1-1000 Ευτράπελα (αστείες καταστάσεις στο ψαλτήρι)

Μου έχει αφηγηθεί κουμπάρος μου όπου υπηρετούσε ψάλτης σε νησί της δωδεκαννήσου ......
Ο ιερέας του γκατζετάκιας ....και πρώην ηλεκτρολόγος .....
στην περιφορά λοιπόν τού Επιταφίου θέλοντας να έχει περισότερα λαμπάκια ...τοποθέτησε μια μεγάλη μπαταρία φορτηγού για να τα σηκώνει.......επιστράτευσε και δύο εθελοντές να την κουβαλούν (..εναλλάξ...) κατά την περιφορά σε καροτσάκι οικοδομής (φανταστήτε το σκηνικό)...
Έλα όμως που η περιφορά περιείχε και εθνική οδό ....και μάλιστα με κράσπεδο νησίδα .
....οι πεζοί περάσανε καθώς και ο επιτάφιος .....το τροχοφόρο ...όμως(..καροτσάκι μπαταρίας...) ;...δεν μπορούσε....
Ετσι εμφανίστηκε ο ιερέας βγάζοντας μέσα από τα ράσα πενσοκατσάβιδο...λύνοντας τακα-τακα τους ακροδέκτες της μπαταρίας και οι εθελόντές τρέχοντας κατα μήκος της μπαριέρας πάνε κάνουν αναστροφή με το καροτσάκι....επιστρέφουν....συνδέει τους ακροδέκτες ο ιερέας ....και συνεχίζετε κανονικά η περιφορά.....κανονικά τρόπος που λέγειν μετά το γέλιο που έχει πέσει .....τουλάχιστον από τους καινούργιους....

Πρίν απο περίπου δύο χρόνια μου διηγήθηκε ο πατέρας μου (Ιερεύς) το εξής γεγόνος το οποίο έλαβε χώρα στο κοιμητήριο του Σχιστού...
Καλοκαίρι λοιπόν ο πατέρας μου με έναν άλλο ιερέα απο Ανατολή πάει μια γριούλα που ήθελε να κάνει ενα τρισάγιο αλλα είχε ξεχάσει να γράψει τα ονόματα τα οποία ήθελε να μνημονεύσει κ δεν το είχε πει στον ιερέα οταν ήρθε λοιπόν η ώρα να μνημονεύσει ο ιερέας άρχισε να λέει η γιαγούλα και επαναλάμβανε ο παπάς κάποια στιγμη αφού έλεγε έλεγε...έλεγε κόλλησε και λέει <<κόλλησε το ρημάδι...>>οπότε επαναλαμβάνει ο ιερέας <<Κόολλησεεε το ρημάδιιι...>> απ οτι μου πε ο πατερας μου το τρισάγιο διακόπηκε για κανα 10λεπτο απ τα γέλια...!!!

Κι άλλα δύο πάλι έλαβαν χώρα στο κοιμητήριο...(τι άκουγε κι αυτός ο πατέρας μου...η μάλλον τι ακούν οι καημένοι οι ιερείς στα κοιμητήρια)
Λοιπόν πάει ένας παππούς για ένα τρισάγιο δίνει το χαρτί με τα ονόματα για να μνημονεύσει οταν πήγε λοιπόν να μνημονεύσει ανοίγει το χαρτί και λέει
<<Ανάπαυσον κύριε τας ψυχάς των δούλων σου...1/2 κιλό κασέρι, 1 γάλα, 2 κιλά ντομάτες...>>του λέει λοιπόν ο ιερέας εεε μάλλον λάθος λίστα μου δώσατε...και απαντάει α ναι αυτη έπρεπε αν τη δώσω εγώ στη γυναίκα μου..!!!

