Χειροθεσία Αναγνώστου

mmamais

Μαμάης Μιχάλης
Σήμερα πανηγύριζε το Μοναστήρι που ψέλνω.

Γενικά είμαι ευχαριστημένος, πολύ θα έλεγα. Και για να μη λέω ότι τα πράγματα γίνονται....ρουτίνα, ο γέροντας μας εξασφαλίζει συχνά εκπλήξεις.

Σήμερα ας πούμε. Είμαστε λίγο πριν το Δύναμις κ έρχεται ο διάκος. Λέω "Παραγγελιά του γέροντα θα είναι".
Σκύβω και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
"Βγάλε το ράσο".
"........."
"Βγάλε το ράσο"
"......το ράσο?"
"Ναι, βγάλε το ράσο"

(παρένθεση. Με έκοψε στο καλύτερο, λίγο πριν το Άγιος Αθάνατος του Καλογήρου με κράτημα)

Το βγάζω κ εγώ, με πιάνουν οι δύο διάκοι αγκαζέ που λένε και με πάνε στην ωραία πύλη. "Αμαν!" Σκέφτηκα.

Πιάνει το μάτι μου ένα ιερομόναχο της αδελφότητας με ψαλίδι στο χέρι, γεγονώς όχι ιδιαίτερα καθησυχαστικό. "Κομμωτήριο" μου λέει διακριτικά.

Και έτσι λοιπόν έγινα αναγνώστης. Ευτυχώς το διευκρίνισε ο γέροντας απο ωραίας πύλης. "Εμείς εδώ τηρούμε όσο μπορούμε το τυπικό κτλ κτλ (ΚΥΡΙΕ ΑΝΑΤΟΛΙΚΙΩΤΗ ΔΕ ΤΟ ΛΕΩ ΣΑ ΜΠΗΧΤΗ, ΧΕΧΕ) και πρέπει ο τοποθετημένος στο αναλόγιο να χειροθετείται κτλ κτλ"

Τώρα που ο Θεός είναι κ επισήμος βοηθός στο δύσκολο έργο μου, ίσως κάνω καλύτερα τη κορώνα στο άνω ΔΙ.

(Προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν ειρωνεύομαι ούτε το Θεό βεβαίως, ούτε τη χειροθεσία, αστειάκι).

Επ ευκαιρία, θέλω να ευχαριστήσω δημοσίως το ΣΟΥΛΔΑΤΟ το ΣΤΕΦΑΝΟ ο οποίος ήρθε απο τα Γλυκά Νερά να σώσει τη κατάσταση καθώς ο αριστερός μας κάτι έπαθε χθες βράδυ κ δεν ήρθε.
 
Σκύβω και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
"Βγάλε το ράσο".
"........."
"Βγάλε το ράσο"
"......το ράσο?"
"Ναι, βγάλε το ράσο"

Έτσι έγινε και με τη δική μου χειροθεσία σε αναγνώστη το 1990 μια Κυριακή του Αυγούστου. Μόνο που οι γιαγιούλες που με γνωριζαν νόμιζαν οτι γίνομαι καλόγερος και έκλεγαν . Μία δε το πρόφθασαι στη μάνα μου και τις έκοψε το αίμα στην αρχή , αλλά μετά το κατάλαβε . Ήρθε όμως γρήγορα στην εκκλησία καλού - κακού να δει ,γιατί τότε ήμουν επίφοβος να το κανω.

ΑΞΙΟΣ και σου εύχομαι καλή δύναμη στο έργο σου.
 
