσε τα διϊσταμενα μέρη (Θεόν και άνθρωπον), συμφιλίωσε το πλάσμα με τον Πλάστη του, έκαμε τον παραβάτη και πάλι φίλο και υιόν Θεού αγαπητό. Στο σταυρό ενώθηκαν γη και ουρανός. Στο ξύλο της υπακοής η γη ανυψώθηκε στον ουρανό, έγινε βασιλεία Θεού, χώρα της χαράς και της δικαιοσύνης.

Το ιερό σύμβολο λέγει, ότι ο Χριστός έπαθε «υπέρ ημών» επί Ποντίου Πιλάτου. Η μνεία τού Ρωμαίου ηγεμόνα της Παλαιστίνης δεν καταχωρήθηκε «εική και ως έτυχεν». Με το όνομα αυτό η Σύνοδος θέλησε να τονίσει την ιστορικότητα τού σταυρικού πάθους τού Κυρίου, τη χρονική στιγμή της θείας οικονομίας, να προλάβει ίσως τις επιθέσεις των αρνησιχρίστων, οι οποίοι έμελλαν να φθάσουν στο σημείο να αρνηθούν και αυτήν ακόμη την ιστορικότητα τού προσώπου τού Χριστού. Ο Πιλάτος υπήρξε μια τραγική ανθρώπινη φυσιογνωμία. Η ζωή του βρέθηκε στην τροχιά τού μαρτυρικού πάθους τού Χριστού. Η πρόνοια τού Θεού τον έταξε να δικάσει τον Ιησού. Τού δόθηκε η σπάνια ευκαιρία να γράψει το όνομά του στις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας τού κόσμου. Φάνηκε όμως λίγος για μία τόσο μεγάλη στιγμή. Δεν ήταν ο άνθρωπος ο άξιος για ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα. Αυτά φυσικά γράφουμε, αποβλέποντες αυστηρά στην υποκειμενική τοποθέτηση τού Πιλάτου στο γενικότερο πλέγμα τού μυστηρίου της θείας οικονομίας. Ο Πιλάτος ήταν ο δικαστής ο εντεταλμένος στην αυστηρή τήρηση τού νόμου και την απονομή δικαιοσύνης και ο μόνος υπεύθυνος για την όποια έκβαση της περιπέτειας τού Κυρίου. Εγνώριζε ότι την καταδίκη τού Χριστού ζητούσαν οι Εβραίοι «διά φθόνον» Και πίστευε στην αθωότητα τού υποδίκου, στον οποίον «ουδεμίαν αιτίαν εύρισκεν». Η σύζυγός του τον είχεν ειδοποιήσει σχετικά.
Όλα συνέτρεχαν στην απόλυση τού αθώου. Όμως ο Πιλάτος αναδείχτηκε ο ευτελής εκείνος ανθρωπίσκος, που δεν ήθελε να χάσει τη φιλία τού Καισαρα, ελευθερώνοντας τον δίκαιο. Έπλυνε τα χέρια του, για ν απαλλαγεί δήθεν από την ενοχή τού θανάτου τού αθώου. Με τον υποκριτικό στρουθοκαμηλισμό του πέτυχε ακριβώς το αντίθετο· η πράξη του, πράξη πελώριας ντροπής, αμαύρωσε το πρόσωπό του, το παρέδωσε στο όνειδος της ιστορίας, για να σημαδεύει εκείνους, που, για να μη χάσουν τα αξιώματα και τα προνόμιά τους, στραγγαλίζουν το δίκαιο, πουλούν τή συνείδησή τους και απαρνούνται το χρέος, μαζί με ό,τι άλλο ιερό και όσιο έχουν οι άνθρωποι!​

Ἐμεῖς νά μήν ξεχνᾶμε τήν Εὐχή τῆς ΣΤ΄ Ὥρας:
«Θεὲ καὶ Κύριε τῶν δυνάμεων, καὶ πάσης κτίσεως δημιουργέ, ὁ διὰ σπλάγχνα ἀνεικάστου ἐλέους σου, τὸν μονογενῆ σου Υἱόν, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, καταπέμψας ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ γένους ἡμῶν, καὶ διὰ τοῦ τιμίου αὐτοῦ Σταυροῦ, τὸ χειρόγραφον τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν διαρρήξας, καὶ θριαμβεύσας ἐν αὐτῷ τὰς ἀρχὰς καὶ ἐξουσίας τοῦ σκότους» (πρβλ. Κολ. β΄, 14)​

