Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής

[''Επίσης, Περί του Ε του εν Δελφοίς (389Ε, 10): "και πέντε τους πρώτους είτε τόνους ή τρόπους είθ' αρμονίας χρή καλείν" (και οι πρώτοι πέντε τόνοι ή τρόποι ή αρμονίες, όπως και αν πρέπει να τους ονομάζει κανείς).'']

Πλούταρχος
Περί του Ε του εν Δελφοίς 389Ε, 10

ἵνα τοίνυν ἀφῶ πέντε <τὰς> τετραχόρδων
θέσεις καὶ πέντε τοὺς πρώτους εἴτε τόνους ἢ τρόπους
εἴθ' ἁρμονίας χρὴ καλεῖν, ὧν ἐπιτάσει καὶ ὑφέσει τρεπο-
μένων κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον αἱ λοιπαὶ βαρύτητές
εἰσι καὶ ὀξύτητες, ἆρ' οὐχὶ πολλῶν μᾶλλον δ' ἀπείρων δια-
στημάτων ὄντων τὰ μελῳδούμενα μόνα πέντ' ἐστί, δίεσις
καὶ ἡμιτόνιον καὶ τόνος καὶ τριημιτόνιον καὶ δίτονον, ἄλλο
δ' οὐδὲν οὔτε μικρότερον οὔτε μεῖζον ἐν φωναῖς χωρίον
ὀξύτητι καὶ βαρύτητι περατούμενον μελῳδητόν ἐστι;'

http://el.wikisource.org/wiki/Ηθικά/Περί_του_Ει_του_εν_Δελφοίς

[''Ο Πορφύριος (Comment. Wallis 258, I.D. 82, 5-6), εξετάζοντας τις διάφορες σημασίες του όρου τόνος, λέει ότι "τόνος είναι επίσης ο τόπος [η έκταση] που, κατά τον Αριστόξενο, μπορεί να δεχτεί ένα τέλειο σύστημα, όπως είναι ο δώριος και ο φρύγιος και οι παραπλήσιοι τρόποι"'']

ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΕΙΣ ΤΑ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Πορφύριος, Comment. Wallis 258, I.D. 82, 5-6

ἐξειργασμένου δὲ τοῦ τόπου παρὰ Πλάτωνι οὐδὲν δεῖ
μηκύνειν τὰς πίστεις ἐκεῖθεν παραγράφοντα. περὶ μέντοι τῆς ἀπειρίας
τῶν τάσεων καὶ ὁ Ἀριστόξενος πολλαχοῦ διείλεκται· φησὶ δὲ
καὶ ἐν τῷ Περὶ τόνων οὕτως.

Πολύ συχνά ο όρος τρόπος απαντά με τη σημασία του στιλ (τεχνοτροπίας στη σύνθεση)· Αριστόξ. (Αρμον. II, 40, 21 Mb): "ούτε τους των μελοποιϊών τρόπους" (ούτε τα στιλ [τεχνοτροπίες] της μελωδικής σύνθεσης). Ο Αριστείδης (ό.π. 30 Mb, 30 R.P.W.-I.), επίσης, λέει: "τρόποι μελοποιΐας", δηλ. στιλ [τεχνοτροπίες] μελωδικής σύνθεσης.

Αριστόξενος
Αρμονικά στοιχεία

Αριστόξ. (Αρμον. II, 40, 21 Mb)

οὔτε γὰρ τὰς τῶν τε-
τραχόρδων οὔτε τὰς τῶν φθόγγων δυνάμεις οὔτε τὰς τῶν
γενῶν διαφορὰς οὔτε, ἁπλῶς εἰπεῖν, τὰς τῶν συνθέτων καὶ
τὰς τῶν ἀσυνθέτων διαφορὰς οὔτε τὸ ἁπλοῦν καὶ μετα-
βολὴν ἔχον οὔτε τοὺς τῶν μελοποιϊῶν τρόπους οὔτ᾽ ἄλλο
οὐδέν, ὡσαύτως εἰπεῖν, δι᾽ αὐτῶν τῶν μεγεθῶν γίγνεται
γνώριμον.

