δ. Διονύσης Φιρφιρής : Άρθρο-αφιέρωμα επισκόπου Ροδοστόλου

V_Zacharis

Παλαιό Μέλος
Έχω διαβάσει μόνο ένα αφιέρωμα στη "Πεμπτουσία" του Επισκόπου Ροδοστόλου Χρυσοστόμου.
Εμίλιε κάνε ένα κόπο σκάναρέ το, και ανέβασέ το εδώ.
 
Εμίλιε κάνε ένα κόπο σκάναρέ το, και ανέβασέ το εδώ.

Το συγκεκριμένο τεύχος δε το έχω,αλλά έχω σε φωτοαντίγραφο (ασπρόμαυρο) το άρθρο.

Έχω μια συλλογή "1000 Χρόνια Άγιο Όρος" όπου ένα cd είναι μόνο Φιρφιρής,δε νομίζω να έχω το δικαίωμα να το ανεβάσω :(


edit: Έχω ένα πρόβλημα με το scaner,θα προσπαθήσω να το διορθώσω για να το ανεβάσω μέσα στο Σαββατοκύριακο :/
 
Last edited:
Έτοιμο το άρθρο :)

Διακο-Διονύσιος Φιρφιρής (1912-1990) του Επισκόπου Ροδοστόλου Χρυσοστόμου.


Στη τελευταία φωτογραφία ο "προσκυνητής" μήπως είναι ένας γνωστός Διδάσκαλος της Ψαλτικής Τέχνης (και μέλος του forum)???? :rolleyes:;)
 

Attachments

  • Diako_Dionushs_Firfirhs.pdf
    5.4 MB · Views: 554
Έτοιμο το άρθρο :)

Διακο-Διονύσιος Φιρφιρής (1912-1990) του Επισκόπου Ροδοστόλου Χρυσοστόμου.
Μπράβο. Ευχαριστούμε!
Στη τελευταία φωτογραφία ο "προσκυνητής" μήπως είναι ένας γνωστός Διδάσκαλος της Ψαλτικής Τέχνης (και μέλος του forum)???? :rolleyes:;)
...μήπως είναι και οι δύο προσκυνητές;:eek:
 
Ανεβάζω ένα παλαιότερο άρθρο που έστειλε ο Αιμίλιος αλλά σε έγχρωμο...
 

Attachments

  • Άρθρο.rar
    18.9 MB · Views: 208
Ἐπειδή ἔχει «πέσει» λίγο τό ἐνδιαφέρον γιά θέματα Τυπικοῦ κλπ. (ἄν καί αὐτή ἡ ἐνότητα ἔρχεται δεύτερη σέ ἀριθμό μηνυμάτων μετά τίς Ἠχογραφήσεις) βρίσκω τόν καιρό νά διαβάζω παλαιότερα ἐνδιαφέροντα θέματα, ὅπως αὐτό.
Σέ ἕνα μῆνα θά συμπληρώσει 1 χρόνο λειτουργίας τό νέο analogion.com Ψαλτολόγιον, καί διαβάζω καί θαυμάζω τό ἦθος, τό ὕφος καί τή σεμνότητα μέ τήν ὁποίαν ἔγραφαν παλιά. Παρά τίς τρικυμίες πού πέρασαν, αὐτό τό ἦθος καί τό ὕφος πρέπει νά συνεχισθεῖ καί τήν δεύτερη χρονιά στήν ὁποία θά εἰσέλθει μέ τό καλό τό Ψαλτολόγιον ἐντός ὀλίγου, καί γιά πολλά χρόνια!
Ἄν ὑπῆρχε ἀπό τότε τό κουμπί τοῦ thanks τά παλαιά μέλη θά εἶχαν φτάσει τά 3000 καί βάλε, μέ τά τόσα σημαντικά πού ἔχει ἐναποθέσει ἡ καρδιά καί ἡ ψυχή τους σ᾿ αὐτό τό «περιβόλι» τό ἀνθολόγιον-ψαλτολόγιον.

Μετά ἀπό σχεδόν 9 μῆνες ὁ Χριστάκις ἀνέβασε καί σέ ἔχρωμο τό περισπούδαστο ἄρθρο πού εἶχε ἀναβάσει στίς 26/1/08 ὁ Αἰμίλιος. Ἡ ἱερή μορφή καί προσωπικότητα τοῦ Διακο-Διονύσιου Φιρφιρῆ θά μείνει στούς αἰῶνες. Τό ὅτι ὁ ἀείμνηστος, καθώς καί ἄλλοι -ὅπως ἀναφέρθηκε-, δέν δέχθηκαν τήν ἱερωσύνη, αὐτό ὁφείλεται καί στήν ἀφιερωτική τους ἐνασχόληση μέ τήν ψαλτική, ἀλλά καί στόν ἱερό ἐνδοιασμό τους γι᾿ αὐτήν. Τότε ἀφ᾿ ἑνός ὑπῆρχαν ἀρκετοί διάκοι (ὅσοι χρειαζόντουσαν) ἐν ἀντιθέσει μέ σήμερα, ἀλλά καί ἐν ἀντιθέσει μέ σήμερα, ὑπῆρχαν καί πολύ λιγώτεροι ἱερεῖς, πάλι ὅσοι χρειαζόντουσαν. Σήμερα ὑπάρχουν στίς Μονές πολύ περισσότεροι ἀπ᾿ ὅ, τι χρειάζονται ἱερεῖς.

