Αναφώνηση και αντιφώνηση: «Χριστός ανέστη» - «Αληθώς ανέστη» στη διάρκεια του αναστάσιμου κανόνα του όρθρου του Πάσχα

greek487

Tasos N.
Αγαπητοί συνάδελφοι,

Χριστός Ανέστη!

Πάντα ήμουν περίεργος για την εκκλησιαστική ορθότητα της πρακτικής που ονομάζω "Την Aυτοσχεδιαστική "Χριστός Ανέστη!" Κλήση και Aπάντηση" (Υπάρχει καλύτερη ονομασία?). Εδώ βλέπουμε το λογικό συμπέρασμα της πρακτικής. Ποια είναι η προέλευση αυτής της πρακτικής; Είναι απλά μια θρησκολιπτική εφεύρεση του 20ο αιώνα; Μήπως πρέπει να χρησιμοποιείται με μέτρο ή ακόμη και καθόλου; Τι λένε το τυπικό και η εκκλησιαστική εκκλησιαστικές επιστήμες για αυτή την πρακτική; Έχει εκφράσει η εκκλησιαστική ιεραρχία επίσημη θέση;

Οι ιεροψάλτες πως θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν αυτή τη κατάσταση? ΕΆΝ μπορούν και την ανεχτούν, τη θα έπρεπε να κάνουν αυτή τη στιγμή? Να ψάλλουν πιο δυνατά για να ακουστούν? Να σταματήσουν να ψάλλουν?

Προσωπικά, θα συζητούσα το θέμα με τον ιερέα με την ελπίδα να διακοπή αυτή η πρακτική, (προπαντώς σε τέτοιο βαθμό). Και χωρίς αλλαγή, δεν νομίζω να μπορούσα να λειτουργήσω σε τέτοια κατάσταση. Ούτε να κοροιδέψω, ούτε να βρίσω εδώ θέλω γιατί μου φαίνετε αρκετά σοβαρό το θέμα. Πραγματικά λυπάμαι τους αγαπητούς συναδέλφους και το εκκλησίασμα που έχουν να ανεχτούν τέτοιο τσίρκο και πεπ-συλλαλητήριο (pep rally) μέσα στην εκκλησία και προπαντώς την Κυριακή του Πάσχα!

Υ.Γ. Παρακαλώ κοιτάξτε ολόκληρα τα 2'31" του βίντεο για να συλλάβετε ολόκληρο το σκηνικό.





. . .
 
Last edited:

Θανασακης

Παλαιό Μέλος
Που βρισκεται αυτη η εκκλησια? Στην Ελλαδα δε γινεται ετσι απο οσο ξερω... Το Χριστος Ανεστη-Αληθως Ανεστη λεγεται στο τελος της Ακολουθιας της Κυριακης του Πασχα με την αναγνωση απο τον ιερεα της Ευχης του Αγ Ιωαννου του Χρυσοστομου οπου στο τελος της ο ιερεας λεει Χριστος Ανεστη κ ο λαος απαντα Αληθως Ανεστη.Στο βιντεο οντως η κατασταση ειναι "εκρυθμη"! Εν τω μεταξυ ο ιερεας αναφωνει Χριστος Ανεστη απο τα μικροφωνα!!!:eek:
 
Last edited by a moderator:
P

PANROUST

Guest
Που βρισκεται αυτη η εκκλησια? Στην Ελλαδα δε γινεται ετσι απο οσο ξερω...

Αρχικό μήνυμα απο greek487
Αγαπητοί συνάδελφοι,

Χριστός Ανέστη!

Πάντα ήμουν περίεργος για την εκκλησιαστική ορθότητα της πρακτικής που ονομάζω "Την Aυτοσχεδιαστική "Χριστός Ανέστη!" Κλήση και Aπάντηση" (Υπάρχει καλύτερη ονομασία?). Εδώ βλέπουμε το λογικό συμπέρασμα της πρακτικής. Ποια είναι η προέλευση αυτής της πρακτικής; Είναι απλά μια θρησκολιπτική εφεύρεση του 20ο αιώνα; Μήπως πρέπει να χρησιμοποιείται με μέτρο ή ακόμη και καθόλου; Τι λένε το τυπικό και η εκκλησιαστική εκκλησιαστικές επιστήμες για αυτή την πρακτική; Έχει εκφράσει η εκκλησιαστική ιεραρχία επίσημη θέση;

Οι ιεροψάλτες πως θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν αυτή τη κατάσταση? ΕΆΝ μπορούν και την ανεχτούν, τη θα έπρεπε να κάνουν αυτή τη στιγμή? Να ψάλλουν πιο δυνατά για να ακουστούν? Να σταματήσουν να ψάλλουν?

