Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ευεπής, μελωδικός, ευφωνικός, ευχάριστος στον τόνο. Ξενοφ. (Κυνηγετικός XΙΙΙ, 16): "φωνήν δε οι μεν ευεπή ιάσιν, οι δ' αισχράν" (μερικοί βγάζουν μελωδική [ευχάριστη] φωνή, ενώ άλλοι κακή [δυσάρεστη]).

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Ξενοφ. (Κυνηγετικός XΙΙΙ, 16): "φωνήν δε οι μεν ευεπή ιάσιν, οι δ' αισχράν" (μερικοί βγάζουν μελωδική [ευχάριστη] φωνή, ενώ άλλοι κακή [δυσάρεστη]).'']

Xenophon
Κυνηγετικός

Ξενοφ., Κυνηγετικός XΙΙΙ, 16

φωνὴν δὲ οἱ μὲν εὐεπῆ ἱᾶσιν, οἱ δ᾽ αἰσχράν· πρὸς δὲ τὰ θεῖα τοῖς μὲν οὐδὲν ἐμποδὼν ἀσεβεῖν, οἱ δ᾽ εὐσεβέστατοι. [13.17] λόγοι γὰρ παλαιοὶ κατέχουσιν ὡς καὶ θεοὶ τούτωι τῶι ἔργωι χαίρουσι καὶ πράττοντες καὶ ὁρῶντες· ὥστε ὑπάρχειν ἐνθυμουμένους τούτων θεοφιλεῖς τ᾽ εἶναι καὶ εὐσεβεῖς τοὺς νέους τοὺς ποιοῦντας ἃ ἐγὼ παραινῶ, οἰομένους ὑπὸ θεῶν του ὁρᾶσθαι ταῦτα.

Xenophontis opera omnia.
Tomus V: Minor Works.
ed. E. C. Marchant,
Oxford: Clarendon Press 1920

BIBLIOTHECA AUGUSTAN

http://webcache.googleusercontent.c....html+ιάσιν,+οι+δ'+αισχρά&cd=43&hl=en&ct=clnk
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ευηχής, αυτός που ηχεί καλά, ωραία (ή ευχάριστα)· που δίνει ένα μελωδικό ή ευχάριστο ήχο· ευφωνικός.
Πλούτ. (Περί των εκλελοιπότων χρηστηρίων 437D): "ώσπερ όργανον εξηρτυμένον και ευηχές" (όπως ένα όργανο καλά προετοιμασμένο και ευφωνικό). Επίσης, εύηχος και ευήχητος.

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ευθύς, ίσιος, ευθύς.
ευθεία αγωγή· η πορεία της μελωδίας με διαστήματα δευτέρας προς την ίδια διεύθυνση· Αριστόξενος (Αρμ. Ι, 29, 31 Mb): "αγωγή δ' έστω η δια των εξής
φθόγγων...· ευθεία δ' η επί το αυτό" (αγωγή είναι η πορεία με συνεχείς νότες... και ευθεία, εκείνη που προχωρεί προς την ίδια διεύθυνση).
Κατά τον Αριστείδη (Ι, 19 και 29 Mb) ευθεία αγωγή είναι η προς τα πάνω πορεία με συνεχείς νότες ("η δια των εξής φθόγγων την επίτασιν ποιουμένη").

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Αριστόξενος (Αρμ. Ι, 29, 31 Mb): "αγωγή δ' έστω η δια των εξής
φθόγγων...· ευθεία δ' η επί το αυτό" (αγωγή είναι η πορεία με συνεχείς νότες... και ευθεία, εκείνη που προχωρεί προς την ίδια διεύθυνση).'']

Αρμονικά στοιχεία

Αριστόξενος, Αρμ. Ι, 29, 31 Mb

ἀγωγὴ δ᾽ ἔστω ἡ διὰ τῶν
ἑξῆς φθόγγων - ἔξωθεν τῶν ἄκρων - , ὧν ἑκατέρωθεν ἓν
ἀσύνθετον κεῖται διάστημα· εὐθεῖα δ᾽ ἡ ἐπὶ τὸ αὐτό.
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Κατά τον Αριστείδη (Ι, 19 και 29 Mb) ευθεία αγωγή είναι η προς τα πάνω πορεία με συνεχείς νότες ("η δια των εξής φθόγγων την επίτασιν ποιουμένη").'']

