Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Θέογνις: "χαίρω δ' εύφθογγον... λύρην'']

A new and complete Greek gradus: or, Poetical lexicon of the Greek ...
Edward Maltby, Thomas Morell, Edward Maltby - 1830 - Foreign Language Study χαίρω δ' ευφθογγον ...

books.google.com/books?id=uLpNAAAAYAAJ...

~~~~~~~

Poetae graeci sive Selecta ex [poetis graecis] cum vulgata versione emendata ...

http://books.google.com/books?pg=PA...lt&id=FugTAAAAYAAJ&ots=qZuuuMwBwa&output=text
 

Attachments

  • Θεογ.png
    15.7 KB · Views: 0
Last edited:

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ευφόρμιγξ, επιδέξιος εκτελεστής της φόρμιγγας . Στη λυρική ποίηση σήμαινε εκείνον που συνοδευόταν καλά από τη λύρα · επομένως, πολύ μελωδικός. Ο Οππιανός (3ος αι. μ.Χ.) στα Αλιευτικά του, στ. 618, γράφει: "μολπής ευφόρμιγγος" (ενός πολύ μελωδικού τραγουδιού).

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Ο Οππιανός (3ος αι. μ.Χ.) στα Αλιευτικά του, στ. 618, γράφει: "μολπής ευφόρμιγγος" (ενός πολύ μελωδικού τραγουδιού).'']

Oppiani poetae cilicis De venatione libri IV et De piscatione libri V.: Cum ... By Oppian

Οππιανός, Αλιευτικά, στ. 618

http://books.google.com/books?pg=RA...lt&id=xkU9AAAAYAAJ&ots=bTYq1nXyAa&output=text
 

Attachments

  • ολ.png
    23.7 KB · Views: 1

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
εύφωνος, εκείνος που έχει γλυκιά, ωραία και ευχάριστη φωνή· στην περίπτωση οργάνων, με ωραίο και ευχάριστο τόνο.
εύφωνος, επίσης, σήμαινε τον άνθρωπο που είχε δυνατή, ηχηρή φωνή· π.χ. "εύφωνος κήρυξ".
ευφωνία· μελωδικότητα· επίσης, ηχηρότητα, λαμπρότητα στην ποιότητα του τόνου.

Βλ. λ. εύγηρυς .

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
εύχορδος, εκείνος που έχει καλές χορδές· επομένως, που ηχεί μελωδικά, π.χ. εύχορδος λύρα. Πίνδαρος (10ος Νεμεόνικος 21): "αλλ' όμως εύχορδον έγειρε λύραν" (αλλά σήκωσε τη μελωδική λύρα ).

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Πίνδαρος (10ος Νεμεόνικος 21): "αλλ' όμως εύχορδον έγειρε λύραν" (αλλά σήκωσε τη μελωδική λύρα ).''

Pindar, Nemean
Pind. N. 10

Πίνδαρος (10ος Νεμεόνικος 21

βραχύ μοι στόμα πάντ᾽ ἀναγήσασθ᾽, ὅσων Ἀργεῖον ἔχει τέμενος
20μοῖραν ἐσλῶν: ἔστι δὲ καὶ κόρος ἀνθρώπων βαρὺς ἀντιάσαι:
ἀλλ᾽ ὅμως εὔχορδον ἔγειρε λύραν,
καὶ παλαισμάτων λάβε φροντίδ᾽: ἀγών τοι χάλκεος
δᾶμον ὀτρύνει ποτὶ βουθυσίαν Ἥρας ἀέθλων τε κρίσιν:
Οὐλία παῖς ἔνθα νικάσαις δὶς ἔσχεν Θεαῖος εὐφόρων λάθαν πόνων.

Pindar. The Odes of Pindar including the Principal Fragments with an Introduction and an English Translation by Sir John Sandys, Litt.D., FBA. Cambridge, MA., Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1937.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.01.0161:book=N.:poem=10
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
εφύμνιον, τραγούδι που εκτελείται μετά από έναν ύμνο· επωδός σε έναν ύμνο (βλ. λ. επωδός, α'). Σούδα : "το επί ύμνω άσμα" (το τραγούδι [που έρχεται] μετά τον ύμνο).