Προσωπικά, θα συζητούσα το θέμα με τον ιερέα με την ελπίδα να διακοπή αυτή η πρακτική, (προπαντώς σε τέτοιο βαθμό). Και χωρίς αλλαγή, δεν νομίζω να μπορούσα να λειτουργήσω σε τέτοια κατάσταση. Ούτε να κοροιδέψω, ούτε να βρίσω εδώ θέλω γιατί μου φαίνετε αρκετά σοβαρό το θέμα. Πραγματικά λυπάμαι τους αγαπητούς συναδέλφους και το εκκλησίασμα που έχουν να ανεχτούν τέτοιο τσίρκο και πεπ-συλλαλητήριο (pep rally) μέσα στην εκκλησία και προπαντώς την Κυριακή του Πάσχα!

Υ.Γ. Παρακαλώ κοιτάξτε ολόκληρα τα 2'31" του βίντεο για να συλλάβετε ολόκληρο το σκηνικό.

Πάντως στην Ελλάδα δεν είναι.Για προσέξτε την προφορά από το πρώτο λεπτό...
Άλλα έθιμα έχουν στο εξωτερικό,στις Ορθόδοξες εκκλησίες.Τι να κάνουμε(!;)
Να τους πάρουμε το κεφάλι;Καλύτερα να χαλαρώσουμε λιγάκι.
 
Θέατρον εγενήθημεν και αγγέλοις και ανθρώποις.

Αυτό συμβαίνει επειδή χάνουμε το μέτρο. Πρόκειται για χαρακτηριστική περίπτωση, πως διακωμωδείται η παράδοση (ή έστω η "λαϊκή" συνήθεια). Και σε μας ο ιερέας "αντιφωνεί" με το λαό Χριστός Ανέστη και Αληθώς Ανέστη κατά την ψαλμώδηση της θ΄ ωδής, αλλά πολύ πιο διακριτικά (τον ακούν μόνον οι πολύ κοντινοί πιστοί από εκεί που περνάει καθώς θυμιάζει). Άλλωστε ο εν λόγω σύντομος διάλογος δεν είναι χαιρετισμός, αλλά ομολογία πίστεως. Όλο το εκκλησίασμα "αντιφωνεί" με τον ιερέα μόνον στην απόλυση.

Το ίδιο συμβαίνει και στο "Ανάστα ο Θεός" και μετά βλέπουμε στο διαδίκτυο βιντεάκια με διάφορα (ας μου επιτραπεί) "καραγκιοζηλίκια".

Παν μέτρον άριστον.

Υ.Γ. Για να μην πω τι έχω δει σε βαπτίσεις! Πραγματικά γελοίοι θεατρινισμοί από τον ιερέα, που προκαλούν και θυμηδία στους παρευρισκομένους, διαλύοντας την όποια μυσταγωγία έχει διατηρηθεί στο εν λόγω μυστήριο. Πλήρης εκοσμίκευση!
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Κακή ἀπομίμηση τῆς Ρωσικῆς παραδόσεως, πού ἴσως στήν Ἀμερική δικαιολογεῖται μέ τόν ἐκκλησιασμό καί ἄλλων ἐθνικοτήτων καί ἐκ τῶν σλαυοφώνων Ἐκκλησιῶν.

http://www.youtube.com/watch?v=JLHc-KeK6V0&feature=endscreen&NR=1#t=33m05s


http://www.youtube.com/watch?v=JLHc-KeK6V0&feature=endscreen&NR=1#t=35m00s

Στάθηκα στό ἴδιο φετινό βίντεο σέ δύο σημεῖα. Στό δεύτερο, μᾶλλον μειδιᾶ ἀπό μέσα του καί ὁ Πατριάρχης...

Χρειάζεται διάκριση.

ΥΓ. Αὐτό γίνεται στήν ἔναρξη κάθε ᾠδῆς συνοδευόμενο μέ θυμίαση. Μπορεῖτε νά δεῖτε καί τή συνέχεια τοῦ βίντεο.

