Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής

[''Αθήν. ΙΔ', 635Β, 36) στο σκόλιό του για τον Ιέρωνα των Συρακουσών ονομάζει τη μάγαδι "ψαλμόν αντίφθογγον" (που ηχεί στην 8η).'']

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes, livre XIV
Αθήν. ΙΔ', 635Β, 36

Ἀριστόξενος δὲ τὴν μάγαδιν καὶ τὴν πηκτίδα χωρὶς πλήκτρου διὰ ψαλμοῦ παρέχεσθαι τὴν χρείαν. διόπερ καὶ Πίνδαρον εἰρηκέναι ἐν τῷ πρὸς Ἱέρωνα σκολίῳ, τὴν μάγαδιν ὀνομάσαντα ψαλμὸν ἀντίφθογγον, διὰ τὸ διὰ δύο γενῶν ἅμα καὶ διὰ πασῶν ἔχειν τὴν συνῳδίαν ἀνδρῶν τε καὶ παίδων. καὶ Φρύνιχος δ΄ ἐν Φοινίσσαις εἴρηκε· ψαλμοῖσιν ἀντίσπαστ΄ ἀείδοντες μέλη.

http://hodoi.fltr.ucl.ac.be/concordances/athenee_deipnosophistes_14/texte.htm
 
insertimage.gif


http://www.musipedia.gr/

Υ.Γ. Αν θελήσουμε να αντιστοιχήσουμε με τη βυζαντινή μουσική, ως μέση νοείται ο φυσικός ΚΕ, ενώ ως προσλαμβανόμενος ο κάτω ΚΕ (της υπάτης).
 
Last edited:
Αριστοτ. Προβλ. XIX, 39: "Διά τι ήδιόν εστι το αντίφωνον του ομοφώνου; Ή ότι το μεν αντίφωνον σύμφωνον εστι (τω) δια πασών;" (Γιατί το αντίφωνο είναι πιο ευχάριστο από το ομόφωνο; Επειδή το αντίφωνο βρίσκεται σε συμφωνία με την ογδόη;