Αριστείδης Κοιντιλιανός
Περί μουσικής

Αριστείδη, Ι, 19 και 29 Mb

ἀγωγῆς μὲν οὖν εἴδη γ, εὐθεῖα ἀνακάμπτουσα περιφερής· εὐθεῖα
μὲν οὖν ἐστιν ἡ διὰ τῶν ἑξῆς φθόγγων τὴν ἐπίτασιν ποιου-
μένη, ἀνακάμπτουσα δὲ ἡ διὰ τῶν ἑπομένων ἀποτελοῦσα
τὴν βαρύτητα, περιφερὴς δὲ ἡ κατὰ συνημμένων μὲν ἐπι-
τείνουσα, κατὰ διεζευγμένων δ᾽ ἀνιεῖσα, ἢ ἐναντίως· αὕτη
δὲ κἀν ταῖς μεταβολαῖς θεωρεῖται.
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Εύιος, (4ος αι. π.Χ.)· αυλητής και συνθέτης από τη Χαλκίδα, επονομαζόμενος Χαλκιδεύς. Αναφέρεται από τον Αθήναιο (IB', 538F, 54) ότι είχε συμμετάσχει στους λαμπρούς εορτασμούς που έγιναν από τον Μέγα Αλέξανδρο κατά τους γάμους του στα Σούσα της Περσίας, μαζί με πλήθος άλλους γνωστούς καλλιτέχνες της εποχής (κιθαριστές , κιθαρωδούς , αυλητές και αυλωδούς ).

Βλ. Dinse De Antigen. Theb. σ. 27.

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Αναφέρεται από τον Αθήναιο (IB', 538F, 54) ότι είχε συμμετάσχει στους λαμπρούς εορτασμούς που έγιναν από τον Μέγα Αλέξανδρο κατά τους γάμους του στα Σούσα της Περσίας, μαζί με πλήθος άλλους γνωστούς καλλιτέχνες της εποχής (κιθαριστές , κιθαρωδούς , αυλητές και αυλωδούς ).'']

