π. Μάξιμος
Γενικός Συντονιστής
Ὄντως πλέον στήν Παρακλητική τῆς Ἀ.Δ. στήν ὁποία ἔχουν ἐπενεχθεῖ κάποιες διορθώσεις, ἀλλά καί στά Δίπτυχα ὡς καί στό ΗΟΠ βλέπουμε πλέον τό Ἐν νόμῳ διορθωμένο σέ Ἐν νόμου σκιᾷ καὶ γράμματι...
Ὁ κ. Γιαννόπουλος ἀλλοῦ ὀρθῶς ἔγραψε:
Στην θ' ωδή το ορθό κείμενο: όχι Εν νόμω, αλλά: Εν νόμου.
Ε.Γ.
Στά Μηναῖα δέν ἔχει διορθωθεῖ.
Ἐπίσης βλέπω πώς καί ὁ ἅγ. Νικόδημος στό Ἑορτοδρόμιον δέν τό διορθώνει, μάλιστα ἑρμηνεύει (σελ. 232 τοῦ pdf) τίς τρεῖς λέξεις (νόμος, σκιά, γράμμα) ὡς συνώνυμα «συνώνυμα γὰρ εἶναι καὶ τὰ τρία ταῦτα κατὰ τούς ῤήτορας».
Ἔχω ὑπόψιν μου καί ἄλλο ἔργο ἑρμηνείας εἰς τάς Καταβασίας τοῦ ἐνιαυτοῦ (στηριζόμενο βέβαια κατά βάσιν στόν ἅγιο) ὅπου καί ἐκεῖ ἀναφέρεται ὅτι καί οἱ τρεῖς αὐτές λέξεις ἀναφέρονται στόν μωσαϊκόν νόμον, ὄντα, ἐν συγκρίσει πρός τό Εὐαγγέλιον, σκιά καί νεκρόν γράμμα.
Θά μοῦ πεῖτε πώς σκιά καί γράμμα εἶναι ἰδιότητες τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου (πρβλ. Ἑβρ. ι΄, 1 «Σκιὰν γὰρ ἔχων ὁ νόμος τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, οὐκ αὐτὴν τὴν εἰκόνα τῶν πραγμάτων» καί Ρωμ. ζ΄, 6 «νυνὶ δὲ κατηργήθημεν ἀπὸ τοῦ νόμου, ἀποθανόντες ἐν ᾧ κατειχόμεθα, ὥστε δουλεύειν ἡμᾶς ἐν καινότητι πνεύματος καὶ οὐ παλαιότητι γράμματος», ὡς καί Β΄ Κορ. γ΄, 5-7).
Σκέπτομαι ὅμως μήπως στό εἱρμό ἐννοεῖται τό νόμου καί οἱ τρεῖς λέξεις πρέπει νά εἶναι στήν δοτική ὡς ἱσότιμες καί συνώνυμες. Μήπως αὐτή ἦταν ἡ ἔμπνευση τοῦ Ποιητοῦ; Μήπως (ὅπως πάλιν ἔχει ἐπισημανθεῖ) πολλές διορθώσεις δέν ἦσαν ἀναγκαῖες (πρβλ. ἐδῶ); Πῶς συναντᾶται σέ παλαιότερα ἔντυπα ἤ χειρόγραφα;
Εὐχαριστῶ