Τα παράπονα στον μακαρίτη πρωτέκδικο, που γράφει:
Δανιήλ ο από Τυρνάβου της Θεσσαλίας μαθητής Παναγιώτου του Χαλάτζογλου, συνέψαλλε μετά Ιωάννου του Τραπεζουντίου, ονομαστός μουσικός, σεμνυνόμενος διά τε την καλλιφωνίαν και τον εύσχημον του ψάλλειν τρόπον. Εδίδαξεν εις την Β' μετά την άλωσιν εκκλησιαστικήν μουσικήν σχολήν αντί 400 γροσίων κατ’έτος. Ήτο εγκρατής της εξωτερικής μουσικής, ην εδιδάχθη παρά του περιωνύμου της εποχής αυτού χανενδέ Ζαχαρίου, Βυζαντίου την πατρίδα, μελίσαντος και μέλη εκκλησιαστικά, και ασιατικά άσματα, ποιήσαντος δε και συλλογήν τοιούτων ασμάτων (υπό το όνομα Ευτέρπη) ως και ελληνικών. Εις τον Ζαχαρίαν αντεδίδαξεν ο Δανιήλ την εκκλησιαστικήν μουσικήν. Εμέλισεν ύμνους, κρατήματα εκτεταμένα κι έντεχνα, δοξολογίαν εις ήχον Βαρύν επτάφωνον, πολυέλεον, χερουβικά, κοινωνικά των Κυριακών και όλον του ενιαυτού εις διαφόρους ήχους, και άλλα μουσουργήματα του παπαδικού μέλους. Τούτον θανόντα τη 23 δεκεμβρίου 1789, διεδέξατο.
Πηγή
Το Τύρνοβο είναι αλλού, ο Δανιήλ ήταν μάλλον... Βλάχος...