Πάλι δεν κατάλαβες. Η συζήτηση ξεφεύγει από το θέμα. Την σύνθεση του Κεκραγαρίου θεωρώ αλχημεία.
Κάθε πράγμα στον καιρό του. Στους Κατανυκτικούς Εσπερινούς δεν ψάλλεται λέγετος και γενικότερα τα περισσότερα Κεκραγάρια σε σύντομο ειρμολογικό μέλος; (Με εξαίρεση ίσως του α' που λέγεται το εξαιρετικά σεμνό απλό αύντομο στιχηραρικό που παρατίθεται σαν δεύτερο στο Αναστασιματάριο του Πρίγγου και ψάλλεται και στις Προηγιασμένες και του πλ. δ' που λέγεται κάτι μεταξύ στιχηραρικού και ειρμολογικού, αν και ο Μουτάογλου στην ηχογράφηση των Κατανυκτικών ψάλλει το σύντομο). Αφού ψάλλονται και είναι καταγεγραμμένα από τον Πέτρο κιόλας τα ειρμολογικά Κεκραγάρια, γιατί θεωρούνται μιαρά; Τα ειρμολογικά Κεκραγάρια, που είναι πιο ξεκάθαρα ειρμολογικό μέλος, δεν ψάλλονται τους Κατανυκτικούς;
Τί σχέση έχει το σύντομο στιχηραρικό (όμοιο με το σύντομο ειρμολογικό) με την συζήτηση εδώ περί σύνθεσης σε αργό ειρμολογικό μέλος του Κεκραγαρίου; τον συλλογισμό τον κατάλαβες; αν πρέπει να είναι "δε και καλά" ειρμολογικό το Κεκραγάριο, δε θα έπρεπε να είναι "δε και καλά" και το Πασαπνοάριο των Αίνων σε λέγετο (αργό) ; Κι όμως οι περισσότεροι το ψάλλουμε σε νέο Στιχηραρικό (Πα) και συνήθως τα στιχηρά των αίνων σύντομα χωρίς κανένα πρόβλημα. Γιατί μας προβληματίζει τόσο το Κεκραγάριο της Κοιμήσεως;...
Ψάλλονται. Τα ψάλλω και εγώ. Τα θεωρώ ως κομμάτι σύντομης στιχηραρικής απόδοσης όμοιας (σε τεχνική) με το ειρμολογικό είδος. Εδώ είναι ένα θέμα... Ο Πέτρος όμως δεν μελοποίησε "αργό ειρμολογικό μέλος" και ούτε οι επόμενοι ψάλτες του Πατριαρχικού Ναού.