ATHÉNÉE DE NAUCRATIS
Le Livre XII des Deipnosophistes

Αθήναιο, IB', 538F, 54

54. Χάρης δ' ἐν τῇ δεκάτῃ τῶν περὶ ᾽Αλέξανδρον ῾Ιστοριῶν « Ὅτε,» φησίν, « εἷλε Δαρεῖον, γάμους συνετέλεσεν ἑαυτοῦ τε καὶ τῶν ἄλλων φίλων, (538c) ἐνενήκοντα καὶ δύοι θαλάμους κατασκευασάμενος ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ, ἧν δὲ ὁ οἷκος ἑκατοντάκλινος, ἐν ᾧ ἑκάστη ἦν κλίνη κεκοσμημένη στολῇ γαμικῇ εἴκοσι μνῶν ἀργυρᾶ· Ἡ δὲ αὐτοῦ χρυσόπους ἦν. Συμπαρέλαβεν δὲ εἰς τὸ συμπόσιον καὶ τοὺς ἰδιοξένους ἅπαντας καὶ κατέκλινεν ἀντιπροσώπους ἑαυτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις νυμφίοις, τὴν δὲ λοιπὴν δύναμιν πεζήν τε καὶ ναυτίκὴν καὶ τὰς πρεσβείας καὶ τοὺς (538d) παρεπιδημσῦντας ἐν τῇ αὐλῇ. Κατεσκεύαστο δὲ ὁ οἱκος πολυτελῶς καὶ μεγαλοπρεπῶς ἱματίοις τε καὶ ὀθονίοις πολυτελέσιν, ὑπὸ δὲ ταῦτα πορφυροῖς καὶ φοινικοῖς χρυσουφέσιν. Τοῦ δὲ μένειν τὴν σκηνὴν ὑπέκειντο κίονες εἰκοσαπήχεις περίχρυσοι καὶ διάλιθοι καὶ περιάργυροι. Περιερέρληντο δὲ ἐν τῷ περιβόλῳ πολυτελετῖς αὐλαῖαι ζῳωτοὶ καὶ διάχρυσοι, κανόνας ἔχουσαι περιχρύσους καὶ περιαργύρους, τῆς δ' αὐλῆς ἧν τὸ περίμετρον στάδιοι τέσσαρες. Ἐγίνετο δὲ τὰ δεῖπνα πρὸς σάλπιγγα τότε μὲν ἐν τοῖς γαμοις, καὶ ἄλλως δ' αἰεὶ ὅτε τύχοι σπονδοποιούμενος, (538e) ὥστε πᾶν εἰδέναι τὸ στρατόπεδον. Ἐπὶ πέντε δὲ ἡμέρας ἐπετελέσθησαν οἱ γάμοι, καὶ ἐλειτούργησαν πάνυ πολλοὶ καὶ βαρράρων καὶ ῾Ελλήνων, καὶ οἱ ἀπὸ τῆς ᾽Ινδικῆς θαυματοποιοὶ ἦσαν διαπρέποντες, ἔτι δὲ Σκύμνος Ταραντῖνος καὶ Φιλιστίδης Συρακόσιος ῾Ηράκλειτός τε ὁ Μιτυληναῖος· μεθ' οὕς ἐπεδείξατο ῥαψῳδὸς ῎Αλεξις Ταραντῖνος. Παρῆλθον δὲ καὶ ψιλοκιθαρισταὶ Κρατῖνος Μηθυμναῖος, ᾽Αριστώνυμος ᾽Αθηναῖος, (538f) Ἀθηνόδωρος Τήιος· ἐκιθαρῴδησαν δὲ ῾Ηράκλειτός τε ὁ Ταραντῖνος καὶ ᾽Αριστοκράτης ὁ Θηραῖος. Αὐλῳδοὶ δὲ παρῆλθον Διονύσιος ὁ ῾Ηρακλεώτης, ῾Υπέρρολος Κυζικηνός· παρῆλθον δὲ καὶ αὐληταί, οἳ πρῶτον τὸ Πυθικὸν ηὔλησαν, εἱθ' ἑξῆς μετὰ τῶν χορῶν, Τιμόθεος, Φρύνιχος, Καφισίας, Διόφαντος, ἔτι δὲ Εὔιος ὁ Χαλκιδεύς, καὶ ἔκτοτε οἱ πρότερον καλούμενοι Διονυσοκόλακες ᾽Αλεξανδροκόλακες ἐκλήθησαν διὰ τὰς τῶν δώρων ὑπερβολάς, ἐφ οἷς καὶ ἥσθη ὁ ᾽Αλέξανδρος. Ὑπεκρίθησαν δὲ τραγῳδοὶ μὲν Θεσσαλὸς καὶ ᾽Αθηνόδωρος καὶ ᾽Αριστόκριτος, (539) κωμῳδοὶ δὲ Λύκων καὶ Φορμίων καὶ ᾽Αρίστων. Παρῆν δὲ καὶ Φασίμηλος ὁ ψάλτης. Οἱ δὲ πεμφθέντες,» φησί, «στ έφανοι ὑπὸ τῶν πρεσβευτῶν καὶ τῶν λοιπῶν ταλάντων ἦσαν μυρίων πεντακισχιλίων.»

http://remacle.org/bloodwolf/erudits/athenee/livre12grec3.htm
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Ευκλείδης, (350/330-275/270 π.Χ.)· μεγάλος μαθηματικός και γεωμέτρης. Είναι άγνωστο πού γεννήθηκε· σύμφωνα με ορισμένες πηγές γεννήθηκε στη Γέλα της Σικελίας, από όπου και το επώνυμο του Γελώος ή Σικελός· άλλοι υποστηρίζουν ότι γεννήθηκε στην Τύρο της Συρίας από Έλληνα πατέρα, τον Ναυκράτη, από τη Δαμασκό. Ο Ευκλείδης έζησε και δίδαξε στην Αλεξάνδρεια ύστερα από πρόσκληση του πρώτου βασιλιά της Αλεξάνδρειας Πτολεμαίου Ι (323-284 π.Χ.).
Σε αυτόν αποδιδόταν πρώτα η Εισαγωγή Αρμονική· το όνομά του ως συγγραφέα της εμφανίζεται σε χειρόγραφα από τον 12ο ως τον 15ο αι. μ.Χ. και στην έκδ. του Meibom Ant. mus. auct. sept., 1652 (τόμ. Ι, σσ. 1-22). Η Εισαγωγή τώρα έχει οριστικά αποδοθεί στον Κλεονείδη .
Με το όνομά του τώρα παραμένει η Κατανομή Κανόνος, θεωρήματα μουσικά, δημοσιευμένη από τον Meibom στην παραπάνω εκδοσή του, σσ. 23-40, και από τον Carl v. Jan στην έκδοσή του Mus. script. Gr. (Sectio canonis, Κατανομή Κανόνος, σσ. 148-166).
Η Κατανομή Κανόνος μεταφράστηκε στα γαλλικά από τον Ch.-Em. Ruelle στην εκδοσή του Collection des auteurs Grecs relatifs a la musique, μετά την Εισαγωγή του Κλεονείδη (Παρίσι 1883, La division du canon d'Euclide le Geometre, σσ. 42-59).