τροχαίος, 1. O γνωστός μετρικός πους· αποτελείται από δύο συλλαβές, μία μακρά και μία βραχεία, - U. Τροχαϊκόν μέτρον· μέτρο που αποτελείται από τροχαϊκούς πόδες (πρβ. Αριστείδης Περί μουσ. 50 Mb).
2. Ένας από τους κιθαρωδικούς νόμους που επινόησε ο Τέρπανδρος (Πλούτ. Περί μουσ. 1132D, 4). Ο νόμος αυτός πιθανόν να βασιζόταν σε τροχαϊκό χρόνο. LSJ: "οι σαλπικταί τροχαιόν τι συμβοήσαντες" (οι σαλπιγκτές, αφού έπαιξαν μαζί ένα ζωηρό εμβατήριο).

http://www.musipedia.gr/

τρυγωδοποιομουσική, η τέχνη της κωμωδίας (Δημ., LSJ).

Πρβ. Kock CAF Ι, 480, απόσπ. 313, Αριστοφ. Θεσμοφοριάζουσαι· Bothe PSGF ΙΙ, 100.

Τρυγωδός· κωμικός τραγουδιστής· τραγουδιστής του μούστου (οι τραγουδιστές άλειφαν τα πρόσωπα τους με μούστο), Δημ., LSJ.

Βλ. λ. κώμος.

http://www.musipedia.gr/

τυμβαύλης, αυλητής που έπαιζε σε μια κηδεία, κατά την επικήδεια πομπή ή και πάνω από τον τάφο. Δίων Χρυσ. (2, 251): "το καλείσθαι αυλητάς τους τυμβαύλας".

http://www.musipedia.gr/

τυρβασία, είδος βακχικού χορού που χορευόταν σε μια γιορτή προς τιμήν του Διόνυσου· είχε ένα πολύ ζωηρό και θορυβώδη χαρακτήρα. Πολυδ. (IV, 104): "τυρβασίαν δ' εκάλουν το όρχημα το διθυραμβικόν" (ονόμαζαν τυρβασία ένα διθυραμβικό χορό). Ησύχ. : "τυρβασία· χορών αγωγή τις διθυραμβικών" (τυρβασία· κάποια ρυθμική κίνηση διθυραμβικών χορών).

http://www.musipedia.gr/

[''Πολυδ. (IV, 104): "τυρβασίαν δ' εκάλουν το όρχημα το διθυραμβικόν" (ονόμαζαν τυρβασία ένα διθυραμβικό χορό). Ησύχ. : "τυρβασία· χορών αγωγή τις διθυραμβικών" (τυρβασία· κάποια ρυθμική κίνηση διθυραμβικών χορών).'']

Pollux, Onomasticon

Πολυδ., IV, 104

http://www.archive.org/stream/onomasticon01polluoft#page/n318/mode/1up

τύρβη, θορυβώδης βακχική γιορτή· Παυσανίας (Κορινθιακά Β', 24): "τω Διονύσω δε και εορτήν άγουσι [Αργείοι] καλουμένην Τύρβην" ([οι Αργείοι] τελούν και εορτή προς τιμήν του Διόνυσου, που ονομαζόταν τύρβη). Τύρβη ήταν και το όνομα του χορού που εκτελούσαν στη γιορτή. Οι όροι τυρβασία και τύρβη πιθανόν να είχαν την ίδια σημασία.

Σημείωση: Η λέξη τύρβη σήμαινε θόρυβο, ταραχή.

http://www.musipedia.gr/

[''Παυσανίας (Κορινθιακά Β', 24): "τω Διονύσω δε και εορτήν άγουσι [Αργείοι] καλουμένην Τύρβην" ([οι Αργείοι] τελούν και εορτή προς τιμήν του Διόνυσου, που ονομαζόταν τύρβη).'']

Pausanias, Description of Greece
Paus. 2.24.6

Παυσανίας, Κορινθιακά Β', 24

[6] ὀλίγον δὲ ἀπωτέρω ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ Χάον ἐστὶν ὄρος ὀνομαζόμενον, ὑπὸ δὲ αὐτῷ δένδρα πέφυκεν ἥμερα καὶ ἄνεισι τοῦ Ἐρασίνου φανερὸν ἐνταῦθα δὴ τὸ ὕδωρ: τέως δὲ ἐκ Στυμφάλου ῥεῖ τῆς Ἀρκάδων ὥσπερ ἐξ Εὐρίπου κατὰ Ἐλευσῖνα καὶ τὴν ταύτῃ θάλασσαν οἱ Ῥειτοί. πρὸς δὲ τοῦ Ἐρασίνου ταῖς κατὰ τὸ ὄρος ἐκβολαῖς Διονύσῳ καὶ Πανὶ θύουσι, τῷ Διονύσῳ δὲ καὶ ἑορτὴν ἄγουσι καλουμένην Τύρβην.