Ἐκεῖνο πού πρέπει νά μᾶς μείνει ἀπό αὐτό τό —μᾶλλον ἐκτός θεματολογίας τοῦ φόρουμ— θέμα (καί γιά νά γίνει ἐντός θεματολογίας) εἶναι ὁ σύνδεσμός του μέ τό
Ἤδη βάπτεται κάλαμος ἀποφάσεως, παρὰ κριτῶν ἀδίκων, καὶ Ἰησοῦς δικάζεται, καὶ κατακρίνεται σταυρῷ, καὶ πάσχει ἡ Κτίσις, ἐν σταυρῷ καθορῶσα τὸν Κύριον. Ἀλλ' ὁ φύσει σώματος δι' ἐμὲ πάσχων, ἀγαθὲ Κύριε δόξα σοι.​
Ἐμεῖς πού δέν προσεγγίσουμε συναισθηματικά τό Θεῖον Πάθος ἀλλά λυτρωτικά καί σωτήρια, ψάλλουμε τό «Ἤδη βάπτεται κάλαμος ἀποφάσεως» μέ περισσή ἐπιμέλεια, μελισματική δεξιοτεχνία καί καλλ(ι)οφωνία καί τό Δόξα Κύριε, δόξα σοι τοῦ 12ου Εὐαγγελίου τό λέμε στά ὕψη, ὅπως λέμε καί τό 12ο Εὐαγγέλιο γιά τό ὁποῖο ἔχουμε γράψει σχετικά σέ ἄλλο θέμα.


ΥΓ. 1) Στή Ζάκυνθο ἀπ᾿ ὅ,τι ξέρω (ἄς τό ἐπιβεβαιώσουν) στό «Ἤδη βάπτεται κάλαμος ἀποφάσεως» μπαίνει ἡ μπάντα στό Ναό καί παιανίζει. 2) Καί κάτι ἄλλο ἐνδιαφέρον γιά διάβασμα ἐδῶ.



 
Last edited:

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Να σε ρωτήσω domesticus ως πλέον ειδικό (αν γνωρίζεις).
α) Ποια είναι η σχέση του αρχαίου αποκρύφου κειμένου με τη μετάφραση του 1643;
β) έχουμε ενδείξεις για τη γνησιότητα ή έστω την ιστορικότητα του κειμένου;
Ευχαριστώ.

Ἀγαπητὲ Γιῶργο,

Πρῶτα πρῶτα δὲν εἶμαι εἰδικὸς, ἀπλὰ στὸ πλαίσιο τῆς ἐπιστήμης μου ἐρευνῶ.

Τώρα γιὰ τὸ πρῶτο δυσκολεύομαι λίγο νὰ σοῦ ἀπαντήσω διότι θέλει λίγο παραπάνω ψάξιμο.
Γιὰ τὸ δεύτερο σοῦ παραθέτω μερικὰ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἐπιφάνιο, τὸν ἅγιο Ἰγνάτιο καὶ τὸν Τερτυλλιανό, ποὺ ἀναφέρονται γενικὰ στὰ Acta PilatiὙπομνήματα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πραχθέντα ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου καὶ περιλαμβάνονται γενικὰ στὸ ἀπόκρυφο εὐαγγέλιο τοῦ Νικοδήμου.
Σοῦ σημειώνω ὅτι ἀπὸ τὸ ἀπόκρυφο αὐτὸ εὐαγγέλιο ἀντλεῖ ἔμπνευση ἡ εἰκονογραφία τῶν Παθῶν καὶ τῆς Εἰς Ἄδου Καθόδου ἀλλὰ καὶ ἡ ἀναστάσιμη ὑμνολογία, γιὰ νὰ κινούμαστε καὶ ἑντὸς θέματος.

Αὐτὰ τὰ σύντομα.

Ἐπιφανίου Κύπρου, Κατά αἱρέσεων (Πανάριον), ἐκδ. K. Holl, Leipzig 1922, τ. 2, σ. 245- 246: ἕτεροι δὲ ἐξ αὐτῶν τὴν αὐτὴν μίαν ἡμέραν ἄγοντες καὶ τὴν αὐτὴν μίαν ἡμέραν νηστεύοντες καὶ τὰ μυστήρια ἐπιτελοῦντες, ἀπὸ τῶν Ἄκτων δῆθεν Πιλάτου αὐχοῦσι τὴν ἀκρίβειαν εὑρηκέναι, ἐν οἷς ἐμφέρεται τῇ πρὸ ὀκτὼ καλανδῶν Ἀπριλλίων τὸν σωτῆρα πεπονθέναι. καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ βούλονται ἄγειν τὸ Πάσχα ὁποίᾳ δἂν ἐμπέσῃ ἡ τεσσαρεσκαιδεκάτη τῆς σελήνης· οἱ δὲ ἐν τῇ Καππαδοκίᾳ τὴν αὐτὴν μίαν ἡμέραν τὴν πρὸ ὀκτὼ καλανδῶν Ἀπριλλίων ἄγουσι. καὶ ἐν αὐτοῖς δὲ στάσις οὐχ ἡ τυχοῦσα, τῶν μὲν λεγόντων τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τῆς σελήνης, τῶν δὲ πρὸ ὀκτὼ καλανδῶν Ἀπριλλίων. ἔτι δὲ εὕραμεν ἀντίγραφα Ἄκτων Πιλάτου, ἐν οἷς σημαίνει πρὸ δεκαπέντε καλανδῶν Ἀπριλλίων τὸ πάθος γεγενῆσθαι· τἀληθῆ δέ, ὡς ἐκ πολλῆς ἀκριβείας ἔγνωμεν, ἐν τῇ πρὸ δεκατριῶν καλανδῶν Ἀπριλλίων τὸν σωτῆρα πεπονθέναι κατειλήφαμεν· τινὲς δὲ τῇ πρὸ δέκα καλανδῶν Ἀπριλλίων λέγουσιν.

Τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου, Ἀπολογία ὑπὲρ Χριστιανῶν πρὸς Ἀντωνῖνον τὸν Εὐσεβῆ, ἐκδ. E.J Goodspeed,. Göttingen 1915, κεφ 35.9: καὶ ταῦτα ὅτι γέγονε, δύνασθε μαθεῖν ἐκ τῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου γενομένων ἄκτων.
κεφ. 48.3: ὅτι τε ταῦτα ἐποίησεν, ἐκ τῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου γενομένων ἄκτων μαθεῖν δύνασθε.

Tertullianus, Apologeticum, ἐκδ. C. Becker, München 1961, κεφ. XXI: Ea omnia super Christo Pilatus, et ipse iam pro sua conscientia Christianus, Caesari tunc Tiberio nuntiavit

 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Παραθέτω καὶ δύο ἀπεικονίσεις τῆς Δίκης τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸν Πιλάτο. Προέρχονται ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Rossano τῆς Ἰταλίας, 6ος αἰώνας, f. 8r καὶ f 8v.
 

Attachments

  • 8r.jpg
    539.2 KB · Views: 45
  • 8v.jpg
    478.9 KB · Views: 33

vasilis

Πέτρου Βασίλειος
Ἐγώ δέ τό θυμᾶμαι αὐτό νά ὑπάρχει στίς Πηγές. Ἐνῶ θυμᾶμαι κάποια ἄλλα ἐξωχριστιανικά ἀποδεικνύοντα τήν ἱστορικότητα τοῦ Ἰησοῦ, αὐτό δέν τό θυμᾶμαι ἀπό τό Πανεπιστήμιο. Ἄν τό θυμοῦνται κάποιοι συνάδελφοι ἄς γράψουν. Μοῦ θυμίζει τήν τῶν λατίνων ἐφεύρεση τῆς «ἁγίας σινδόνος».

Καταρχήν Χριστός ανέστη πατέρα Μάξιμε. Για να είμαι ειλικρινής και μένα δεν μου φαίνεται αυθεντικό το κείμενο και συμφωνώ μαζί σας κυρίως λόγω του κομπασμού με τον οποίον περιγράφει εβραικές προσωπικότητες. "Τα χρόνια που μέγιστος αρχιερέας ήταν ο Καιάφας..." κτλ. Αποκλείω ένας ρωμάιος έπαρχος όπως ο Πόντιος Πιλάτος να μιλούσε με τόσο κομπασμό και υπερηφάνεια για τους κατακτημένους. Το ίδιο πιστεύω και για την σινδόνι που αναφέρεται οτι είναι απάτη δηλαδή,αλλά διάβασα τελευταία ένα έργο του αρχαιολόγου Ian Wilson "To σάβανο του Ιησού" και εξηγεί τι μπορεί να είναι η σινδόνι του Τορίνο, οπότε ας μην είμαστε τόσο κάθετα αρνητικοί σε τέτοια φαινόμενα. Βέβαια δεν την πολυενδιαφέρει την εκκλησία για να είμαστε και ειλικρινείς αν το κείμενο είναι πλαστό ή οχι καθότι το νόημα του πάθους όπως σωστά επισημάνατε είναι αλλού και η ιστορικότητα του Ιησού δεν αμφισβητείται από κανέναν σοβαρό επιστήμονα.
 

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Θερμές ευχαριστίες και στον πατέρα Μάξιμο για το θαυμάσιο κείμενο και τη θεολογική εμβρίθεια και στον domesticus για την εκ περιουσίας γνώση και παράθεση τόσων πηγών.
Το ψαλτολόγιο σε πείσμα όλων των φαινομένων αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο γνώσης και τέχνης.
 

Δημήτρης 1

Νέο μέλος
Το κείμενο της απόφασης του Πιλάτου κατά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού σύμφωνα με έναν αγιορείτικο κώδικα. Μία παραλλαγή αυτού του κώδικα μπορεί να βρει κανείς και στην πιο κάτω σελίδα:

http://kithiraikanea.com/showthread.php?p=8594&langid=1
 

Attachments

  • απόφαση Πιλάτου.docx
    13.2 KB · Views: 13
Last edited:
Top