Κ το δεύτερο λέει μια γιαγιά μετα απο τρισάγιο του άντρα της στον ιερέα...<<Κρίμα ήταν νέος...>>και ρωτάει ο ιερέας πόσο ήταν???<<98...>>
πώς κρατήθηκε χωρίς να γελάσει ούτε κι εγώ δεν ξέρω...

Κάποιος άσχετος με τα εκκλησιαστικά, πάει στην Εκκλησία το πρωΐ της Κυριακής και βλέπει κάποιες γυναίκες να δίνουν πρόσφορα και χαρτάκια από τη διακονική θύρα. Ρωτάει κάποιον και αυτός του λέει ότι δίνουν στον Ιερέα το ονόματα των συγγενικών τους προσώπων, ώστε να τα μνημονεύσει στην πρόθεση για την σωτηρία της ψυχής τους.
Αποφασίζει λοιπόν να κάνει κι αυτός το δικό του χρέος. Μπαίνει στο Ιερό, βλέπει το Ιερέα και του λέει:

Πιστός: Παπά, δεν κρατάω χαρτάκι μπορώ να στα λέω προφορικά;
Ιερέας: Φυσικά τέκνον μου, λέγε εσύ και γω θα επαναλαμβάνω.
Πιστός: Λοιπόν, Εμμανουήλ.
Ιερέας: Εμμανουήλ.
Πιστός: Εμμανουήλ.
Ιερέας: Εμμανουήλ.
Πιστός: Εμμανουήλ.
Ιερέας: Εμμανουήλ.
Πιστός: Εμμανουήλ.
Ιερέας: Εμμανουήλ. (μπαίνει σε σκέψεις ο ιερέας...)
Πιστός: Εμμανουήλ.
Ιερέας: Εμμανουήλ. (τον στραβοκοιτάει...)
Πιστός: Εμμανουήλ.
Ιερέας: Καλά τέκνον μου, τόσους πολλούς συγγενείς Μανόληδες έχεις;
Πιστός: Όχι παπά, ένας είναι, αλλά ή που θα αγιάσει, ή που θα τον πάρει και θα τον σηκώσει!!!

ybulbu said:

Σε μια κηδεία χθες ήρθε ο παπάς να διαβάσει την ευχή για να σηκώσουν τον νεκρό και να τον πάνε στην εκκλησία. Ε, εκεί που η ευχή λέει "εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως" ο παπάς κόλλησε! Και τι λέει; "Εν τόπω, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω σκοτεινώ, εν τόπω αναψύξεως..."

Click to expand...

"Eν τοπω χλοερω,εν τοπω...καταξήξεως''!...Ειπε καποτε καποιος ιερεας.

evangelos said:

Αυτό δεν είναι τίποτα, εγώ έχω δεί παπά πάνω σε Cherokee και να ανεμίζει το lacoste κασκόλ του

Click to expand...

Α,ωραια!..Αυτο μου θυμισε το ανεκδοτο με τον παπα,το παπακι και το...τρικαβαλο!:wink:

Ψυχοσαββατο λοιπον...
Ψαλλαμε με τον αριστερο και μαθητη μου στο ιδιο ψαλτηρι...
Τελειωσαμε την Θ. Λειτουργια,ξεκιναμε το Μνημοσυνο για τους κεκοιμημενους...
Διαβαζονται λοιπον,πολλα ονοματα απο τον ιερεα:''Γεωργιου,Μαριας,Περικλεους,κλπ,μπλα,μπλα''
Γυριζει οποτε καποια στιγμη ο μαθητης μου και μου λεει:
''Βρε Ηλια,ειναι αναγκη να διαβαζει τα ονοματα με αυτον τον τροπο ο πατερας σου;Ετσι οπως παει,θα νυχτωσουμε"
Και λεω και εγω"Γιατι,εχεις να προτινεις κατι καλυτερο;''
Μου απανταει:"Βεβαιως και εχω.Γιατι να παιδευεται να διαβαζει με τη σειρα τα ονοματα και να μη λεει ας πουμε:Γιωργιδες 22,Μαριες 34,Τριανταφιλιες 16,και ουτω καθε εξης,ωστε να μη χανουμε χρονο και να τελειωνουμε μια ωρα αρχητερα!...'' Γελιοοοο!!...Κοντεψε να πεσουμε απ' το αναλογιο!!..