Pausanias. Pausaniae Graeciae Descriptio, 3 vols. Leipzig, Teubner. 1903

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:abo:tlg,0525,001:2:24:6&lang=original

Τυρρηνός, αυλός · επίσης, τυρσηνός και τυρρηνικός. Κατά τον Πολυδεύκη (IV, 70), έμοιαζε κάπως με ανάποδη σύριγγα ("ο τυρρηνικός αυλός αντεστραμμένη σύριγγι παρεοικώς")· ήταν χαλκόδετος και ανοιχτός στο κάτω άκρο. Ο τόνος του ήταν οξύς. τυρρηνική σάλπιγξ · Αισχ. Ευμενίδες (567-568): "ή τ' ούν διάτορος Τυρσηνική σάλπιγξ, βροτείου πνεύματος πληρουμένη" (κι η σάλπιγγα η τυρρηνική η βροντοφωνούσα, γιομίζοντας μ' ανθρώπινη εμπνοή· μετάφρ. Ι. Γρυπάρη). Πρβ. Θησ. Ελλ. Γλ. (Thesaurus Linguae Graecae), τ. 7, Παρίσι 1848-1854, στήλ. 2610.

http://www.musipedia.gr/

[''Κατά τον Πολυδεύκη (IV, 70), έμοιαζε κάπως με ανάποδη σύριγγα ("ο τυρρηνικός αυλός αντεστραμμένη σύριγγι παρεοικώς")· ήταν χαλκόδετος και ανοιχτός στο κάτω άκρο. Ο τόνος του ήταν οξύς.'']

Πολυδεύκη (IV, 70)

http://www.archive.org/stream/onomasticon01polluoft#page/n309/mode/1up

Αισχ. Ευμενίδες (567-568): "ή τ' ούν διάτορος Τυρσηνική σάλπιγξ, βροτείου πνεύματος πληρουμένη" (κι η σάλπιγγα η τυρρηνική η βροντοφωνούσα, γιομίζοντας μ' ανθρώπινη εμπνοή· μετάφρ. Ι. Γρυπάρη).

Aeschylus, Eumenides

Αισχ., Ευμενίδες 567-568

Ἀθηνᾶ
κήρυσσε, κῆρυξ, καὶ στρατὸν κατειργαθοῦ,
ἥ τ᾽ οὖν διάτορος Τυρσηνικὴ
σάλπιγξ, βροτείου πνεύματος πληρουμένη,
ὑπέρτονον γήρυμα φαινέτω στρατῷ.
570πληρουμένου γὰρ τοῦδε βουλευτηρίου
σιγᾶν ἀρήγει καὶ μαθεῖν θεσμοὺς ἐμοὺς
πόλιν τε πᾶσαν εἰς τὸν αἰανῆ χρόνον
καὶ τούσδ᾽ ὅπως ἂν εὖ καταγνωσθῇ δίκη.

Aeschylus. Aeschylus, with an English translation by Herbert Weir Smyth, Ph. D. in two volumes. 2.Eumenides. Cambridge. Cambridge, Mass., Harvard University Press; London, William Heinemann, Ltd. 1926.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Aesch.+Eum.+567&fromdoc=Perseus:text:1999.01.0005

Τυρταίος, (7ος αι. π.Χ.)· ελεγειακός ποιητής και μουσικός· ήταν γιος του Αρχέμβροτου και γεννήθηκε στην Αθήνα ή, σύμφωνα με μερικές πηγές, στην πόλη ’φιδνα της Λακωνίας. Η Σούδα τον αποκαλεί Λάκωνα ή Μιλήσιο και λέει πως ήταν σύγχρονος των επτά σοφών, ή ίσως παλαιότερος, και πως είχε ακμάσει κατά την 35η Ολυμπιάδα (γύρω στα 640 π.Χ.).
Ακολουθώντας ένα δελφικό χρησμό, πήγε στη Σπάρτη κατά τον δεύτερο Μεσσηνιακό Πόλεμο (685-667 π.Χ.), και με τα εμβατήρια και τα πολεμικά του τραγούδια ενέπνευσε τέτοιο ενθουσιασμό στους Σπαρτιάτες, ώστε νίκησαν τους Μεσσήνιους. Μετά το νικηφόρο τέλος του πολέμου, ο Τυρταίος έγινε πολίτης της Σπάρτης, όπου θαυμάστηκε και τιμήθηκε σε μεγάλο βαθμό· αποφασίστηκε μάλιστα οι ελεγείες του και τα πολεμικά του τραγούδια να τραγουδιούνται από τους Σπαρτιάτες την παραμονή κάθε εκστρατείας.
Εχουν διασωθεί ορισμένα του ποιήματα· συγκεκριμένα: Ευνομία, Υποθήκαι και Εμβατήρια. Βλ. Bergk Anth. Lyr. 24-29 δεκατρείς ελεγείες σε κάπως εκτεταμένα αποσπάσματα· επίσης PLG II, 8-22, Ευνομία, Υποθήκαι, Εμβατήρια.