Last edited:
Σήμερα πανηγύριζε το Μοναστήρι που ψέλνω.
Γενικά είμαι ευχαριστημένος, πολύ θα έλεγα. Και για να μη λέω ότι τα πράγματα γίνονται....ρουτίνα, ο γέροντας μας εξασφαλίζει συχνά εκπλήξεις.
Σήμερα ας πούμε. Είμαστε λίγο πριν το Δύναμις κ έρχεται ο διάκος. Λέω "Παραγγελιά του γέροντα θα είναι".
Σκύβω και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
"Βγάλε το ράσο".
"........."
"Βγάλε το ράσο"
"......το ράσο?"
"Ναι, βγάλε το ράσο"
(παρένθεση. Με έκοψε στο καλύτερο, λίγο πριν το Άγιος Αθάνατος του Καλογήρου με κράτημα)
Το βγάζω κ εγώ, με πιάνουν οι δύο διάκοι αγκαζέ που λένε και με πάνε στην ωραία πύλη. "Αμαν!" Σκέφτηκα.
Πιάνει το μάτι μου ένα ιερομόναχο της αδελφότητας με ψαλίδι στο χέρι, γεγονώς όχι ιδιαίτερα καθησυχαστικό. "Κομμωτήριο" μου λέει διακριτικά.
Και έτσι λοιπόν έγινα αναγνώστης. Ευτυχώς το διευκρίνισε ο γέροντας απο ωραίας πύλης. "Εμείς εδώ τηρούμε όσο μπορούμε το τυπικό κτλ κτλ και πρέπει ο τοποθετημένος στο αναλόγιο να χειροθετείται κτλ κτλ"
Τώρα που ο Θεός είναι κ επισήμος βοηθός στο δύσκολο έργο μου...
Νά εὐχηθῶ κι ἐγώ μέσα ἀπ᾿ τήν καρδιά μου τά καλλίτερα στόν Μιχάλη Μαμάη, πού ἔχει φανεῖ ὅτι καί καλό παιδί εἶναι, μέ σεβασμό καί ταπείνωση, καί νέος ἐπιστήμονας.
Συγκινήθηκα κι ἐγώ γιατί θυμήθηκα τήν πρό 32 ἐτῶν χειροθεσία μου.

Γιά τήν ἀναγκαιότητα τῆς χειροθεσίας ἔχω γράψει ἐδῶ.

Τά σημαντικότερα ὅμως ἔχει γράψει ὁ Μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος:
«Ἡ Ἐκκλησία, ἀναγνωρίζουσα ἐνωρίς τή σημασία τοῦ ἱεροῦ λειτουργήματός σας, σᾶς ἀνύψωσε στή θέση τοῦ κατωτέρου κληρικοῦ καί προσδιώρισε νά γίνεται σέ σᾶς ἡ ἀνάθεση τοῦ ἔργου σας αὐτοῦ μέ εἰδική καθιέρωση, πού λέγεται "χειροθεσία". Δυστυχῶς, ὅπως συνέβη μέ πολλά ἄλλα πράγματα στή Θ. Λατρεία μας, ἔτσι καί μέ σᾶς ἐγκατελείφθη αὐτή ἡ κανονική θεώρηση τοῦ ἔργου σας καί ἔπαυσε νά ἀπαιτεῖται ἡ εἰδική αὐτή ἱερή εὐλογία τοῦ Ἐπισκόπου γιά νά ἀνεβῆτε στό Ψαλτῆρι, καί ἐθεωρήθη ἀρκετός ὁ διορισμός σας μέ τήν ὑπογραφήν του, πού ὅμως δέν ἀναπληρώνει τήν ἔλλειψη τῆς χειροθεσίας. Πρόθεσή μου εἶναι σιγά-σιγά νά μοῦ δοθεῖ ἡ εὐκαιρία νά σᾶς χειροθετήσω, ἐπιλεκτικά σέ πρῶτο στάδιο, στό βαθμό τοῦ Ἱεροψάλτη, ὥστε νά ἐπαναφερθεῖ ἡ λησμονημένη παράδοση καί νά ψάλλετε μέ τήν ἱερή σας ἰδιότητα καί ὄχι ὡς ἁπλοῖ ὑπάλληλοι τῆς ἐνορίας. Ἰδού τί λέγει ὁ ΛΓ΄ Κανών τῆς Ἁγίας Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου. "Ἐπειδή περ' ἔγνωμεν ..... τινάς δέ αὐτῶν καί μή ἀποκειρουμένους, Ἱεροψάλτας καί Ἀναγνώστας τοῦ θείου Ναοῦ καθίστασθαι, συνείδομεν ...... τούτους ἐκκλησιαστικούς προχειρίζεσθαι ...... Ἀλλά μηδέ τινα τῶν ἁπάντων συγχωρεῖν ἐπ' ἄμβωνος, κατά τήν ἐν τῷ κλήρῳ καταλεγομένων τάξιν, τούς θείους τῷ λαῷ λόγους ἀποφωνεῖν, εἰ μή τι ἄν ἱερατικῇ κουρᾷ χρήσηται ὁ τοιοῦτος καί τήν εὐλογίαν ὑπό τοῦ οἰκείου ποιμένος κανονικῶς ὑποδέξηται ....."».