 
Last edited:

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Προσωπικά "δυοῖν παθοῖν συνέχομαι". Όταν το βλέπω ως διασάλευση της εκκλησιαστικής τάξης, με ενοχλεί, όταν το ξαναβλέπω ως μετοχή στη χαρά της Αναστάσεως, με συγκινεί.

Πάντως όταν λέτε ότι
Και σε μας ο ιερέας "αντιφωνεί" με το λαό Χριστός Ανέστη και Αληθώς Ανέστη κατά την ψαλμώδηση της θ΄ ωδής, αλλά πολύ πιο διακριτικά (τον ακούν μόνον οι πολύ κοντινοί πιστοί από εκεί που περνάει καθώς θυμιάζει).
κατ' ουσίαν λέτε ότι δεν πρόκεται για κάτι καινοφανές, άρα αυτοσχεδιαστικό, αλλά για "πρόβλημα" ως προς την κλίμακα, δηλαδή στο πόσο έντονα γίνεται κάτι.

Το ότι η εκκλησία μας γενικά δεν "φωνάζει" αλλά μιλά διακριτικά είναι γεγονός. Το είπε πολύ σωστά ο π. Μάξιμος "χρειάζεται διάκριση". Από κει και πέρα, η ενεργοποίηση όλων των αισθήσεων προς το κέντρο της εορτής δεν είναι πράγμα ξένο προς την παράδοση. Πολύ περισσότερο σε μη εκκοσμικευμένους τόπους, όπως είναι το Άγιο Όρος (όπου ένας αμύητος θα θεωρούσε θεατρινίστικο λ.χ. και το κούνημα των πολυελαίων). Ας μη μιλάμε λοιπόν για "διακωμώδηση" (κύριε Κωνσταντίνε), απλά για υπερβολή - κατακριτέα ίσως για πολλούς, αλλά όχι αδικαιολόγητη.

Άλλωστε, Ανάσταση είναι, δώστε και λίγο δικαίωμα στην τρέλα...:)

Όσο γι' αυτό:
Θέατρον εγενήθημεν και αγγέλοις και ανθρώποις
ο Παύλος το είπε για τους Αποστόλους.
 
Last edited:

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Πολύ περισσότερο σε μη εκκοσμικευμένους τόπους, όπως είναι το Άγιο Όρος (όπου ένας αμύητος θα θεωρούσε θεατρινίστικο λ.χ. και το κούνημα των πολυελαίων). Ας μη μιλάμε λοιπόν για "διακωμώδηση" (κύριε Κωνσταντίνε), απλά για υπερβολή - κατακριτέα ίσως για πολλούς, αλλά όχι αδικαιολόγητη.

Ἡ ὑπερβολὴ εἶναι πάντα ἀδικαιολόγητη εἰδικὰ στὸ χῶρο τῆς ἐκκλησίας ἀλλὰ κὰι γενικότερα στὸν ἑλληνικὸ πολιτισμὸ ὅπου τὸ μέτρο εἶναι πάντα ὁ κανόνας ποὺ πορευόμαστε. Κάθε «ἐξαίρεση» ποὺ παρατηρεῖται ΠΑΝΤΟΤΕ μᾶς κάνει νὰ νοσταλγοῦμε τὸν χρυσὸ κανόνα τοῦ μέτρου.

Ὅταν ἀρχίζουμε καὶ δικαιολογοῦμε τὴν ὑπερβολὴ ἀνοίγουμε τὴν θύρα σὲ πράγματα καὶ καταστάσεις ποὺ μόνο προβλήματα δημιουργοῦν.

Ὁ ἱερέας θυμιάζει καὶ μόνο. Ὁ καιρὸς νὰ διαλεχθεῖ εὐχόμενος μὲ τοὺς πιστοὺς εἶναι ἡ ἀπόλυση κι ἔτσι ἡ ροὴ ΟΛΗΣ τῆς ἀκολουθίας κυλᾶ ὀμαλὰ χωρὶς θορυβώδεις περισπασμοὺς, εἰδικὰ σὲ μιὰ λειτουργία ποὺ μόλις τὰ τελευταία χρόνια ἀρχίζει νὰ ἀποκτᾶ λειτουργικὸ νόημα γιὰ περισσότερο κόσμο καὶ ποὺ πολὺ ἔχει ταλαιπωρηθεῖ ἀπὸ τὴν ἐκκοσμίκευση.
 

greek487

Tasos N.
Ευχαριστούμε για τις σκέψεις σας.