http://www.musipedia.gr/

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[''Η Σούδα τον αποκαλεί Λάκωνα ή Μιλήσιο και λέει πως ήταν σύγχρονος των επτά σοφών, ή ίσως παλαιότερος, και πως είχε ακμάσει κατά την 35η Ολυμπιάδα (γύρω στα 640 π.Χ.).'']

Suda on line
Headword: Τυρταῖος
Adler number: tau,1205
Translated headword: Turtaios, Tyrtaios, Tyrtaeus
Vetting Status: low
Translation:
Son of Arkhembrotos, Laconian or Milesian, elegiac poet and piper. The story is that he stirred up the Lacedaemonians with his poems when they were fighting with the Messenians and thus made them victorious. He is from a very early time, a contemporary of the so-called seven sages, or even earlier. He flourished in the 35th Olympiad.[1] He wrote a constitution for the Lacedaemonians, and didactic poems in elegiacs, and warlike songs, in 5 books.
Greek Original:
Τυρταῖος, Ἀρχεμβρότου, Λάκων ἢ Μιλήσιος, ἐλεγειοποιὸς καὶ αὐλητής: ὃν λόγος τοῖς μέλεσι χρησάμενον παροτρῦναι Λακεδαιμονίους πολεμοῦντας Μεσσηνίοις καὶ ταύτῃ ἐπικρατεστέρους ποιῆσαι. ἔστι δὲ παλαίτατος, σύγχρονος τοῖς ἑπτὰ κληθεῖσι σοφοῖς, ἢ καὶ παλαίτερος. ἤκμαζε γοῦν κατὰ τὴν λε# ὀλυμπιάδα. ἔγραψε πολιτείαν Λακεδαιμονίοις, καὶ ὑποθήκας δι' ἐλεγείας, καὶ μέλη πολεμιστήρια, βιβλία ε#.
Notes:
C7 BC. See generally OCD(3) p.1568; Perseus Encyclopedia entry at web address 1; and further tau 1206.
[1] 640-637 BC.
Associated internet address:
Web address 1
Keywords: biography; chronology; constitution; history; law; military affairs; meter and music; poetry

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl

Τυρταίος ο εκ Μαντινείας, συνθέτης άγνωστης εποχής. Μνημονεύεται στον Πλούταρχο (Περί μουσ. 1137F, 21), μαζί με τον Ανδρέα τον Κορίνθιο και τον Θράσυλλο τον Φλιάσιο , ως παράδειγμα συνθέτη που τηρούσε την αρχαία παράδοση και που κατά προτίμηση απέφευγε το χρωματικό γένος, τις μετατροπίες και άλλες καινοτομίες στη ρυθμοποιία , τη μελοποιία και την ερμηνεία.