ακούστε εδώ!!!

μνημονεύει και τον Σώη (σόι...)!

Προχθές έλαβα ένα e-mail με τον τίτλο "Ο κατηχητικός λόγος του Χρυσοστόμου όπως δεν τον έχεις ξανακούσει!!!" Αξίζει τον κόπο το συνημμένο του!
View attachment ΤΣΑΟΥΛΙ.mp3

Χριστός Ανέστη.Χρόνια πολλά και ευλογημένα.

Κατ αρχάς θέλω να συγχαρώ όλους τους συντελεστές αυτού του καταπλητικού Forum.Νομίζω ότι συμβάλλετε όλοι τά μέγιστα για τη Βυζαντινή μας Μουσική και προσφέρετε μεγάλη υπηρεσία στην Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη και την Εκκλησία του Χριστού μας.

Θέλοντας να συμβάλω κι εγώ στα ευτράπελα που συμβαίνουν στον ψαλτικό κόσμο μας (μια και εορταστικό το κλίμα), θα σας παραθέσω μερικούς παραποιημένους ύμνους από Χιώτες ψάλτες.

Οι ψάλτες λοιπόν όπως γνωρίζετε συνήθιζαν μετά την Θ. Λειτουργία να κάθονται σε κάποιο καφενείο και να πίνουν ούζο και παράλληλα με τα τραγούδια έψαλαν και ύμνους τους οποίους παραποιούσαν ως προς το κείμενο.

Θα αναφερθώ παρακάτω σε ύμνους τους οποίους μου ανέφερε ο παλαίμαχος πλέον Χιώτης ψάλτης Γεώργιος Βουτσής.Πολύ καλός ψάλτης στα νειάτα του και πρώτος εξάδελφος του δασκάλου μου Ν. Χατζησταμάτη.
Επειδή δεν θα το γνωρίζετε το πραγματικό επώνυμο του Χατζησταμάτη ήταν Βουτσής και επειδή έγινε "χατζής" ο πατέρας του στον Ιορδάνη κλπ. του έμεινε το Χατζησταμάτης.


Κάθισμα "Τον τάφον σου Σωτήρ"

Στον τάφον του μπεκρή αναβλύζει ρακάκι,
δεν έβαζε ποτέ εις το στόμα νεράκι,
μόνο ρακάκι άσβηστο και σε καρτούτσο κατοστάρικο,
σας γεραίρομεν εσάς κι εμάς τους μπεκρήδες,
να το πίνετε, τούτο το εύοσμον ύδωρ,
το ευλογημένον το βότανον.

Σημείωση:Ως γνωστόν το ούζο στη Χίο το λέμε ρακί.


Ευλογητάριον

Των μπεκρήδων ο χορός εύρε πηγήν του κρασιού και θύραν της ταβέρνας,
εύρω καγώ την οδόν δια του ταβερνιάρη,
ο απολωλός οινοπότης είμαι 'γώ, ανακάλεσον με και ξαναγέμισον.


Εξαποστειλάριον "Τοις μαθηταίς συνέλθωμεν"

Ο μεθυσμένος ξύπνησε τρίβων τους οφθαλμούς του,
βλέπει καράφες αδειανές ποτήρια τσακισμένα,
βλέπει και ψαροκόκαλα τριγύρω πεταμένα,
και άρχισε και φώναζε, φέρτε μου ένα κολιό,
και ψήστε μου ένα τσίρο και βάλτε με να κοιμηθώ
στου βαρελιού τον πίρο.

Σημείωση:Ο πίρος είναι το πώμα (φελλός) που κλείνει το βαρέλι.