Για τους καημένους τους ιεροψάλτες, τι έχετε να πείτε? Πως θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν αυτή τη κατάσταση? ΕΆΝ μπορούν και την ανεχτούν, τι θα έπρεπε να κάνουν αυτή τη στιγμή? Να ψάλλουν πιο δυνατά για να ακουστούν? Να σταματήσουν να ψάλλουν? Να κάνουν τα στραβά μάτια? Προσωπικά, θα μπορούσατε να ανεχτείτε τέτοια κατάσταση? Κάνω λάθος να τα βλέπω όλα αυτά ως ΕΝΤΕΛΏΣ λάθος και απαράδεκτα??

Όπως λέει ο αγαπητός συνάδελφος (Χρόνια σας πολλά!) ...
Άλλωστε, Ανάσταση είναι, δώστε και λίγο δικαίωμα στην τρέλα...:)

Έχει θέση η 'τρέλα' στη λατρεία? Να κάνουμε και εμείς 'τρελά' (πολλή πιο μακριά και από τα 'χαζά' που κάνουμε μερικοί που και που) στο ψαλτήρι αφού είναι Ανάσταση?

Που βρισκεται αυτη η εκκλησια?

Μάλλον το έχετε καταλάβει, αλλά στην Αμερική είναι η εκκλησία.


. . .
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Σεβόμενος τα όσα προαναφέρθηκαν και αναλογιζόμενος το συναισθηματικό βάρος το οποίο διέπει το του αποσπάσματος.

Τα συναισθήματα κάθε λογής στη κοινή λογική λατρεία δεν εκφράζονται έτσι. Ποτέ δεν εκφράζονταν έτσι, δεν δίδασκε ποτέ κάτι τέτοιο η Πατερική παράδοση της Εκκλησίας, ούτε η υμνογραφία της, ούτε ο ίδιος ο Αρχηγός της. Όπως και κατά την ταφή του Κυρίου δεν χτυπιόμαστε πάνω από το Άχραντο σώμα Του μοιρολογούμενοι και δακρύβρεχτοι ουρλιάζοντας, αλλά εξυμνούμε το Πάθος, την μεγαλοσύνη και την προσμονή της Ανάστασής Του εξιοπρεπώς και με την χαρμολύπη που διέπει κάθε στιγμή της εν Χριστώ ζωής μας, έτσι και κατά την Ανάσταση χαιρόμαστε και πανηγυρίζουμε, όχι με τα μυαλά στα κάγκελα και εν μέσω φασαρίας και οχλαβοής, αλλά μη λησμονόντας ούτε το πόσο μικροί, ούτε το πόσο αμαρτωλοί είμαστε, ούτε το του ποιητή: "Χίλιες φορές κι αν γεννηθείς, χίλιες θα σε σταυρώσουν/με" (Η μετά την κάθετο προσθήκη δική μου).

Η υπερβολή είτε προέρχεται από το αναλόγιο είτε από το ιερό, δεν έχει θέση στη λατρεία και προκαλεί πάντα αρνητικά. Ακόμη κι αν ένας ψάλτης ξεφεύγει από το απλό και απέρριτο ψαλτικό ύφος και ήθος και προκαλεί μία επιδερμική ηδονή και θαυμασμό, ο σκοπός έχει ήδη ξεχαστεί και παραγκωνιστεί, έχει μετατραπεί σε προσωπική λατρεία από μέσο της άλλης, της λατρείας του υψηλού, του ανέγγιχτου, του οποίου το κάλος και το μέγεθος είμαστε τόσο ανάξιοι και τυφλοί να δούμε και να νιώσουμε, πόσο μάλλον να εξυμνήσουμε με θράσσος και έπαρση.