http://www.musipedia.gr/

~~~

PLUTARQUE
ΠΕΡΙ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Πλούταρχο, Περί μουσ. 1137F, 21

(195) Ὁ αὐτὸς δὲ λόγος καὶ περὶ Τυρταίου τε τοῦ Μαντινέως καὶ Ἀνδρέα τοῦ Κορινθίου καὶ Θρασύλλου τοῦ Φλιασίου καὶ ἑτέρων πολλῶν, οὓς πάντας ἴσμεν διὰ προαίρεσιν ἀπεσχημένους χρώματός τε καὶ μεταβολῆς καὶ πολυχορδίας καὶ ἄλλων πολλῶν ἐν μέσῳ ὄντων ῥυθμῶν τε καὶ ἁρμονιῶν καὶ λέξεων καὶ μελοποιίας καὶ ἑρμηνείας. (196) Αὐτίκα Τηλεφάνης ὁ Μεγαρικὸς οὕτως ἐπολέμησε ταῖς σύριγξιν, ὥστε τοὺς αὐλοποιοὺς οὐδ´ ἐπιθεῖναι πώποτ´ εἴασεν ἐπὶ τοὺς αὐλούς, ἀλλὰ καὶ τοῦ Πυθικοῦ ἀγῶνος μάλιστα διὰ τοῦτ´ ἀπέστη. (197)

http://webcache.googleusercontent.c...rec.html+Plutarque+musique&cd=5&hl=el&ct=clnk

ΥΨΙΛΟΝ

Ύαγνις, μυθικός μουσικός από τις Κελαινές της Φρυγίας· σύμφωνα με ένα μύθο, υπήρξε μαθητής του Μαριανδυνού, "του εφευρέτη της θρηνητικής αυλωδίας". Στον Ύαγνι αποδιδόταν η εφεύρεση του αυλού (μονού και διπλού) και της αυλητικής τέχνης (Πλούτ. Περί μουσ. 1133F, 7). Στο Πάριο Χρονικό (στ. 10) αναφέρεται: "Ύαγνις ο Φρύξ αυλούς πρώτος ηύρεν εν Κελαιναίς και την αρμονίαν την καλουμένην Φρυγιστί πρώτος ηύλησε και άλλους νόμους Μητρός Διονύσου, Πανός" (ο Ύαγνις από τη Φρυγία πρώτος εφεύρε τους αυλούς, στις Κελαινές, και έπαιξε πρώτος (στον αυλό) τη φρυγική
αρμονία και άλλους νόμους της μητέρας του Διόνυσου και του Πάνα [Κυβέλης]).
Ο Αλέξανδρος, στη Συναγωγή των περί Φρυγίας, λέει: "Ύαγνιν δε πρώτον αυλήσαι" (πρώτος ο Ύαγνις έπαιξε τον αυλό), "και μετά από αυτόν ο γιος του Μαρσύας και υστέρα ο Όλυμπος" (Πλούτ. Περί μουσ. 1132F, 5).
Η εισαγωγή και εξάπλωση στην Ελλάδα του αυλού και της αυλητικής τέχνης, καθώς και της φρυγικής αρμονίας, αποδιδόταν γενικά στους Φρύγες μουσικούς και από παράδοση στην πρώτη "Φρυγική τριάδα", Ύαγνι, Μαρσύα και Όλυμπο.
Ο Ανώνυμος (Bell. 34-35, 28) αναφέρει: "η Φρύγιος αρμονία πρωτεύει εν εμπνευστοίς οργάνοις· μάρτυρες οι πρώτοι ευρεταί, Μαρσύας και Ύαγνις και Όλυμπος, οι Φρύγες" (η φρυγική αρμονία ηχεί καλύτερα στα πνευστά όργανα· μάρτυρες οι πρώτοι εφευρέτες Μαρσύας, Ύαγνις και Όλυμπος, οι Φρύγες).

http://www.musipedia.gr/

[''Στον Ύαγνι αποδιδόταν η εφεύρεση του αυλού (μονού και διπλού) και της αυλητικής τέχνης (Πλούτ. Περί μουσ. 1133F, 7)'']

PLUTARQUE
ΠΕΡΙ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

(22) (22-24) Ἀλέξανδρος δ΄ ἐν τῇ Συναγωγῇ τῶν περὶ Φρυγίας κρούματα Ὄλυμπον ἔφη πρῶτον εἰς τοὺς Ἕλληνας κομίσαι, (23) ἔτι δὲ καὶ τοὺς Ἰδαίους Δακτύλους· (24) Ὕαγνιν δὲ πρῶτον αὐλῆσαι, εἶτα τὸν τούτου υἱὸν Μαρσύαν, εἶτ΄ Ὄλυμπον·

