Τώρα για την Αποστολική Διακονία, τα σχόλια περιττεύουν
Ἡ Ἀποστολική Διακονία ἐκδίδει τοῦ Βαρθολομαίου Κουτλουμουσιανοῦ τοῦ Ἰμβρίου. Τί ἔχει διορθώσει πάνω σ᾿ αὐτά. Μέ ἐπιχειρήματα (πέρα ἀπό γενικούς ἀφορισμούς) ἄς γράψουν ὅσοι ξέρουν.
Ὁ Βαρθολομαῖος προσέθεσε τυπικές διατάξεις ἀπό τό Τυπικό τοῦ Κωνσταντίνου. Μέχρι τῆς ἐκδόσεως ὅλων ἐκδόθηκε καί τοῦ Βιολάκη, ἀλλά ποτέ δέν ἔβαλε ἀπό ἐκεῖ. Αὐτό τό ἔκανε ἡ Ἀ.Δ. στήν α΄ ἔκδοση τῷ 1952. Σέ ὅλες τίς μετέπειτα ἐκδόσεις ἔχουν γίνει δυστυχῶς διάφορες ἐπεμβάσεις καί ἀλλοιώσεις, καί στίς τυπικές διατάξεις καί σέ προσθῆκες, πού εἶναι θέμα μεγάλης ἐπιστημονικῆς μελέτης.Με αυτό που είπα για την Αποστολική Διακονία, ήθελα να πώ
1. Έχει εξοβελίσει τις τυπικές διατάξεις που έχει ο Βαρθολομαίος, η οποίες αν κατάλαβα από την παρατήρησή σας στο μήνυμα #3 δεν ανήκουν στο στο κλασικό ΤΜΧ, άρα είναι μια πηγή που χάθηκε!
Συμφωνῶ. Ἀλλά τό θέμα μέ τόν ἐκδοτικό μας ὀργανισμό εἶναι βαθύτερο, ἐπειδή κατά τῆς ἀλλεπάλληλες ἐκδόσεις, δέν ἐτηρεῖτο μιά «ἀρχή», ἀλλά ὅπως συμβαίνουν τά πράγματα στά καθ᾿ ἡμᾶς, «ὅποιου τοῦ πέρναγε» διόρθωνε ἤ συμπλήρωνε, ἄλλοτε ὀρθῶς, ἄλλοτε ἐσφαλμένως καί αὐθαιρέτως.2. Διορθώνει σιωπηλώς τα κείμενά εξοβελίζοντας την κριτική εργασία του Βαρθολομαίου. Για εμένα η πραγματική απόλαυση είναι να διαβάζω τις υποσημειώσεις του. Εκεί φαίνεται ένας άνθρωπος που με δική του "ευθύνη" (δεν μπορώ να βρω μια άλλη λέξη) καταρτίζει τα Μηναία, αλλά γνωρίζει ότι ελέγχεται για τις υποκειμενικές του κρίσεις και παρουσιάζει τις πηγές ή την κριτική του άποψη (δείγμα όχι μόνο τιμιότητας αλλά και επιστημονικής δεινότητας) !!!
κάποια μηναία "παρά Νικολάω Γλυκεί τω εξ' Ιωαννίνων". Τι ξέρουμε για το έργο αυτού;
]Νά ποῦμε ὅτι τά Ἁγιορείτικα Τυπικά τῶν Μονῶν Διονυσίου, Ἁγίου Παύλου καί Ξηροποτάμου, τό Τυπικό τοῦ Ρήγα, ὡς καί τό ΤΑΣ τά συγκεκριμένα τοῦ ἀγίου Νικολάου τά προβλέπουν ἄνευ οὐδενός σχολίου (πρβλ. ΣΤ. σελ. 234 ὑποσημ. 397).
Νά ποῦμε ὅτι τά Ἁγιορείτικα Τυπικά τῶν Μονῶν Διονυσίου, Ἁγίου Παύλου καί Ξηροποτάμου, τό Τυπικό τοῦ Ρήγα, ὡς καί τό ΤΑΣ τά συγκεκριμένα τοῦ ἀγίου Νικολάου τά προβλέπουν ἄνευ οὐδενός σχολίου (πρβλ. ΣΤ. σελ. 234 ὑποσημ. 397).
Υπάρχει εδώ