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ευκτικά, μέλη με τα οποία υποβαλλόταν σ' έναν θεό μια ευχή ή παράκληση. Πρόκλος (Χρηστομ. 29): "ευκτικά δε μέλη εγράφετο τοις αιτουμένοις τι παρά θεού γενέσθαι" (και ευκτικά μέλη γράφονταν για εκείνους που ικέτευαν έναν θεό να πραγματοποιήσει ένα αίτημά τους).
Επίσης, ευκτικοί ύμνοι· ύμνοι με τους οποίους εκφραζόταν μια θερμή παράκληση.

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Πρόκλος (Χρηστομ. 29): "ευκτικά δε μέλη εγράφετο τοις αιτουμένοις τι παρά θεού γενέσθαι" (και ευκτικά μέλη γράφονταν για εκείνους που ικέτευαν έναν θεό να πραγματοποιήσει ένα αίτημά τους).'']

BIBLIOTHÈQUE DE PHOTIUS
239 PROCLUS

Πρόκλος, Χρηστομ. 29

Εὐκτικὰ δὲ μέλη ἐγράφετο τοῖς αἰτουμένοις τι παρὰ θεοῦ γενέσθαι. Πραγματικὰ δὲ ἅ τινων περιεῖχε πράξεις. Ἐμπορικὰ δὲ ὅσα κατὰ τὰς ἀποδημίας καὶ ἐμπορίας ἐπιδεικνύμενά τισιν ἐγράφη. Καὶ ἀποστολικὰ δὲ ὅσα διαπεμπόμενοι πρός τινας ἐποίουν. Τὰ δὲ γνωμολογικὰ δῆλον ὅτι παραίνεσιν ἠθῶν ἔχει. Καὶ τὰ γεωργικὰ δὲ χώρας καὶ φυτῶν καιροὺς καὶ ἐπιμελείας. Καὶ τὰ ἐπισταλτικὰ δὲ ὅσα κατ΄ ἐντολὰς πρός τινας ποιοῦντες διέπεμπον.

http://remacle.org/bloodwolf/erudits/photius/proclus.htm
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
εύλυρος, επιδέξιος εκτελεστής της λύρας . Αριστοφάνης (Βάτραχοι 229): "εύλυροί τε Μούσαι" (Μούσες, επιδέξιες εκτελέστριες της λύρας).

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Αριστοφάνης (Βάτραχοι 229): "εύλυροί τε Μούσαι" (Μούσες, επιδέξιες εκτελέστριες της λύρας).'']

Aristophanes, Frogs

Aristoph. Frogs 229

Αριστοφάνης, Βάτραχοι 229

Βάτραχοι
εἰκότως γ᾽ ὦ πολλὰ πράττων.
ἐμὲ γὰρ ἔστερξαν εὔλυροί τε Μοῦσαι
230καὶ κεροβάτας Πὰν ὁ καλαμόφθογγα παίζων:
προσεπιτέρπεται δ᾽ ὁ φορμικτὰς Ἀπόλλων,
ἕνεκα δόνακος, ὃν ὑπολύριον
ἔνυδρον ἐν λίμναις τρέφω.
235βρεκεκεκὲξ κοάξ κοάξ.