Προσόμοια "Όλην αποθέμενοι"

Άντε κι ας τον πιούμ αυτόν τον ευγενέστατον ράκον,
δια να ξεχάσωμεν όσα μας συνέβησαν αποτρόπαια.
Στο ρακί νερό μή βάζετε μήπως και δεν κάμει ενέργειαν.
Στις λάσπες να σερνόσαστε και να σας τραβούν τρείς και τέσσερεις
είς εκ δεξιών και δυό εξ ευωνύμων.


"Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόν"

Οίνος ο γλυκύς μου ιατρός, ο περιφημότατος ρήτωρ και λογιώτατος,
όσοι τον επίνουσι τον εγνωρίζουσι, στραβοί τον πίνουν και βλέπουσι
κουτσοί περιπατούσι, νέοι γέροι χαίρονται διάκοι παπάδες τρελένονται,
όσοι με την κούπα τον πίνουν, όλην την σοφίαν λαμβάνουν
και στο τέλος όλοι ξεμωρένονται.


"Χαίροις ασκητικών"

Χαίρεις όταν περνώ και σε 'δώ στο παραθύρι να κεντάς το μαντήλι σου,
τότε σε καμαρώνω και σ αγαπώ πιό πολύ, όμως δεν αντέχω βρε μικράκι μου,
τα μαύρα ματάκια σου τα σγουρά τα μαλλάκια σου, με τρελάνανε και στον Άδη με βάλανε.
Δώρον το ανεκπλήρωτον ουράνιον χάρισμα, των δεσποινίδων το κλέος και των ανδρών το κραταίωμα.
Ωραία μου κόρη λεβεντιά καμαρωτή καμε 'να έλεος.


Με την ευκαιρία να στείλω ιδιαιτέρως τις ευχές μου για το Χριστός Ανέστη και τα χρόνια πολλά στον φίλο μου Πρωτοψάλτη της Μητροπόλεως Χίου κ. Δημήτρη Δημητρακόπουλο.
Πέτρος Πάτρας

Το ακουσα αυτες τις μερες!!!

Λοιπον στα Βυζαντινα χρονια στο "Ταγμα των Βαράγγων" του Ρωμανου του Διογενη ητανε και ενας Ιρλανδος, ο ονομαζομενος Terence Rem, ο οποιος ασπαστηκε την Ορθοδοξια. O Τερενς (τον φωναζανε Τερρυ) λοιπον πιαστηκε αιχμαλωτος απο τους Τουρκους, και οι Τουρκοι του ζητησαν να γινει Μωαμεθανος και θα του χαριζαν την ζωη. Ο Τερρυ λοιπον αρνηθηκε και μετα απο φρικτα βασανιστηρια πεθανε.
Η Μεγαλη Εκκλησια εις αναγνωριση της πιστης του στον Χριστο και τα βασανιστηρια τον αναγνωρισε σε αγιο.
Απο τοτε τον ενθυμουμαστε σε καθε λειτουργια Τερρυ Ρεμ, Τερι Ρεμ, τεριρεμ!

Το παρακάτω περιστατικό έγινε στο χωριό που ψάλλω, αρκετά χρόνια προτού γεννηθώ όπου δεν υπήρχαν μικροφωνικές εγκαταστάσεις στους Ναούς.
Κατά τοπική παράδοση, (δεν ξέρω εάν γίνεται παντού) κατά την ακολουθία της Αναστάσεως, πορεύονται ιερείς και ψάλτες εκτός του Ναού, όπου λέγεται σε ειδική εξέδρα το Ευαγγέλιο τα Ειρηνικά και το Χριστός Ανέστη. Κατόπιν αυτού, πορευόμενοι ξανά προς την θύρα του ναού, γίνεται η στοιχομυθία που αναφέρει και ο domesticus εδώ η οποία τελιώνει με το άνοιγμα της θύρας και την είσοδο όλης της πομπής στο ναό για τη συνέχηση της ακολουθίας. Για να θυμάστε, η πόρτα του Ναού, είναι μεταλική από χοντρό και βαρύ σίδερο.
Βρίσκεται λοιπόν η πομπή εκτός και ο ενας ψάλτης εντός του Ναού για τις απαντήσεις.