Καί πάλι,
πολλές εὐχές στόν Μιχάλη,
καί εἰς ἀνώτερα ἐκκλησιαστικά ἀξιώματα ἄν τόν καλέσει ὁ Θεός.
 
Last edited:
Άξιος Μιχάλη!!! Με δύναμη και υγεία!
 
Σας ευχαριστώ όλους. Θα κόβω κ τούρτα κάθε σαν σήμερα.

Με μαύρα κεράκια.

(Μαύρα λόγω ράσου, δε κλαίω απο τη στεναχώρια)
 
Το αστείο είναι ότι λίγο αργότερα ήρθε ο ίδιος διάκος σε μένα να ζητήσει το εγκόλπιο για το Πιστευώ. Όταν είδα το διάκο να έρχεται, λέω: "Ωχ, η σειρά μου τώρα!"
 
Άξιος αγαπητέ ψαλτογείτονα (δεδομένου ότι ο ναός στον οποίον υπηρετώ είναι πολύ κοντά στη μονή στης οποίας το αναλόγιο υπηρετεί ο Μιχάλης).

Ο γράφων έλαβε τη χειροθεσία την 27/01/1989 στο Λονδίνο εκ των τιμίων χειρών του μακαριστού επισκόπου Τελμησσού κυρού Χριστοφόρου.
 
[Σημ. συντ.] Μετέφερα αυτό το θέμα από την ενότητα «Ευχές και Κοινωνικά», γιατί υπάρχουν κάποιες αναφορές και παραπομπές, που δεν τις εύρισκα. Γενικότερα για τις χειροθεσίες αναγνωστών και ψαλτών στην υποενότητα «Τάξη χορών».
 
Σήμερα πανηγύριζε το Μοναστήρι που ψέλνω.

Γενικά είμαι ευχαριστημένος, πολύ θα έλεγα. Και για να μη λέω ότι τα πράγματα γίνονται....ρουτίνα, ο γέροντας μας εξασφαλίζει συχνά εκπλήξεις.

Σήμερα ας πούμε. Είμαστε λίγο πριν το Δύναμις κ έρχεται ο διάκος. Λέω "Παραγγελιά του γέροντα θα είναι".
Σκύβω και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
"Βγάλε το ράσο".
"........."
"Βγάλε το ράσο"
"......το ράσο?"
"Ναι, βγάλε το ράσο"

(παρένθεση. Με έκοψε στο καλύτερο, λίγο πριν το Άγιος Αθάνατος του Καλογήρου με κράτημα)

Το βγάζω κ εγώ, με πιάνουν οι δύο διάκοι αγκαζέ που λένε και με πάνε στην ωραία πύλη. "Αμαν!" Σκέφτηκα.

Πιάνει το μάτι μου ένα ιερομόναχο της αδελφότητας με ψαλίδι στο χέρι, γεγονώς όχι ιδιαίτερα καθησυχαστικό. "Κομμωτήριο" μου λέει διακριτικά.

Και έτσι λοιπόν έγινα αναγνώστης. Ευτυχώς το διευκρίνισε ο γέροντας απο ωραίας πύλης. "Εμείς εδώ τηρούμε όσο μπορούμε το τυπικό κτλ κτλ (ΚΥΡΙΕ ΑΝΑΤΟΛΙΚΙΩΤΗ ΔΕ ΤΟ ΛΕΩ ΣΑ ΜΠΗΧΤΗ, ΧΕΧΕ) και πρέπει ο τοποθετημένος στο αναλόγιο να χειροθετείται κτλ κτλ"

Τώρα που ο Θεός είναι κ επισήμος βοηθός στο δύσκολο έργο μου, ίσως κάνω καλύτερα τη κορώνα στο άνω ΔΙ.

(Προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν ειρωνεύομαι ούτε το Θεό βεβαίως, ούτε τη χειροθεσία, αστειάκι).

Επ ευκαιρία, θέλω να ευχαριστήσω δημοσίως το ΣΟΥΛΔΑΤΟ το ΣΤΕΦΑΝΟ ο οποίος ήρθε απο τα Γλυκά Νερά να σώσει τη κατάσταση καθώς ο αριστερός μας κάτι έπαθε χθες βράδυ κ δεν ήρθε.

ΑΞΙΟΣ!!!
 
Back
Top