Aristophanes. Aristophanes Comoediae, ed. F.W. Hall and W.M. Geldart, vol. 2. F.W. Hall and W.M. Geldart. Oxford. Clarendon Press, Oxford. 1907.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Aristoph.+Frogs+229&fromdoc=Perseus:text:1999.01.0031
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
ευμελής, που έχει μιαν ευχάριστη ή ωραία μελωδική γραμμή. Αριστοτ. (Πολιτ. Η', 7, 2, 1341Β): "πότερον προαιρετέον μάλλον την ευμελή μουσικήν ή την εύρυθμον" (ποιό από τα δύο είναι προτιμότερο [να διαλέξει κανείς], τη μελωδική μουσική ή την εύρυθμη).
ευμελώς· μελωδικά, εύφωνικά, με χάρη.
ευμέλεια· ευφωνία, μελωδικότητα.

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Αριστοτ. (Πολιτ. Η', 7, 2, 1341Β): "πότερον προαιρετέον μάλλον την ευμελή μουσικήν ή την εύρυθμον" (ποιό από τα δύο είναι προτιμότερο [να διαλέξει κανείς], τη μελωδική μουσική ή την εύρυθμη).'']


Aristotle, Politics
Aristot. Pol. 8.1341b

Αριστοτ., Πολιτ. Η', 7, 2, 1341Β

[1341β] καὶ πάντα τὰ δεόμενα χειρουργικῆς ἐπιστήμης. εὐλόγως δ᾽ ἔχει καὶ τὸ περὶ τῶν αὐλῶν ὑπὸ τῶν ἀρχαίων μεμυθολογημένον. φασὶ γὰρ δὴ τὴν Ἀθηνᾶν εὑροῦσαν ἀποβαλεῖν τοὺς αὐλούς. οὐ κακῶς μὲν οὖν ἔχει φάναι καὶ διὰ [5] τὴν ἀσχημοσύνην τοῦ προσώπου τοῦτο ποιῆσαι δυσχεράνασαν τὴν θεόν: οὐ μὴν ἀλλὰ μᾶλλον εἰκὸς ὅτι πρὸς τὴν διάνοιαν οὐθέν ἐστιν ἡ παιδεία τῆς αὐλήσεως, τῇ δὲ Ἀθηνᾷ τὴν ἐπιστήμην περιτίθεμεν καὶ τὴν τέχνην. ἐπεὶ δὲ τῶν τε ὀργάνων καὶ τῆς ἐργασίας ἀποδοκιμάζομεν τὴν τεχνικὴν παιδείαν [10] (τεχνικὴν δὲ τίθεμεν τὴν πρὸς τοὺς ἀγῶνας: ἐν ταύτῃ γὰρ ὁ πράττων οὐ τῆς αὑτοῦ μεταχειρίζεται χάριν ἀρετῆς, ἀλλὰ τῆς τῶν ἀκουόντων ἡδονῆς, καὶ ταύτης φορτικῆς, διόπερ οὐ τῶν ἐλευθέρων κρίνομεν εἶναι τὴν ἐργασίαν, ἀλλὰ θητικωτέραν: καὶ βαναύσους δὴ συμβαίνει γίγνεσθαι: πονηρὸς [15] γὰρ ὁ σκοπὸς πρὸς ὃν ποιοῦνται τὸ τέλος: ὁ γὰρ θεατὴς φορτικὸς ὢν μεταβάλλειν εἴωθε τὴν μουσικήν, ὥστε καὶ τοὺς τεχνίτας τοὺς πρὸς αὐτὸν μελετῶντας αὐτούς τε ποιούς τινας ποιεῖ καὶ τὰ σώματα διὰ τὰς κινήσεις), σκεπτέον δή τι περί τε τὰς ἁρμονίας καὶ τοὺς ῥυθμούς, [20] καὶ πρὸς παιδείαν πότερον πάσαις χρηστέον ταῖς ἁρμονίαις καὶ πᾶσι τοῖς ῥυθμοῖς ἢ διαιρετέον, ἔπειτα τοῖς πρὸς παιδείαν διαπονοῦσι πότερον τὸν αὐτὸν διορισμὸν θήσομεν ἢ [τρίτον] δεῖ τινα ἕτερον. ἐπεὶ δὴ τὴν μὲν μουσικὴν ὁρῶμεν διὰ μελοποιίας καὶ ῥυθμῶν οὖσαν, τούτων δ᾽ ἑκάτερον οὐ δεῖ λεληθέναι [25] τίνα δύναμιν ἔχει πρὸς παιδείαν, καὶ πότερον προαιρετέον μᾶλλον τὴν εὐμελῆ μουσικὴν ἢ τὴν εὔρυθμον, νομίσαντες οὖν πολλὰ καλῶς λέγειν περὶ τούτων τῶν τε νῦν μουσικῶν ἐνίους καὶ τῶν ἐκ φιλοσοφίας ὅσοι τυγχάνουσιν ἐμπείρως ἔχοντες τῆς περὶ τὴν μουσικὴν παιδείας, τὴν μὲν [30] καθ᾽ ἕκαστον ἀκριβολογίαν ἀποδώσομεν ζητεῖν τοῖς βουλομένοις παρ᾽ ἐκείνων, νῦν δὲ νομικῶς διέλωμεν, τοὺς τύπους μόνον εἰπόντες περὶ αὐτῶν.
ἐπεὶ δὲ τὴν διαίρεσιν ἀποδεχόμεθα τῶν μελῶν ὡς διαιροῦσί τινες τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ, τὰ μὲν ἠθικὰ τὰ δὲ πρακτικὰ τὰ δ᾽ ἐνθουσιαστικὰ τιθέντες, [35] καὶ τῶν ἁρμονιῶν τὴν φύσιν <τὴν> πρὸς ἕκαστα τούτων οἰκείαν, ἄλλην πρὸς ἄλλο μέρος, τιθέασι, φαμὲν δ᾽ οὐ μιᾶς ἕνεκεν ὠφελείας τῇ μουσικῇ χρῆσθαι δεῖν ἀλλὰ καὶ πλειόνων χάριν (καὶ γὰρ παιδείας ἕνεκεν καὶ καθάρσεως—τί δὲ λέγομεν τὴν κάθαρσιν, νῦν μὲν ἁπλῶς, πάλιν δ᾽ ἐν τοῖς περὶ [40] ποιητικῆς ἐροῦμεν σαφέστερον—τρίτον δὲ πρὸς διαγωγὴν πρὸς ἄνεσίν τε καὶ πρὸς τὴν τῆς συντονίας ἀνάπαυσιν),

