Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής

[''Ο Πλούταρχος (Προβλήματα συμποσιακά 657Α, 8, 2) γράφει: "ώσπερ [γαρ] η θρηνωδία και ο επικήδειος αυλός εν αρχή πάθος κινεί και δάκρυον εκβάλλει" (γιατί, όπως το μοιρολόι, ο επικήδειος αυλός στην αρχή δημιουργεί θλίψη και προκαλεί δάκρυα).'']

PLUTARQUE
OEUVRES MORALES.
TOME III :
LES SYMPOSIAQUES, OU LES PROPOS DE TABLE : LIVRE IV - ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ - ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ.

Πλούταρχος, Προβλήματα συμποσιακά 657Α, 8, 2

Ὥσπερ γὰρ ἡ θρηνῳδία καὶ ὁ ἐπικήδειος αὐλὸς ἐν ἀρχῇ πάθος κινεῖ καὶ δάκρυον ἐκβάλλει, προάγων δὲ τὴν ψυχὴν εἰς οἶκτον οὕτω κατὰ μικρὸν ἐξαιρεῖ καὶ ἀναλίσκει τὸ λυπητικόν, ὁμοίως ἴδοις ἂν καὶ τὸν οἶνον, ὅταν σφόδρα ταράξῃ καὶ παροξύνῃ τὸ ἀκμαῖον καὶ θυμοειδές, αὖθις καταδύοντα καὶ καθιστάντα τὴν διάνοιαν, ὡς πορρωτέρω μέθης προϊοῦσαν ἡσυχάζειν.

http://remacle.org/bloodwolf/historiens/Plutarque/sympos3.htm.

επικρήδιος, είδος κρητικού πολεμικού χορού (πυρρίχη ). Αθήν. (ΙΔ', 629C, 26): "όθεν εκινήθησαν αι καλούμεναι πυρρίχαι και πας ο τοιούτος τρόπος της ορχήσεως· πολλαί γαρ αι παρονομασίαι αυτών, ως παρά Κρησίν ορσίτης και επικρήδιος" (και μπήκαν [τότε] σε χρήση οι λεγόμενες πυρρίχες και κάθε τέτοιο είδος χορού· πολυάριθμες είναι αληθινά οι ονομασίες τους, όπως λ.χ. στους Κρητικούς ο ορσίτης και ο επικρήδιος). Τίποτε το θετικό δεν είναι γνωστό για τα χαρακτηριστικά στοιχεία του.

http://www.musipedia.gr/

[''Αθήν. (ΙΔ', 629C, 26): "όθεν εκινήθησαν αι καλούμεναι πυρρίχαι και πας ο τοιούτος τρόπος της ορχήσεως· πολλαί γαρ αι παρονομασίαι αυτών, ως παρά Κρησίν ορσίτης και επικρήδιος" (και μπήκαν [τότε] σε χρήση οι λεγόμενες πυρρίχες και κάθε τέτοιο είδος χορού·'']

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes, livre XIV

Αθήν., ΙΔ', 629C, 26

[14,7] ὅθεν ἐκινήθησαν αἱ καλούμεναι πυρρίχαι καὶ πᾶς ὁ τοιοῦτος τρόπος τῆς ὀρχήσεως· {αἱ} πολλαὶ γὰρ αἱ ὀνομασίαι αὐτῶν, ὡς παρὰ Κρησὶν ὀρσίτης καὶ ἐπικρήδιος.

http://hodoi.fltr.ucl.ac.be/concordances/athenee_deipnosophistes_14/texte.htm

επιλήνιος, (α) δημοτικός χορός που προήλθε από τη μίμηση των κινήσεων των ανθρώπων που πατούσαν με τα πόδια τα σταφύλια για να τα συνθλίψουν. Ληνός ήταν η σκάφη (το πατητήρι), όπου πιέζονταν τα σταφύλια με τα πόδια για να βγει ο μούστος·
(β) επιλήνια λέγονταν τα τραγούδια που τα τραγουδούσαν την ώρα που πατούσαν τα σταφύλια. Έτσι λεγόταν και η γιορτή (το φεστιβάλ) του τρυγητού.