Aristotelis opera omnia, Volumes 12-14
Αριστοτ. Προβλ. XIX, 39

http://books.google.com/books?pg=RA...lt&id=QiZJAAAAYAAJ&ots=01gseh0kCC&output=text

~~~~~~~

XIX, 16, 17, 18.
 

Attachments

  • Αριστ..png
    25.6 KB · Views: 0
  • Αριστ2.png
    26.4 KB · Views: 0
Last edited:
[''Ο Γαυδέντιος στην Εισαγωγή του (20, Mb 21, C.v.Jan 348) το καθορίζει πιο καθαρά: "την μέσην την νυν αντίφωνον τω προσλαμβανομένω" (τη μέση που είναι σήμερα η ογδόη του προσλαμβανομένου ).'']


Γαυδέντιος , Εισαγωγή 20, Mb 21, C.v.Jan 348

http://www.archive.org/stream/musiciscriptore00jangoog#page/n447/mode/1up
 

Attachments

  • musiciscriptore00jangoog_0448.jpg
    139 KB · Views: 0
[''επίσης, με την αντίθετη σημασία, σε διαφωνία με άλλον ήχο. Πλούτ. (Συμποσιακά IV, 1, 663F): "και ταύτα μεν ως αντίχορδα κείσθω τοις υπό σου πεφιλοσοφημένοις" (αυτά ας είναι η απάντησή μου σε αντίθεση προς τους συλλογισμούς σου).'']

ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ - ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ

Πλούτ., Συμποσιακά IV, 1, 663F

ὅθεν ἡ ποικίλη
τροφὴ βελτίων τῆς ἁπλῆς καὶ τὸ μονοειδὲς ἐχούσης πλήσμιον,
ὅσῳ ῥᾷον ἱστάναι φερομένην τὴν φύσιν ἢ κινεῖν
ἀπειποῦσαν. καὶ μήν, ὅ γε λέγουσί τινες ὡς πλησμονὴ
φευκτότερον ἐνδείας, οὐκ ἀληθές ἐστιν ἀλλὰ τοὐναντίον·
εἴ γε πλησμονὴ μέν, ὅταν εἰς φθοράν τινα τελευτήσῃ καὶ
νόσον, ἔβλαψεν, ἔνδεια δέ, κἂν ἄλλο μηδὲν ἐξεργάσηται
κακόν, αὐτὴ καθ΄ αὑτὴν παρὰ φύσιν ἐστίν. καὶ ταῦτα
μὲν ὡς ἀντίχορδα κείσθω τοῖς ὑπὸ σοῦ πεφιλοσοφημένοις.

http://www.sflt.ucl.ac.be/files/AClassFTP/TEXTES/PLUTARQUE/propos_table_04.txt
 
Last edited:
Aristoph. Birds 218

[''Αριστοφάνης Όρνιθες 218-219: "τοις σοις ελέγοις αντιψάλλων ελεφαντόδετον φόρμιγγα" ([Ο Φοίβος] παίζοντας σε συνοδεία προς τους θρήνους σου την ελεφαντοκόλλητη φόρμιγγά του).'']


Ἔποψ
ἄγε σύννομέ μοι παῦσαι μὲν ὕπνου,
210λῦσον δὲ νόμους ἱερῶν ὕμνων,
οὓς διὰ θείου στόματος θρηνεῖς
τὸν ἐμὸν καὶ σὸν πολύδακρυν Ἴτυν:
ἐλελιζομένης δ᾽ ἱεροῖς μέλεσιν
γένυος ξουθῆς
215καθαρὰ χωρεῖ διὰ φυλλοκόμου
μίλακος ἠχὼ πρὸς Διὸς ἕδρας,
ἵν᾽ ὁ χρυσοκόμας Φοῖβος ἀκούων
τοῖς σοῖς ἐλέγοις ἀντιψάλλων
ἐλεφαντόδετον φόρμιγγα θεῶν
220ἵστησι χορούς: διὰ δ᾽ ἀθανάτων
στομάτων χωρεῖ ξύμφωνος ὁμοῦ
θεία μακάρων ὀλολυγή.
222β(αὐλεῖ)

Aristophanes Comoediae, ed. F.W. Hall and W.M. Geldart, vol. 2. F.W. Hall and W.M. Geldart. Oxford. Clarendon Press, Oxford. 1907.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Aristoph.+Birds+218&fromdoc=Perseus:text:1999.01.0025
 
Last edited:
[''Ευριπ. Ιππόλ. 1135: "μούσα δ' άυπνος υπ' άντυγι χορδάν" (το ακατάπαυστο τραγούδημα των χορδών, οι οποίες βρίσκονται κάτω από τον άντυγα).'']


Euripides, Hippolytus

Eur. Hipp. 1135

Χορός
οὐκέτι συζυγίαν πώλων Ἐνετᾶν ἐπιβάσῃ
τὸν ἀμφὶ Λίμνας τρόχον κατέχων ποδὶ γυμνάδος ἵππου:
1135μοῦσα δ᾽ ἄυπνος ὑπ᾽ ἄντυγι χορδᾶν
λήξει πατρῷον ἀνὰ δόμον:
ἀστέφανοι δὲ κόρας ἀνάπαυλαι
Λατοῦς βαθεῖαν ἀνὰ χλόαν:
1140νυμφιδία δ᾽ ἀπόλωλε φυγᾷ σᾷ
λέκτρων ἅμιλλα κούραις.
Euripides. Euripides, with an English translation by David Kovacs. Cambridge. Harvard University Press. forthcoming.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Eur.+Hipp.+1135&fromdoc=Perseus:text:1999.01.0105
 
ΑΝΤΥΞ