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Εχέμβροτος, (τέλη 7ου-6ος αι. π.Χ.)· αυλωδός από την Αρκαδία. Διαγωνίστηκε και κέρδισε το πρώτο βραβείο στους αυλωδικούς αγώνες που έγιναν κατά τα Πύθια στους Δελφούς το 586 π.Χ.· αυτή ήταν η πρώτη φορά που επιτράπηκε από τους Αμφικτίονες να παίρνουν μέρος αυλητές και αυλωδοί (3ος χρόνος της 48ης Ολυμπιάδας, 586 π.Χ.). Το πρώτο βραβείο για την αυλητική κέρδισε ο Σακάδας ο Αργείος και για την κιθάρα ο Μελάμπους ο Κεφαλλήν . Αλλά στα επόμενα Πύθια ο αυλωδικός αγώνας καταργήθηκε, γιατί, καθώς λέει ο Παυσανίας (Ι', 7, 5), οι μελωδίες του αυλού κρίθηκαν καταθλιπτικές, και τα λόγια που τραγουδούσαν είχαν θρηνητικό χαρακτήρα: "Η γαρ αυλωδία μέλη τε ήν αυλών τα σκυθρωπότατα και ελεγεία [θρήνοι] προσαδόμενα τοις αυλοίς". Έτσι, ο Εχέμβροτος. υπήρξε ο πρώτος και τελευταίος νικητής στην αυλωδία στα Πύθια· σε ανάμνηση της νίκης του αφιέρωσε στον Ηρακλή στη Θήβα έναν ορειχάλκινο τρίποδα με την επιγραφή: "Ο Εχέμβροτος από την Αρκαδία αφιέρωσε αυτή την αναθηματική προσφορά στον Ηρακλή, όταν κέρδισε μια νίκη στους Αμφικτιονικούς αγώνες, τραγουδώντας μελωδίες και ελεγείες για τους Έλληνες".

Βλ. Bergk PLG ΙΙΙ, 203, ένα μικρό απόσπ. του Εχέμβροτου.

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''η πρώτη φορά που επιτράπηκε από τους Αμφικτίονες να παίρνουν μέρος αυλητές και αυλωδοί (3ος χρόνος της 48ης Ολυμπιάδας, 586 π.Χ.). Το πρώτο βραβείο για την αυλητική κέρδισε ο Σακάδας ο Αργείος και για την κιθάρα ο Μελάμπους ο Κεφαλλήν . Αλλά στα επόμενα Πύθια ο αυλωδικός αγώνας καταργήθηκε, γιατί, καθώς λέει ο Παυσανίας (Ι', 7, 5), οι μελωδίες του αυλού κρίθηκαν καταθλιπτικές, και τα λόγια που τραγουδούσαν είχαν θρηνητικό χαρακτήρα: "Η γαρ αυλωδία μέλη τε ήν αυλών τα σκυθρωπότατα και ελεγεία [θρήνοι] προσαδόμενα τοις αυλοίς". Έτσι, ο Εχέμβροτος. υπήρξε ο πρώτος και τελευταίος νικητής στην αυλωδία στα Πύθια· σε ανάμνηση της νίκης του αφιέρωσε στον Ηρακλή στη Θήβα έναν ορειχάλκινο τρίποδα με την επιγραφή: "Ο Εχέμβροτος από την Αρκαδία αφιέρωσε αυτή την αναθηματική προσφορά στον Ηρακλή, όταν κέρδισε μια νίκη στους Αμφικτιονικούς αγώνες, τραγουδώντας μελωδίες και ελεγείες για τους Έλληνες". '']

Pausanias, Description of Greece

Paus. 10.7.5

Παυσανίας, Ι', 7, 5

[5] ἔθεσαν δὲ καὶ ἆθλα τότε ἀθληταῖς πρῶτον, τά τε ἐν Ὀλυμπίᾳ πλὴν τεθρίππου καὶ αὐτοὶ νομοθετήσαντες δολίχου καὶ διαύλου παισὶν εἶναι δρόμον. δευτέρᾳ δὲ πυθιάδι οὐκ ἐπὶ ἄθλοις ἐκάλεσαν ἔτι ἀγωνίζεσθαι, στεφανίτην δὲ τὸν ἀγῶνα ἀπὸ τούτου κατεστήσαντο: καὶ αὐλῳδίαν <τό>τε κατέλυσαν, καταγνόντες οὐκ εἶναι τὸ ἄκουσμα εὔφημον: ἡ γὰρ αὐλῳδία μέλη τε ἦν αὐλῶν τὰ σκυθρωπότατα καὶ ἐλεγεῖα [θρῆνοι] προσᾳδόμενα τοῖς αὐλοῖς.

[6] μαρτυρεῖ δέ μοι καὶ τοῦ Ἐχεμβρότου τὸ ἀνάθημα, τρίπους χαλκοῦς ἀνατεθεὶς τῷ Ἡρακλεῖ τῷ ἐν Θήβαις: ἐπίγραμμα δὲ ὁ τρίπους εἶχεν:“Ἐχέμβροτος Ἀρκὰς θῆκε τῷ Ἡρακλεῖ
νικήσας τόδ᾽ ἄγαλμ᾽ Ἀμφικτυόνων ἐν ἀέθλοις,