Δόξα τω Θεώ, η τάξη της Εκκλησίας δίνει όλη αυτή την περίοδο την δυνατότητα να ψάλλουμε, αλλά και να χρησιμοποιήσουμε στην καθημερινότητά μας ευχόμενοι το Χριστός Ανέστη τόσες πολλές φορές που ίσως και για κάποιους να καταντάει μέχρι και βαρετό. Δεν χρειάζονται οι δικές μας προσθήκες στην σοφά δομημένη τάξη της Εκκλησίας μας, η οποία έχει ουσία και διδάσκει την εν Χριστώ ζωή και δεν έιναι απλά κάτι που παραλάβαμε και τυφλά, κουτσά και γκαβά ακολουθούμε ξεχνόντας αυτό που αιτούμαστε από τον Χριστό να μας δίνει πάντα, δηλαδή "γρήγορο νουν, σώφρονα λογισμόν" και "καρδίαν νήφουσαν".

Είναι αξιοθαύμαστη η ζέση της πίστεως και ίσως όλα μπορούν να δικαιολογηθούν, όμως πάντα πρέπει να σκεφτόμαστε την εν τω Ναώ συμπεριφορά που διδάσκει και κηρύτει η Εκκλησία μας. Πως ο Ιερέας θα προτρέψει τους πιστούς να κάνουν ησυχία και να παρακολουθήσουν το μυστήριο της Βαπτίσεως π.χ. όταν έχει προηγηθεί μία τέτοια κατάσταση; Ο κόσμος θα πει ότι μέσα στη χαρά όλα δικαιολογούνται και εν προκειμένω θα έχει δίκιο. Όταν δεν είμαστε εμείς συνεπείς σε αυτά που διδάσκουμε ως εν Χριστώ ζωή, πως περιμένουμε να γίνουν πράξη από τους πιστούς; Εάν εμείς δικαιολογούμαστε, τότε και ο κόσμος, δεν είμαστε απέναντι αλλά μαζί του, μέρος του...


Υ.Γ. Sorry αν το ως άνω μοιάζει με κήρυγμα, σκέψεις και τίποτα άλλο δεν είναι... :eek:
 
Last edited:

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Ευχαριστούμε για τις σκέψεις σας.

Για τους καημένους τους ιεροψάλτες, τι έχετε να πείτε? Πως θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν αυτή τη κατάσταση? ΕΆΝ μπορούν και την ανεχτούν, τι θα έπρεπε να κάνουν αυτή τη στιγμή? Να ψάλλουν πιο δυνατά για να ακουστούν? Να σταματήσουν να ψάλλουν? Να κάνουν τα στραβά μάτια? Προσωπικά, θα μπορούσατε να ανεχτείτε τέτοια κατάσταση? Κάνω λάθος να τα βλέπω όλα αυτά ως ΕΝΤΕΛΏΣ λάθος και απαράδεκτα??


Σφίγγεις τὰ δόντια, κάνεις ὑπομονὴ, συνεχίζεις φυσικὰ νὰ ψάλλεις κανονικὰ ἀκούγεσαι δὲν ἀκούγεσαι, καὶ παρακαλᾶς νὰ τελειώσει γρήγορα τὸ show ...
 

ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Παλαιό Μέλος
Έζησα το ... δρώμενο τρις! Όσες δηλ πήγα στην Αμερική! Βέεεεβαια!:D
Υπάρχω ... διεθνής .... υπάρχων:D:D:D...
Φώναζε ο ιερεύς, πιο κοντά στα μικρόφωνα οι ψάλτες, και ... δεν ξέρω αν το καταλάβατε, ήμασταν μια ... ωραία ατμόσφαιρα:D!!!
 

chanendes

Ιωάννης Π. Αχιλλιάς
Και σε μας ο ιερέας "αντιφωνεί" με το λαό Χριστός Ανέστη και Αληθώς Ανέστη κατά την ψαλμώδηση της θ΄ ωδής, αλλά πολύ πιο διακριτικά (τον ακούν μόνον οι πολύ κοντινοί πιστοί από εκεί που περνάει καθώς θυμιάζει).

την ίδια πρακτική ακολουθεί πολύ διακριτικά και ο Ποιμενάρχης μας, ο Άγιος Καλαβρύτων κατά τη θυμίαση της Ενάτης Ωδής ... και τολμώ να πω ότι έχει κάτι πολύ όμορφο ο πραής αλλά συνάμα θριαμβευτικός χαιρετισμός από τα χείλη ενός Επισκόπου που τον βλέπεις να θυμιάζει χαμογελώντας και αστράφτοντας όλος απ' τη Χαρά της Αναστάσεως...
 
Last edited:
Top