[1341b] [1] and all the instruments that require manual skill.And indeed there is a reasonable foundation for the story that was told by the ancients about the flute. The tale goes that Athena found a flute and threw it away. Now it is not a bad point in the story that the goddess did this out of annoyance because of the ugly distortion of her features; but as a matter of fact it is more likely that it was because education in flute-playing has no effect on the intelligence, whereas we attribute science and art to Athena.
And since we reject professional education in the instruments and in performance1 (and we count performance in competitions as professional, for the performer does not take part in it for his own improvement, but for his hearers' pleasure, and that a vulgar pleasure, owing to which we do not consider performing to be proper for free men, but somewhat menial; and indeed performers do become vulgar, since the object at which they aim is a low one, as vulgarity in the audience usually influences the music, so that it imparts to the artists who practise it with a view to suit the audience a special kind of personality, and also of bodily frame because of the movements required)—we must therefore give some consideration to tunes and rhythms, [20] and to the question whether for educational purposes we must employ all the tunes and all the rhythms or make distinctions; and next, whether for those who are working at music for education we shall lay down the same regulation, or ought we to establish some other third one (inasmuch as we see that the factors in music are melody and rhythm, and it is important to notice what influence each of these has upon education), and whether we are to prefer music with a good melody or music with a good rhythm. Now we consider that much is well said on these matters by some of the musicians of the present day and by some of those engaged in philosophy who happen to be experienced in musical education, and we will abandon the precise discussion as to each of these matters for any who wish it to seek it from those teachers, while for the present let us lay down general principles, merely stating the outlines of the subjects. And since we accept the classification of melodies made by some philosophers, as ethical melodies, melodies of action, and passionate melodies,2 distributing the various harmonies among these classes as being in nature akin to one or the other, and as we say that music ought to be employed not for the purpose of one benefit that it confers but on account of several (for it serves the purpose both of education and of purgation—the term purgation we use for the present without explanation, but we will return to discuss the meaning that we give to it more explicitly in our treatise on poetry3—and thirdly it serves for amusement, serving to relax our tension and to give rest from it),

1 The Greek should probably be altered to give ‘reject, some instruments and professional education in performance.’

2 i.e. representative of character, of action and of emotion.