Ἕλλησι δ᾽ ἀείδων μέλεα καὶ ἐλέγους.
”κατὰ τοῦτο μὲν τῆς αὐλῳδίας ἐπαύσθη τὸ ἀγώνισμα: προσέθεσαν δὲ καὶ ἵππων δρόμον, ἀνηγορεύθη δὲ ἐπὶ τῷ ἅρματι Κλεισθένης ὁ Σικυῶνος τυραννήσας.

On that occasion they also offered for the first time prizes for athletes, the competitions being the same as those at Olympia, except the four-horse chariot, and the Delphians themselves added to the contests running-races for boys, the long course and the double course. At the second Pythian Festival they no longer offered prizes for events, and hereafter gave a crown for victory. On this occasion they no longer included singing to the flute, thinking that the music was ill-omened to listen to. For the tunes of the flute were most dismal, and the words sung to the tunes were lamentations.
[6] What I say is confirmed by the votive offering of Echembrotus, a bronze tripod dedicated to the Heracles at Thebes. The tripod has as its inscription:—“Echembrotus of Arcadia dedicated this pleasant gift to Heracles
When he won a victory at the games of the Amphictyons,
Singing for the Greeks tunes and lamentations.
”In this way the competition in singing to the flute was dropped. But they added a chariot-race, and Cleisthenes, the tyrant of Sicyon, was proclaimed victor in the chariot-race.

Pausanias. Pausaniae Graeciae Descriptio, 3 vols. Leipzig, Teubner. 1903.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Paus.+10.7.5&fromdoc=Perseus:text:1999.01.0159
 
Last edited:

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
''[ζευγίτης, το "αυλητικό καλάμι" ονομαζόταν, κατά τον Θεόφραστο (Περί φυτών ιστορ. IV, 11, 3), ζευγίτης, όταν έμενε στη λίμνη μέχρι τον επόμενο χρόνο και ωρίμαζε ("μείναντα δε τον επιόντα ενιαυτόν αδρύνεσθαι· και γίνεσθαι τον μεν αδρυθέντα ζευγίτην").'']

Theophrasti Eresii quae supersunt opera et excerpta librorum ... By Theophrastus, Johann Heinrich F.

Θεόφραστος
Περί φυτών ιστορ. IV, 11, 3

http://books.google.com/books?pg=PA...lt&id=fX9bAAAAQAAJ&ots=c5TJIsYIDP&output=text
 

Attachments

  • ζευγ.png
    24.7 KB · Views: 0
Last edited:

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ζευγίτης, το "αυλητικό καλάμι" ονομαζόταν, κατά τον Θεόφραστο (Περί φυτών ιστορ. IV, 11, 3), ζευγίτης, όταν έμενε στη λίμνη μέχρι τον επόμενο χρόνο και ωρίμαζε ("μείναντα δε τον επιόντα ενιαυτόν αδρύνεσθαι· και γίνεσθαι τον μεν αδρυθέντα ζευγίτην"). Το καλάμι ονομαζόταν βομβυκίας , όταν δεν έμενε στο νερό· από αυτό το καλάμι κατασκευαζόταν ο σωλήνας του αυλού.

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ζυγός, (αρσ.) και ζυγόν (ουδ.)· το εγκάρσιο ξύλο που ένωνε στο πάνω μέρος τα δύο κέρατα ή πήχεις της κιθάρας , λύρας , φόρμιγγας κτλ. Το ζυγόν είχε σχήμα σχεδόν κυλινδρικό και ήταν κατασκευασμένο από πυξάρι. Επάνω του στερεώνονταν οι κόλλαβοι (ή κόλλοπες, κλειδιά), που χρησίμευαν στο τέντωμα και το κούρδισμα των χορδών.

Βλ. λ. λύρα .

συν. ζυγόν