ἱερεὺς: Ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης.
Ἀναγνώστης:... (Ο αναγνώστης από τον πραγματικό πόλεμο που γίνεται έξω από τις κροτίδες δεν μπορεί να ακούσει και έχει στήσει αυτί στην πόρτα προσπαθώντας, αλλά εις μάτην...)
ἱερεὺς (ο οποίος ούτε και αυτός ακούει απάντηση, αλλά υποθέτει ότι ειπώθηκε...): Κύριος κραταιὸς καὶ δυνατός, Κύριος δυνατὸς ἐν πολέμῳ. Ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης.
ἀναγνώστης: ...
ἱερεὺς: Κύριος τῶν δυνάμεων, αὐτός ἐστιν ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης.

Σε αυτό το σημείο, ο Ιερέας δίνει μία δυνατή κλωτσιά στη πόρτα, για να δείξει την άνεση με την οποία μετακινήθηκε ο λίθος του μνήματος κατά την Ανάσταση. Καταλαβαίνετε, ότι ο αναγνώστης ένιωσε όλη αυτή την θεόβαρια πόρτα στα μούτρα του, αφού είχε στήσει αυτί για να ακούσει. Ως οξύθυμος όπως ήταν ο μακαρίτης ο αναγνώστης, αρχίζει να βρίζει κυριολεκτικά Θεούς και δαίμονες ουρλιάζοντας!!! Και εκείνη τη στιγμή, μπαίνει και η πομπή στο Ναό ψάλλοντας τον Ειρμό του Κανόνα: "Αναστάσεως ημέρα..."
Απλά φανταστείτε την εικόνα...

Το πρόσωπο (μακαρίτης πλέον) που διηγήθηκε τα παρακάτω, είπε ότι συνέβησαν .... Δεν θυμάμαι ονόματα προσώπων και χρονολογία.
Ο άγιος Χαλκηδόνος έλεγε την Β' Στάση των χαιρετισμών. Η φωνή του και η εμμελής απαγγελία του δεν ήταν ότι το καλύτερο!
Και στο σημείο "Μέλλοντος Συμεώνος του παρόντος αιώνος, μεθίστασθαι του απατεώνος," κάποιος του είπε (με δόση ειρωνείας): "Εύγε άγιε Χαλκηδόνος!" Και ο άγιος Χαλκηδόνος απάντησε: "Εις αιώνος!" (Το οποίον με άλλη .. ορθογραφία λέει: Είσαι όνος)

ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ;34740 said:

Το πρόσωπο (μακαρίτης πλέον) που διηγήθηκε τα παρακάτω, είπε ότι συνέβησαν .... Δεν θυμάμαι ονόματα προσώπων και χρονολογία.
Ο άγιος Χαλκηδόνος έλεγε την Β' Στάση των χαιρετισμών. Η φωνή του και η εμμελής απαγγελία του δεν ήταν ότι το καλύτερο!
Και στο σημείο "Μέλλοντος Συμεώνος του παρόντος αιώνος, μεθίστασθαι του απατεώνος," κάποιος του είπε (με δόση ειρωνείας): "Εύγε άγιε Χαλκηδόνος!" Και ο άγιος Χαλκηδόνος απάντησε: "Εις αιώνος!" (Το οποίον με άλλη .. ορθογραφία λέει: Είσαι όνος)

Click to expand...