http://www.musipedia.gr/

επίλογος, το τελευταίο μέρος του δράματος (ή μιας ομιλίας, ενός βιβλίου κτλ.). Σύμφωνα με τον Πολυδεύκη (IV, 66), επίλογος ήταν το έκτο (τελευταίο) μέρος του κιθαρωδικού νόμου · λεγόταν και εξόδιον.

http://www.musipedia.gr/

[''Σύμφωνα με τον Πολυδεύκη (IV, 66), επίλογος ήταν το έκτο (τελευταίο) μέρος του κιθαρωδικού νόμου · λεγόταν και εξόδιον.'']

Pollux, Onomasticon

Πολυδεύκη, IV, 66

http://www.archive.org/stream/onomasticon01polluoft#page/n308/mode/1up

επιμελώδημα, ό,τι τραγουδιέται κατόπι (μετά από κάτι), όπως μια επωδός. Κατά το LSJ: ρεφραίν (επαδόμενο).

http://www.musipedia.gr/

LSJ

Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

ἐπιμελῴδ-ημα , ατος, to/,
A. refrain, Sch.Theoc.1.64.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper...etter=*e:entry+group=207:entry=e)pimelw/|dhma

επινίκιον, μέλος · μέλος συνθεμένο για να υμνήσει μια νίκη, έπειτα από μάχη ή έπειτα από έναν σημαντικό ποιητικό, μουσικό ή αθλητικό αγώνα. Θριαμβευτική ωδή, συνήθως για νικητές σ' έναν από τους τέσσερις Εθνικούς Αγώνες (Ολύμπια, Πύθια, Ίσθμια και Νέμεα). Στον πληθ. τα επινίκια σήμαινε επίσης τους εορτασμούς που γίνονταν για να τιμηθεί η νίκη, καθώς και η θυσία που προσφερόταν με την ευκαιρία της νίκης. Ακόμα και τα βραβεία ("επινίκια άθλα"). Η λέξη επίνικος ή επινίκιος, ύμνος ή ώδή, χρησιμοποιούνταν με την ίδια σημασία όπως το "επίνικιον". Οι λυρικοί ποιητές, όπως ο Σιμωνίδης , ο Βακχυλίδης και, πάνω απ' όλους ο μέγιστος λυρικός ποιητής της αρχαίας Ελλάδας, ο Πίνδαρος , συνέθεσαν επινίκιους ύμνους ή ωδές.

http://www.musipedia.gr/

~~~~~~~~

Epinikion [epinicion, epinicium]

(Gk.; Lat. epinicium).

In ancient Greece, a choral ode in honour of a victor either in games or in battle. Such odes were written by Bacchylides, Pindar and other poets and usually fell into three parts: an account of the victory, a mythical development of the subject and a eulogy of the victor, to which were added exhortations and moral reflections. The ode was sung when the victor returned to his city, perhaps in the procession to the temple where his wreath was consecrated.

The epinikion is the point of origin of the songs of triumph frequent in operas, e.g. in Act 2 scene ii of Verdi's Aida, where Radames is acclaimed by priests and people as he enters Thebes after defeating the Ethiopians. The epinikion which constitutes the first scene of Handel's oratorio Saul (one of the few instances where the term is actually found in a libretto) tells of David's victory over Goliath. It was in the portrayal of such scenes, which required a rich panoply of choral and orchestral forces, that the potentialities of Handel's newly fashioned oratorio style were most evident.

Michael Tilmouth

Grove

επιπάροδος, Η δεύτερη είσοδος του χορού μετά την έξοδο (μετάσταση) ονομαζόταν επιπάροδος· έτσι ονομαζόταν και το χορικό
που τραγουδούσε ο χορός κατά τη δεύτερη είσοδο.
βλ. λ. πάροδος.

http://www.musipedia.gr/

επιπνεόμενα, πνευστά όργανα.
Βλ. λ. εμπνευστά .

http://www.musipedia.gr/

επίπταισμα, παίξιμο μιας χορδής με τα δάχτυλα, αλλιώς ψαλμός. Επίσης, κατά τον Πολυδεύκη, ονομαζόταν και πταίσμα.
Th. Kock Comic. Att. Fr. (Aristoph. Incerta) σ. 574, απόσπ. 773: "επιπταίσματα". Ο Πολυδεύκης (ΙΙ, 199) λέει: "τα υπέρ τους δακτύλους κρούματα, πταίσματα· Αριστοφάνης δε και επιπταίσματα αυτά καλεί" (οι εκτελέσεις με τα δάχτυλα ονομάζονταν πταίσματα· ο Αριστοφάνης τις λέει και επιπταίσματα). Πρβ. Bothe PSGF II, 179.

http://www.musipedia.gr/

[''Th. Kock Comic. Att. Fr. (Aristoph. Incerta) σ. 574, απόσπ. 773: "επιπταίσματα".'']

Aristophanous kōmōdiai, Volume 2 By Aristophanes, Immanuel Bekker

http://books.google.com/books?pg=PA...lt&id=La4NAAAAQAAJ&ots=Ka3EnV48Lt&output=text