~~~

ζυγόν (ζεύγνυ_μι), gen. ζυγόφιν: (1) yoke or cross-bar by means of which beasts of draught were attached to whatever was to be drawn. (See adjacent cut, combined from several antique representations.)a, ὀμφαλός; b, ξυγόδεσμον; c, κρίκος; d, ζεῦγλαι; e, straps to fasten the ζεῦγλαι; f, λέπαδνα; g and h,οἴηκες, points of attachment for the collars, and rings through which the reins pass; i, ζυγόν; k, projections to hold, e. g., the reins of the παρήορος ἵππος. (Cf. also the Assyrian yoke on the chariot on board a ship, represented in the adjoining cut.)—(2) cross-bar of a lyre (see φόρμιγξ), to which the strings were attached,Il. 9.187.—(3) pl., ζυγά, rowers' benches, thwarts of a ship (see cut No. 32, under ἔδαφος).

Autenrieth. A Homeric Dictionary for Schools and Colleges. New York. Harper and Brothers. 1891.
 
Last edited:

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Ηρακλείδης, ο Ποντικός (4ος αι. π.Χ.)· συγγραφέας από την Ηράκλεια του Πόντου (από όπου και το επώνυμο του Ποντικός). Μαθητής και οπαδός του Πλάτωνα , διορίστηκε, σύμφωνα με τη Σούδα , αντικαταστάτης του κατά τη διάρκεια της απουσίας του δασκάλου του στη Σικελία. Αργότερα έγινε οπαδός του Αριστοτέλη .
Ανάμεσα στα πολλά συγγράμματά του (ταξινομημένα από τον Διογένη τον Λαέρτιο σε ηθικά, φυσικά, γραμματικά, ιστορικά κτλ.) υπάρχουν και έργα του σχετικά με τη μουσική, που αναφέρονται από τον Πλούταρχο και τον Αθήναιο . Ο Πλούταρχος (Περί μουσ. 1131F, 3) αναφέρει μια Συναγωγή των εν μουσική (Συλλογή γεγονότων που αφορούν τη μουσική) και ο Αθήναιος (ΙΔ', 624C, 19) ένα σύγγραμμα Περί μουσικής.
H αυθεντικότητα μερικών έργων του (για άλλα θέματα εκτός από τη μουσική) αμφισβητείται από ορισμένους ιστορικούς, που αποδίδουν τα έργα αυτά σε άλλους συγγραφείς με το ίδιο όνομα.

Βλ. FHG ΙΙ, 197-224.

Fr. Wehrli, Die Schule des Aristoteles: Herakleides Pontikos, Heft VII, Βασιλεία 1953 (ιδιαίτ. σσ. 46-50).

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Ο Πλούταρχος (Περί μουσ. 1131F, 3) αναφέρει μια Συναγωγή των εν μουσική (Συλλογή γεγονότων που αφορούν τη μουσική) και ο Αθήναιος (ΙΔ', 624C, 19) ένα σύγγραμμα Περί μουσικής.

[14,0] Le Livre XIV des Deipnosophistes

Αθήναιος, ΙΔ', 624C, 19

(p.19) Ἡρακλείδης δ΄ ὁ Ποντικὸς ἐν τρίτῳ περὶ Μουσικῆς
οὐδ΄ ἁρμονίαν φησὶ δεῖν καλεῖσθαι τὴν Φρύγιον, καθάπερ οὐδὲ
τὴν Λύδιον.

http://www.sflt.ucl.ac.be/files/AClassFTP/Textes/ATHENEE/deipnosophistes_14.txt

~~~~~~~~

PLUTARQUE
ΠΕΡΙ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Πλούταρχος, Περί μουσ. 1131F, 3

(25) [25-34] Ἡρακλείδης δ´ ἐν τῇ Συναγωγῇ τῶν ἐν μουσικῇ 〈εὐδοκιμησάντων〉 τὴν κιθαρῳδίαν καὶ τὴν κιθαρῳδικὴν ποίησιν πρῶτόν φησιν Ἀμφίονα ἐπινοῆσαι τὸν Διὸς καὶ Ἀντιόπης, τοῦ πατρὸς δηλονότι διδάξαντος αὐτόν.

http://remacle.org/bloodwolf/historiens/Plutarque/musiquegr.htm
 
Last edited:

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Ηριγόνη, Ηριγόνη ήταν η κόρη του Αθηναίου ήρωα Ικάριου, στον οποίο δίδαξε ο Διόνυσος την καλλιέργεια των αμπελιών και την παραγωγή του κρασιού. Η Ηριγόνη γέννησε από τον Διόνυσο έναν γιό, τον Στάφυλο. Ο πατέρας της πρόσφερε από το κρασί του σε μερικούς βοσκούς, που μέθυσαν, και νομίζοντας πως τους δηλητηρίασε σκότωσαν τον Ικάριο. Η Ηριγόνη, με τη βοήθεια του κυνηγετικού σκυλιού του πατέρα της Μάιρα, βρήκε το πτώμα και απελπισμένη για το χαμό του πατέρα της κρεμάστηκε· πριν πεθάνει όμως καταράστηκε τις παρθένες της Αττικής να κρεμιούνται κι αυτές. Πραγματικά αυτό, κατά το μύθο, άρχισε να συμβαίνει, και οι Αθηναίοι ζήτησαν χρησμό από το μαντείο. Με τη συμβουλή του καθιέρωσαν γιορτή προς τιμήν της Ηριγόνης, κατά την οποία τα κορίτσια κρεμούσαν αιώρες και καθώς κουνιόνταν τραγουδούσαν το τραγούδι αλήτις.

βλ. λ. αλήτις.

http://www.musipedia.gr/
 
Top