Σχετικά μέ τήν τελευταία σελίδα τοῦ ἄρθρου (#20 καί #21), ὁ εἷς ἐκ τῶν δύο προσκυνητῶν εἶναι ὁ κ. Κωνσταντίνου. Ὁ ἄλλος ποιός (ὑπονοεῖται ὅτι) εἶναι;

Τέλος σέ μένα, πού δέν ἔχω νά προσφέρω κάτι ἀξιόλογο σ᾿ αὐτό τό θέμα, ἐπιτρέψτε μου νά παραθέσω (μετά ἀπό πληκτρολόγηση -δέν ὑπάρχει ἕτοιμο-) τό θαυμάσιο δοξαστικό ἀπό τήν Νεκρώσιμο εἰς Ἱερεῖς καί Κοσμικούς Ἀκολουθία ἐκ τοῦ Μεγάλου Εὐχολογίου, πού μνημονεύει ὁ Θεοφιλέστατος ὅτι ἔψαλε ὁ μακαριστός Διακο-Διονύσιος Φιρφιρῆς σέ κάποια πρός τό Κοιμητήριον ἐκφορά κεκοιμημένου Καρεώτου, ὡς ἕν ἐκ τῶν ἰδιαιτέρων «ἀδυναμιῶν» του μελῴδημα, πού μακάρι κάποτε νά βρεθεῖ τό μουσικό του χειρόγραφο, γιατί ἴσως δέν θά ὑπάρχει σέ ἄκουσμα. Μακάρι νά ὑπῆρχε σέ ἄκουσμα. Διαβάζοντάς το ὅμως θά φέρνουμε στό νοῦ μας κι ἐμεῖς αἰωνίως τόν ἀξεπέραστο Διακο-Διονύσιο Φιρφιρῆ «εἰς μνημόσυνον αἰώνιον» αὐτοῦ καί θά εἶναι σάν νά μᾶς μιλάει.

Δόξα, Καὶ νῦν. Ἦχος πλ. β΄.
ρῶντές με ἄφωνον καὶ ἄπνουν προκείμενον, κλαύσατε πάντες ἐπ᾿ ἐμοί, ἀδελφοί καὶ φίλοι, συγγενεῖς καὶ γνωστοί· τὴν γὰρ χθὲς ἡμέραν μεθ᾿ ὑμῶν ἐλάλουν, καὶ ἄφνω ἐπῆλθέ μοι ἡ φοβερὰ ὥρα τοῦ θανάτου· ἀλλά δεῦτε πάντες οἱ ποθούμενοί με, καὶ ἀσπάσασθέ με τὸν τελευταῖον ἀσπασμόν· οὐκέτι γὰρ μεθ᾿ ὑμῶν πορεύσομαι, ἤ συλλαλήσω τοῦ λοιποῦ· εἰς Κριτὴν γὰρ ἀπέρχομαι, ἔνθα προσωποληψία οὐκ ἔστι· δοῦλος γὰρ καὶ δεσπότης ὁμοῦ παρίστανται, βασιλεὺς καὶ στρατιώτης, πλούσιος καὶ πένης, ἐν ἀξιώματι ἴσῳ· ἕκαστος γὰρ ἐκ τῶν ἰδίων ἔργων, ἤ δοξασθήσεται, ἤ αἰσχυνθήσεται. Ἀλλ᾿ αἰτῶ πάντας, καὶ δυσωπῶ, ἀδειαλείπτως ὑπὲρ ἐμοῦ προσεύξασθαι Χριστῷ τῷ Θεῷ, ἵνα μὴ καταταγῶ διὰ τὰς ἀμαρτίας μου εἰς τὸν τόπον τῆς βασάνου, ἀλλ᾿ ἵνα με κατατάξῃ, ὅπου τὸ φῶς τῆς ζωῆς.​
 

Σχετικά μέ τήν τελευταία σελίδα τοῦ ἄρθρου (#20 καί #21), ὁ εἷς ἐκ τῶν δύο προσκυνητῶν εἶναι ὁ κ. Κωνσταντίνου. Ὁ ἄλλος ποιός (ὑπονοεῖται ὅτι) εἶναι;
Ο κ.Κωνσταντίνος Λανάρας.
 
Ο κ.Κωνσταντίνος Λανάρας.

βασίλη συγγνώμη, αλλά είναι ο δικηγόρος εκ Τριπόλεως, κ. Σπυρόπουλος Δημήτριος. Για την ιστορία: Φωτογράφος και ιδιοκτήτης της φωτο είναι ο προαναφερόμενος. Λίγο καθυστερημένη απάντηση, αλλά οφειλόμενη.
 
Back
Top