Νικο
Σε ποιο αγιο Χαλκηδωνος αναφερεσαι ; Στον μακαριστο Μελιτωνα (Καρρά) ; Αν ναι ,
οντως ''Η φωνή του και η εμμελής απαγγελία του δεν ήταν ότι το καλύτερο'' αλλα οταν εκηρυτε , οι λογοι του ηταν ''πυρινοι'' και το ακροατηριο τηρουσε σιγην ιχθυος . Γιατι λες δεν εγινε Πατριαρχης μετα τον θανατο του μακαριστου Αθηναγωρα και εγινε ο μακαριστος Δημητριος ;

Θα σας πω κάτι αστείο που συνέβει φέτος με εμένα πρωταγωνιστή (για να λέμε και τα στραβά τα δικά μας).

Πήγα λοιπόν φέτος στη ακολουθία του επιταφίου στο χωριό μου. Κλασσικό ορεινό χωριό που οι "ψάλτες" είναι κάποιοι χωρικοί που δεν έχουν ιδέα βυζαντινής μουσικής και απλά προσπαθούν να κάνουν οτι είναι καλύτερο. Σίγουρα όσοι έχετε κάνει γιορτές σε χωριά της επαρχίας ξέρετε τι εννοώ. Εν πάση περιπτώση ο παλιός ιερέας που είχαμε πήρε σύνταξη και είχαν στείλει καινούριο ο οποίος δεν έχει ιδέα από βυζαντινή μουσική αλλά είναι πολύ τυπικός με το τυπικόν. Ανεβαίνω στο ψαλτήρι λοιπόν μια χαρά όλα, ο ιερέας ενθουσιάζεται γιατί σου λέει βρήκα κάποιον γνώστη του αντικειμένου(σε σχέση με τους άλλους), αρχίζω την δοξολογία σε πλάγιο του β, όλα ωραία, σηκώνουν τον επιτάφιο και πάω να βγώ κι εγώ όπως όλοι για την περιφορά. Ο ιερέας μου λέει "Ρε παιδί κάτσε να μου ψάλλεις και τον ήλιον κρύψαντα να ακούγεται από τα μικρόφωνα" (ο επιτάφιος στο χωριό μου κάνει απλά κύκλο γύρω από τον ναο). Εγώ παθαίνω πολιτισμικό σοκ γιατί δεν είχα ποτέ ακούσει στη ζωή μου το "τον ήλιον κρύψαντα", δεν ήξερα καν την μελωδική του γραμμή, ούτε πως περίπου είναι και φυσικά δεν είμαι και κανας έμπειρος ψάλτης να αυτοσχεδιάσω σε πλάγιο του πρώτου.

Με λούζει κρύος ιδρώτας, τι να κάνω, τι να κάνω όπως λοιπόν είμαι από πλάγιο του δευτέρου από την δοξολογία, ξεκινάω το "τον ήλιον κρύψαντα" σε πλάγιο του δευτέρου(ξέρωντας πως για μένα ο συγκεκριμένος ήχος είναι ο μόνος που μπορώ να αυτοσχεδιάσω με ασφάλεια) στη μελωδική γραμμή του "σήμερον κρεμάται επι ξύλου" και συνεχίζω αυτοσχεδιάζοντας πάνω στην σκληρή χρωματική κλίμακα. Ο ύμνος ακούγεται φυσικά κλασσικός πλάγιος του β και κάποιες γιαγιάδες συγκινούνται.

Γυρίζωντας ο επιτάφιος λοιπόν λέει ο ιερέας στο μικρόφωνο"Ορε παιδί, πλανταξαν οι γριές ούλες στο κλάμα, αν ήξερα οτι ήταν μοιρολόι δεν σ' εβανα να το πεις, να πάθει και καμμία τιποτας να κάν' ανάσταση στου νουσουκουμείου να το έχουμε και βάρος"

Περιττό να σας πω τι έγινε στο ποίμνιο...