3 In Aristot. Poet. 6 tragedy is said to purge the emotion of pity and fear by giving them an outlet; the reference here is probably to the lost Second Book of Poetics.

Aristotle. Aristotle in 23 Volumes, Vol. 21, translated by H. Rackham. Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1944.

Aristotle. ed. W. D. Ross, Aristotle's Politica. Oxford, Clarendon Press. 1957.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.01.0058:book=8:section=1341b
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Εύμολπος, μυθικός επικός ποιητής-μουσικός της προομηρικής εποχής. Κατά τη Σούδα καταγόταν από την Ελευσίνα (γι' αυτό και λεγόταν Ελευσίνιος)· ήταν γιος του Μουσαίου
και μαθητής του Ορφέα . Άλλοι τον θεωρούσαν πατέρα του Μουσαίου (Διογ. Λαερτ. Α', Προοίμιον 3). Η Σούδα λέει ότι κέρδισε με τη λύρα του ένα βραβείο στα Πύθια και πως συνέθεσε "τρεις χιλιάδες επικά τραγούδια", καθώς και τελετουργικά τραγούδια για τη Δήμητρα και για τα ελευσίνια μυστήρια.
- Εύμολπος· μυθικός βασιλιάς στον οποίο η Δήμητρα δίδαξε τα μυστήρια (Όμηρος, Ύμνος στη Δήμητρα 154), ο πρώτος ιεροφάντης των ελευσίνιων μυστηρίων. Οι ιερείς των μυστηρίων θεωρούσαν τους εαυτούς τους απόγονους του Εύμολπου και ονομάζονταν Ευμολπίδες από το όνομά του. Ησ. "Ευμολπίδαι· ούτως οι από Ευμόλπου εκαλούντο, του πρώτου ιεροφαντήσαντος" (Ευμολπίδες· έτσι ονομάστηκαν από τον Εύμολπο, τον πρώτο ιεροφάντη).
Το Πάριο Χρονικό (στ. 15) αναφέρεται στον Εύμολπο, γιο του Μουσαίου, που καθιέρωσε τα μυστήρια στην Ελευσίνα την εποχή του Ερεχθέα, βασιλιά των Αθηνών.
Επειδή και οι δύο Εύμολποι συνδέονται με την Ελευσίνα και την καθιέρωση των ελευσίνιων μυστηρίων, μπορεί να υποτεθεί ότι πρόκειται ίσως για έναν Εύμολπο.

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Εύμολπος, μυθικός επικός ποιητής-μουσικός της προομηρικής εποχής. Κατά τη Σούδα καταγόταν από την Ελευσίνα (γι' αυτό και λεγόταν Ελευσίνιος)· ήταν γιος του Μουσαίου και μαθητής του Ορφέα '']

