Κουαρτέτο μπουζουκιών "Ραστ"

Μετά τον Ζαμπέτα (μέγιστο για μένα) και τον Χιώτη και όλους τους μεγάλους δεξιοτέχνες του μπουζουκιού, η σημερινή εποχή έχει να αναδείξει μεγάλους δεξιοτέχνες, άλλους γνωστούς, άλλους λιγότερο. Το κουαρτέτο μπουζουκιών "Ραστ" είναι ένα εκπληκτικό δείγμα του τί μπορεί να παραγάγει το μπουζούκι στα χέρια του κατάλληλου παίκτη (ή των κατάλληλων παικτών).

http://www.youtube.com/watch?v=ozZMk4rf0bg&feature=related

καλοί είναι δεν λέω, μόνο που δεν παίζουν μπουζούκι , αλλά τετράχορδη κιθάρα κουρδισμένη ολίγο διαφορετικά...

γούστα είναι αυτα ~

Φαντάζομαι το ίδιο έπαιζε κι ο Ζαμπέτας...

Κοιτάξτε, γούστα είν' αυτά, αλλά να προσέχουμε τί λέμε, ειδικά όταν εκφραζόμαστε με συγκεκριμένη ορολογία.
Τα παιδιά λοιπόν παίζουν μπουζούκι, διατηρώντας το χαρακτηριστικό του ηχόχρωμα και χαρακτήρα, αλλά αξιοποιώντας στο έπακρο τις 4 χορδές του.

Δεν θα σας στεναχωρήσω.

Τα παιδιά παίζουν μπουζούκι από εποχή Χιωτη και μετά ,

Τετράχορδα μπουζούκια υπήρχαν από το 1910 και νωρίτερα...

tb--- said:

Δεν θα σας στεναχωρήσω.

Τα παιδιά παίζουν μπουζούκι από εποχή Χιωτη και μετά ,

Τετράχορδα μπουζούκια υπήρχαν από το 1910 και νωρίτερα...

Click to expand...

Πράγματι υπήρχαν. Εγώ είπα ότι εκμεταλλεύονται, χρησιμοποιούν, δηλαδή, και τις 4 χορδές κατά κόρον.

Δείτε κι αυτό (αν και γι' αυτόν θα έπρεπε να ανοίξει θέμα)

Αφιερωμένο για τους λάτρεις του 4χορδου μπουζουκιού..

Για να δούμε όμως και πρίν πώς παιζόταν το όργανο...

Δεν κάμει το όργανο την διαφορά , ο παίκτης την κάμει...

http://www.youtube.com/watch?v=zYfwKil6XdQ

(τρίχορδο παίζει ο Εμμανουήλ εδώ )

Γενικότερα δεν μ' αρέσει να βάζω ταμπέλες σ' αυτά που μ' αρέσουν. Και το τρίχορδο μ' αρέσει, ειδικά στα ρεμπέτικα, στον φυσικό του χώρο, και τον ήχο του τα τετράχορδα δεν τον βγάζουν. Απ' την άλλη όμως, τις δυνατότητες του τετραχόρδου δεν τις φτάνει με τίποτα. Είναι η φυσική εξέλιξη.

Εν τέλει: είτε παίζει ο Λίβανος, είτε οι Ραστ, εμένα το ίδιο μ' αρέσει!

οι ταμπέλες είναι περίεργα πράγματα, όμως στο θέμα μας...

θα έχετε παρατηρήσει ότι η τεχνική του 4χορδου με αυτην του 3χορδου εχουν αρκετες διαφορές.

Η μεν τεχνική χρησιμοποιεί την καθετότητα της ταστιέρας, ενώ του τριχόρδου περισσότερο το μήκος της ταστιέρας και τους ανοιχτούς ισοκράτες του οργάνου.

Αν ακούσετε βέβαια τον κ. Παπαδόπουλο ή και άλλους τριχορδίτες , τότε θα αλλάξετε γνωμη για τις δυνατότητες του τριχόρδου.

Περισσότερα από κοντά ή σε κανα πάλκο εάν έχετε όρεξη~

Ένα ποτ πουρί από μελωδίες του Μίκη από τους Ραστ.

Ακούγονται ορχηστρικά τα "Κράτησα τη ζωή μου", "Ροδιά τετράκλωνη" και οι "Χαρταετοί" με το χασαποσέρβικο στο τέλος.

Για να μου την πει πάλι ο Νεκτάριος. Μα είναι δυνατόν να μαλώνουμε ακόμα και γι' αυτά;
(απάντηση καθυστερημένη: οι δυνατότητες του τριχόρδου, όποιος και να παίζει, είναι εκ φύσεως περιορισμένες, 3 χορδές - 4 χορδές. Δυνατότητες λέγοντας εννοώ βέβαια όχι τον ήχο που βγάζεις - είναι γνωστό ότι το τρίχορδο βγάζει καλύτερο ήχο - αλλά το τι μπορείς να παίξεις και με πόση ευκολία και τι δυνατότητες έχεις για συγχορδίες και αρμονία. Το τρίχορδο είναι για πιο απλές, "καθαρές" καταστάσεις κι εκεί υπερέχει)