επειδή εχω την μανία όταν κοινωνώ τους πιστούς να μου λένε το όνομα τους, την Μ.Πέμπτη το πρωί κοινωνούσα κανονικά το κόσμο ώσπου πλησιάζει κάποια κυρία λέω " μεταλαμβάνει η δούλη του Θεού.....? " το όνομα σας λέω ψυθιριστα. Α! Μαρία λεει αυτή. Συνεχίζω. " μεταλαμβάνει η δούλη του
Θεού Μαρία Σώμα και Αίμα Χριστού.....' σκουπίζεται η ...Μαρία και λέει με απορία..." Το δικο σας δεν μου το είπατε όμως..."

vagelis said:

Νικο
Σε ποιο αγιο Χαλκηδωνος αναφερεσαι ; Στον μακαριστο Μελιτωνα (Καρρά) ; Αν ναι ,
οντως ''Η φωνή του και η εμμελής απαγγελία του δεν ήταν ότι το καλύτερο'' αλλα οταν εκηρυτε , οι λογοι του ηταν ''πυρινοι'' και το ακροατηριο τηρουσε σιγην ιχθυος . Γιατι λες δεν εγινε Πατριαρχης μετα τον θανατο του μακαριστου Αθηναγωρα και εγινε ο μακαριστος Δημητριος ;

Click to expand...

Ο Μελιτων (Χατζης) ειχε διαγραφει (με αποφαση της Τουρκικης κυβερνησης) απο την λιστα υποψηφιων για τον Θρονο του οικουμενικου Πατριαρχειου. Αργοτερα χτυπηθηκε απο εγκεφαλικο επεισοδιο και για πολλα χρονια ηταν κατακοιτος, μεχρι τον θανατο του.
Παντως καταφερε τα δυο πνευματικοπαιδια του να γινουν ο ενας Πατριαρχης (Βαρθολομαιος) και ο αλλος Γερων Χαλκηδονος (Ιωακειμ), και αυτο ειναι πολυ σημαντικο. Αν προσεξετε (στην Ιστοσελιδα του Πατριαρχειου) ο Πατριαρχης πηγαινει 2-3 φορες το χρονο στο κοιμητηριο του Αγ.Ιγνατιου και κανει τρισαγιο στον γεροντα του.

Ο Μελιτων (Καρρας), που ανεφερατε ειναι ο σημερινος αγιος Φιλαδελφειας.

master_yianni said:

Ο Μελιτων (Χατζης) ειχε διαγραφει (με αποφαση της Τουρκικης κυβερνησης) απο την λιστα υποψηφιων για τον Θρονο του οικουμενικου Πατριαρχειου. Αργοτερα χτυπηθηκε απο εγκεφαλικο επεισοδιο και για πολλα χρονια ηταν κατακοιτος, μεχρι τον θανατο του.
Παντως καταφερε τα δυο πνευματικοπαιδια του να γινουν ο ενας Πατριαρχης (Βαρθολομαιος) και ο αλλος Γερων Χαλκηδονος (Ιωακειμ), και αυτο ειναι πολυ σημαντικο. Αν προσεξετε (στην Ιστοσελιδα του Πατριαρχειου) ο Πατριαρχης πηγαινει 2-3 φορες το χρονο στο κοιμητηριο του Αγ.Ιγνατιου και κανει τρισαγιο στον γεροντα του.

Ο Μελιτων (Καρρας), που ανεφερατε ειναι ο σημερινος αγιος Φιλαδελφειας.

Click to expand...

Αγαπητε Γιαννη
Ναι εχεις δικιο . Αναφερομουν στο Μελιτωνα (Χατζη) και οχι στον νυν Φιλαδελφειας Μελιτωνα (Καρρα) . Απλα μπερδεψα τα επιθετα . Ευχαριστω για την διορθωση .
Στο ακολουθω λινγκ ακουγεται ο μακαριστος Μελιτων (Χατζης) :

http://www.analogion.com/forum/showpost.php?p=35471&postcount=9