~~~~

Fragmenta By Aristophanes, Wilhelm Dindorf

http://books.google.com/books?pg=PA...lt&id=SBQ-AAAAcAAJ&ots=P_jh6sbgMQ&output=text

~~~~~~

ΙΟΥΛΙΟΣ ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ - ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΟΝ (βιβλίο 2ο)

τά δέ υπέρ τούς δακτύλους κρούματα πταίσματα: 'Αριστοφάνης (I frg 773 Ko) δέ καί επιπταίσματα αυτά καλεί,

http://www.hellenicpantheon.gr/Pollux2b.htm

~~~~~~~

Iulii Pollucis Onomasticon cum annotationibus interpretum: Indices By Julius Pollux, Wilhelm Dindorf

http://books.google.com/books?id=mL...=0CC0Q6AEwBg#v=onepage&q=επιπταίσματα&f=false

[''Πολυδεύκης (ΙΙ, 199) λέει: "τα υπέρ τους δακτύλους κρούματα, πταίσματα· Αριστοφάνης δε και επιπταίσματα αυτά καλεί" (οι εκτελέσεις με τα δάχτυλα ονομάζονταν πταίσματα· ο Αριστοφάνης τις λέει και επιπταίσματα).''

Pollux, Onomasticon

Πολυδεύκης, ΙΙ, 199

http://www.archive.org/stream/onomasticon01polluoft#page/n233/mode/1up

επίρρημα, το πέμπτο μέρος της παράβασης (βλ. λ. παράβασις ). Ήταν συνθεμένο (Πολυδ. IV, 112) από τροχαϊκά
τετράμετρα και το απάγγελλε ο κορυφαίος απευθείας στο κοινό.

http://www.musipedia.gr/

[''επίρρημα, το πέμπτο μέρος της παράβασης (βλ. λ. παράβασις ). Ήταν συνθεμένο (Πολυδ. IV, 112) από τροχαϊκά
τετράμετρα και το απάγγελλε ο κορυφαίος απευθείας στο κοινό.'']