''Αντύξ της ασπίδος (=περιφέρια) είναι ο δακτύλιος ή στεφάνη, ο περικλείον την περιφέρειαν της ασπίδος. Η αντύξ ήταν συνήθος απο μέταλο, αλλά είς τας πρώτας ασπίδας τας παλαιοτέρας, εσχηματίζετο δια συστροφής του δέρματος της ασπίδος συρραπτόμενου, ούτο δε και συνεκράτει τα επάλληλη δέρματα ή τας μεταλλικάς πλάκας, εξ ων συνεκροτείτο η ασπίς, επετυγχάνετο δέ συγχρόνως να μην είναι ο γύρος της ασπίδος αιχμηρός. " αντύξ ουρανίη" "αντύγες αρμάτων" "περίδρομοι άντυγες" Ιλ. ε,728 = περιφέρια παντός κυκλοτέρους.
(Μέγα λεξικόν της Ελληνικής, G. Liddel - R. Scott).''
 
Υποθέσεις

Ενδιαφέρον από κατασκευαστική, ακουστική άποψή, εάν οι χορδές περνούσανε
κάτω απ'τη γέφυρα. Το δέρμα, μεμβράνη, (αντηχείο) θα έσπρωχνε προς τα πάνω, αερούμενα, με μεγαλύτερη ταλάντωση, αντί να βουλιάξει. Αποτέλεσμα, δυνατή ηχώ, με διάρκεια. Τι θα γίνει με τις δοκιμές , θα φανεί...
 
Last edited:
¨Αντύξ της ασπίδος (=περιφέρια) είναι ο δακτύλιος ή στεφάνη...¨

Μέθοδος τεντόμα, για δέρμα ;
 
[''Όμ. Οδ. θ 498: "ως άρα τοι πρόφρων θεός ώπασε θέσπιν αοιδήν" ("θεός καλόγνωμος πώς σου 'δωκε του τραγουδιού τη χάρη"· μτφρ. Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή).'']

ἀνδρῶν ἐμπλήσας οἵ ῥ᾽ Ἴλιον ἐξαλάπαξαν.
αἴ κεν δή μοι ταῦτα κατὰ μοῖραν καταλέξῃς,
αὐτίκ᾽ ἐγὼ πᾶσιν μυθήσομαι ἀνθρώποισιν,
ὡς ἄρα τοι πρόφρων θεὸς ὤπασε θέσπιν ἀοιδήν.”
 
ἀοιδ-ή [α^], Att. contr. ᾠδή (q. v.), h(, : (ἀείδω):—
A. song, whether:
1. art of song, “αὐτὰρ ἀοιδὴν θεσπεσίην ἀφέλοντο” Il.2.599; “ὡς ἄρα τοι . . θεὸς ὤπασε θέσπιν ἀ.” Od.8.498.
2. act of singing, song, “οἱ δ᾽ εἰς ἱμερόεσσαν ἀ. τρεψάμενοι” 18.304; “ὑπ᾽ ὀρχηθμῷ καὶ ἀοιδῇ” Hes.Sc.282.
3. thing sung, song, “στονόεσσαν ἀ. οἱ μὲν ἄπ᾽ ἐθρήνεον” Il.24.721, cf. Od. 1.351, Hdt.2.79, Alc.Supp.4.24, Pi.N.11.18 (pl.), etc.; whether of joy or sorrow, cf. A.Eu.954 (lyr.) with S.Ant.883; “λύρας ἀ.” E.Med. 425(lyr.).
4. theme of song, person sung of, “ἵνα ᾖσι καὶ ἐσσομένοισιν ἀ.” Od.8.580, cf. Thgn.252, Theoc.12.11; στυγερὴ δέ τ᾽ ἀ. ἔσσετ᾽ ἐπ᾽ ἀνθρώπους [Κλυταιμήστρα] Od.24.200.
5. = ἐπψδή, spell, incantation, “ὀχῆες ὠκείαις . . ἀναθρῴσκοντες ἀοιδαῖς” A.R.4.42, cf. 59. Cf. ᾠδή. [Dissyll. in Hes.Th.48 (unless λήγουσί τ᾽ ἀοιδῆς be read) and in Pi. l.c. (unless μελίζεν be read).]
Henry George Liddell. Robert Scott. A Greek-English Lexicon. revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones. with the assistance of. Roderick McKenzie. Oxford. Clarendon Press. 1940.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.04.0057:entry=a)oidh/
 
['' Όμ. Οδ. σ 304-305: "οι δ' εις ορχηστύν τε και ιμερόεσσαν αοιδήν τρεψάμενοι τέρποντο..." ("κι εκείνοι στο χορό το γύρισαν και στο γλυκό τραγούδι και περίμεναν ξεφαντώνοντας το βράδυ πότε θά'ρθει"· μτφρ. Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή).'']

Hom. Od. 18.304

ἡ μὲν ἔπειτ᾽ ἀνέβαιν᾽ ὑπερώϊα δῖα γυναικῶν,
τῇ δ᾽ ἄρ᾽ ἅμ᾽ ἀμφίπολοι ἔφερον περικαλλέα δῶρα
οἱ δ᾽ εἰς ὀρχηστύν τε καὶ ἱμερόεσσαν ἀοιδὴν
305τρεψάμενοι τέρποντο, μένον δ᾽ ἐπὶ ἕσπερον ἐλθεῖν.

Cross-references to this page (1):
A Dictionary of Greek and Roman Antiquities (1890), SALTA΄TIO


Homer. The Odyssey with an English Translation by A.T. Murray, PH.D. in two volumes. Cambridge, MA., Harvard University Press; London, William Heinemann, Ltd. 1919.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:abo:tlg,0012,002:18:304&lang=original
 
Last edited:
You must log in or register to reply here.
Back
Top