«Χρηστομάθεια Εκκλησιαστικής Μουσικής», Ιωάννου Θ. Σακελλαρίδου, Αθήνα, επίτομη, 1η έκδοση (1880), 2η έκδοση (1885), 3η έκδοση (1895)

Τώρα που πήραμε φόρα και με τα proxy και τις παρακάμψεις το Google δεν μας κρατάει μυστικά, ορίστε και το βιβλίο αυτό, για κατέβασμα σε PDF.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ κ. ΝΕΟΚΛΗ!!!

Σελ. 27-28 (34-35 του PDF), μέσα στους χαρακτήρες ποιότητας και το ενδόφωνον , το οποίο ακριβώς έτσι το αναφέρει κι ο Καψάσκης στο Θεωρητικό του.
Άλλο πάλι και τούτο!
Υπήρχε αυτό στην παλαιά γραφή;

Το δε Χερουβικό του πλ. δ΄ καμία (σχεδόν) σχέση δεν έχει με το κατοπινό.

Ευχαριστούμε κ.Νεοκλή! Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο. Αποκαλύπτει άγνωστες (στους πολλούς) πτυχές του Σακελλαρίδη.
Πολύ ενδιαφέροντα πράματα. Η δοξολογία του γ' ήχου φαίνεται πως γράφτηκε πολύ παλιά, αφού είναι και η μοναδική, δική του, σύνθεση στο Αναστασιματάριο, όπως άλλωστε και ο ίδιος επιγράφει. Ενδιαφέρον έχει πάντως και αυτό με το Φως Ιλαρόν που σχολίασε και ο π.Μάξιμος, για το κατά πόσον τότε δεν είχε γράψει το δικό του. Όπωσδήποτε ήταν στα πρώτα βήματα των συνθέσεών του. Πολύ ενδιαφέρον είναι και το ότι παραδέχεται τα τρία γένη, αφού αργότερα ένα από τα κύρια σημεία των θεωρητικών του προσεγγίσεων ήταν η μη παραδοχή τους! Δεχόταν μόνο χρωματικό και διατονικό, με πολύ αξιόπιστα επιχειρήματα, στα διάφορα γραφόμενά του. (Βασικά και εδώ γράφει πως ο τρίτος γίνεται εναρμόνιος μόνο με την εναρμόνιο φθορά στον Ζω και τη δημιουργία εναρμονίων διαστημάτων. Και αυτά όμως τα απέρριπτε αργότερα, ως θεωρητικά μεν, αλλά ολωσδιόλου ανέφικτα στην πράξη).
Ενδιαφέρον αλλά και ''πλάκα'' (!) έχει και η αναφορά στα απηχήματα των ήχων. Ενδιαφέρον γιατί τα ήξερε όλα! Μα όλα! ( άσχετο με τα απηχήματα αλλά, μέχρι και εξηγήσεις μουσικών χφ έκανε!)


Πλάκα γιατί ήταν πιο παλιός απ΄τον Καρά! (χαριτολογώντας το λέω, μην παρεξηγηθεί κανένας κι αρχίσουμε πάλι!) Λέτε κι ο Σακελλαρίδης να άρχιζε το Κύριε εκέκραξα του β' ήχου με ένα ωραιότατο ΝΕΑΝΕΣ;!! Πάντως αυτό γράφει μέσα! '' Ο δεύτερος ήχος απηχείται με Νεανές!'' Οπότε αν κανείς Καραϊκός-Σακελλαριδικός (όπερ σπάνιον, αλλά όχι απίστευτο!) κάνει απηχήματα στα μέλη του Σακελλαρίδη να έχει τη συνείδηση του ήσυχη!

Όσο για το ενδόφωνο που ρωτά ο Κωνσταντίνος, δεν είμαι σίγουρος αν υπήρχε στην παλαιά γραφή(ας μας διαφωτίσουν όσοι γνωρίζουν περισσότερα γιατί είναι ενδιαφέρον),πάντως σε όλα τα θεωρητικά της εποχής του Σακελλαρίδη (δεν νομίζω στα σημερινά) υπήρχε το ενδόφωνο. Σ΄αυτό το βιβλίο ο Σακελλαρίδης ήταν λογικό να το παραθέτει αφού ακολουθεί κατά πόδας τους πιο παλιούς και συγχρόνους του μουσικοδιδασκάλους-θεωρητικούς. Το ενδιαφέρον είναι ότι το ενδόφωνον -αν και απ΄όσο γνωρίζω δεν το κατήργησε κάποιος επίσημα-έπαψε σταδιακά να χρησιμοποιείται, χωρίς κάποιο λόγο. ( Ή πρέπει να σκεφτούμε ανάποδα για το κατά πόσον, πότε και γιατί άρχισε να χρησιμοποιείται; Όπως εισήχθη έτσι και εξήχθη; Αλλαγή των μουσικών ''γούστων'' στην εποχή μας που ίσως να μην ''ανέχονται'' την χρήση του; Ενδιαφέρον ζήτημα.