Pollux, Onomasticon

Πολυδ., IV, 112

http://www.archive.org/stream/onomasticon01polluoft#page/n321/mode/1up

επισπονδορχησταί, η λέξη εμφανίζεται σε μια επιγραφή της Ολυμπίας, που χρονολογείται στον 1ο αι. π.Χ. (Sylloge Inscriptionum Graecarum, εκδ. W. Dittenberger, τόμ. IΙΙ, Λιψία 1920, αρ. 1021). Η επιγραφή έχει τίτλο: Διός ιερά και περιλαμβάνει ονόματα αξιωματούχων του ιερού της Ολυμπίας· ανάμεσα σ' αυτούς, θεοκόλοι (ιερείς), σπονδοφόροι, και επισπονδορχησταί. Αυτοί οι τελευταίοι πιθανόν να συνόδευαν με όρχηση
ή με αυλούς την τέλεση των σπονδών.

http://www.musipedia.gr/

[''επισπονδορχησταί, η λέξη εμφανίζεται σε μια επιγραφή της Ολυμπίας, που χρονολογείται στον 1ο αι. π.Χ. (Sylloge Inscriptionum Graecarum, εκδ. W. Dittenberger, τόμ. IΙΙ, Λιψία 1920, αρ. 1021). Η επιγραφή έχει τίτλο: Διός ιερά και περιλαμβάνει ονόματα αξιωματούχων του ιερού της Ολυμπίας· ανάμεσα σ' αυτούς, θεοκόλοι (ιερείς), σπονδοφόροι, και επισπονδορχησταί. Αυτοί οι τελευταίοι πιθανόν να συνόδευαν με όρχηση ή με αυλούς την τέλεση των σπονδών.'']

Sylloge Inscriptionum Graecarum, εκδ. W. Dittenberger, τόμ. IΙΙ, Λιψία 1920, αρ. 1021

Searchable Greek Inscriptions
A Scholarly Tool in Progress
The Packard Humanities Institute

Regions

IvO 95 IvO 94 IvO 96

Elis — Olympia — 141-145 AD

upper margin.1
Διὸρ ἱερά.
lower field.2
μετεχεχή[ρω τῶ] π̣ρὸ τῆς σλαʹ Ὀλ(υμπιάδος)
θεοκόλοι Ὀ[λυμπικοί]
Λούκιος Καλλι[κρά]τ̣ους #⁵⁶ Ν. #⁵⁶ Λ. Καικίλιος
5
Φοῖβος [ὁ] καὶ Ἔφηβος #⁵⁶ Τ. #⁵⁶
Παρεύτακτ[ος] Παρευτάκτου #⁵⁶ Χ. #⁵⁶
σ[πον]δοφόροι
Πάτρω[ν — —ο]υ Φιλουμενὸς Ἀργείου
Γάϊος [Γαΐο]υ μάντεις·
10
Διόν[ικος Ὀλύμ]π̣ου Κλυτιάδης Φ.
Πυθίω[ν Πυθί]ω<ν>ος Ἰαμ̣ίδης
[ἐξηγ]ητής
[— — — —]ου ∙ Π. ∙
[σπον]δαύλης
15
[Πολ]ύκαρπος Ζ[— — —]
[ἐπισπ]ονδορχησ[ταί]
[— — — —]ρωνος
[— — — Φι]λουμε[νοῦ]
[— — — — —]ος

# PH213900

http://epigraphy.packhum.org/inscriptions/main?url=oi?ikey=213900&bookid=224

[''...επιγραφή της Ολυμπίας, που χρονολογείται στον 1ο αι. π.Χ. (Sylloge Inscriptionum Graecarum, εκδ. W. Dittenberger, τόμ. IΙΙ, Λιψία 1920, αρ. 1021). Η επιγραφή έχει τίτλο: Διός ιερά και περιλαμβάνει ονόματα αξιωματούχων του ιερού της Ολυμπίας· ανάμεσα σ' αυτούς, θεοκόλοι (ιερείς), σπονδοφόροι, και επισπονδορχησταί. Αυτοί οι τελευταίοι πιθανόν να συνόδευαν με όρχηση
ή με αυλούς την τέλεση των σπονδών.'']

Sylloge Inscriptionum Graecarum, εκδ. W. Dittenberger, τόμ. IΙΙ, Λιψία 1920, αρ. 1021

http://www.archive.org/stream/syllogeinscripti03dittuoft#page/168/mode/1up

επιστομίς, άλλος όρος για τη φορβειά.

http://www.musipedia.gr/