(81) Τὸν δὲ καλούμενον Ἁρμάτειον νόμον λέγεται ποιῆσαι ὁ πρῶτος Ὄλυμπος, ὁ Μαρσύου μαθητής. (82) Τὸν δὲ Μαρσύαν φασί τινες Μάσσην καλεῖσθαι· οἱ δ΄ οὔ, ἀλλὰ Μαρσύαν· εἶναι δ΄ αὐτὸν Ὑάγνιδος υἱόν, τοῦ πρώτου εὑρόντος τὴν αὐλητικὴν τέχνην.

(134) (134-143) οὐ[τε] γὰρ Μαρσύου ἢ Ὀλύμπου ἢ Ὑάγνιδος, ὥς τινες οἴονται, εὕρημα ὁ αὐλός, μόνη δὲ κιθάρα Ἀπόλλωνος, ἀλλὰ καὶ αὐλητικῆς καὶ κιθαριστικῆς εὑρετὴς ὁ θεός.

http://webcache.googleusercontent.c...rec.html+Plutarque+musique&cd=5&hl=el&ct=clnk

[''Στο Πάριο Χρονικό (στ. 10) αναφέρεται: "Ύαγνις ο Φρύξ αυλούς πρώτος ηύρεν εν Κελαιναίς και την αρμονίαν την καλουμένην Φρυγιστί πρώτος ηύλησε και άλλους νόμους Μητρός Διονύσου, Πανός" (ο Ύαγνις από τη Φρυγία πρώτος εφεύρε τους αυλούς, στις Κελαινές, και έπαιξε πρώτος (στον αυλό) τη φρυγική αρμονία και άλλους νόμους της μητέρας του Διόνυσου και του Πάνα [Κυβέλης]).'']

Πάριο Χρονικό στ. 10

10. [ΑΦ’ ΟΥ ΕΡΙΧ]ΘΟΝΙΟΣ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΟΙΣ ΤΟΙΣ ΠΡΩΤΟΙΣ ΓΕΝΟΜΕΝΟΙΣ ΑΡΜΑ ΕΖΕΥΞΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΔΕΙΚΥΕ ΚΑΙ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ [ΩΝ]ΟΜ[ΑΣΕ, Κ]ΑΙ [ΑΓΑΛΜΑ Θ]ΕΩΝ ΜΗΤΡΟΣ ΕΦΑΝΗ ΕΓ ΚΥΒΕΛΟΙΣ, ΚΑΙ ΥΑΓΝΙΣ Ο ΦΡΥΞ ΑΥΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΣ ΗΥΡΕΝ ΕΓ Κ* * ΝΑΙΩΝ ΤΟΥΣ ΦΡΥΓΑΣ [ΚΑΙ ΑΡΜΟΝΙΑΝ ΤΗΝ Κ]ΑΛΟΥΜΕΝΗΝ ΦΡΥΓΙΣΤΙ ΠΡΩΤΟΣ ΗΥΛΥΣΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΜΗΤΡΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΠΑΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠ............................., ΕΤΗ ΧΗΗΔΔΔΔΙΙ, ΒΑΣΙΛΕΥΟΝΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΥ ΤΟΥ ΤΟ ΑΡΜΑ ΖΕΥΞΑΝΤΟΣ.

Όταν ο Εριχθόνιος στα πρώτα Παναθήναια που έγιναν έζεψε άρμα και έδειξε το αγώνισμα και Αθηναίους ονόμασε, και άγαλμα της μητέρα των Θεών εμφανίστηκε στην Κυβέλη, και ο Ύαγνις ο Φρύγας πρώτος εφεύρε τους αυλούς από Κ..αίων τους Φρύγες και την αρμονία που έτσι ονομάστηκε από τους Φρύγες πρώτος έπαιξε και άλλους νόμους Μητρός, Διονύσου, Πανός και τον ...., έτος 1242, όταν ο Εριχθόνιος βασίλευε στην Αθήνα που έζεψε άλογα σε άρμα.

http://www.hellenicpantheon.gr/ParioN.htm

Ο Ανώνυμος (Bell. 34-35, 28) αναφέρει: "η Φρύγιος αρμονία πρωτεύει εν εμπνευστοίς οργάνοις· μάρτυρες οι πρώτοι ευρεταί, Μαρσύας και Ύαγνις και Όλυμπος, οι Φρύγες" (η φρυγική αρμονία ηχεί καλύτερα στα πνευστά όργανα· μάρτυρες οι πρώτοι εφευρέτες Μαρσύας, Ύαγνις και Όλυμπος, οι Φρύγες).

Anonymi Scriptio de musica: Bacchii senioris Introductio artis musicae

Ανώνυμος, Bell. 34-35, 28

http://books.google.com/books?q=De ...z1U-AAAAcAAJ&hl=el&ots=xa7NyyVAcY&output=text