Σούδα

Headword: Εὔμολπος
Adler number: epsilon,3585
Translated headword: Eumolpus, Eumolpos
Vetting Status: low
Translation:
Eleusinian, that is to say Athenian,[1] [he was] son of Musaeus the poet,[2] and according to some, a pupil of Orpheus[3] and an epic poet among those before Homer.[4] He was also a winner in the Pythian games; for the poets competed [sc. there] in the lyre. This man wrote [poems about] the mystic rites of Demeter and her arrival to Celeus, and the transmission of the mysteries to his daughters,[5] in three thousand verses altogether. [He also wrote] On Cheiromancy[6] in prose, one book.
Greek Original:
Εὔμολπος, Ἐλευσίνιος ἤτοι Ἀθηναῖος, υἱὸς Μουσαίου τοῦ ποιητοῦ, ὡς δέ τινες μαθητὴς Ὀρφέως, ἐποποιὸς τῶν πρὸ Ὁμήρου. γέγονε δὲ καὶ Πυθιονίκης: πρὸς λύραν γὰρ ἐπεδείκνυντο οἱ ποιηταί. οὗτος ἔγραψε τελετὰς Δήμητρος καὶ τὴν εἰς Κελεὸν ἄφιξιν καὶ τὴν τῶν μυστηρίων παράδοσιν, τὴν ταῖς θυγατράσιν αὐτοῦ γενομένην, ἔπη τὰ πάντα τρισχίλια. Χειροσκοπικὰ πεζῶς, βιβλίον α#.
Notes:
See also epsilon 3584, pi 1465, and Kevin Clinton in OCD(3) s.v. Not to be confused with Eumolpus from Thrace, the son of Poseidon (beta 357, delta 1395). See Etymologicum magnum s.v. Εὐμολπίδαι , according to which Eumolpus was the founder of the Eleusinian mysteries. Also Photius and Hesychius s.v. Εὐμολπίδαι , which mention that there were several persons by the name of Eumolpus (cf. scholia to Sopocles, Oedipus at Colonus 1053). Other works attributed to Eumolpus are Βακχικὰ ἔπη , bacchic stories (Diod.Sic. 1.11.3.3) and Νόστοι τῶν ἑΛλην́ων , home-comings of the Greeks (scholia to Pindar, Olympian 13.31a.2).
[1] Eleusis, originally an independent community in western Attica, was later subsumed into the emerging polis of Athens.
[2] mu 1294. Ιn other traditions (Diog.Laert. 1.3.3-12 and AP 7.615) Musaeus is Eumolpus’ son.
[3] See the seven entries under ὀΡφεύς : omicron 654, omicron 655, omicron 656, omicron 657, omicron 658, omicron 659 and omicron 660.
[4] omicron 251.
[5] This myth, related to the abduction of Persephone is found in Apollodorus 1.29-32 and in the Homeric Hymn to Demeter. Celeus, ruler of Eleusis in the Hymn, accepts the disguised Demeter as a nurse for his son Demophon.
[6] For this genre cf. alpha 4025, epsilon 790, chi 258, chi 259.
Keywords: biography; chronology; epic; geography; meter and music; mythology; poetry; religion; women

Suda On Line

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Εύμολπος· μυθικός βασιλιάς στον οποίο η Δήμητρα δίδαξε τα μυστήρια (Όμηρος, Ύμνος στη Δήμητρα 154), ο πρώτος ιεροφάντης των ελευσίνιων μυστηρίων.'']

Hymn 2 to Demeter
HH 2
Εἲς Δημήτραν

Όμηρος, Ύμνος στη Δήμητρα 154

ἠμὲν Τριπτολέμου πυκιμήδεος ἠδὲ Διόκλου
ἠδὲ Πολυξείνου καὶ ἀμύμονος Εὐμόλποιο
155καὶ Δολίχου καὶ πατρὸς ἀγήνορος ἡμετέροιο,
τῶν πάντων ἄλοχοι κατὰ δώματα πορσαίνουσι:
τάων οὐκ ἄν τίς σε κατὰ πρώτιστον ὀπωπὴν
εἶδος ἀτιμήσασα δόμων ἀπονοσφίσσειεν,
ἀλλά σε δέξονται: δὴ γὰρ θεοείκελός ἐσσι.

there is wise Triptolemus and Dioclus and Polyxeinus and blameless Eumolpus [155] and Dolichus and our own brave father.

Anonymous. The Homeric Hymns and Homerica with an English Translation by Hugh G. Evelyn-White. Homeric Hymns. Cambridge, MA.,Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1914.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.01.0137:hymn=2
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Ησ. "Ευμολπίδαι· ούτως οι από Ευμόλπου εκαλούντο, του πρώτου ιεροφαντήσαντος" (Ευμολπίδες· έτσι ονομάστηκαν από τον Εύμολπο, τον πρώτο ιεροφάντη).'']

Γλῶσσαι
Ελληνικό λεξικό
Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεὺς

Ησ. "Ευμολπίδα

<Εὐμολπίδαι>· οὕτως οἱ ἀπὸ Εὐμόλπου ἐκαλοῦντο, τοῦ πρώτου
ἱεροφαντήσαντος. πολλοὶ δὲ γεγόνασιν ὁμώνυμοι Εὔμολποι

http://el.wikisource.org/wiki/Γλώσσαι
 
Top