Το επισυνάπτω διότι ζητήθηκε.

Το Χερουβικό του πλ.δ΄ είναι πολύ διαφορετικό από το γνωστό, με πολλά τρίγοργα-τετράγοργα. Το Άξιον εστί του πλ. β΄ δεν είναι βέβαια δικό του αλλά το γνωστό Ανώνυμο, αλλά αναλελυμένο περισσότερο απ' τον ίδιο τον Σακελλαρίδη. Τα λειτουργικά απλά και το Άξιον εστί σε πλ.δ΄ επτάφωνο δικό του - υπάρχει και στην Υμνωδία - αλλά δεν το επιγράφει με το όνομά του, ίσως είναι κάτι αντίστοιχο με του πλ. β΄, με πρότυπο εδώ το του Ανθίμου αλλά απλοποιημενο.

Εντύπωση μου έκανε η θέση στο "τριάδι" στο Χερουβικό του Πέτρου σε α΄. Όχι ότι είναι περίεργη, αλλά ο Πέτρος δεν το γράφει έτσι φυσικά, ούτε απ' του πλ. α΄ είναι, οπότε μάλλον δική του ιδέα.

Πάντως, σε λίγα σημεία, βέβαια, φαίνονται τα ίχνη αυτών που θα ακολουθήσουν. Κάτι θέσεις σε απολυτίκια-καθίσματα, το δικό του Πολυχρόνιον, το minore στα λειτουργικά όχι του πλ. α΄ αλλά του σκληρού διατονικού άγια επί του Πα, που πράγματι είναι minore, αλλά και η επιλογή των ειρμολογικών εσπερίων και αίνων στο Αναστασιματάριο, επιλογή που κρατήθηκε και έπειτα, και ήταν και είναι πάγια στο ρεπερτόριο αυτό.

Η ορθογραφία δε αψεγάδιαστη! Κρίμα που (την) χάλασε μετά.

π. Μάξιμος said:

Ἀπό Ψηφιακές Συλλογές Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης καί τή βιβλιοθήκη τοῦ μακαριστοῦ λογιωτάτου, μουσικολογιωτάτου καί σοφωτάτου Μητροπολίτου Σερβίων καί Κοζάνης Διονυσίου Ψαριανοῦ ἡ Γ΄ ἔκδοση τοῦ 1895.

http://www.kozlib.gr/collections/view.php?id=E12793

ΥΓ. 1) Δέν γνώριζα γιά γ΄ ἔκδοση 2) Δέν ἔχω παραλάβει (ἀπό ἀμέλειά μου) ψηφιοποιημένη τήν β΄ ἔκδοση τοῦ 1885.

Click to expand...

Πάρα πολλές διαφορές σε σχέση με την α΄ έκδοση, παραλείψεις και προσθήκες, διαφορές, απροσδόκητα ευρήματα που δεν έχω τώρα χρόνο να παραθέσω. Κάποια στιγμή θα προσπαθήσω να το κάνω.

Από τήν Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης, η Γ' Εκδοση.


Ταυτότητα Εγγραφής: 002553
Τίτλος: Χρηστομάθεια εκκλησιαστικής μουσικής / Ι.Θ. Σακελλαρίδου
Συγγραφέας: Σακελλαρίδης, Ιωάννης Θ., 1853-1938
Δημοσίευση: Εν Αθήναις ; Εκ του Τυπ. των Καταστημάτων Σπυρίδωνος Κουσουλίνου, 1895
Φυσική Περιγραφή: 304σ. ; 20εκ.
Ηλεκτρονική Τοποθεσία και Πρόσβαση: http://www.kozlib.gr/collections/view.php?id=E12793

ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ said:

Από τήν Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης, η Γ' Εκδοση.
Ταυτότητα Εγγραφής: 002553
Τίτλος: Χρηστομάθεια εκκλησιαστικής μουσικής / Ι.Θ. Σακελλαρίδου
Συγγραφέας: Σακελλαρίδης, Ιωάννης Θ., 1853-1938
Δημοσίευση: Εν Αθήναις ; Εκ του Τυπ. των Καταστημάτων Σπυρίδωνος Κουσουλίνου, 1895
Φυσική Περιγραφή: 304σ. ; 20εκ.
Ηλεκτρονική Τοποθεσία και Πρόσβαση: http://www.kozlib.gr/collections/view.php?id=E12793

Click to expand...

Ευχαριστίες πολλές για την ανάρτηση.
Το αρχείο αυτό επισυνάπτεται επεξεργασμένο καθαρισμένο, μικρότερο μέγεθος και σε α/μαυρη μορφή .

emakris said:

Του 1885 δεν τη βλέπω.

Click to expand...

Πρέπει νά ἦταν σέ κάποιον ἀπό τούς ἀνενεργούς συνδέσμους. Ὁρίστε:

Η έκδοση του 1885 από εδώ.